تاکنون از بالاخانواده (Psylloidea (Hemiptera تعداد 89 گونه متعلق به 3 خانواده و 8 زیرخانواده از ایران گزارش شده است. در این بررسی مقایسه ای بین تنوع گونه ای پسیل های گزارش شده از کشور و گونه های جمع آوری شده از استان آذربایجان شرقی طی سال های 1389 - 1390 از گیاهان علفی و اندام های هوایی درختان مختلف صورت گرفته است. از مجموع 6 خانواده موجود در بالاخانواده Psylloidea، تعداد 2 خانواده، 7 جنس و 17 گونه در این استان جمع آوری شد و از این تعداد، 14 گونه برای فون استان آذربایجان شرقی جدید می باشند. مقایسه به عمل آمده در تنوع گونه ای پسیل ها نشان داد که گونه های موجود در استان از 3 خانواده Triozidae، Psyllidae و Homotomidae بوده و افراد خانواده Triozidae از بیشترین تراکم در استان برخوردار هستند، به طوری که 68.9 درصد گونه های گزارش شده از کل کشور متعلق به خانواده Psyllidae بوده در حالی که 69.83 درصد نمونه های جمع آوری شده در استان آذربایجان شرقی متعلق به خانواده Triozidae است. در این بررسی جنس های Bactericera بیشترین تعداد گونه را در استان به خود اختصاص داده است، در حالی که در ایران جنس های Cacopsylla و Trioza بیشترین تعداد گونه را دارا می باشند.

در بررسی فونستیک بالاخانواده Psylloidea در استان مازندران در تابستان سال 1401، گونه پسیل Rhinocola aceris (Linné, 1758) از روی درخت افرا، Acer sp. (Sapindales, Sapindaceae)، جمع آوری شد. این گونه و جنس برای اولین بار از ایران گزارش می شود

طی بررسی هایی که در سال های 90- 1387 بر روی بندپایان زیان آور پده در استان های تهران، خوزستان، اصفهان و خراسان رضوی صورت گرفت، برگ های حاوی گال های پسیل، از ایستگاه های انتخاب شده در رویشگاه های طبیعی گونه پده (Populus euphratica Olive) جمع آوری و در شرایط آزمایشگاه (درجه حرارت 26-24 و رطوبت 60-50 درصد)، داخل ظروف پرورش نگهداری شدند. حشرات کامل خارج شده، دو گونه (Egeirotrioza ceardi (Bergevin و Egeirotrioza intermedia Baeva،1963 از خانواده Triozidae شناسایی شدند.، پسیل E. intermedia برای اولین بار از ایران گزارش می گردد.بر اساس مطالعات Gegechkori و Loginova در سال 1990، گونه E. intermedia در کشورهای تاجیکستان، ازبکستان، ترکمنستان و اسرائیل انتشار داشته و میزبان های آن، گونه های صنوبر Schrenk Populus diversifolia و Schrenk P. pruinosa معرفی شدند.مطالعات Malenovsky و همکاران در سال 2012، در مورد پسیل های کشور افغانستان نشان داد که گونه E. intermedia در این کشور نیز روی گونه های صنوبر Populus diversifolia و P. pruinosa فعالیت دارد. Burckhardt و Lauterer در سال 1993، پسیل های ایران را بطور کامل و جامع مطالعه نمودند. نام بردگان چهار گونه پسیل Camarotoscena fulgidipennis Loginova، Camarotoscena unicolor Loginova، Camarotoscena hoberlandti Vondracek و Egeirotrioza ceardi (Bergevin) را روی صنوبرها در ایران گزارش نمودند.خسارت اولیه در گونه E. intermedia، توسط پوره های جوان با تغذیه از شیره برگ های پده و به صورت گال های کوچک، دایره ای شکل و کمی برجسته در سطح فوقانی و یا سطح تحتانی برگ های پده ایجاد می گردد. با ادامه تغذیه پوره های سنین مختلف، داخل گال ها (یک پوره در هر گال)، علائم نهایی خسارت به صورت گال های کروی به قطر تقریبی 5 میلیمتر در سطوح برگها ظاهر می گردد.پراکنش گونه E. intermedia و تاریخ های جمع آوری آن در مناطق مورد بررسی به قرار زیر می باشد:- استان تهران: منطقه خجیر (87/8/8) - استان البرز: مرکز تحقیقات البرز کرج (30/7/87) - استان خوزستان: شوشتر (شهر گتوند و روستای کوشکک)، هفت تپه - دزفول (منطقه چغازنبیل)، رامهرمز (روستای زبیدی موسی) و سوسنگرد (روستای سابله). (20/9/89) - استان خراسان رضوی: سرخس و حومه (ایستگاه تحقیقات قره گل و مسیر جاده سرخس به جهانبانی) (27/8/89) - استان اصفهان: اصفهان (حاشیه زاینده رود و مرکز شهر اصفهان)، کاشان (ایستگاه تحقیقات مناطق خشک و بیابانی) و آران و بیدگل (منطقه کویری سمبک) (5/7/89).

کفشدوزک (Oenopia conglobata contaminata (Menteries) (Col.: Coccinellidae مهم ترین کفشدوزک فعال در باغ های پسته است. طعمه های جایگزین، نقش مهمی در پایداری جمعیت یک دشمن طبیعی در طبیعت دارند. در این بررسی فراسنجه های جدول زندگی این کفشدوزک به روش دو جنسی با تغذیه از مهم ترین طعمه های موجود در باغ پسته یعنی پوره های پسیل پسته، شته باقلا، شته یونجه و همچنین تخم شب پره آرد به همراه گرده ذرت به عنوان میزبان آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. مطالعه جدول زندگی برای هر طعمه با 100 عدد تخم کفشدوزک انجام شد. کلیه آزمایش ها در دمای 2±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±55 درصد و طول دوره روشنایی به تاریکی 8:16 ساعت انجام گرفت. داده های جدول زندگی طبق تئوری جدول زندگی دو جنسی مرحله سنی آنالیز شد. نتایج نشان داد که بیشترین میزان نرخ خالص تولید مثل و نرخ ذاتی افزایش جمعیت در رژیم غذایی پسیل پسته به میزان 290.87 نتاج ماده/فرد و 0.1559 بر روز بود و کمترین میزان این شاخص ها مربوط به رژیم غذایی تخم شب پره آرد بود (61.68 نتاج ماده / فرد و 0.1103 بر روز). نتایج نشان داد که رژیم های غذایی پسیل پسته وشته باقلا در مقایسه با رژیم های غذایی شته یونجه و تخم شب پره آرد سبب افزایش شاخص های جدول زندگی وامید به زندگی کفشدوزک contaminata O. conglobata می شود و رژیم غذایی شته ای برای پرورش این کفشدوزک به منظور کنترل بیولوژیک پسیل پسته مناسب می باشند.

پسیل گلابی [Cacopsylla pyricola (Foerster)] یکی از آفات مهم گلابی است. اولین گام در دستیابی به ارقام مقاوم، شناسایی عوامل مؤثر بر تغییر ساختار و پایداری جمعیت آفت بر روی میزبان است. این پژوهش در سال های 1399 تا 1402 انجام شد. در این بررسی، نُه رقم گلابی شامل بوهمه، شاه میوه، نطنزی، سبری، درگزی، لوئیزبون، هاروست کوئین، پوتوماک و کوشیا مورد مطالعه قرار گرفتند. جمعیت تخم، پوره و حشرات کامل پسیل گلابی در اوایل فرورین تا آبان نمونه­برداری شد. شاخص­های رنگ برگ شامل R (قرمز)، G (سبز) و B (آبـی و زرد )، سطح برگ، میزان کلروفیل و تراکم پرز برگ نیز مطالعه شدند. ارتباط بین صفات برگ با شاخص پایداری جمعیت از طریق همبستگی وتأثیرتغییرات فصلی صفات با تحلیل سری زمانی بررسی شدند. نتایج نشان داد که بالاترین و پایین­ترین ثبات جمعیتی در تخم حشره در ارقام شاه میوه و نطنزی به ترتیب معادل 470/4و 33/7تخم در مهر و اردیبهشت بود. بالاترین و پایین­ترین ثبات جمعیتی پوره به ترتیب در ارقام شاه­میوه و درگزی معادل 1399/2و 8/6عدد در شهریور و اردیبهشت بود. در حشره­کامل نیز بالاترین و پایین­ترین ثبات جمعیتی در ارقام شاه میوه و درگزی به ترتیب معادل 126/5و 3/3 حشره بود. بالاترین همبستگی تقاطعی شاخص­های رنگ شامل R، G وB در اردیبهشت و 0/92-0/91و در سطح برگ معادل 0/74و در خرداد ثبت شد. تراکم پرز در ابتدای فصل تا مرداد دارای آثار منفی و معنی­دار بر ثبات جمعیت بود. این صفات می توانند برای غربالگری ارقام گلابی برای مقاومت به پسیل گلابی استفاده شوند.