تشخیص و شناسایی اعضای انتهایی یکی از موارد مهم در بالا بردن صحت روش های تجزیه طیفی در دورسنجی است. در سال های اخیر، روش هایی که متکی بر وجود تعدادی پیکسل خالص در تصویر هستند توسعه بیشتری داشته اند، حال آن که این روش ها در مطالعات کانی شناسی که احتمال وجود پیکسل های خالص در داخل تصویر پائین است، مشکلاتی را ایجاد می کنند. هدف از این مطالعه، بررسی روش ORASIS برای تشخیص اعضای انتهایی موجود در داده های هایپریون منطقه آق داغ اردبیل و مقایسه نتایج با روش اندیس خلوص پیکسلی (PPI) است. مزیت این روش با توجه به مشکل عدم حضور پیکسل خالص در دورسنجی اکتشافی، این است که شامل الگوریتم هایی است که به صورت هوشمندآن های عمل قیاس را با فضای خارج از مجموعه داده ها انجام می دهد و منجر به تولید اعضای انتهایی می شود که لزوما داخل تصویر نیستند. با اعمال ORASIS روی داده های هایپریون منطقه، 23 عضو انتهایی تولید شدند. شناسایی اعضای انتهایی و اختصاص ترکیب های کانی شناسی مختلف از طریق آنالیز طیفی و مقایسه نمودار های طیفی آن ها با کتابخانه طیفی USGS با استفاده از تکنیک های SAM و SFF انجام شد. در نهایت 10 ترکیب کانی شناسی غالب هورنبلند، آرسنوپیریت، کائولینیت، ورمیکولیت، ژیپس، لپیدولیت، لیمونیت، آلونیت، چرت و مالاکیت در منطقه شناسایی شدند. در مقابل، روش PPI، 5 ترکیب کانی شناسی غالب کائولینیت / اسمکتیت، کلینوپتیلولیت، سلسیان، موسکوویت و مونتموریونیت شناسایی کرد. نقشه های فراوانی و طبقه بندی حاصل از روش جداسازی طیفی خطی مربوط به دو روش ORASIS و PPI با گزارش های زمین شناسی منطقه مورد مطالعه و مشاهدات صحرایی تحت مقایسه و بررسی شدند که نتایج نشان از برتری و صحت عملکرد روش ORASIS در زمینه تشخیص اعضای انتهایی از دیدگاه کانی شناسی دارد.