یکی از شیوه های بدیعی که طی 30 سال اخیر در غرب رایج شده است؛ توجه به ماخذ مقالات علمی به عنوان ابزاری برای بازیابی مقالات جدید، تحلیل محتوای آنها، ربط موضوعی میان نوشته ها و مسایلی از این قبیل می باشد. در واقع ارزش یک مقاله علمی بر اساس تاثیر در مقالات و نوشته های بعدی (حضور در ماخذ آنها) تعیین می شود. یکی از موسسات معتبر جهان که در زمینه معرفی مقالات معتبر علمی فعالیت می کند، Institute for Science Information (موسسه اطلاعات علمی) می باشد. SCI (Science Citation INDEX) از سال 1961 هر دو ماه یکبار توسط ISI منتشر می شود. این پایگاه مقالات بیش از 3300 عنوان مجله علمی و فنی برجسته جهان را نمایه می کند و از طریق آن می توان از میزان استنادهایی که به یک مقاله شده، اطلاع یافت.

زمینه و اهداف: سندرم کارپال تانل شایع ترین مونونروپاتی است که در کلینیک ها دیده می شود، مطالعات الکترودیاگنوزیس روتین برای تشخیص این سندروم بکار می رود، TLT) (Terminal latency INDEX٫ که تفاوت سرعت هدایت سگمانهای دیستال و پروگزیمال را نشان می دهد یک شاخص با حساسیت بالا گزارش شده است، فلذا هدف از این مطالعه تعیین حساسیت این روش در مقایسه با سایر روشهای الکترودیاگنوزیس می باشد.روش بررسی: در این مطالعه که بصورت موردی – شاهدی انجام گرفت، 111 نفر بیمار CTS) (Carpal Tunel٫ Syndrom با 62 فرد سالم از نظر روشهای مختلف الکترودیاگنوزیس و مقایسه آن با TLI مورد ارزیابی قرار گرفتند و حساسیت هر کدام از تستها جداگانه تعیین و با همدیگر مقایسه گردید و داده ها از نظر آماری آنالیز گردیدند.یافته ها: متوسط TLI برای گروه 0.3±0.05 CTS و برای گروه کنترل 0.03± 0.42 بود. حساسیت TLI 73% تعیین گردید، که حساسیت بالاتری نسبت به سایر تستها نداشت. در 3 بیمار TLI تنها تست مثبت بود. حساسیت تست فواصل 7 و 14 سانتی متری بصورت معنی داری بیشتر از سایر تستها بود.نتیجه گیری: حساسیت تست TLI در مقایسه با سایر تستهای روتین الکترودیاگنوزیس تفاوت معنی داری ندارد در نتیجه اگر چه تست TLI یک تست مفید در تشخیص CTS می باشد ولی حساستر از سایر تستهای نمی باشد.

مقدمه: سه روش OCRA INDEX، Strain INDEX و ACGIH HAL برای ارزیابی ریسک فاکتورهای اختلالات اسکلتی اندام فوقانی پیشنهاد شده اند، بررسی همبستگی و سازگاری این سه روش در محیط های کار موضوعی حائز اهمیت است. به همین جهت هدف از این مطالعه تعیین میزان همبستگی نتایج روش های فوق الذکر می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی، تعداد 150 وظیفه شغلی از وظایف کارگران چهار صنعت بررسی قرار گرفته اند. برای هر وظیفه به مدت یک چرخه کامل کاری ویدئویی تهیه شده و طبق دستورالعمل هر روش مورد ارزیابی قرار گرفت. سطح ریسک مواجهه با اختلالات اسکلتی عضلانی با آزمون های همبستگی و ضریب توافق کاپا در نرم افزار SPSS 16 و R مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: میزان همبستگی نتایج ارزیابی ریسک دست راست و چپ با روش های OCRA و SI بترتیب همبستگی قابل قبول 0.751 و 0.726 را نشان داد (p<0.001). همچنین ضرایب توافق بین روش های OCRA و HAL برای دست راست و چپ بترتیب 0.526 و 0.595 بدست آمد.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه تا حدودی توافق بین روش های ارزیابی ریسک را تایید می کند. منشا این توافق تقریبی می تواند در تعداد و نوع متغیرها و میزان تاثیر آنها در امتیاز نهایی روش های مورد مطالعه باشد.

سردبیر محترم ایران به عنوان کشوری در حال توسعه، قسمتی از پیشرفت های علمی خود را در حوزه پزشکی و علوم سلامت مدیون فرصت هایی است که با همکاری های بین المللی، منطقه ای و بین موسسات علمی به دست آورده است. در واقع طی چند سال گذشته، توجه قابل ملاحظه ای به تولید علم با مشارکت پژوهشگران در داخل کشور، منطقه ای و بین المللی شده است. یکی از معیارهای ارزشیابی فعالیت های علمی دانشگاه ها و مراکز پژوهشی، درجه مشارکت دانشمندان غیرایرانی در پروژه های علمی و فعالیت های پژوهشی داخلی است. 1 همکاری بین المللی یکی از روش های موثر دست یابی به دانش و فناوری های به روز و همچنین استفاده از تجارب پژوهشگران کشورهای پیشرفته توسط دانشمندان ساکن کشورهای در حال توسعه می باشد.....

مقدمه: J.E.Hirsch شاخصی را با نام h-INDEX به حوزه علم سنجی معرفی کرد که نشان دهنده کیفیت بهره وری علمی واقعی از انتشارات یک پژوهشگر است که معادل تاثیر (Impact Factor) برای پژوهشگران به شمار می آید.مروری بر مطالعات: پژوهش های انجام شده بیانگر آن است که پایگاه های استنادی، نمره h متفاوتی را برای هر پژوهشگر ارایه می دهند و نیز h پژوهشگران در حوزه های مختلف علمی تفاوت دارد. با وجود مزایای بسیار h-INDEX، معایب آن موجب ارایه شاخص های مکمل برای آن از جمله g,r,m شده است.نتیجه گیری: نقطه قوت h-INDEX، کاربرد بالقوه آن در ارزیابی مقالات در سطح خرد است که مکمل شاخص های دیگر کتاب سنجی موجود است. این شاخص به همراه دیگر شاخص های مکمل می تواند معیار مناسبی برای ارتقای درجه علمی پژوهشگران و دانشمندان و اعضای یک گروه علمی باشد.

 Jorge E. Hirsch در سال 2005 میلادی، شاخصی را با عنوان h INDEX ابداع کرده است که به وسیله آن، بازده علمی دانشمندان و محققان، با عدد نشان داده می شود. در این مقاله، تعریف h INDEX همراه با مثالی از بانک اطلاعاتی Scopus، برای درک بهتر تعریف، ارایه شده است. در بخشی از این مقاله، سه بانک اطلاعاتی Google Scholar، Scopus و ISI Web of Science به عنوان منابعی که برای دستیابی به h INDEX می توان در آنها جستجو کرد، معرفی شده اند. در بخش دیگری از این مقاله مراحل دستیابی به h INDEX که به طور خودکار در بانک اطلاعاتی Scopus محاسبه می شود، با مثال، ارایه شده است. در پایان مقاله، چگونگی محاسبه h INDEX، به طور دستی، و با یک مثال بیان گردیده است.

سردبیر محترم امروزه با توجه به پژوهش ها و مقالات زیادی که در علوم مختلف انجام می شود، به ویژه چاپ بیشتر این مقلات توسط پژوهشگران دانشگاه ها و اعضای هیات علمی آن، توجه به تاثیری که این مقالات بر رتبه بندی خود پژوهشگران و دانشگاه های آن ها گذاشته می شود، بسیار دارای اهمیت می باشد، چراکه از جمله ملاک های مهم رتبه بندی دانشگاه ها و مراکز علمی و همچنین پژوهشگران آن ها، تعداد تولیدات علمی نمایه شده در پایگاه های علمی معتبر دنیا و تعداد استناد به این تولیدات است. ...

مقدمه: پایش شاخص دو طیفی (BIS) برای اندازه گیری عمق بیهوشی استفاده می شود. در مورد اثر داروهای مخدر از جمله رمی فنتانیل روی BIS تاکنون نتایج متناقض منتشر شده است.در این مطالعه اثر دو دوز (دوز کم) 0.1 میکروگرم / کیلوگرم / دقیقه و دوز زیاد (0.2 میکروگرم / کیلوگرم / دقیقه) رمی فنتانیل روی BIS حین بیهوشی عمومی بررسی شده است.مواد و روش ها: در این مطالعه که به صورت کارآزمایی بالینی، دو سویه کور و آینده نگر بر روی 54 بیمار در کلاس ASA یک یا دو با سن 20 تا 60 سال که به دلیل عمل جراحی کاتاراکت تحت بیهوشی قرار گرفته بودند، انجام شد. القا بیهوشی با تیوپنتال سدیم 5 میلی گرم / دقیقه، ساکسی نیل کولین 2 میلی گرم / دقیقه، لیدوکائین 1 میلی گرم / دقیقه و فنتانیل 2 میکروگرم / کیلوگرم، سیس آتراکوریوم 10 میلی گرم و رمی فنتانیل در دوزهای مختلف (دوز زیاد، دوز کم) انجام شد. بیماران ابتدا یکی از دو دوز رمی فنتانیل را به مدت 10 دقیقه و سپس دوز دیگر را نیز به مدت 10 دقیقه دریافت می کردند. ترتیب دریافت دوز رمی فنتانیل بر اساس جدول اعداد تصادفی تعیین گردید. 4 بیمار به دلیل تغییرات فشار خون یا ضربان قلب بیش از 20% مقادیر پایه یا حرکت فیزیکی حین بیهوشی از مطالعه حذف شدند. در طول بیهوشی، BIS هر یک دقیقه ثبت گردید. میانگین عدد BIS بین دو گروه با تست آماری درون گروهی مقایسه گردید.نتایج: در گروه دوز کم، میانگین عدد BIS معادل 5.87±51.73، در گروه دوز زیاد 5.2±45.28 بود. عدد p<0.001 به دست آمد که نشان دهنده معنی دار بودن این اختلاف است.بحث: داروی رمی فنتانیل در حضور پروپوفول می تواند به صورت وابسته به دوز روی عدد BIS تاثیر بگذارد، بنابراین از پایش BIS در بیهوشی با پایه مخدر نیز می توان به عنوان پایش سطح هوشیاری استفاده کرد.

Strength measurement of rock requires testing that must be carried out on test specimens with particular sizes in order to fulfill testing standards or suggested methods. Often, the coring process breaks up the weaker core pieces, and they are too small to be used in either INDEX tests or conventional strength tests such as point load INDEX (Is) and Brazilian tensile strength (BTS). One of the INDEX tests to indirectly determine the rock strength is the block punch INDEX (BPI) test, which requires flat disc specimens without special treatment. This study aimed to evaluate the applicability of the BPI test for predicting the uniaxial compressive strength (UCS), BTS and IS of the sandstones by empirical equations. Also, we have compared the performance of the BPI and IS for predicting the UCS and BTS. It was experimentally shown that BPI is a reliable method for predicting the UCS, BTS and Is of the sandstones under study. Moreover, the results indicate that BPI could be utilized with same importance as Is for predicting the UCS, while predicting the BTS by Is appears to be more reliable than BPI.

مطالعه و آنالیز کست ها در تشخیص و طرح درمان ارتودنسی نقش اساسی دارد و در کشور ما مطالعات کمّی برای اندازه گیری مقادیر نرمال ابعاد قوس دندانی در نژاد صورت گرفته است و نیاز به چنین تحقیقاتی احساس می شود، لذا در این راستا مطالعه حاضر جهت اندازه گیری اندکس کورخاوس در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران که دارای اکلوژن نرمال می باشند انجام شده است. این اندکس بیانگر نسبت عمق کام به عرض قوس دندانی است و می تواند برای تعیین گسترش مورد نیاز در کسانی که کراس بایت خلفی دارند به همراه سایر اطلاعات کلینیکی و پاراکلینیکی مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین براساس مشاوره آماری تعداد 67 نفر سالم 45 دانشجوی مذکر، 22 دانشجوی مونث با اکلوژن نرمال، انتخاب گردیدند. سپس از فک بالای این افراد قالب آلژیناتی تهیه شد و عمق کام، عرض قدامی و خلفی و طول قدامی قوس دندانی و عرض بین کانین ها از روی کست توسط ابزاری که توسط پروفسور کورخاوس طراحی شده، اندازه گیری گردید. نتایج آنالیزهای آماری بیانگر این است که: 1- میزان این اندکس در افراد مذکر 93/39 و در افراد مونت 66/39 و در کل افراد 83/39 است.2- مقادیر میانگین عمق کام، طول قدامی و خلفی قوس دندانی، عرض خلفی و قدامی قوس ارائه گردید. 3- رابطه معنی داری بین نسبت طول قوس دندانی به عرض آن و اندکس کورخاوس برقرار نمی باشد لذا فرم قوس دندانی در تغییرات آن تأثیر چندانی ندارد. 4- از آنجا که میانگین اندکس کورخاوس در افراد مورد مطالعه 83/39% کمتر از تحقیقات کورخاوس است (42%)، این نتیجه بیانگر این است که نسبت عمق کام به عرض بین مولری در افراد ایرانی مورد مطالعه کمتر از تحقیقات کورخاوس می باشد و جهت استفاده از این اندکس در نژاد ایرانی می بایستی مطالعات دیگری صورت گیرد.