در انگلستان یک مستمع مودب با دقت کامل به صاحب سخن خیره می شود و گهگاه پلک بر هم می زند تا اشتیاق خود را به موضوع صحبت نشان دهد. این گونه پلک زدن برای آمریکاییها بی معناست. آمریکایی انتظار دارد مستمع سر خود را به علامت تایید تکان دهد و گاهی زیر لب بگوید: آها، آها. در مناطقی از خاور دور هیچ نگاهی به طرف مقابل در حین صحبت جایز نیست.در آموزش زبان خارجی ، معمولا گفته می شود که فرهنگ با زبان آمیخته است و در تدریس زبان حذف عامل فرهنگ امکان پذیر نیست . اما این مهم چندان در کتابها و کلاسهای آموزش زبان ملموس نبود تا اینکه روش ارتباطی با گرایشی جامعه شناسانه پا به عرصه آموزش زبان گذاشت. این روش سعی داشته تا آنجا که ممکن است زبان را به شکل واقعی و طبیعی آن که توسط گویشوران زبان هدف مورد استفاده قرار می گیرد در کلاس درس ارایه کند.با این حال مساله فرهنگ به همین جا ختم نمی شود. امروزه زبانهای خارجی با اهداف متفاوت و متنوع آموخته می شود. آیا همه زبان آموزان نیازمند آن اند که با فرهنگ بیگانه آشنا شوند؟ آیا یادگیری زبان، آن طور که شومن مدعی است، بدون ترک فرهنگ خودی و پذیرش فرهنگ گویشوران زبان هدف امکان پذیر نیست؟ اصولا فرهنگ در حیطه آموزش زبان چگونه تعریف می شود؟ در کشورمان، ایران، این مساله چه شکلهایی پیدا می کند؟ اینها برخی از سوالاتی است که مقاله حاضر به آن پرداخته ولی لزوما جوابی قطعی به آنها ارائه نمی شود. بلکه حیطه هایی برای تحقیق در مقوله فرهنگ و آموزش زبان خارجی مطرح می شود.

1پژوهش­های مختلفی نشان داده­اند که نظام آموزشی ایران، به تفاوت­های فرهنگی توجهی کافی نداشته­ و بیشتر مروجِ فرهنگ غالب و رسمی ملی به صورت مهندسی­گونه­ای است. کانونِ این پژوهش­ها بر درون­دادهای نظام آموزشی متمرکز بوده است. پژوهش حاضر با تکیه بر روش آمیخته اکتشافی تلاش داشت تا هم درون­دادها و هم فرایندهای آموزشی را مورد بررسی قرار دهد تا به راستی­آزمایی این ادعا بپردازد که آیا چنین ادعایی، با واقعیتِ موجود در نظام آموزشی همخوانی دارد. به این ترتیب، در بخش کیفی، ابتدا تجربه­های زیسته­ی معلمان از ملاک­هایی که برای انتخاب و استخدامشان در نظر گرفته شده بود، واکاوی شد (درون­دادها) و سپس در بخش کمی، موفقیت معلم در کلاس درس بر مبنای ملاک­های مطرح شده پیش بینی شد (فرایندها). یافته­های این پژوهش نشان داد که در استخدام معلمان به هویتی علمی و هویتی ایدئولوژیک بها داده می­شود و بدان دلیل ملاک­هایی مانند موفقیت­های شخصی، امتیازهای ویژه و مبانی اعتقادی و اخلاقی مطرح می­شوند. با این وجود، تنها موفقیت­های شخصی معلم است که می­تواند موفقیت او در کلاس درس را پیش بینی کند. این نشان می­دهد که هویتِ ایدئولوژیک تنها در درون­دادها نمود یافته­ها است و عملاً در فرایندهای کلاسی و درسی نهادینه نشده است. به این ترتیب، ایدئولوژیک دانستن نظام آموزشی ایران چندان با واقعیت­های نظام آموزشی همخوانی ندارد. پژوهش­های مختلفی نشان داده­اند که نظام آموزشی ایران، به تفاوت­های فرهنگی توجهی کافی نداشته­ و بیشتر مروجِ فرهنگ غالب و رسمی ملی به صورت مهندسی­گونه­ای است. کانونِ این پژوهش­ها بر درون­دادهای نظام آموزشی متمرکز بوده است. پژوهش حاضر با تکیه بر روش آمیخته اکتشافی تلاش داشت تا هم درون­دادها و هم فرایندهای آموزشی را مورد بررسی قرار دهد تا به راستی­آزمایی این ادعا بپردازد که آیا چنین ادعایی، با واقعیتِ موجود در نظام آموزشی همخوانی دارد. به این ترتیب، در بخش کیفی، ابتدا تجربه­های زیسته­ی معلمان از ملاک­هایی که برای انتخاب و استخدامشان در نظر گرفته شده بود، واکاوی شد (درون­دادها) و سپس در بخش کمی، موفقیت معلم در کلاس درس بر مبنای ملاک­های مطرح شده پیش بینی شد (فرایندها). یافته­های این پژوهش نشان داد که در استخدام معلمان به هویتی علمی و هویتی ایدئولوژیک بها داده می­شود و بدان دلیل ملاک­هایی مانند موفقیت­های شخصی، امتیازهای ویژه و مبانی اعتقادی و اخلاقی مطرح می­شوند. با این وجود، تنها موفقیت­های شخصی معلم است که می­تواند موفقیت او در کلاس درس را پیش بینی کند. این نشان می­دهد که هویتِ ایدئولوژیک تنها در درون­دادها نمود یافته­ها است و عملاً در فرایندهای کلاسی و درسی نهادینه نشده است. به این ترتیب، ایدئولوژیک دانستن نظام آموزشی ایران چندان با واقعیت­های نظام آموزشی همخوانی ندارد. پژوهش­های مختلفی نشان داده­اند که نظام آموزشی ایران، به تفاوت­های فرهنگی توجهی کافی نداشته­ و بیشتر مروجِ فرهنگ غالب و رسمی ملی به صورت مهندسی­گونه­ای است. کانونِ این پژوهش­ها بر درون­دادهای نظام آموزشی متمرکز بوده است. پژوهش حاضر با تکیه بر روش آمیخته اکتشافی تلاش داشت تا هم درون­دادها و هم فرایندهای آموزشی را مورد بررسی قرار دهد تا به راستی­آزمایی این ادعا بپردازد که آیا چنین ادعایی، با واقعیتِ موجود در نظام آموزشی همخوانی دارد. به این ترتیب، در بخش کیفی، ابتدا تجربه­های زیسته­ی معلمان از ملاک­هایی که برای انتخاب و استخدامشان در نظر گرفته شده بود، واکاوی شد (درون­دادها) و سپس در بخش کمی، موفقیت معلم در کلاس درس بر مبنای ملاک­های مطرح شده پیش بینی شد (فرایندها). یافته­های این پژوهش نشان داد که در استخدام معلمان به هویتی علمی و هویتی ایدئولوژیک بها داده می­شود و بدان دلیل ملاک­هایی مانند موفقیت­های شخصی، امتیازهای ویژه و مبانی اعتقادی و اخلاقی مطرح می­شوند. با این وجود، تنها موفقیت­های شخصی معلم است که می­تواند موفقیت او در کلاس درس را پیش بینی کند. این نشان می­دهد که هویتِ ایدئولوژیک تنها در درون­دادها نمود یافته­ها است و عملاً در فرایندهای کلاسی و درسی نهادینه نشده است. به این ترتیب، ایدئولوژیک دانستن نظام آموزشی ایران چندان با واقعیت­های نظام آموزشی همخوانی ندارد. پژوهش­های مختلفی نشان داده­اند که نظام آموزشی ایران، به تفاوت­های فرهنگی توجهی کافی نداشته­ و بیشتر مروجِ فرهنگ غالب و رسمی ملی به صورت مهندسی­گونه­ای است. کانونِ این پژوهش­ها بر درون­دادهای نظام آموزشی متمرکز بوده است. پژوهش حاضر با تکیه بر روش آمیخته اکتشافی تلاش داشت تا هم درون­دادها و هم فرایندهای آموزشی را مورد بررسی قرار دهد تا به راستی­آزمایی این ادعا بپردازد که آیا چنین ادعایی، با واقعیتِ موجود در نظام آموزشی همخوانی دارد. به این ترتیب، در بخش کیفی، ابتدا تجربه­های زیسته­ی معلمان از ملاک­هایی که برای انتخاب و استخدامشان در نظر گرفته شده بود، واکاوی شد (درون­دادها) و سپس در بخش کمی، موفقیت معلم در کلاس درس بر مبنای ملاک­های مطرح شده پیش بینی شد (فرایندها). یافته­های این پژوهش نشان داد که در استخدام معلمان به هویتی علمی و هویتی ایدئولوژیک بها داده می­شود و بدان دلیل ملاک­هایی مانند موفقیت­های شخصی، امتیازهای ویژه و مبانی اعتقادی و اخلاقی مطرح می­شوند. با این وجود، تنها موفقیت­های شخصی معلم است که می­تواند موفقیت او در کلاس درس را پیش بینی کند. این نشان می­دهد که هویتِ ایدئولوژیک تنها در درون­دادها نمود یافته­ها است و عملاً در فرایندهای کلاسی و درسی نهادینه نشده است. به این ترتیب، ایدئولوژیک دانستن نظام آموزشی ایران چندان با واقعیت­های نظام آموزشی همخوانی ندارد.

از آنجایی که هر آموزشی نمی تواند منجر به یادگیری گردد و روش های سنتی کمتر موجب یادگیری عمقی می-شوند، بر آن شدیم تا یکی از روش های فعال یادگیری یعنی روش آموزش بر اساس بیمار Case –based Teaching را در تدریس برخی دروس شایع و کاربردی بیماری های عفونی به کار بریم. با توجه به اینکه بیماری های اسهالی از بیماری های شایع و مهم و حتی از علل مرگ و میر به ویژه در کشورهای در حال توسعه می باشند و مدیریت صحیح آن اهمیت زیادی دارد، این مباحث انتخاب شدند. این روش به صورت مداخله ای برای تدریس یک گروه 17 نفره دانشجویان به کار گرفته شد و با گروه دیگر که 21 نفر بودند و تدریس به صورت سنتی برایشان انجام می شد، مقایسه شدند. برای این مقایسه از امتحان OSCE و MCQ پایان دوره استفاده شد. نتایج با نسخه 16 نرم افزارSPSS بررسی شد. در سطح a مساوی 0.05 برای امتحان OSCE به روش P=0.026 Independent T-Test با میانگین نمره 12.73 و انحراف معیار 2.15 در گروه مورد پژوهش در مقایسه با میانگین نمره 11.02 و انحراف معیار 2.33 در گروه کنترل و برای امتحان MCQ به روش P=0.039 Mann-whitney test با میانگین نمره 2.47 و انحراف معیار 0.94 در گروه مورد پژوهش در مقایسه با میانگین نمره 1.81 و انحراف معیار 1.03 در گروه کنترل به دست آمد که در هر دو امتحان نتایج معنادار بودند. بنابراین توصیه می شود که هر زمان که وقت و امکانات اجازه می دهد در آموزش مطالب شایع و کاربردی از این روش استفاده کنیم.

1هدف پژوهش حاضر شناسایی ویژگی های عناصر چهار گانه به منظور ارائه الگوی برنامه درسی مسئله محور در درس ریاضی دوره ابتدایی بود. مشارکت کنندگان 19 نفر بودند و نمونه گیری به صورت هدفمند صورت گرفته است. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه نیمه ساختاریافته و پرسشنامه است. الگوی برنامه درسی مسئله محور با استفاده از ویژگی های عناصر و با روش تحلیل کیفی محتوا در درس ریاضی دوره ابتدایی طراحی شد. ویژگی های شناسایی شده با روش دلفی فازی اعتباریابی و از روش آنتروپی شانون جهت پردازش داده ها استفاده گردید. براساس نتایج تحلیل، 7 مقوله اصلی شامل ویژگی های اهداف در سه سطح شناختی، نگرشی، مهارتی، محتوا، ارزشیابی، راهبرد یاددهی-یادگیری و به تعداد 46 مقوله فرعی شناسایی شدند. در بخش دلفی فازی نیز تمامی ویژگی ها با کسب مقدار فازی زدائی شده بیشتر از 7/0 تایید شدند. نتایج آنتروپی شانون مشخص کرد، ویژگی های شروع تدریس با سوال چالش برانگیز، ایجاد محیط مناسب آموزشی، نظارت مستمر بر کیفیت راهبردهای یادگیری و ارتباط با استعدادهای دانش آموزان بیشترین میزان توجه را به خود جلب و بالاترین رتبه ها را کسب و ضریب اهمیت بیشتری نسبت به سایر ویژگی ها داشته اند.

کتب مختلفی برای بررسی جایگاه فناوری در آموزش زبان خارجه نوشته شده است که به گفته منتقدان، اغلب آنها در نیل به اهداف خود چندان موفق نبوده اند. اما کتاب فناوری در آموزش و یادگیری زبان دوم که توسط Caral A. Chapell و Shanon Sauro گردآوری و در سال 2017میلادی توسط انتشارات Wiley Blackwell منتشر شده است، تصویر جامعی از حیطه های اصلی فناوری در آموزش و فراگیری زبان دوم ارایه می کند. این کتاب هنوز به زبان فارسی ترجمه نشده و نقدی هم بر مطالب آن نوشته نشده است، لذا این مطالعه تلاش کرده است که ضمن معرفی کتاب، نقد علمی دقیقی هم بر آن داشته باشد. نقاط قوت کتاب شامل جامعیت کتاب، تخصص نویسندگان کتاب و فصول آن، بروز بودن نسبی مطالب، نوآوری و بروزرسانی، انسجام شکلی و محتوایی و نیز اعتبار منابع استفاده شده است. نقد اصلی وارد شده برکتاب که ناشی از ماهیت دایم التغییر فناوری های نوین در آموزش است، عدم گنجاندن برخی از دستاوردهای و نرم افزارهای جدید، حجم زیاد مطالب، فشردگی اطلاعات و بحث های نظری صرف بدون معرفی عملی فناوری های مطرح شده است. اما درکل کتاب ارزش علمی بالایی داشته و می تواند خلاصه ی مفید و جامعی از حیطه های مختلف کاربرد فناوری در آموزش و یادگیری زبان دوم ارایه دهد.

با توجه به پاندمی کووید 19 و لزوم بکارگیری شیوه های مختلف آموزش مجازی جهت تدریس بالینی، این نامه با هدف معرفی مدل SAID جهت تدریس بالینی به شیوه Webside Teaching به سردبیر ارسال شده است.

برنامه ریزی درسی بر اساس معیارهای علمی، از اصول اولیۀ برنامه ریزی آموزشی می باشد و تعریف امکانات و ابزارها نیز باید در این راستا صورت گیرد. چنانچه برنامه های آموزشی فقط با توجه به افراد و امکانات موجود و با معیارهای غیر علمی تدوین گردد، هم کمیّت و کیفیّت رشته خدشه دار می شود و هم برنامۀ تدوین شده منجر به اتلاف وقت، هزینه و نیروی انسانی خواهد شد. انطباق برنامه با معیارهای علمی روز و بازنگری و روزآمد کردن برنامه بر اساس یافته ها و نیازها، از ضروریات هر رشته و از جمله وظایف برنامه ریزان در گروه های آموزشی می باشد. تجربۀ به دست آمده در سالیان گذشته بستری مناسب برای بررسی و نقد اشکالات ساختاری و محتوایی برنامۀ درسی دورۀ کارشناسی مترجمی زبان آلمانی فراهم ساخته است تا این برنامه مورد بازبینی قرار گیرد.

یکی از اصلی ترین کارکردهای نهاد آموزش، جامعه پذیر کردن دانش آموزان و تسریع در فرآیند اجتماعی شدن آنان است. کُتب مطالعات اجتماعی مرتبط ترین کتاب درسی با مبحث اجتماعی شدن است. از طرف دیگر مبحث روش های تدریس یک بخش تفکیک ناپذیر در حرفه معلمی است. اما به نظر می رسد در کنار تمام متغیرها و عوامل ذیربط، یکی از دلائل غیر اثربخش بودن آموزشِ محتواهای آموزشی در مدارس خاصه آموزش مطالعات اجتماعی، استفاده مکرر و بیش از حد از روش های سنتی (سخنرانی، توضیحی و. . . ) است. در این مقاله که با روش کیفی و با رویکرد توصیفی-تحلیلی تدوین شده است، ضمن نقد روش های سنتیِ تدریس (ضعف ها و معایبی نظیر منفعلانه بودن، غیرمنعطف بودن، یک سویه بودن، فعال مطلق بودن معلم و. . . )، دو مورد از مهم ترین راهبردهای اثربخش در تدریس مطالعات اجتماعی یعنی «راهبرد پروژه ها» و «راهبرد رویدادهای جاری» را بیان خواهیم نمود. در این مقاله در تحلیل راهبرد پروژه ها به مواردی نظیر دلائل و ضرورت و اهمیت این راهبرد در آموزش مطالعات اجتماعی، تقسیم بندی پروژه ها، طرح کلی پروژه-ها، نحوه ارزشیابی از پروژه ها، مراحل مختلف طراحی پروژه می پردازیم. در تحلیل راهبرد رویدادهای جاری به موارد مهمی مانند ماهیت راهبرد رویدادهای جاری، ویژگی های رویدادهای جاری، اهمیت راهبرد رویدادهای جاری در آموزش مطالعات اجتماعی، چگونگی استفاده از آن در آموزش مطالعات اجتماعی، ملاک های اداره بحث و گفتگو درباره رویدادهای جاری و. . . خواهیم پرداخت. از آنجا که مقاله پژوهشی حاضر از نوع پژوهش های کاربردی است، لذا جامعه هدف و مخاطب اصلی ما دانشجومعلمان رشته علوم تربیتی در دانشگاه فرهنگیان و معلمان مقطع ابتدایی هستند.