مقدمه: آنالیز مایع انزال (Semen Analysis) و بررسی دقیق پارامترهای اسپرم شامل تعداد، درصد تحرک و مورفولوژی طبیعی اسپرماتوزویید به خصوص در مردان نابارور از اهمیت ویژه ای برخوردار است. امروزه، به طور معمول انتخاب بسیاری از روشهای درمانی ART (Assisted Reproductive Technology) بر اساس وضعیت پارامترهای اسپرم تصمیم گیری می شود. بنابراین، آنالیز مایع انزال باید به دقت و به وسیله یک روش سریع، استاندارد و کم هزینه انجام پذیرد. در برخی از آزمایشگاههای ایران بدون در نظر گرفتن روشهای معتبر، آنالیز مایع انزال انجام می گیرد و پارامترهای اسپرم از طریق روشهای غیر استاندارد نظیر Wet Preparation (روش لام میکروسکوپی) مورد مطالعه قرار می گیرد. بنابراین، هدف این تحقیق مقایسه دو روش Wet Preparation یا Makler - Staining در جهت ارزیابی پارامترهای اسپرم و سلولهای گرد نمونه انزال مردان بوده است. روش بررسی: این مطالعه از نوع آینده نگر و بر روی 50 نمونه انزال به صورت Blind با دو روش Wet وMakler  در مردان مراجعه کننده به مرکز تحقیقاتی درمانی ناباروری یزد صورت گرفت. جهت روش Wer یک قطره 10 میکرونی از نمونه اسپرم روی لام میکروسکوپی قرار داده و پارامترهای اسپرمی و سلول گرد سنجیده شدند. جهت روش Makler از وسیله Makler Chamber و رنگ آمیزی Geimsa استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین تعداد اسپرم، درصد تحریک پشرونده و درجا در دو روش فوق از نظر آماری تفاوت معنی دار نداشت. اما، درصد موفولوژی طبیعی اسپرم و سلول گرد در دو روش فوق دارای تفاوت معنی دار بود (به ترتیب p=0.001 و (p=0.002 بیشترین نقایص مربوط به درصد مورفولوژی طبیعی اسپرم بود که برای مثال 5 نمونه از روش Wet و تعداد 32 نمونه از روش Makler وضعیت غیر طبیعی را طبق WHO نشان داد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصله، مورفولوژی اسپرم و سلولهای گرد را باید با دقت بیشتری مورد مطالعه قرار داد که نیاز به رنگ آمیزی نمونه دارد. بنابراین آنالیز مایع انزال را باید حتی المقدور با روش Makler - Staining انجام داد تا بتوان یک گزارش صحیح را ارایه نمود.

سابقه و هدف: با توجه به اینکه دیاگنودنت وسیله ای برای تشخیص پوسیدگی های دندانی و قابل مقایسه با روش های رادیوگرافی و دیداری است، تغییر در فلورسنت مواد ترمیمی، می تواند در تشخیص پوسیدگی توسط دیاگنودنت اختلال ایجاد کند. هدف این مطالعه بررسی تاثیر Staining، Aging و Bleaching بر نتایج دیاگنودنت در ترمیم های کامپوزیت بود.مواد و روش ها: تحقیق از نوع تجربی بود و 6 نوع کامپوزیت مختلف شامل 3 M p60 ,Kerr point 4 ,Kerr flow ,Vivadent Heliomolar ,Ultradent flow ,Tetric flow را شامل می شد. 108 عدد نمونه دیسک شکل از این مواد تهیه و به سه گروه تقسیم شدند. یک گروه در آب به منظور بررسی Aging، یک گروه در چای به منظور بررسی Staining و یک گروه در ژل کربامید پروکساید %16 به منظور بررسی تاثیر Bleaching قرار گرفتند. فلورسنت نمونه ها قبل و بعد از قرارگیری در مداخله ها با دستگاه دیاگنودنت ( Kavo- آمریکا) اندازه گیری شد. نتیجه با آزمون آماری Mixed Repeated Measure Model ANOVA تعیین شد.یافته ها: تمام نمونه های قرار گرفته در آب، بجز گروه Tetric flow که کاهش عدد دیاگنودنت را نشان داد، افزایش عدد دیاگنودنت را نسبت به حالت پایه نشان دادند (P<0.001) و تمام نمونه های قرارگرفته در چای افزایش عدد دیاگنودنت (P<0.001) و تمام نمونه های قرارگرفته در ژل کربامید پراکساید %16 کاهش عدد دیاگنودنت را نشان دادند (P<0.001). به جز گروه Kerr flow که افزایش عدد دیاگنودنت را نسبت به شرایط پایه نشان داد.نتیجه گیری: با توجه به مطالعه حاضر Staining و Aging و Bleaching بر یافته های دیاگنودنت در ترمیم های کامپوزیت تاثیر دارد، اما این تغییرات به اندازه ای نیست که سبب تشخیص مثبت کاذب پوسیدگی شود.

سابقه و هدف: فلوسایتومتری روشی مناسب، سریع، دقیق و قابل اعتماد جهت ارزیابی میزان خونریزی های جنینی- مادری (FMH) می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی میزان FMH با استفاده از شاخص آنتی ژنیک RhD و هموگلوبین جنینی (HbF) به روش فلوسایتومتری است.مواد و روش ها: در یک مطالعه تجربی، 34 نمونه خون بند ناف نوزاد Rh مثبت با خون فرد بالغ RhD منفی به صورت رقیق سازی سریالی در 6 رقت (0.125، 0.25، 0.5، 1، 5 و 10 درصد) که بیانگر 99.9 درصد احتمال FMH بود، شبیه سازی شد و به روش فلوسایتومتری دو رنگی HbF ‏‏و کربونیک انهیدراز (CA) و تک رنگی RhD مورد مطالعه قرار گرفت. از آزمون های آماری T test، آنالیز واریانس و رگرسیون جهت تحلیل نتایج استفاده شد.یافته ها: همبستگی قابل قبولی بین نتایج HbF و RhD به روش فلوسایتومتری مشاهده شد .(r=0.897) میزان خونریزی محاسبه شده توسط هر دو پارامترHbF   RhD ودر مقایسه با مقادیر خونریزی مورد انتظار، نشان داد که آنالیز دو رنگی HbF و CA ازحساسیت بالاتری نسبت به آنالیز تک رنگی RhD در تعیین مقادیر اندک خونریزی برخوردار می باشد. نتایج روش RhD با وجود همبستگی بالا(r=0.984) ، در تعیین مقادیر پایین FMH در مقایسه با میزان خونریزی به دست آمده از روشHbF/CA ، افزایش کاذبی را نشان داد ولی توانایی آن در تعیین مقادیر بالاتر خونریزی در مقایسه با HbF/CA قابل توجه بود.نتیجه گیری: استفاده از مونوکلونال آنتی بادی های اختصاصی در روش فلوسایتومتری، امکان ارزیابی دقیق میزان خونریزی و به تبع آن تعیین دقیق دوز ایمونوگلبولین Rh جهت محافظت مادران از آلو ایمونیزاسیون بر علیه آنتی ژن D را ایجاد می کند.

هدف: هپاتیت مزمن ویروسی بدون عارضه قابل درمان است، اما این التهاب پارانشیم کبدی در صورت طولانی شدن، موجب ایجاد فیبروز و کاهش پاسخ به درمان در مراحل پیشرفته می گردد. التهاب و فیبروز در درجات و مراحل مختلف، پاسخ به درمان و پیش آگهی متفاوتی دارند، لذا تعیین دقیق درجه (grade) التهاب و مرحله (stage) فیبروز و نمره نهایی حایز اهمیت می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه رنگ آمیزی روتین هماتوکسیلین- ائوزین (H&E) با رنگ آمیزی اختصاصی ماسون تری کروم و رتیکولین در تعیین درجه و مرحله هیستوپاتولوژیک هپاتیت مزمن ویروسی می باشد.روش ها: این مطالعه توصیفی - تحلیلی و گذشته نگر در سالهای 81-82 در مرکز درمانی الزهرا (س) انجام گرفت. 50 نمونه بیوپسی هپاتیت مزمن ویروسی مطالعه شد، از هر بلوک پارافینی سه اسلاید تهیه گردید و هر کدام توسط یکی از سه رنگ آمیزی فوق رنگ شد. سپس نتایج رنگ آمیزی H&E با رنگ آمیزی اختصاصی ماسون تری کروم و رتیکولین جهت تعیین درجه و مرحله میکروسکوپی مقایسه گردید.نتایج: میانگین درجه با رنگ آمیزی H&E (SD=4.5) 7.34 : و با رنگ آمیزی ماسون تری کروم و رتیکولین: (SD=4.53) 7.38 حاصل گردید. میانگین مرحله با رنگ آمیزی H&E (SD=1.2) 1.16 : و با رنگ آمیزی ماسون تری کروم و رتیکولین (SD=1.6) 2.4 بدست آمد. با استفاده از آزمون T student بین میانگین درجه رنگ آمیزی H&E و رنگ آمیزی ماسون تری کروم و رتیکولین اختلاف معنی دار مشاهده نشد (P>0.05) اما میانگین مرحله، بین رنگ آمیزی H&E با رنگ آمیزی ماسون تری کروم و رتیکولین دارای اختلاف معنی دار بود (P<0.001). آزمون wilcoxon نیز مطالب فوق را تایید کرد.نتیجه گیری: نتایج حاصل از پژوهش موید این است که روش رنگ آمیزی ماسون تری کروم و رتیکولین یک روش تکمیلی قابل قبول در کنار رنگ آمیزی روتین H&E بوده و با اطمینان بیشتری مرحله هیستوپاتولوژیک، پاسخ به درمان و پیش آگهی را مشخص می نماید.