مقدمه: بیماری سل یکی از قدیمی ترین بیماری های انسانی است. قبل از ابداع و به کارگیری روش های مولکولی، به دلیل طولانی بودن زمان روش های تشخیصی میکروبیولوژیک (کشت، تست های بیوشیمیایی)، تشخیص و شروع درمان بیماری نیاز به تجربه و تیزهوشی بالینی داشت. روش های میکروسکوپیک (اسمیر نمونه ها) و کشت نیز هر کدام محدودیت های خاص خود را دارند، که ازجمله مساله رشد آهسته (4-8 هفته ای (مایکوباکتریوم ها در محیط کشت می باشد. لذا دستیابی به روش های تشخیصی سریع ترالزامی به نظر می رسد. یکی از این روش های تشخیصی PCR می باشد. هدف: از آنجا که تاکنون هیچ روش تشخیصی آزمایشگاهی به عنوان جایگزین کشت شناخته نشده است ، این مطالعه به منظور تعیین حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی آزمایش PCR نسبت به کشت انجام شد.مواد و روش ها: در این بررسی 169 نمونه از بیماران بیمارستان بوعلی شهر زاهدان که اسمیرمثبت داشتند بر روی محیط لونشتین - جانسون کشت داده شده و پس از انجام ساب کالچر و تست های بیوشیمیایی مربوطه نتایج حاصل با نتایج بدست آمده از تست PCR (با هدف IS 6110 و پرایمرهای (Drb, Dra  که به طور هم زمان روی نمونه ها انجام شده بود، مورد مقایسه قرارگرفت.نتایج: اطلاعات به دست آمده نشان داد که از 169 مورد اسمیر مثبت، 150 مورد کشت مثبت وجود داشت که پس از انجام تست های بیوشیمیایی مربوطه 86 مورد از آنها مایکوباکتریوم توبرکلوزیس تشخیص داده شد. به طورکلی، نتایج حاصل به قرارزیراست: حساسیت، ویژگی،. ارزش اخباری مثبت و منفی تست PCR دراین مرکز به ترتیب %86/91، %87/96، %53/97 و %85/89 می باشد. نتیجه گیری: استفاده از این تست همراه با کشت و تست های بیوشیمیایی به واسطه سرعت زیادتر آن توصیه می گردد.

سابقه و هدف: Mycobacterium bovis به عنوان عامل سل گاوی به صورت موردی انسان را درگیر می کند و همراه با Mycobacterium Tuberculosis به عنوان معضلات بهداشتی با گستره جهانی محسوب می شوند. هدف از انجام این مطالعه جداسازی و مقایسه پروفایل پروتئینی این دو سویه به منظور دستیابی به بیومارکر موثر در تشخیص و ایمونیزاسیون در مطالعات آینده بود.روش بررسی: در ابتدا نمونه های بالینی با روش ان استیل - ال سیستئین - هیدروکسید سدیم و در محیط کشت لونشتاین جانسون کشت داده شدند و جهت افتراق سویه ها از سایر مایکوباکتریوم ها، از تست های بیوشیمیایی و حساسیت آنتی بیوتیکی استفاده شد. کلونی ها در محیط میدل بروک 7H9 کشت داده شدند، سپس به منظور استخراج پروتئین های ترشحی و غشایی از روش های سونیکاسیون، رسوب دهی با سولفات آمونیوم و الکل استفاده گردید و به وسیله روش برادفورد تعیین غلظت شد و در نهایت مقایسه با روش الکتروفورز تک بعدی انجام پذیرفت.یافته ها: از تفاوت های عمده باندهای حاصل از تفکیک پروتئین های غشایی بین دو سویه M. Tuberculosis و M. bovis می توان به باندهای 45 و 60 کیلودالتونی و همچنین نواحی بین باندهای 14 تا 45 کیلودالتون در تفکیک حاصل از پروتئین های ترشحی بین دو سویه اشاره کرد.نتیجه گیری: به نظر می رسد اختلاف بین باندهای پروتئینی سویه های حساس و بوویس می تواند به عنوان پروتئین مارکر و یا حتی بیومارکر موثر در تشخیص سویه های توبرکلوزیس حساس و بوویس از یکدیگر قابل استفاده باشد و حتی از شباهت ها نیز می توان در ایمونیزاسیون استفاده نمود.