در طبیعت پدیده های مختلف و به نسبت جدایی وجود دارند که می توانند با یکدیگر در ارتباط باشند. در بسیاری از موارد،‏ ارتباط این پدیده ها با عنوان همبستگی بیان می شود و با روش های ریاضی نیز میزان این روابط سنجش می شود. از میان آنها،‏ زوج پدیده هایی یافت می شوند که روابط خاصی با یکدیگر دارند،‏ ولی نمی توان این روابط را با عنوان همبستگی مطرح کرد،‏ بلکه ویژگی ارتباط آنها با هم سبب شده با عنوان دوال مطرح شوند. دوالیتی به تشریح چنین ارتباطی می پردازد که قرینگی،‏ عکس هم عمل کردن و بیان پاره ای از نسبت ها را می توان از جمله ویژگی های آن تلقی کرد. به طور کلی دوالیتی بیانگر تباین دو پدیده یا به معنی هماهنگی منظمی از دو قسمت متضاد یا مکمل از یک کل است که با یکدیگر در ارتباطی خاص هستند. منظور از دوالیتی (زوجیت) در ژئومورفولوژی پدیده خاصی است که با پدیده ای ثانوی زوج شده و اگرچه می توان ماهیتی مستقل و جدا برای آنها منظور داشت،‏ ولی پیوندی خاص بین آنها برقرار است،‏ به طوری که رفتار یکی را باید در ارتباط با پدیده دیگر بیان کرد. این مقاله که برگرفته از یک طرح پژوهشی در دانشگاه اصفهان است،‏ تلاش دارد با استفاده از روش تداخل سنجی راداری و با بررسی پدیده فرونشست زمین در چند دشت ایران،‏ مفهوم دوالیتی را بیان کند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد،‏ اول اینکه برداشت مازاد از آبهای زیرزمینی،‏ دلیل تامه پدیده فرونشست نیست و دوم،‏ پدیده فرونشست در دشت های ایران،‏ معلول دوالیتی در تحرکات پوسته ای بین دشت ها و کوهستان های مجاور آنهاست.

با استنباط از اوستا، در جهان دو اصل و دو نیروی خیر و شر به نامهای اشه و دروغ وجود دارد که یکی مظهر نظم و راستی و دیگری نماد آشوب و ناراستی است. بر این اساس، جهان به دو اردوگاه خوبی و بدی تقسیم می شود. در برابر هر آفریده خیری، جلوه ای از شر ظهور می نماید. بنا بر متون دینی، آن دو مینو در هیچ مساله ای وحدت ندارند و هرگز میان آن دو اتفاق و دوستی رخ نمی دهد. این تقسیم بندی و جدایی دو اصل خیر و شر چنان اهمیت دارد که تمام آفرینش را به دو بخش کاملا مجزا تقسیم می کند. این ثنویت نه تنها موجودات زنده و اندامهای آنها، بلکه تمام افعال آنها را نیز در بر می گیرد و وارد حوزه ادبیات و واژگان هم می شود.

در این مقاله دوگانی نظریه های میدان در فضاهای Rd+1 و AdSd+1 اقلیدسی را برای میدانهای آزاد نرده ای و برداری بررسی می کنیم. در مورد میدانهای نرده ای، نگاشت یک به یک بین میدانهای نرده ای بی جرم با جفت شدگی همدیس در دو فضا را مرور می کنیم. در مورد میدانهای برداری نشان می دهیم که چنین نگاشتی تنها در چهار بعد برقرار خواهد بود. با استفاده از این نگاشتها و همدیسی فضای AdSd+1 اقلیدسی و نیم فضای Rd+1 یک تعبیر از تطابق AdS/CFT بر حسب رابطه ای بین جوابهای معادله حرکت و مقدارهای اولیه آنها ارایه می کنیم.

ارسطو از «کلّی» تعریفی به دست می دهد که یان لوکاشویچ آن را، به دلیلِ در بر نگرفتنِ کلّی های تهی، غیر جامع می داند. افزون بر این، تعریفی که ارسطو از جزئی به دست می دهد به دو شیوه قابل فهم است: (1) جزئی تنها بر یک چیز حمل پذیر است، (2) جزئی حمل ناپذیر است. این برداشتِ دوگانه، که در سخنان شارحان ارسطو نیز با بسامد زیادی تکرار می شوند، از یک سو، تلقی رابرت کونس و تیموتی اچ. پیکاوَنس ـ که معتقدند جزئی از نظر ارسطو حمل ناپذیر است ـ را زیر سؤال می برد؛ و از دیگر سو، خودْ تعارضی ست که باید حلّ شود. در این جستار نمایان خواهد شد که اوّلاً اِشکال لوکاشویچ وارد نیست و تعریف ارسطو شامل کلّی های تهی هم می شود؛ و ثانیاً تعارضی که ظاهراً از تعریف جزئی برمی آید با تفکیک دو گونه حمل، یعنی «به شیوۀ یکنام» و «نه به شیوۀ یکنام»، قابل حلّ است.