1سابقه و هدف: اضطراب بارداری به دلیل نگرانی های فرد درباره بارداری، زایمان، سلامت نوزاد و فرزندپروری آینده ایجاد می شود و اثرات نامطلوب بر پیامدهای بارداری دارد. مطالعات در زمینه تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر سلامت روان زنان باردار اندک و نتایج گاهی متناقض است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مهارت های زندگی ازسوی مامای آموزش دیده بر اضطراب بارداری انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی کنترل دار تصادفی است که از آبان تا اسفند 1399 در آبادان انجام شد. 86 زن باردار با اضطراب بارداری بر طبق معیارهای ورود از شش درمانگاه انتخاب و به صورت تصادفی با طرح بلوک های جایگشتی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله به مدت شش هفته، هر هفته یک جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش مهارت های زندگی (خودآگاهی، حل مسئله، مقابله با استرس، مقابله با هیجانات، ارتباط بین فردی) قرار گرفتند. از آزمون های مربع کای، تی مستقل، و مدل آنالیز کوواریانس برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: پیش از مداخله، دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک، مامایی و اضطراب بارداری اختلاف معناداری نداشتند. پس از مداخله آموزشی، میانگین نمره کل اضطراب بارداری (p<0.001) و حیطه های ترس از زایمان (p<0.001)، ترس از تغییر روابط زناشویی (p<0.0001)، ترس از تولد کودک معلول (p<0.01)، ترس از تغییرات خلق وخو (p<0.0001) و ترس های خودمحورانه مادر (p<0.001) در گروه مداخله به طور معناداری کمتر از گروه کنترل بوده است. نتیجه گیری: آموزش منتخبی از مهارت های زندگی با ماما و در یک دوره کوتاه تر از برنامه های مرسوم، در کاهش اضطراب بارداری موفقیت آمیز بوده است. ماماها می توانند این رویکرد را به عنوان یک روش موثر غیردارویی و کم هزینه در دوران بارداری ارائه دهند.

Education is a continually developing activity, it shapes the way an individual develops their attitudes, thoughts and behavior. Education is not just about being literate but it is an overall development of the person in every aspect of their lives. A society's educational system can be greatly linked to its culture as the culture that one is in have an affect on the type of curriculum the institutions will develop in order to cater to every individual of that particular culture. Education moulds and shapes a society and it is influenced by the culture of the particular country or society. The educational system acts as a point of reference for the society's needs and demands. The principles that dominate this article is culture and education are interrelated and interconnected. Every educational paradigm is influenced by the culture of the society in which it operates. This essay underlines the extensive connection between culture and education. As a result, the goal of this essay is to depict these features from a Philosophical-PSYCHOLOGICAL Approach.

مقدمه: سازگاری با شرایط بحرانی و ضربه های روان شناختی یکی از مفاهیمی است که پژوهش های فراوانی را به خود جلب کرده است. برخورداری از مقیاسی روا و معتبر برای پژوهش هایی که در داخل کشور به این حوزه می پردازند، ضرورتی اجتناب ناپذیر است. در این پژوهش آماده سازی نسخه فارسی مقیاس سازش یافتگی روان شناختی و ارزیابی ویژگی های روان سنجی آن مورد نظر قرار گرفته است. روش: نمونه پژوهش حاضر را 233 نفر از والدین دارای کودک مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم که ساکن تهران بودند تشکیل داده که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس مورد آزمون قرار گرفتند. نسخه فارسی مقیاس سازش یافتگی روان شناختی پس از طی مراحل ترجمه-بازترجمه، تنظیم و همراه با پرسشنامه های تاب آوری و افسردگی، اضطراب و تنیدگی اجرا گردید. برای بررسی روایی مقیاس، به بررسی روایی سازه با روش های تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی و روایی همگرا و واگرا از طریق محاسبه همبستگی پیرسون پرداخته شد و برای بررسی اعتبار آن از روش محاسبه ی آلفای کرونباخ، تتای ترتیبی و اعتبار مرکب استفاده شد. نتایج: نتایج تحلیل عاملی اکتشافی حاکی از وجود سه عامل آزمودگی، ژرفانگری و یکپارچگی اجتماعی بود و نتایج تحلیل عاملی تاییدی دلالت بر نیکویی برازش و مطلوب بودن مدل به دست آمده داشتند. همبستگی های معنادار بین عوامل به دست آمده با مقیاس های تاب آوری و افسردگی، اضطراب و تنیدگی نیز روایی همگرا و واگرای مقیاس سازش یافتگی روان شناختی را تایید می کنند. اعتبار مقیاس با استفاده از محاسبه ی ضریب آلفای کرونباخ برای کل مقیاس 0. 95 و عامل های آن در دامنه 0. 86 تا 0. 94، اعتبار مرکب عوامل در دامنه 0. 87 تا 0. 93 و تتای ترتیبی کل مقیاس برابر با 0. 94 به دست آمد. بحث و نتیجه گیری: به طور کلی می توان گفت نسخه فارسی مقیاس سازش یافتگی روان شناختی ساختاری سه عاملی داشته و از روایی و اعتبار لازم برای کاربرد در پژوهش های روان شناختی با نمونه ایرانی برخوردار است.

زمینه و هدف: نارسایی قلب، بیماری مزمنی است که بر ابعاد جسمانی و روانی زندگی فرد تاثیر می گذارد. رسیدن به تعادل روانی در این بیماران نیازمند آموزش و پیگیری است. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر برنامه آموزشی مبتنی بر الگوی سازگاری روی بر سازگاری روانی بیماران نارسایی قلب می باشد.روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی بر روی شصت بیمار مبتلا به نارسایی قلب دارای پرونده در بیمارستان ولیعصر(عج) و مرکز تحقیقات قلب و عروق شهر بیرجند در سال 1392 انجام گردید. بیماران موردنظر به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه سی نفری شاهد و آزمون تقسیم شدند. ابزار جمع آوری داده ها فرم بررسی و شناخت روی و پرسشنامه سلامت روانی (MHI-38) بود که پایایی آنها در مطالعات مختلف تایید شده است. پرسشنامه سلامت روانی پس از تایید روایی محتوی جهت پایایی به صورت مقدماتی بر روی بیست نفر از بیماران اجرا و ضریب آلفا کرونباخ 0.91 به دست آمد. برنامه آموزشی بر اساس رفتارهای ناسازگار و محرکهای هر رفتار در گروه آزمون اجرا و پیگیری شد. گروه شاهد مراقبتهای معمول را دریافت کردند. داده ها توسط نرم افزار آماری SPSS ویرایش 15 و آزمونهای آماری Independent T Test، Paired T Test، Wilcoxon، Mann Witney، Fisher Exact Test و Chi-Square تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: میانگین نمره سازگاری روانی و تعداد رفتارهای ناسازگار قبل از مداخله در دو گروه اختلاف معنی داری نداشت، در حالی که بعد از مداخله اختلاف معنی داری به دست آمد (P<0.001) در گروه آزمون بعد از مداخله کاهش معنی داری در تعداد رفتارهای ناسازگار در بعد فیزیولوژیک (P<0.001)، درک از خود (P<0.001)، ایفای نقش (P<0.001)، استقلال و وابستگی (p<0.004) ملاحظه گردید. میانگین نمره سازگاری روانی بیماران در گروه آزمون بعد از مداخله افزایش معنی داری داشت (P<0.001) اما در گروه شاهد بعد از مداخله تفاوت معنی داری در هیچ یک از ابعاد مشاهده نشد (P>0.05).نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، اجرای برنامه آموزشی بر اساس الگوی روی، می تواند بر سازگاری روانی و رفتارهای ناسازگار بیماران مبتلا به نارسایی قلب موثر باشد. پرستاران می توانند با به کارگیری برنامه های آموزشی بر اساس الگوی سازگاری روی نقش موثرتری در بهبود سازگاری روانی و رفتارهای ناسازگار این بیماران داشته باشند.