To investigate the effect of weed interference and weed-free Periods on Balangu (Lallemantia royleana Benth. in Wall) and to evaluate the critical Period of weed control (CPWC) in this oilseed crop, an experiment was conducted as a randomized complete block design with three replications in Naghadeh region in 2018. Experimental consisted of two groups of treatments; weed infestation treatments (infestation for 144.2, 345.9, 574, 848.2, 1147.6 and 1451.3 growing degree day (GDD) after transplanting and then plots were remained weed-free the rest of the growing season) and weed-free treatments (weeding for 144.2, 345.9, 574, 848.2, 1147.6 and 1451.3 GDD after transplanting and then plots were remained infested until harvesting time). In each block, one weed free and weed infested control was for all the growing season. Results indicated that the density and dry biomass of weeds were increased as weed removal was delayed. In contrast, density and dry biomass of weeds were decreased as weeds establishment was delayed. Height, tetrachenes fruits, ripened achenes, 1000-seed weight and biological, seed and relative yields of Balangu were decreased and increased as the duration of weed-infested and weed-free Period increased, respectively. Also, logistic and Gompertz curves fitted to data showed that the beginning and end of the CPWC based on a 10% yield loss of relative yield, was estimated to be from 11 to 108 days after transplanting (97 days weed-free Period) in order to prevent a noticeable yield loss.

1 بیماری همه گیر کرونا و پیامدهای آن باعث ایجاد اضطراب در اقشار مختلف جامعه شده است. به ویژه، گذار مجدد از آموزش آنلاین به آموزش های حضوری و آسیب های ناشی از این فرآیند، روند آموزش برخی دانش آموزان را با مشکل مواجه کرده است. بنابراین شناسایی نگرانی های دانش آموزان و درک پیش بینی های اضطراب در طول بازگشایی مراکز آموزشی به ما امکان می دهد تا به علل اصلی اضطراب پس از دوره ی همه گیری کرونا و بازگشایی های مجدد مراکز آموزشی بپردازیم.  این تحقیق یک پژوهش کیفی از نوع تحلیل محتوا است و جامعه ی آماری آن، دانش آموزان مقطع متوسطه دوره دوم شهر تهران طی بازگشایی های مجدد مدارس بعد از حدود دو سال آموزش انلاین در اواخر سال تحصیلی 1400-1401 و پس از همه گیری کرونا بوده که با روش نمونه گیری هدفمند 40 شرکت کننده، 20 شرکت کننده دختر و 20 شرکت کننده که دارای ملاک پژوهش بودند انتخاب شده و پس از مصاحبه با شرکت کننده ها و رسیدن به نقطه ی اشباع نظری، نتایج حاصل از تحلیل مصاحبه ها، حاکی از دو درون مایه ی اصلی، ساختار اجتماعی و نهاد خانواده و فرد بوده است.

According to classical texts, Dara stands out as a significant city from the early Parthian era, situated on the eastern fringes of the Parthian Empire. Classical sources have documented this region under various names such as Apavortene, Zapaortenon, Partauticena, and Apauarcticena. Since the latter half of the nineteenth century, Iranologists have engaged in speculation about the location of Dara, drawing insights from descriptions provided by Justin and Pliny, as well as references to its whereabouts in classical texts. This research endeavors to offer relative conjectures concerning the location of Dara and Shahr-Tepe, a potential site representing it, through an evaluation of archaeological data alongside classical and Islamic texts. To achieve the research objectives using a descriptive-analytical approach, the study employs the library research method and incorporates archaeological data. In alignment with classical texts, the research suggests that the province of Apavortene is situated in Eastern Iran, and there exists a likelihood that the Islamic-Period Abivard is a transformed manifestation of this Parthian-Period province. Aditionally, a comparative examination of Dara in classical texts with present-day Shahr-Tepe in Dargaz reveals congruence, aligning with the descriptions provided by Justin and Pliny. Shahr-Tepe, located on the opposite side of Hezar Masjed Mountains between Nisa and Abivard, exhibits a singular historical Period. Surrounded by Hezar Masjed Mountains, the region boasts an abundance of rivers and springs, expansive meadows, and remnants of forests within Tandooreh National Park and Tivan region. These characteristics confirm the general depiction of Apavortene and Dara found in classical sources. Collectively, these findings suggest that Shahr-Tepe, covering an area of approximately 70 hectares, could indeed represent the prominent city of the early Parthian Period

اوضاع و احوال ایران در قرون نخستین هجری متاثر از ورود اعراب مسلمان به ایران و حاصل برخورد دو نظام اجتماعی و دو فرهنگ و ایین متفاوت بود. فرهنگ و تمدن ایرانی- اسلامی که محققان ظهور و پیدایش آن را از آغاز قرن سوم هجری به بعد در نظر می گیرند، برآیند حداقل دو قرن مواجهه و ارزیابی دو نظام فرهنگی ایرانی و اسلامی با یکدیگر است که سرانجام به وحدت و همسانی آن دو در نظامی جدید منتج شد واگر چه اصول اساسی آن از اسلام نشات می گرفت، اما به واسطه دیدگاه جهان شمول اسلام، عناصر سازنده آن اغلب خاستگاه های ایرانی داشتند که این خاستگاه، از سوی دیانت جدید تایید شده بود. مهمترین مساله این دو قرن که از آن به دوره انتقال (گذر) یاد می شود، جریان گرایش ایرانیان به اسلام است از این رو مقاله حاضر به منظور دستیابی به شناختی بهتر و فراگیر از چگونگی پیدایش و نشو و نمای فرهنگ و تمدن اسلامی در ایران به بررسی اولین واکنش های جامعه ایرانی در مواجهه با اسلام و اعراب می پردازد.

Due to the importance of Tabriz in various historical Periods after the Mongol’s invasion to the end of the Qajar Period, as continuously being the capital city or the residence city of the prince, entrance to this city has been reflected in various reports. Most of the foreigners who entered Iran from European countries came from Caucasus Road to Tabriz and reported many buildings on their way. Moreover, this road was one of the most significant roadways for Caravans on the Silk Road, where various residential buildings have been constructed. Alaki caravansarai is one of the most important roadside accommodations in Northwest Iran, and so many reports about it and the quality of its façade decorations can be traced in the travelogues of foreigners who traveled to Iran. Its vastitude and elegant entrance gate nevertheless, this building has unfortunately been neglected and was about to be ruined in the 19th century and afterward. However, the beauty of its entrance gate has gained the attention of many people and has been reported in many sources. Based on the ornaments used, recent sources in the history of architecture have estimated its date to the 12th century and Ilkhanid Abū Saʿīd Bahādor Khan and the Timurid Period. These sources based their estimation only on the type of ornaments used on its entrance gate and its probable that the existence of dated artworks of the Ilkhanid Period nearby, such as the Mihrab of Marand’s Jame Mosque, has influenced this speculation. This article aims to meticulously study this building in various travelogues, al-Wqafīyya al-Rashīdīyya, and other sources in the history of architecture and discusses the ornament types used and their history. The detailed study of the documents and sources indicated that this building could belong to the presidency Period of Ḵᵛāja Rašid-al-Din Fażl-Allāh, and based on his emphasis to establish this building, can be dated 1297-1309. The ornaments, moreover, indicate the transient Period from brickwork to tilework which happened in the late 13th and early 14th centuries

مقدمه: مطالعات در زمینه عوامل مرتبط با اضطراب پدران در ایران اندک و نتایج آن ها اغلب متناقض است. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط حمایت اجتماعی درک شده و رضایت زناشویی با اضطراب آشکار و پنهان پدران در دوره ی پس از زایمان انجام شد. مواد و روش کار: این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی-همبستگی در سال 1402 درخصوص 250 پدر تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران به شیوه نمونه گیری حضوری و دردسترس انجام شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی جمعیت شناختی، مقیاس اضطراب اسپیلبرگر، مقیاس چند بعدی حمایت اجتماعی ادراک شده و مقیاس رضایت زناشویی انریچ (فرم کوتاه) استفاده شد. تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار16-SPSS، آزمون های تی مستقل، آنوا و همبستگی انجام شد. سطح معناداری کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: مدل رگرسیون خطی چند گانه نشان دهنده ی آن بود که دارا بودن بیمه، انجام ورزش بیش از دو بار در هفته، رضایت زناشویی و حمایت اجتماعی درک شده  پدر، با اضطراب آشکار ایشان معنا دار بوده و رضایت زناشویی با ضریب استاندارد 0/403 بیشترین اثر را بر اضطراب آشکار داشته است. بر اساس ضریب تعیین مدل متغیر های معنا دار در مدل 0/313 پیشگویی کننده ی اضطراب آشکار است. دارا بودن بیمه، نداشتن اختلال خواب و رضایت زناشویی پدر نیز با اضطراب پنهان ایشان معنا دار بوده و رضایت زناشویی با ضریب استاندارد 0/442 بیشترین اثر را بر اضطراب پنهان داشته است. بر اساس ضریب تعیین مدل متغیر های معنا دار در مدل 0/297 پیشگویی کننده  اضطراب پنهان هستند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که اضطراب آشکار و پنهان پدران پس از تولد نوزاد با حمایت اجتماعی درک شده و رضایت زناشویی ارتباط معکوس دارد.

تاریخ نگاری سامانیان تاحدودی ادامه ساده نویسی اواخر قرن دوم هجری قمری است، اما نثر مصنوع شماری از مورخان و نویسندگان، در ستایش امیران و وزیران، مبالغه آمیز بوده است و آنان را پادشاهان برحق دانسته اند. تاریخ نویسی این دوره بیش تر برمبنای مشاهدات شخصی و اسناد بوده و از این نظر مهم است. تبیین ویژگی های عمده تاریخ نگاری و نقاط ضعف و قوت برجسته ترین منابع تاریخی سامانیان اولویت این پژوهش است؛ ازجمله بیان نقش امیران و وزیران سامانی در تاریخ نگاری و شناسایی شاخصه های مهم منابع تاریخی. از مشخصه های عمده تاریخ نگاری این دوره رویکرد فرهنگی تمدنی مورخان، تاریخ نگاری کل نگر، نگرش عقل گرایانه، و تلفیق دانش های متعدد ازجمله تاریخ، جغرافیا، نجوم، و آگاهی از علوم و حوزه های گوناگون است. از دیگر مشخصه ها، روی آوری به ترجمه و تهذیب، گریز از روش های تدوین اخبار برپایه اصول و سنت های ثبت و نقل حدیث، و پیدایش شیوه های نو در تاریخ نگاری است. رونق تاریخ نگاری و پیدایش آثار مهم تاریخی در دوره سامانیان دستاورد گوناگونی عوامل در روزگار و قلمرو این خاندان است.

جایگاه زن و نحوه حضور و ایفای نقش این قشر در عرصه های گوناگون جامعه در دوره خوارزمشاهیان موضوع این پژوهش است که تا کنون در این خصوص تحقیقی جامع صورت نگرفته. نتیجه این پژوهش نشان می دهد که در عصر خوارزمشاهیان (628691ق) زنان در عرصه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، هنری و ادبی کم وبیش حضوری فعال داشتند. در عرصه سیاست، تنها زنان درباری ایفای نقش می کردند، اما در دیگر زمینه ها، سایر زنان فعالیت های موثری داشتند. با وجود این، رفتارهای نابهنجار و بازیچه قرار گرفتن برخی زنان در اعمال خلاف عفت، به ویژه توسط اربابان قدرت، امری رایج بود که همین موضوع به سلامت جامعه و کارایی دولت آسیب فراوان وارد ساخت.

درد قاعدگی اولیه از علل شایع مراجعه به درمانگاه های زنان است که با ضایعه لگنی همراه نیست. به علت شیوع بالا و ناتوانی در تسکین ایده آل آن، باعث محدودیت فعالیت های روزانه و غیبت از محل کار و مدرسه می شود. درمان های مختلفی برای دیسمنوره وجود دارد که معمولا همراه با عارضه هستند. بسیاری جهت کم کردن عوارض دنبال روش های بی عارضه و اثربخش هستند. این مطالعه به بررسی اثر بی دردی Period Patch در دیسمنوره پرداخته است. روش بررسی: این مطالعه مداخله ای روی 70 خانم مبتلا به دیسمنوره اولیه انجام شد. شرکت کنندگان دریکی از دو گروه دریافت کننده مفنامیک اسید و Period Patch حاوی پودر آهن، کربن فعال، آهن ربا، آب و نمک قرارگرفتند. دو روش درمانی برای یک چرخه قاعدگی استفاده شد. میزان بهبودی دردهای قاعدگی با گفتگو و بوسیله ی Numerical analogue pain scale که دارای نمره صفر تا ده بود تعیین شد. در انتها میزان اثربخشی روش ها در کاهش درد مقایسه گردید. در این بررسی کاهش درد حداقل به میزان 25 درصد به عنوان اثربخشی درمان در نظر گرفته شد. یافته ها: 70 نفر در دو گروه 35 نفری بررسی را به پایان رساندند. دو گروه از نظر میانگین سن، میانگین شاخص توده بدنی، وضعیت تاهل، فراوانی انجام ورزش، مصرف سیگار و سن شروع قاعدگی همسان بودند. میزان اثربخشی در گروه مفنامیک اسید 22 مورد (9/62 %) و در گروه Period Patch 13 مورد (1/37 %) بود که اختلاف معنی داری را نشان داد (P=0. 031). نتیجه گیری: در این مطالعه اثر بی دردی مفنامیک اسید نسبت به Period Patch در درمان دیسمنوره اولیه بیشتر است.