This study was conducted during summer and winter of 2018- 2019 in the agricultural research field of Shahid Chamran University. Experimental design was split- plot based on RCBD with three replications. The main plot was the type of agricultural system in three levels including conventional (Conv), ORGANIC (Org) and sustainable (Sust) (integrated between Conv and Org) and sup- plot was the type of pre- cultivated crop in sequence with wheat including cultivation of mung bean (M- W), corn (C- W), sesame (S- W) and fallow (F- W). Yield quantity (yield and its component) and quality (grain protein), an estimate of photosynthesis matter transfer index of wheat and soil ORGANIC carbon (SOC) after one double-cropping were measured. The result showed that the highest (545.04 g/m2) and the lowest (409.28 g/m2) seed yields were obtained in Conv and Org respectively. In contract, with the changing type of system from Conv to Org, grain protein was increased significantly (from 8.3 to 9.6 %). In addition, the highest (535.47 g/m2) yield of wheat was obtained from M- W double cropping. On the other hands the highest remobilization and current photosynthesis matter were obtained in the ORGANIC agricultural system with M- W and conventional with M- W double cropping. The situation of SOC showed that the highest (33.18 mg/g) SOC was obtained in the ORGANIC agricultural system with C- W double cropping. The reason for improving SOC in the ORGANIC and sustainable agricultural system was application of ORGANIC matter (compost and vermicompost) and crop residue management. Totally, from the crop ecology point of view, sustainable agricultural method with a sequence of M- W was the most desirable system.

گیاه دارویی اسطوخودوس (Lavandula angustifolia) با دارا بودن قابلیت اقتصادی و زینتی و کاربرد زیاد آن در صنایع آرایشی- بهداشتی و دارویی، در سراسر جهان کشت می شود. به منظور بررسی اثر محلول پاشی اسیدآبسیزیک بر افزایش تحمل به تنش خشکی در رقم Munstead ORGANIC این گیاه، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشکده تولید گیاهی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال زراعی 97-1396 اجرا شد. تیمارهای آزمایش در چهار سطح رژیم های آبیاری (شامل 100-90، 80-70، 60-50 و 40-30 درصد ظرفیت زراعی) و محلول پاشی اسیدآبسیزیک در سه سطح (شامل صفر، 15 و 30 میکرومولار در لیتر) لحاظ گردید. تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد که بیشترین درصد اسانس با میانگین 18/1 درصد از کاربرد 15 میکرومولار اسیدآبسیزیک در شرایط تنش خشکی (آبیاری 40-30 درصد ظرفیت زراعی به دست آمد. در حالی که بیشترین عملکرد اسانس با میانگین 055/0 گرم در گیاه مربوط به کاربرد 30 میکرومولار اسیدآبسیزیک در شرایط آبیاری 80-70 درصد ظرفیت زراعی بود. همچنین گروه بندی اجزای اسانس نشان داد که از میان 26 ترکیب شناسایی شده، شش ترکیب مونوترپن هیدروکربنه، 10 ترکیب مونوترپن اکسیژنه، 6 ترکیب سسکوئی ترپن هیدروژنه و چهار ترکیب سسکوئی ترپن اکسیژنه بودند. با افزایش خشکی میزان ترکیبات مونوترپنی هیدروکربنه و اکسیژنه کاهش و ترکیبات سسکوئی ترپنی هیدروکربنه و اکسیژنه افزایش یافتند. همچنین نتایج نشان داد که بالاترین میزان لیمونن (10 درصد) از کاربرد 15 میکرومولار اسیدآبسیزیک در آبیاری 80-70 درصد ظرفیت زراعی، کامفور (47/10 درصد) و بورنئول (58/51 درصد) از آبیاری کامل و عدم کاربرد اسیدآبسیزیک، کاریوفیلن اکساید (80/7 درصد) از کاربرد 30 میکرومولار اسیدآبسیزیک در آبیاری 60-50 درصد ظرفیت زراعی و آلفامورولن (90/24 درصد) از کاربرد 30 میکرومولار اسیدآبسیزیک در شرایط 40-30 درصد ظرفیت زراعی بدست آمد. در کل، یافته های این پژوهش نشان داد که محلول پاشی اسیدآبسیزیک در خشکی 40-30 درصد ظرفیت زراعی می تواند سبب افزایش درصد اسانس و ترکیبات سسکوئی ترپنی برای مقابله با شرایط خشکی در گیاه اسطوخودوس شود.

In order to investigate the effect of inORGANIC selenium replacement with ORGANIC selenium from Spirulina algae on performance and breast meat quality of broilers, a total of 160 one-day-old chicks were used in a completely randomized design with four treatments, eight replicates and five birds per each replicate. The sources of selenium used included sodium selenite and ORGANIC selenium from Spirulina algae which were replaced at two levels of 50 and 100 percent. The ORGANIC selenium was produced by the culture of Spirulina algae and its enrichment with selenium. The selenium content of different treatments was measured by ICP-Mass method. In this experiment, the feed intake and body weight gain parameters were measured weekly and feed conversion ratio was calculated. At 42 day of age, one bird was slaughtered from each replicate and the weight of carcass ready to cook was measured. The breast meat was sampled for measurement of pH and selenium storage. The results showed that it was not observed any significant difference in performance traits and ready to cook carcass percentage among different treatments. There was no significant difference in breast muscle pH at 0 and 24 hours after slaughtering. The amount of selenium deposited in breast muscle of birds fed ORGANIC selenium had significant increase when compared with other treatments (P<0.05). Generally, the results of this study showed that 100% replacement of sodium selenite with ORGANIC selenium from Spirulina algae led to increase in breast muscle selenium deposition without reduction in bird performance.

مصرف کودهای آلی در نظام کشاورزی پایدار، موجب پایداری عملکرد به ویژه در تولید گیاهان دارویی می گردد. از طرفی توجه به گیاهان دارویی فراموش شده مانند زولنگ (.Eryngium caucasicum Trautv) که برگ آن حاوی اسانس می باشد، بدلیل پتانسیل های غنی ناشناخته بسیار حائز اهمیت است. به منظور بررسی اثر کودهای آلی و شیمیایی بر روی گیاه زولنگ آزمایشی به صورت بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1391-1390 در شهرستان ساری انجام شد. تیمارها شامل ورمی کمپوست، کمپوست، کود شیمیایی NPK، کمپوست + ورمی کمپوست، کود شیمیایی+ کمپوست، کود شیمیایی + ورمی کمپوست، مخلوط کود شیمیایی+ کمپوست + ورمی کمپوست، شاهد (بدون مصرف کود آلی یا شیمیایی)، به میزان 150 کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی NPK، 10 تن در هکتار ورمی  کمپوست و 15 تن در هکتار کمپوست بودند. عملکرد وزن تر، وزن خشک، شاخص سطح برگ، میانگین تعداد برگ، درصد اسانس، عملکرد اسانس و همچنین متابولیت های ثانویه عمده گیاه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده از تجزیه واریانس حاکی از آن بود که در اکثر صفات مورد بررسی بجز درصد اسانس، اختلاف معنیداری بین تیمارهای اعمال شده و تیمار شاهد وجود داشت (5%=p). بیشترین درصد ماده لیمونین در تیمار کمپوست، 5- متیل- پایریمندون و بتا-سزکیفولاندرین در تیمار تلفیقی کمپوست + ورمی کمپوست بدست آمد. همچنین بیشترین عملکرد وزن تر، شاخص سطح برگ و درصد ماده 4- (5، 1- دایمتیلکس- 4-انیل) سیکولکس- 2-انون از تیمار 10 تن در هکتار ورمی کمپوست حاصل شد.

خشکی از مهمترین عوامل محدودکننده رشد گیاهان در سرتاسر جهان و شایع ترین تنش محیطی بوده و اسیدآبسیزیک (ABA) نقش مهمی در راه اندازی و هماهنگی بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در کاهش تنش اکسیداتیو دارد. به منظور مطالعه اثر محلول پاشی اسیدآبسیزیک بر عملکرد، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و محتوای پرولین اسطوخودوس (Lavendula angustifolia cv. ORGANIC Munestead) تحت تنش کم آبیاری، آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش در چهار سطح رژیم های آبیاری (شامل 100-90، 80-70، 60-50 و 40-30 درصد ظرفیت زراعی (FC)) و سه سطح محلول پاشی ABA (شامل صفر، 15 و 30 میکرومولار در لیتر) لحاظ گردید. صفات در مرحله گلدهی اندازه گیری شدند. کم آبیاری در بیشترین سطح، منجربه افزایش91/0درصدی پرولین و کاهش 88/29 درصدی کارتنوئید برگ نسبت به شاهد گردید. ABA نیز بر تمامی صفات موردبررسی، بجز کارتنوئید، اثر معنی دار داشت. بیشترین فعالیت CAT، POD و SOD در 30 میکرومولار در لیتر ABA در شرایط رژیم آبیاری 40-30 درصد FC حاصل شد، درحالی که بیشترین میزان فعالیت آنتی اکسیدانی کل (54/70 میلی گرم بر گرم وزن خشک) از کاربرد 15 میکرومولار در لیتر ABA در 60-50 درصد FC و پرولین (51/2 میلی گرم بر گرم وزن خشک) از محلول پاشی 15 میکرومولار ABA در 40-30 درصد FC مشاهده شد. بیشترین میزان وزن تازه و خشک اندام هوایی و وزن خشک ریشه از عدم کاربرد  ABAدر 100-90 درصد FC حاصل شد. می توان بیان داشت که ABA در شرایط تنش کم آبیاری با افرایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی، باعث کاهش اثرات منفی تنش کم آبیاری در اسطوخودوس شد.

برخیروش های متداول کشاورزی، موفقیت قابل قبولی در استفاده از منابع نداشته و با اتکاء به نهاده های مصنوعی موجب ایجاد سیستم های زراعی ناپایدار، بروز بحران های زیست محیطی و اثرات منفی بر سلامت انسان و دام گردیده است. این در حالی ست که ایمنی غذایی و کیفیت محصولات کشاورزی در بسیاری از نقاط جهان، دغدغه اصلی بسیاری از مردم در طبقات متوسط و پردرآمد جوامع به شمار می رود. زراعت ارگانیک یکی از روش های به زراعی تولید محصولات کشاورزی است که عدم استفاده از نهاده های شیمیایی یکی از پارامترهای اساسی آن است. بر طبق آمار فائو سطح زیر کشت برنج در ایران در سال 2016، 556787 هکتار بود که بخش وسیعی از آن از پتانسیل و استعداد لازم به منظور ترویج روش های کم نهاده و بدون نهاده در تولید محصول سالم-ارگانیک برخوردار است. با توجه به بررسی های صورت گرفته و در راستای کاهش و مصرف متعادل کودهای شیمیایی، کاربرد 5/2 تا 20 تن در هکتار کود مرغی، پنج تا 20 تن در هکتار کود گاوی و 10 تا 40 تن در هکتار کود گوسفندی، 20 تن در هکتار کود سبز، پنج تا 10 تن در هکتار کمپوست آزولا، پنج تن در هکتار کمپوست کاه و کلش به تنهایی و یا در تلفیق با کودهای شیمیایی در مزارع برنج توصیه شده است و به نظر می رسد که کاربرد کودهای آلی با بهبود خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک، موجب کاهش چشمگیر (70 تا بیش از 90 درصد) مصرف کودهای شیمیایی شده و اثرات مثبت فراوانی را در جهت پایداری تولید برنج به دنبال داشته باشد.