هدف: انتقال خون نقش گسترده و انکارناپذیری در ارتقای سلامت و افزایش طول عمر بشر داشته است. اما در کنار این اثرات سودمند، انتقال خون همچنین دارای عوارض ناخواسته و ناخوشایندی نیز بوده است.TRIM یا تعدیل ایمنی ناشی از انتقال خون از موضوعات بحث برانگیز طب انتقال خون بوده و با توجه به این که مرگ برنامه ریزی شده سلولی یکی از مکانیسم های احتمالی TRIM است، هدف این مطالعه بررسی آثار خون نگهداری شده در ایجاد مرگ برنامه ریزی شده در یک مدل آزمایشگاهی بود.مواد و روش ها: برای ارزیابی آثار خون نگهداری شده در ایجاد مرگ برنامه ریزی شده، تاثیر بخش پلاسمایی خون در روزهای مختلف نگهداری بر روی سلول های جرکات، که نسبت به مرگ برنامه ریزی شده حساس هستند، مطالعه شد. برای این منظور، در روزهای 3، 10، 21 و 35 بعد از اهدای خون کامل، بخش پلاسمایی خون توسط سانتریفوژ جدا و سپس به سلول های جرکات اضافه شد و به مدت 24 ساعت در کنار یکدیگر کشت داده شدند. در نهایت میزان مرگ برنامه ریزی شده از طریق بررسی انکسین V روی سلول های جرکات با استفاده از آنالیز فلوسیتومتری محاسبه شد.نتایج: درصد مرگ برنامه ریزی شده در سلول های جرکات در روزهای 3، 10، 21 و 35 به ترتیب 1.52±3.85، 2.12±5.27، 1.90±8.40 و 2.32±12.01 بود. همچنین درصد مرگ برنامه ریزی شده سلول ها در گروه کنترل منفی و مثبت به ترتیب 1.94±3.85 و 2.28±65.80 بود.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که بخش پلاسمایی خون کامل دارای اثر القای مرگ برنامه ریزی شده بوده و این اثر پلاسما با افزایش زمان نگهداری آن تشدید می شود. این مدل آزمایشگاهی برای مطالعه و بررسی دیگر مکانیسم های مرتبط با آثار تعدیل ایمنی انتقال خون نیز مناسب است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف: سرطان معده چهارمین سرطان شایع در جهان و دومین عامل مرگ ناشی از سرطان می باشد. اگرچه میزان بروز این سرطان در سال های اخیر در اغلب کشورها کاهش یافته است ولی در ایران شاهد افزایش میزان بروز این سرطان هستیم. ترکیبات سنتزی حاوی وانادیوم داروهایی امیدوار کننده با شرایط فارماکودینامیکی مطلوب و سمیت نسبتا کم می باشند. با توجه به کاربردهای امید بخشی که ترکیبات سنتزی وانادیوم در سیستم های پزشکی و بیولوژیکی دارند هدف این مطالعه بررسی اثرات ترکیبات سنتزی جدید وانادیوم و نحوه عملکرد آن ها را روی سلول های سرطان معده بود. مواد و روش ها: به منظور بررسی خاصیت آنتی اکسیدانی ترکیبات سنتزی وانادیوم از تست هایFRAP (Ferric reducing ability of plasma) و DPPH(2، 2-diphenyl-1-picryl-hydrate) استفاده شد. هم چنین رده سلولیMKN45 به عنوان نماینده سلول های سرطان معده کشت داده شد. سپس، برای به دست آوردن IC50(The half maximal inhibitoryconcentration) ترکیبات سنتزی وانادیوم از غلظت های 1، 10، 50، 100 و 500 میکروگرم بر میلی لیتر جهت تست MTT (3-(4، 5-dimethylthiazol-2-yl)-2، 5 diphenyltetrazolium bromide)استفاده شد. در ادامه، اثر ترکیبات سنتزی وانادیوم بر مرگ سلولی با بررسی مورفولوژی سلول ها و قدرت تهاجم سلول ها مطالعه شد. یافته ها: با افزایش دوز ترکیبات سنتزی وانادیوم به طور معنی داری درصد زنده مانی سلول هایMKN45 کاهش و خاصیت خاصیت آنتی اکسیدانی آنها افزایش یافت. دوز موثر برایIC50 سلول هایMKN45، دوز 1 میکروگرم بر میلی لیتر بود. ترکیبات وانادیوم با غلظت? g/ml 1 به صورت وابسته به زمان باعث القای مرگ برنامه ریزی شده (APOPTOSIS)در سلول های سرطانی شده که تایید کننده آن تغییرات مورفولوژی سلول های سرطانی تحت تیمار با ترکیبات وانادیوم می باشد. همچنین بررسی قدرت تهاجم سلولهای تیمار شده نشان داد که در غلظت? g/ml 1 از این ترکیبات با گذشت زمان قدرت متاستازی به شکل چشمگیری کاهش یافته است. نتیجه گیری: نتایج حاصل از مطالعه ما نشان داد که کمپلکس های سنتزی می توانند به طور موثری موجب کاهش رشد، تکثیر و تهاجم سلول هایMKN45 شوند و شرایط افزایش مرگ برنامه ریزی شده در سلول ها را ایجاد کنند.

Senescence فرایند بدتر شدن همراه با پیری است. پیری در سطوح مختلف بافت و اندام، سلول و مولکول بروز می کند. عوامل متعددی در بروز پیری نقش دارند که شامل زمینه ژنتیکی، میزان تولید رادیکال های آزاد، میزان فعالیت آنزیم تلومراز، محدودیت غذایی، تولید محصولات زائد، متیلاسیون DNA، گلیکاسیون، استرس، جهش های میتوکندریایی، تخریب و ترمیم DNA، میان کنش DNA - پروتئین و غیره است که در علمی به نام Gerantology جداگانه مورد مطالعه قرار می گیرند. استراتژی عمده ایجاد پیری در مخمر و جانوران پیام رسانی انسولین، جریان متابولیسمی، پایداری ژنومی، فعالیت تلومراز، تخریب و ترمیم DNA، هیستون استیلازها، هیستون داستیلازها و رادیکال های آزاد است، اما در گیاهان فیتوهورمون ها، ماشین فتوسنتزی و تخریب پروتئین در ایجاد پیری نقش اصلی دارند. بیماری های مرتبط با سن مانند آرتریت روماتوئید، سرطان ها، ناهنجاری های عصبی و افتادگی پوست، هزینه ای است که ما برای زندگی طولانی مدت باید بپردازیم. امروزه بیوتکنولوژی در ارتباط با پیری سلولی و مبارزه با بیماری های ناشی از سن در 2 زمینه به انسان کمک می کند: 1) شناسایی کاهش روند پیری و افزایش طول عمر سالم. اهداف دارویی شامل پروتئین های تحریک کننده و مهارکننده آپوپتوزیس، واکسن های ضد عوامل عفونی و سرطان ها، پروتئین های نوترکیب و هورمون درمانی، مهارکننده های آنزیم های موثر در التهاب، تولید سلول، بافت و حتی اندام، پروتئین های اسکلت سلولی، فعالیت ژن های موثر در افزایش و کاهش طول عمر و غیره است.2) ایجاد روند پیری و مرگ در سلول های بدخیم، سرطانی و عفونی و ردیابی درمان. اهداف دارویی شامل پتانسیل غشاء و پروتئین های میتوکندری، فعالیت آنزیم تلومراز، پروتئین های مهارکننده و تحریک کننده آپوپتوزیس و غیره است. برای انجام موارد فوق بیوتکنولوژی خود به روش ها و تکنیک هایی نظیر RNAi، Drug Delivery techniques ،Nano materials، DNA vaccines، Recombinant antibody Hormone therapy، Cell therapy، Gene therapy  و Tissue engineering وابسته است.