اهداف: جفت به عنوان منبع اصلی تامین اکسیژن و خونرسانی برای جنین تلقی می شود و نقش اصلی را در رشد جنین ایفا می کند. رشد غیرطبیعی جفت با پیامدهای منفی بارداری همراه است که یکی از مهمترین پیامدهای آن، زایمان زودرس است. این مطالعه با هدف بررسی پاتولوژی جفت در زایمان های پره ترم و پیش بینی عوارض و پیامدهای نوزادی انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی در فاصله زمانی یک ساله تعداد 118 جفت مربوط به زایمان های زودرس در بیمارستان فوق تخصصی زنان، زایمان و نازایی صارم شهر تهران بررسی شد. نمونه های جفت نوزادان پره ترم طبق پروتکل پاساژ داده شد و از هر جفت حداقل 3 قطعه نمونه برداری شد و به روش H&E رنگ آمیزی شد و توسط پاتولوژیست به صورت میکروسکوپی بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش آنالیز رگرسیون لجستیک انجام شد. یافته ها: در 89/5% جفت ها هیچ تغییرات پاتولوژیک خاصی از نظر بافت شناسی مشاهده نشد و 10/0% موارد نیز حاکی از مثبت بودن وجود تغییرات پاتولوژیک در جفت های حاصل از زایما ن های زودرس بود. سه متغیر سینسیشیال نات، کورآنژیوزیس و میکروکلسیفیکاسیون بیشترین تاثیر را در تشخیص نتایج پاتولوژیک داشتند. افزایش یک واحد در متغیر سینسیشیال نات به طور میانگین شانس ایجاد پره ترم را به طور میانگین 0/01 برابر افزایش می دهد. همچنین تغییر مقدار متغیر کورآنژیوزیس شانس پره ترم را به طور میانگین 0/252 و تغییر در مقدار متغیر میکروکلسیفیکاسیون از حالت نرمال پایه به حالت غیرنرمال شانس وقوع پره ترم را به طور میانگین 0/14 بالا می برد. نتیجه گیری: تغییرات پاتولوژیک شامل سینسیشیال نات، میکروکلسیفیکاسیون و کورآنژیوزیس بیشترین تاثیر را بر پاتولوژی جفت در زایمان های پره ترم دارند.

مقدمه: عوارض ناشی از زایمان زودرس شایعترین علت مرگ و میر نوزادان می باشد. طبق بررسی های انجام شده 80-75 درصد مرگ و میر و عوارض دوره نوزادی ناشی از تولد نارس (قبل از 37 هفته) می باشد.هدف: هدف از انجام این پژوهش تعیین برخی عوامل خطرساز مادری در ایجاد زایمان زودرس می باشد تا با شناخت این عوامل از تولد نوزاد نارس پیش گیری شود.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی اطلاعات موجود در پرونده مادران و نوزادان نارس متولد شده از فروردین 86 تا فروردین 88 جمع آوری شده است. به این صورت که گروه مورد، شامل 360 زایمان نارس و گروه شاهد، شامل 360 زایمان ترم (بعد از 37 هفته حاملگی) می باشد. در این بررسی برخی اطلاعات مربوط به عوامل خطرساز مادری برای زایمان زودرس شامل سن مادر (سن پایین تر از 17 سال و بالاتر از 35 سال)، سابقه سقط قبلی، تعداد زایمان های قبلی، سابقه پره اکلامپسی، دیابت، واژینیت باکتریال، عفونت ادراری و پارگی زودرس کیسه آب در طی حاملگی از پرونده مادر و نوزاد استخراج گردید و مقایسه دو گروه به وسیله نرم افزار SPSS و آزمون Chi-square مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: در این تحقیق شیوع زایمان زودرس 6.1 درصد تخمین زده شده است و برای عوامل خطرسازی مثل دیابت مادر، عفونت ادراری در طی حاملگی، سن مادر، تعداد زایمان های قبلی و جنس جنین از نظر آماری تفاوت معنی داری بین دو گروه یافت نشد اما برای عوامل خطرسازی مثل واژینیت باکتریال مادر، پارگی زودرس کیسه آب، پره اکلامپسی، سابقه سقط قبلی و تعداد جنین بین دو گروه تفاوت معنی دار به دست آمد.نتیجه گیری: با پیش گیری از عفونت باکتریال ژنیتال، پارگی زودرس کیسه آب، شناخت و درمان به موقع پره اکلامپسی، جلوگیری از سقط های مکرر، القای تخمک گذاری بدون اندیکاسیون و به تبع آن ایجاد چندقلویی ایاتروژنیک میتوان از میزان تولد نوزادان نارس کاست و به دنبال آن میزان مرگ و میر نوزادان را کاهش داد.

پیش زمینه و هدف: مصرف سولفات منیزیم اگرچه باعث پیشگیری از تشنج می شود، ولی می تواند باعث ایجاد مسمومیت در بیمار گردد. مطالعه ی حاضر جهت بررسی عوارض سولفات منیزیوم مادری تجویزشده در پره اکلامپسی در نوزادان term و late Preterm طراحی شده است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی-تحلیلی گذشته نگر می باشد. 100 نوزادترم (گروه 1) و 100 نوزاد Preterm late (گروه 2) متولدشده در بیمارستان مطهری دانشگاه علوم پزشکی ارومیه از میان مادران با پره اکلامپسی که سولفات منیزیوم دریافت کرده اند و 100 نوزاد از مادران پره اکلامپسی که سولفات منیزیوم دریافت نکرده اند (گروه 3) به عنوان گروه کنترل و به صورت نمونه گیری آسان و در دسترس وارد مطالعه شدند. یافته ها: میانگین مدت زمان دریافت سولفات در گروه اول 9. 80 ± 8. 96 روز و در گروه دوم 15. 23 ± 27. 66 روز بود و این تفاوت معنی دار بود (035/0p=). در گروه اول، تعداد 94 نوزاد (94 درصد) در گروه دوم، 21 نوزاد (21 درصد) و در گروه سوم، 64 نوزاد (64 درصد) نیازی به حمایت نداشتند، که تفاوت معنی داری بین گروه ها مشاهده شد) 001/0p<). بررسی آپگار دقیقه ی اول و پنجم، به شکل معنی داری در گروه دوم نسبت به گروه اول و کنترل پایین بود ولی این تفاوت معنی دار نبود (p>0. 05). نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر نشان می دهد که منیزیوم سولفات برای موارد پره اکلامپسی منجر به هیپوتونی نوزادان، نیاز به بستری بیشتر در بخش یا NICU و آپگار پایین نمی شود.

باتوجه به مشکل زایمان زودرس و تناقضات موجود در مورد نقش روزه داری در ایجاد زایمان زودرس و به منظور تعیین رابطه بین روزه داری با زایمان زودرس، این تحقیق در خانمهای باردار مراجعه کننده به چهار زایشگاه منتخب استان کرمانشاه طی سالهای 76-1373 انجام گرفت. این پژوهش از نوع مورد- شاهدی و روی 506 نفر شامل 36 خانمی که دارای زایمان زودرس بودند (مورد) و تعداد 470 نفر که دارای زایمان ترم بودند (شاهد)، انجام گرفت. گروه مورد و شاهد از لحاظ سن، وزن، پاریتی، نوع زایمان قبلی مشابه بودند. این زنان از نظر روزه داری در زمان حاملگی و نیز وزن هنگام تولد نوزادان مورد بررسی و با آزمونهای کای دو و T مورد قضاوت آماری قرار گرفتند.دو گروه از نظر سن، پاریتی، نوع زایمان قبلی اختلاف آماری معناداری نداشتند (NS). 49.4 درصد از زنان با زایمان ترم و 58.3 درصد از زنان با زایمان روزه دار بودند (NS). در گروه شاهد و مورد نوزادان کم وزن بترتیب 27.5 و 72.5 بود تفاوت آماری معناداری بین دو گروه وجود داشت (P<0.05).این پژوهش مبین آن است که روزه داری نقشی در زایمان زودرس ندارد، لیکن وزن نوزادان زنان گروه مورد کمتر از گروه شاهد بود. نوع تغذیه در این پژوهش قابل کنترل نبوده که از محدودیتهای این پژوهش است، لذا توصیه می شود در پژوهشهای دیگر این مهم مورد توجه قرار گیرد.