طی چندین دهه گذشته، مهاجرت به کلان شهرها ازجمله تهران مهمترین ویژگی جریان مهاجرتی در ایران بوده است. ازجانب دیگر، در دهه اخیر بر درصد مهاجرت های شهر به روستا بیش از پیش افزوده شده است. جهت تحلیل بهتر وضعیت مهاجران معکوس و کلان شهری، با تحلیل ثانویه داده های دو درصد سرشماری 1390 مهاجران این دو جریان مهاجرتی در ویژگی های جمعیتی و اقتصادی مورد مطالعه مقایسه ای قرار گرفته اند. با تأکید بر نظریه های حوزه مهاجرت معکوس و نظریه جریان ضدشهرنشینی، یافته ها نشان می دهد در ویژگی های جمعیتی-اقتصادی؛ ترکیب سنی-جنسی، وضع زناشوئی و سرپرستی خانوار، وضع تحصیلات و نوع شغل، تفاوت های عمده ای بین مهاجران معکوس و کلان شهری وجود دارد که موثرترین این تفاوت در شغل مهاجران است. برتری مهاجران ماهر در امر کشاورزی و کارگران ساده در مهاجرت های معکوس و صاحبان سایر مشاغل در مهاجرت های کلان شهری قابل مشهود است. تفاوت در ویژگی های یاد شده به نفع کلان شهرها بوده و مهاجران وارد شده به کلان شهرها از ویژگی های کیفی مناسب تری نسبت به مهاجران مناطق روستایی برخوردارند. این امر در پیشبرد اهداف توسعه ای در مناطق روستایی قابل توجه بوده و در برنامه های توسعه ای و جمعیتی برای کل کشور بایستی به این ویژگی های متفاوت دو گروه از مهاجران توجه نمود.

زمینه و هدف: در طول تاریخ جامعه بشری، پدیده مهاجرت هم شکل دهنده به تغییرات اجتماعی و هم جزء نتایج و پیامدهای برآمده از تغییرات اجتماعی بوده است؛ در دهه های اخیر، افزایش مهاجرت ها در مقیاس بین المللی، سیاست گذاران و برنامه ریزان کشورهای در حال توسعه و مهاجرفرست را نگران کاهش سرمایه های انسانی و به تأخیر افتادن فرآیند توسعه کرده است. برای پاسخ به این نگرانی باید بررسی کرد که در بلندمدت این مهاجرت ها را می توان تسهیل گر مسیر توسعه و یا کاهنده سرمایه های انسانی کشورهای مبدأ دانست؟ روش و داده ها: نظر به کلان بودن موضوع، پژوهش حاضر از نوع مطالعات مروری روایتی بوده که با انتخاب بازه زمانی 2000 تا 2022 میلادی و با رویکردی توصیفی- تحلیلی به بررسی مطالعات منتخب و متناسب با این موضوع، در ادبیات جهانی این حوزه پرداخته است. یافته ها: بازخوانی ادبیات پژوهشی موجود نشان می دهد جریان مهاجرت های بین المللی نه تنها انتفاع فردی برای مهاجران و خانواده های شان دارد بلکه، می تواند منافع متعددی نیز برای کشورهای مبدأ به ارمغان آورد. لذا به نظر می رسد که این مهاجرت ها برای کشورهای مبدأ، بیش از آن که کاهنده سرمایه های انسانی باشند، منوط به شیوه بهره گیری از ظرفیت های آن، بتواند تسهیل گر مسیر توسعه باشد. البته در مواردی نیز این مهاجرت ها ممکن است همراه با تبعاتی برای مهاجران و کشورهای شان باشد به طوری که سطوح توسعه مورد نظر را با تهدید روبرو کرده و یا به تعویق اندازد. بحث و نتیجه گیری: آنچه هویداست لزوم توجّه به پدیده مهاجرت بین المللی به عنوان مصداقی از آزادی انتخاب و حق انتفاع افراد و اجتماعات از این گزینه و مزایای آن در مسیر زندگی خویش است. دولت ها باید سیاست هایی را دنبال کنند که مخاطرات مهاجرت ها را کاهش و منافع آن را افزایش دهند. با توجّه به یافته های مقاله، تشکیل «سازمان ملّی مهاجرت» به منظور مدیریّت مهاجرت های بین المللی در جهت ارتقای توسعه کشور پیشنهاد شده است. پیام اصلی: دولت ها می بایست در برنامه ریزی های جمعیّتی، نگرش به مهاجرت های بین المللی را از تهدید به فرصت تغییر داده و با برنامه ریزی برای بهره مندی از توانمندی های این مهاجران در راستای توسعه کشور گام بردارند.

ترجمه در حکم شاخه ای بینارشته ای، حوزه های بسیاری را به یکدیگر پیوند زده است که از این میان می توان به روان شناسی، ادبیات، فلسفه و در سال های اخیر مطالعات فرهنگی اشاره نمود. افزون بر زمینه هایی که هر یک از این حوزه ها جهت رشد و شکوفایی هرچه بیشتر رشته مطالعات ترجمه فراهم آورده اند، گسترش حوزه مطالعات فرهنگی به ویژه مباحث پسااستعماری به رشته مطالعات ترجمه، موجب شده است مرزهای این دو رشته بیش از پیش کمرنگ گردد. در نتیجه این امر و بر اساس آنچه در مطالعات ترجمه چرخش فرهنگی خوانده می شود، در سال های اخیر ملاحظات خردنگر در این رشته جای خود را به ملاحظات کلان نگر داده است که ترجمه را در بافتار جامع تر فرهنگ مورد مطالعه قرار می دهد. مقاله حاضر با رویکردی مشابه، به بررسی هیبریدیتی (التقاط) متنی و فرهنگی در ترجمه بوف کور از فارسی به انگلیسی می پردازد و آن را در ارتباط با بافتار مهاجرت مورد ارزیابی قرار می دهد.