مقدمه: نارسایی قلبی، یک بیماری شایع و تهدید کننده ی جدی سلامتی در افراد مسن است که ضمن وارد کردن آسیب اقتصادی به جامعه، سبب کاهش چشم گیر در کیفیت زندگی و مرگ زودرس می شود. این مطالعه، با هدف ارزیابی کارایی شاخص E Velocity of mitral inflow/E’ wave of mitral annular velocity/Stroke Volume (E/e’ /SV) برای پیش گویی پیامد بیمارستانی در بیماران با نارسایی حاد جبران نشده ی قلبی انجام شد. روش ها: این مطالعه ی مقطعی-توصیفی، بر روی 59 بیمار که با تشخیص نارسایی سیستولی جبران نشده ی قلبی بستری شدند، انجام گرفت. قبل از شروع درمان، از بیماران اکوکاردیوگرافی گرفته شد و شاخص E/e’ /SV در آن ها اندازه گیری گردید. سپس، داده های دیگر نظیر مدت زمان بستری، نوع درمان حین بستری، نیاز به تهویه ی مکانیکی و مرگ داخل بیمارستانی و سایر یافته ها: ی اکوکاردیوگرافی شامل Tricuspid regurgitation gradient (TRG)، Right ventricle size (RV size)، RV function، size (LA) Left atrium، Pro-brain natriuretic peptide (ProBNP) و نیز Cardiac troponin I (cTnI) اندازه گیری شد و سپس، ارتباط این یافته ها: با شاخص E/e’ /SV بررسی شد. یافته ها: از بررسی ارتباط بین شاخص E/e’ /SV و عوامل Ejection fraction (EF) و Functional capacity (FC) و نیز دفعات بستری و عملکرد RV و Left ventricle (LV) نتایج آماری معنی داری به دست آمد. نتیجه گیری: بر اساس یافته ها: ی این مطالعه، مقدار شاخص E/e’ /SV، رابطه ی معنی داری با طول مدت بستری و نوع درمان مورد نیاز جهت بهبود بیماران ندارد، اما با تعداد بستری قبلی بیمار و FC در ارتباط می باشد.

مقدمه: ناشنوایی، به علت سرعت رخداد آن، با بروز واکنش های روحی- روانی شدید بیمار، همراه می باشد. در بیش از 90 درصد موارد، علت ناشنوایی ناگهانی ایدیوپاتیک است، اما به تازگی، برخی مطالعات ارتباط معنی داری بین برخی متغیرهای زیستی و بروز ناشنوایی ناگهانی پیدا کرده اند که افزایش حجم پلاکت، یکی از این عوامل است، اما نتایج مطالعات کافی و مطابق هم نیستند. از این رو، مطالعه حاضر با هدف تعیین میانگین سطح پلاکت خون در بیماران مبتلا به ناشنوایی ناگهانی در قبل و بعد از درمان انجام شد.روش ها: طی یک مطالعه مورد- شاهدی در سال 1392 در بیمارستان کاشانی اصفهان، 55 بیمار مبتلا به ناشنوایی ناگهانی و 55 فرد عادی انتخاب شدند و سطح پلاکت، Mean platelete Volume (MPV)، (Wight blood cell (WBC و (Red blood cell (RBC آن ها، با 55 نفر از گروه شاهد که فاقد بیماری بودند، مقایسه گردید.یافته ها: بیماران مبتلا به ناشنوایی ناگهانی از میانگین سطح پلاکت بالاتری نسبت به گروه شاهد برخوردار بودند. همچنین، سطح MPV و هماتوکریت در گروه بیمار، به طور معنی داری بالاتر بود، اما اختلاف معنی داری بین سطح WBC و RBC در دو گروه مشاهده نشد.نتیجه گیری: بالا بودن پلاکت و MPV و هماتوکریت، از عوامل احتمالی موثر در بروز ناشنوایی ناگهانی می باشند و ضمن توصیه به بررسی سطح این عوامل در بیماران مبتلا به ناشنوایی ناگهانی و تلاش در جهت تعدیل سطح آن ها، پیشنهاد می گردد مطالعات گسترده تری در خصوص عوامل موثر در ایجاد این بیماری انجام گیرد.

سابقه و هدف:اسپیرومتری رایج ترین روش برای ارزیابی عملکرد ریوی است و شکل منحنی جریان - حجم برای تشخیص الگوی بیماریهای ریوی بخصوص محل و شدت انسداد راههای هوایی بسیار مفید است. شیب کمان نزولی منحنی بازدمی، یکی از معیارهایی است که شدت انسداد راه های هوایی تحتانی را تعیین می کند. اندازه گیری زاویه بتا یکی از روش های تعیین کننده این شیب است. زاویه بتا با تعیین سه نقطه از منحنی جریان حجم مشخص می گردد. قله منحنی، حداکثر جریان در بخش میانی ظرفیت حیاتی است (V.max= 50%) و نقاط دیگرش خارج حجم باقیمانده در محور حجم و پیک جریان در محور جریان می باشد.مواد و روش ها: مطالعه بصورت توصیفی - مقطعی صورت گرفت. برای تعیین اندازه زاویه بتا، منحنی جریان حجم در 325 بیمار (سیکاری و غیر سیگاری) بطور تصادفی انجام شد.این بیماران برای انجام تست های عملکرد ریه به بیمارستان ارجاع داده شده بودند. همه بیماران تحت اسپیرومتری استاندارد قرار گرفته و نتایج با نرم افزار SPSS محاسبه و آنالیز شدند.یافته ها. اندازه زاویه بتا با افزایش سن، از دهه سوم زندگی کاهش می یابد. اختلاف معنی داری در متوسط زاویه بتا بین بیماران غیر سیگاری و سیگاری که بیش از Peak -year 20 استفاده می کردند. وجود داشت.اندازه زاویه بتا با انسداد مجاری هوایی محیطی کاهش یافت، اما هیچ ارتباطی با بیماری های تحدیدی ریه وجود نداشت. اندازه این زاویه با کاهش اندازه های مختلف ریوی مانند FEF25-75%, FEV1/FVC, FEV1 کاهش نشان داد.نتیجه گیری و پیشنهادات: اندازه زاویه بتا برای تشخیص بیماران انسدادی ریه مناسب است.

مقدمه: امروزه استفاده از دستگاه تهویه ی مکانیکی، اثر ویژه ای بر روی درمان بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه داشته است. مطالعه ی حاضر با هدف مقایسه ی دو مد (Adaptive support ventilation) ASV و (Pressure regulated Volume controlled) PRVC، بر تغییرات همودینامیک و زمان جداسازی از دستگاه تهویه ی مکانیکی در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه انجام شد. روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی یک سو کور تصادفی شده می باشد که در سال 1398-1397 در مرکز آموزشی درمانی الزهرا (س) اصفهان انجام شد. جامعه ی آماری مورد مطالعه شامل 74 بیمار بستری در بخش مراقبت های ویژه که به صورت غیر تصادفی انتخاب شدند، بود. سپس بیماران به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. پارامترهای دستگاه تهویه ی مکانیکی برای گروه اول روی مد PRVC و برای گروه دوم روی مد ASV تنظیم گردید. داده ها با استفاده از آزمون های Chi-square، T-test، Repeated measures of ANOVA و ANCOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: تفاوتی بین دو گروه در زمان های مختلف بر اساس فشارخون سیستولی و دیاستولی و ضربان قلب، pH و HCO3، نمره ی RAMSY، وجود نداشت. اما آزمون آنالیز واریانس با تکرار مشاهدات نشان داد که هم اثر زمان و هم اثر گروه بر SPO2 و PCO2 معنی دار بود. میانگین مدت زمان وصل به دستگاه تهویه ی مکانیکی و مدت زمان بستری در گروه ASV به طور معنی داری کمتر از گروه PRVC بود. نتیجه گیری: استفاده از مد ASV به نسبت بهتر از PRVC، باعث کاهش طول مدت بستری و ونتیلاسیون در بیماران شد.

مقدمه: اینداکشن از مهمترین قسمتهای یک بیهوشی است که باید در آن اهدافی چون پایداری وضعیت همودینامیک، اینتوبیشن و در نهایت عبور از فازهای مختلف بیهوشی و رسیدن به فاز جراحی در بیهوشی دنبال می شود. انتخاب روش بیهوشی علی الخصوص در اطفال به مسائل مختلف شامل وضعیت اضطراب کودک، توانایی همکاری و ارتباط برقرار کردن (سن، وضعیت منتال، زبان) معده پر یا خالی ارتباط دارد. (1) روشهای انداکشن در اطفال شامل اینداکشن استنشاقی، اینداکشن عضلانی،اینداکشن وریدی، اینداکشن رکتال، می باشد. در بین این روشها هر کدام مزایا و معایبی دارند ولی با تمام این مسائل روش استنشاقی از طرفداران بیشتری برخوردار است. در بین داروهای استنشاقی امروزه برروی سووفلوران تاکید می گردد که به دلیل عوارضی است که برای هالوتان قائل هستند. ولی به علت عدم دسترسی به سووفلوران در ایران بیشتر با هالوتان کار می شود و در این مطالعه ما سعی در بررسی عوارض اینداکشن استنشاقی با هالوتان به دو روش و مقایسه تن با روش معمولی اینداکشن وریدی داریم.مواد و روشها: این مطالعه در سال 1379 برروی 75 بیمار که با روش نمونه برداری تصادفی ساده و جدول اعداد تصادفی ساده در سه گروه 25 نفری تحت عناوین گروه هالوتان نیتروس، هالوتان اکسیژن و وریدی تقسیم شدند. متغیرهای مورد بررسی شامل فشار خون سیستولیک، ضربان قلب، زمان از بین رفتن رفلکس پلکی، زمان از بین رفتن تونوسیته عضلات فکی، زمان از بین رفتن رفلکس ,hand grip زمان منظم شدن بدنبال لوله گذاری و شیوع عوارضی چون استفراغ، سرفه، لارنگواسپاسم، نگهداشتن تنفس، ترشح بزاغ زیاد، سکسکه بودند.یافته ها و نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد که در اینداکشن با هالوتان 4% و نیتروس اکسید 60% و هالوتان، اکسیژن 100% (اینداکشن استنشاقی) سرعت منظم شدن تنفس بدنبال اینداکشن و لوله گذاری نسبت به اینداکشن وریدی بیشتر می باشد هرچند که زمان از بین رفتن رفلکس hand grip با P<0.01 و زمان شل شدن فک (P<0.05) بطور معنی داری کمتر می باشد ولی اختلاف زمان از بین رفتن رفلکس پلکی (P<0.1) بین گروه ها از نظر آماری معنی دار نمی باشد. ثبات قلبی عروقی در سه گروه دیده می شود و عوارض جانبی راه هوایی در هر سه گروه بسیار ناچیز می باشد و در هیچکدام از گروه ها افت اشباع اکسیژن خون شریانی به زیر 96% دیده نشد. در گروه اینداکشن استنشاقی اضطراب بیشتر دیده شد.

زمینه مطالعه: توراکوسکوپی روشی کم تهاجم با کاربردهای تشخیصی، درمانی و تحقیقاتی در گونه های مختلف است، اما مطالعاتی که به استفاده از این روش در گونه های کوچک تر حیوانات پرداخته باشند کمتر به چشم می خورند. این مسئله می تواند به دلیل چالش ها و سختی های انجام موفقیت آمیز این روش در گونه های کوچک باشد. هدف: این مطالعه به منظور بررسی عملی بودن و معرفی بهترین رهیافت برای انجام توراکوسکوپی در خرگوش با هدف بافت قلب و همچنین تأثیر پروتکل تنفسی بر میزان تلفات پس از جراحی صورت گرفت. روش کار: در این مطالعه از تعداد 20 سر خرگوش سفید نژاد نیوزیلندی استفاده شد. رهیافت هایی که برای تروکار دوربین مورد ارزیابی قرار گرفتند رهیافت پارازایفوئیدال و اینترکاستال بودند. همچنین امکان ورود تروکار دوم و بهترین مکان برای ورود آن نسبت به دوربین بررسی شد. شدت آسیب به ریه و میزان تلفات تحت دو مد تنفسی Volume-Controlled و Pressure-Controlled-بررسی شد. نتایج: دید حاصل از رهیافت پارازایفوئید نسبت به رهیافت اینترکاستال فضایی تر است و همچنین برای ورود تروکار دوم تسلط بیشتری در اختیار جراح قرار می دهد. برای تروکار دوم فضای بین دنده ای 5 و 6 امکان مانور بیشتری برای کار روی قلب در اختیار جراح قرار می دهد. در استفاده از مد تنفسی PCV ریه ها تا انتهای جراحی سالم و بدون علائم کبدی شدن باقی مانده و استفاده از این مد با تلفات کمتر همراه است. نتیجه گیری نهایی: استفاده از رهیافت پارازایفوئیدال و پروتکل تنفسی صحیح امکان کار در قفسه صدری را تحت دیدی واضح مهیا ساخته است و توراکوسکوپی در خرگوش را به مدلی عملی تبدیل می کند که می تواند در بسیاری از مطالعات تحقیقاتی قلب به کار رود.

یکی از اهداف مهمی که از تشکیل بورس ها تعقیب می شود، ایجاد ساز و کار منظم و شفاف در تقابل عرضه و تقاضا برای تعیین قیمت دارایی های مالی است. در بازارهای مالی طراحان و قانونگذاران همواره سعی دارند تا موانع موجود بر سر عدم تقابل عرضه و تقاضا را بر طرف نمایند، زیرا به این وسیله قیمت دارایی های مالی به ارزش ذاتی آنها نزدیک تر می گردد.در بازارهای نوظهور قوانین و مقرراتی که مانع از تقابل عرضه و تقاضا می باشند بیشتر به چشم می خورند، در این بازارها گاه قانون گذاران به منظور حمایت از بازار در مقابل نوسانات و بحران های مالی قوانینی را برای ورود و خروج سرمایه، عرضه و تقاضای سهام و تعیین قیمت سهام وضع می نمایند. یکی از مهمترین قوانین که در این زمینه در بازارهای نوظهور وضع می شود، حجم مبنا است که در بازارهای مالی از آن به عنوان یک عامل کنترلی در برابر نوسانات قیمت سهام استفاده می گردد.در پژوهش حاضر جهت بررسی اثرات حجم مبنا بر بازار سرمایه به مقایسه دوگروه از معاملات در بازار اقدام شده است، گروه جامعه آماری شامل معاملات انجام شده با اعمال حجم مبنا و گروه مقایسه شامل معاملات انجام شده که حجم مبنا اثری بر آن نداشته است، می باشد.اطلاعات جمع آوری شده در خصوص نوسانات سهام وحجم معاملات در 10روز قبل و 10 روز بعد از روز رویداد از طریق آزمون ویلکاکسون مورد آزمون قرار گرفت. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که سهام پس از رسیدن به حجم مبنا معمولا روند بازدهی معکوس از خود نشان می دهد، بنابراین عکس العمل بیش از اندازه می تواند عاملی برای رسیدن به حجم مبنا باشد. نتایج همچنین نشان می دهد که حجم مبنا تاثیری بر حجم معاملات سهام ندارد.