هدف: نوروپاتی محیطی و بیماری های عروقی از علل عمده پای دیابتی می باشند. مشکلات مربوط به پای دیابتی مسوول موارد بسیاری از بستری شدن این بیماران در بیمارستان بوده و زخم پا و قطع عضو هنوز از عوارض شایع بیماری دیابت می باشد. تشخیص زودرس نوروپاتی از اهمیت ویژه ای در این بیماران برخوردار است. استفاده از روشی آسان، ساده و کم هزینه در درمانگاه جهت غربالگری نوروپاتی محیطی ارزش فراوانی خواهد داشت.روش مطالعه: بیماران دیابتی نوع یک که در فاصله اردیبهشت 1382تا خرداد 1383 به درمانگاه غدد بیمارستان نمازی شیراز مراجعه کردند با روش Bedside scoring Procedure جهت اسکرین نوروپاتی محیطی مورد بررسی قرار گرفتند. امتیاز 3 تا 5 به عنوان نوروپاتی محیطی خفیف، امتیاز 6 تا 8 به عنوان نوروپاتی محیطی متوسط و امتیاز 9 تا 10 به عنوان نوروپاتی محیطی شدید در نظر گرفته شد. معاینه انجام شده در این بیماران شامل بررسی احساس ارتعاش، حرارت، درد و رفلکس آشیل بود. جهت این بررسی از دیاپازون 128 هرتز، Neuropen آب سرد و گرم و چکش رفلکس استفاده شد.یافته ها: در مجموع 80 بیمار شامل 34 پسر (42.5%) و 46 دختر (57.5%) با میانگین سنی 18.16 (±5.22) و محدوده سنی 6 تا 13 سال مورد بررسی قرار گرفتند که 11بیمار (13.75%) نوروپاتی محیطی داشتند. 6 نفر (7.5%) نوروپاتی محیطی خفیف، 4 نفر (5%) نوروپاتی محیطی متوسط و 1 نفر (1.25%) نوروپاتی محیطی شدید داشتند. شایع ترین یافته بالینی عدم وجود رفلکس آشیل بود. از نظر سن زمان معاینه، طول مدت بیماری دیابت و نمایه توده بدنی اختلاف معنی داری بین دو گروه با و بدون نوروپاتی وجود داشت. ولی از نظر سن زمان تشخیص، جنس، HbAlc، شروع بلوغ، خویشاوندی والدین و سابقه بیماری دیابت در خانواده اختلاف معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیری: روش Bedside scoring Procedure روشی ساده، ارزان و قابل انجام در درمانگاه جهت غربالگری نوروپاتی محیطی در بیماران دیابتی می باشد. معاینه رفلکس آشیل اهمیت زیادی دارد. بیماران دیابتی نیاز به پی گیری، کنترل و آموزش بهتری دارند.

زمینه و هدف: پانکراتیت مزمن یک فیبروز پیشرونده پانکراس است که منجر به نارسایی اگزوکرین و اندوکرین پانکراس می گردد و اغلب به طور مشخص با درد مداوم اپی گاستر که به درمان های طبی پاسخ نمی دهد بروز می کند و در این موارد بیماران نیازمند نوعی اقدام جراحی اند، هدف از این مطالعه معرفی سه بیمار با پانکراتیت مزمن است.معرفی بیمار: در این مطالعه سه بیمار که با تشخیص پانکراتیت مزمن تحت عمل جراحی پانکراتیکو ژژنوستومی puestow (در مرکز پزشکی جراحی عمومی بیمارستان قائم (عج) – دانشگاه علوم پزشکی مشهد) قرار گرفته اند معرفی می شوند. در هر سه مورد علت اصلی مراجعه آنان درد مقاوم به درمان بوده است. پس از انجام عمل جراحی در سه بیمار فوق الذکر درد بیماران کاملا برطرف شده و در یک بیمار که عملکرد اگزوکرین پانکراس نیز مختل بوده پس از اقدام جراحی سوء جذب بیمار اصلاح گردید.نتیجه گیری: هر چند پانکراتیت مزمن در جامعه ما به علت کاهش مصرف الکل نادر است لیکن بایستی به عنوان یکی از علل دردهای مزمن و رنج آور شکم مدنظر قرار گیرد. و در موارد دردهای مداوم و مقاوم به درمان طبی، جراحی می تواند کمک کننده باشد و سبب بهبودی بیماران گردد.

سرگیجه وضعیتی حمله ای خوشخیم(Bppv)   یک بیماری شایع، خودبخود خوب شونده است و روشهای مختلفی در درمان آن مطرح است. در این ارتباط با هدف بررسی مقایسه اثر درمانی مانور  Canalith Repositioning Procedure و دیمن هیدرینات مطالعه ای بصورت کارآزمایی بالینی آینده نگر (اتفاقی) صورت گرفت. تعداد 173 بیمار (45 مرد و 128 زن) با تشخیص سرگیجه وضعیتی حمله ای خوشخیم (براساس شرح حال مثبت و مانور Dix-Hallpike) بررسی شدند. متوسط دوره علامت دار بودن بیماران 6 ماه (محدوده 1 تا 120 ماه) و متوسط سن آنها 44.27 بود. بیماران بطور راندوم در سه گروه گیرنده قرص دیمن هیدرینات50mgTDS  (60نفر)،  Canalith Repositioning Procedure بر روش Epley (53 نفر) و پلاسبو گیرنده (60 نفر) تقسیم شده و بطور هفتگی تا سه ماه از نظر بهبود علایم پیگیری شدند.براساس نتایج بدست آمده 92.5 درصد بیماران با انجام  Canalith Repositioning Procedureعاری از علائم شدند در حالیکه تمامی بیماران گیرنده دیمن هیدرینات در پیگیری علامتدار بودند و در ماه سوم 98% بیماران گروه مانور درمانی و 17% بیماران گروه دیمن هیدرینات از درمان راضی بودند(P<0.0001).براساس این کارآزمایی بالینی مشخص است که Canalith Repositioning Procedure در درمان سرگیجه وضعیتی حمله ای خوشخیم بر داروی دیمن هیدرینات ارجح است.

یکی از مصادیق مسوولیت مدنی را می توان خسارات دادرسی قلمداد نمود که بیشتر در حوزه مسوولیت غیرقراردادی مورد بحث قرار می گیرد. نظر به این که خسارات مذکور از توابع دادرسی می باشد در قوانین آ. د. م. موادی به آن اختصاص داده شده است. آیین رسیدگی به خسارات دادرسی با تاکید بر رویه ی قضایی که عنوان کتاب خود را به آن اختصاص داده ایم بر کسی پوشیده نیست چه آن که رسیدگی به دعاوی در مراجع قضاوتی مستلزم صرف هزینه های مختلفی است که تا حدودی اصل مجانی بودن قضات در اسلام را تحت شعاع قرار داده که این هزینه ها در قالب خسارات دادرسی قابل بحث است. با توجه به ماده ی 515 ق. آ. د. م. خواهان حق دارد خسارات ناشی از دادرسی را از جمله هزینه های دادرسی و حق الوکاله وکیل و هزینه هایی که جهت اثبات دعوا یا دفاع لازم می باشد را ضمن تقدیم دادخواست اصلی یا اثنای دادرسی یا به طور مستقل از خوانده مطالبه کند و همچنین این حق هم برای خوانده وجود دارد که در صورت غیرمحق بودن خواهان، خسارات را مطالبه نماید. تصویب ماده 515 ق. آ. د. م. مسبوق به سوابقی است که در این نوشتار با کاوش در مواضع تدریجی قانونگذار و رویه قضایی مورد بررسی قرار می گیرد. در بررسی رویه قضایی از آرای محاکم اعم از عالی و تالی، آرای وحدت رویه و اصراری هیات عمومی دیوان عالی کشور، نظریات مشورتی اداره کل امور حقوقی و تدوین قوانین قوه قضاییه و بالاخره نظریات قضات که مجموعا به عنوان ارکان سازنده رویه قضایی کشور شناخته شده، این نتیجه به دست می آید که مطالبه خسارات دادرسی در دادگاهی که دادخواست اصلی مطرح شده، مطرح می شود اما اگر بعد از صدور حکم قطعی باشد و به طور مستقل مطرح شود باید در دادگاه محل اقامت خوانده مطرح شود.

نظریه عدالت جان رالز با رویه ای برساخت گرایانه ارائه و صورت بندی شده است. رالز ادعا می کند که رویه برساخت گرایانه خود را بدون پیش فرض های متافیزیکی بیان کرده است. برای بررسی ادعای رالز، رویه برساخت گرایانه او در سه مرحله پی گیری می شود: 1- در کتاب نظریه ای درباره عدالت، رالز درصدد رسیدن به اصول اخلاقی، با توجه به موقعیت اولیه است، موقعیتی که حتی می تواند اصول اخلاقی دیگری را نیز ارائه کند، همچنین او برداشت های متافیزیکی را در مورد طبیعت انسان با توجه به موقعیت اولیه بیان می کند. 2- در مقاله «برساخت گرایی کانتی در نظریه اخلاقی»، در بحث از این نوشته به تحول رویه رالز اشاره می شود که در آن، موقعیت اولیه کم رنگ شده و ایده های شهودی جوامع دموکراتیک مورد نظر قرار می گیرد. 3- در کتاب لیبرالیسم سیاسی، تحول رویه رالز آشکارتر می شود، در آنجا نیز این رویه با توجه به اجماع همپوش و عقل عمومی بررسی می شود. نهایتا به این نتیجه می رسیم: حتی در لیبرالیسم سیاسی که رالز می خواهد عدالت سیاسی و نه متافیزیکی بیان کند، نمی تواند بدون پیش فرض متافیزیکی، مفهومی از عدالت را بیان کند و در نتیجه رویه برساخت گرایانه رالز، به رغم نظر خود او رویه ای ناقص است و کامل نیست.

قانون اساسی گرایی در دادرسی کیفری متضمن تعیین اصول و چارچوب دادرسی کیفری به موجب قانون اساسی است تا سایر قوانین و مقررات براساس این اصول وضع شوند و آنچه در این مفهوم از قانون اساسی مدنظر است، قانون اساسی به معنای عام، یعنی اعم از قانون اساسی مدون و غیرمدون است. در واقع، با توجه به جایگاه والای قانون اساسی در نظام های حقوقی، قانون اساسی گرایی در دادرسی کیفری، تضمین کننده حقوق بنیادین افراد و مانع کاربرد خودسرانه قدرت توسط متولیان نظام عدالت کیفری است. استقلال قضایی، استقلال تقنینی و دادرسی اساسی را می توان از ابزارهای تضمین قانون اساسی گرایی در دادرسی کیفری دانست. سوال اصلی آن است که آیا می توان قایل به قانون اساسی گرایی در حوزه دادرسی کیفری در نظام حقوقی ایران بود؟ با توجه به اصول متعدد قانون اساسی در خصوص تضمین حقوق بنیادین افراد در دادرسی کیفری و پیش بینی استقلال قضایی، استقلال تقنینی و دادرسی اساسی در این قانون، می توان گفت که قانون اساسی گرایی در دادرسی کیفری در نظام حقوقی ایران مورد توجه قرار گرفته است.

سنگ کیسه صفرا بیماری شایعی است که بهترین راه درمان آن برداشتن کیسه صفرا به طریق جراحی است . عمل برداشتن کیسه صفرا از سال 1882 مرسوم بوده است ولی عمل جراحی لاپراسکوپیک آن در سال 1978 درفرانسه شروع شد و به سرعت به سایر کشورهای اروپایی و ایالات متحده آمریکا و کشورهای دیگر گسترش یافت ، علت این گسترش بخاطر کاهش درد بعد از عمل ، زیبایی شکم و بازگشت سریعتر به فعالیت و زندگی عادی و کوتاه بودن زمان بستری در بیمارستان و کاهش هزینه های سنگین بیمارستانی بوده است . در ایران قریب 10 سال است که در برخی از مراکز خصوصی عمل جراحی لاپراسکوپی و عمدتا کوله سیستکتومی متداول گردیده است ، که ابتدا مورد استقبال جراحان قرار نگرفت ولی بتدریج در تمامی دانشگاههای کشور کوله سیستکتومی لاپراسکوپیک رایج گردید.از سال 80-1373 در مرکز آموزشی درمانی بیمارستان رازی رشت 380 مورد عمل جراحی لاپراسکوپی انجام شد که در این مدت 90 مورد کوله سیستکتومی و بقیه موارد تشخیصی و طبقه بندی کانسر بوده است . در این بیمارستان 4 نفر جراح عمومی فعالیت دارند که همگی به نحوی درگیر روشهای مختلف لاپراسکوپی هستند. در 15 مورد اول عمل کوله سیستکتومی لاپراسکوپیک با مشکلات زیادی روبرو بودیم که همگی ناشی از تجربه کم و محدود ما بوده است ، از آن به بعد تجربه ما در مورد کوله سیستکتومی بهتر شده و 12 مورد کوله سیستیت حاد و دو مورد آمپیم کیسه صفرا و 4 مورد کوله سیستیت مزمن (کیسه صفرای چروکیده ) جزء بیماران بعدی ما بودند. مدت زمان بستری بیماران 2 روز بوده است .در یک مورد بعد از عمل بیمار انجام عمل خود را باور نداشته و کرارا در مراجعات بعدی شکایت از ادامه بیماری خود به خاطر برش محدود خود داشت . در 8 مورد ما مجبور به تبدیل لاپراسکوپی به عمل باز شدیم که 3 مورد پرفوراسیون احشا، یک مورد خونریزی و 4 مورد چسبندگی شدید و عدم رویت آناتومی واضح بوده است . نکته با اهمیت اینکه سه مورد چسبندگی در مردها بوده و بروز 4 عارضه در 15 مورد اول اعمال جراحی بوده است .با توجه به نکات فوق کوله سیستکتومی لاپراسکوپی در صورتی که همراه با یک گروه کارآزموده انجام شود روش ارجحی می باشد. برش جراحی محدود و بازگشت سریع به فعالیت روزمره مزایای این عمل است .