1هدف از پژوهش حاضر بررسی موانع اجرای مدیریت مدرسه محور در نظام آموزشی ایران بر مبنای رویکرد مدل­سازی ساختاری تفسیری بود. روش پژوهش، مطالعه از نوع مدل­سازی بود. جامعه ­آماری پژوهش، مختصصان اعضای هیات علمی دانشگاه بودند که 25 نفر به صورت هدفمند از نوع موارد مطلوب انتخاب شدند. ابزار گرد­آوری داده­ها، پرسشنامه خود­تعاملی محقق­ساخته بود. به منظور سنجش و ارزیابی روایی پرسشنامه، از ملاک روایی محتوایی استفاده شد. روایی محتوایی پرسشنامه 96/0 بدست آند.. تجزیه و تحلیل داده­ها با روش مدل­سازی ساختاری تفسیری انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که 9 عامل به عنوان به عنوان موانع مدیریت مدرسه محور نقش ایفا می­کنند. همچنین نتایج نشان داد، موانع مالی(هزینه­بر بودن مدیریت مدرسه­محور)، موانع اجتماعی فرهنگی و موانع سیاسی(تمرکز سیاسی بر مدارس توسط دولت مرکزی) به عنوان متغیر مستقل کلیدی دارای قدرت نفوذ بالا و وابستگی پایین هستند. همچنین نتایج نشان داد عدم باور به صلاحیت حرفه­ای مدیران مدارس، عدم وجود امکانات زیرساختی، تأکید مدیران بالادستی بر نظارت و کنترل مدارس و عدم همراهی جوامع محلی با مدیریت مدرسه محور به عنوان متغیرهای پیوند دهنده دارای بیشترین قدرت نفوذ و بیشترین قدرت وابستگی می­باشند و تمرکزگرایی در نظام آموزشی کشور و عدم اختیارات قانونی به مدیران و کادر مدرسه به عنوان متغیر وابسته دارای قدرت وابستگی زیاد و قدرت نفوذ کم می­باشد.

هدف: این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مدیریت ریسک و مؤلفه های آن بر اجرای مدیریت دانش در شهرداری صحنه انجام شده است. تغییر رویکرد شهرداری ها از خدمت­ محور به بازارمحور و پروژه­محور نیاز به مدیریت مؤثر دانش و اطلاعات جدید را افزایش داده است. در این راستا هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی نقش مدیریت ریسک در بهبود اجرای مدیریت دانش در این سازمان ها است.روش: این پژوهش به روش ترکیبی (کمی و کیفی) انجام شد و جامعۀ آماری آن شامل 255 نفر از کارکنان شهرداری صحنه بود که از این میان 150 نفر به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها دو پرسش نامه استاندارد مدیریت دانش چومی تسنگ و مدیریت ریسک صمیمی بود که پایایی آن ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ تأیید شد. در بخش کیفی پژوهش، مصاحبه های نیمه ­ساختاریافته با ذی نفعان کلیدی و کارشناسان شهرداری صحنه انجام شد تا چالش ها و ریسک های خاص مرتبط با اجرای مدیریت دانش شناسایی شود. در بخش کمی، پرسش نامه های استاندارد به نمونه منتخب توزیع شد و داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارهای SPSS و AMOS تحلیل شد. فنون آماری شامل تحلیل رگرسیون، ضریب همبستگی و ANOVA برای بررسی روابط بین مؤلفه های مدیریت ریسک و موفقیت مدیریت دانش به کار گرفته شد.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که مؤلفه های مدیریت ریسک تأثیر معناداری بر موفقیت اجرای مدیریت دانش دارند. مهم ترین چالش های اجرای مدیریت دانش در شهرداری صحنه شامل مقاومت فرهنگی کارکنان در برابر به اشتراک گذاری دانش، کمبود زیرساخت های فنّاورانه و نبود برنامه های آموزشی مناسب بود. تحلیل داده های جمع آوری شده نشان داد که مدیریت ریسک مؤثر می تواند به کاهش این چالش ها کمک کرده و اجرای مدیریت دانش را بهبود بخشد. همچنین، یافته ها حاکی از وجود همبستگی مثبت بین مؤلفه های مدیریت ریسک و موفقیت مدیریت دانش بود. این پژوهش نشان داد که عواملی مانند شناسایی و ارزیابی ریسک ها، ایجاد برنامه های آموزشی منظم در زمینۀ مدیریت ریسک و دانش و فراهم آوردن زیرساخت های مناسب فنّاورانه می توانند نقش مهمی در بهبود مدیریت دانش داشته باشند. همچنین، فرهنگ سازی مناسب و ترغیب کارکنان به اشتراک گذاری دانش و اطلاعات از طریق سیستم های پاداش دهی و تشویقی می تواند به موفقیت بیشتر مدیریت دانش کمک کند.نتیجه گیری: پژوهش نشان داد که مدیریت ریسک نقش مهمی در موفقیت اجرای مدیریت دانش دارد، به ویژه در محیط های پویا و پروژه محور مانند شهرداری های ایران. توصیه می شود که سازمان ها از چهارچوب های یکپارچه مدیریت ریسک و دانش بهره برداری کنند تا دارایی های دانشی خود را بهینه کرده و عملکرد کلی خود را ارتقا دهند. به کارگیری رویکرد یکپارچه مدیریت ریسک و دانش می تواند به شناسایی و کاهش ریسک ها و افزایش فرصت ها کمک کند. همچنین، پژوهش های آینده می توانند مکانیسم های خاص تأثیرگذاری مدیریت ریسک بر مدیریت دانش در سازمان های مختلف را بررسی کرده و راهبردهای مناسبی برای هر بخش توسعه دهند. این پژوهش نشان می دهد که برای بهبود اجرای مدیریت دانش در سازمان های مشابه، لازم است برنامه های آموزشی و فرهنگ سازی مناسبی جهت ترغیب کارکنان به اشتراک گذاری دانش اجرا شود. تأمین زیرساخت های فنّاورانه مناسب و پیاده سازی سیستم های مدیریت دانش بهینه ضروری است. علاوه بر این، ایجاد سیستم های پاداش دهی و تشویقی برای ترغیب کارکنان به اشتراک گذاری دانش و اطلاعات نیز توصیه می شود.

هدف این پژوهش بررسی اثرات تفکر سیستمی بر استقرار مدیریت دانش شرکت های مستقر در حوزه ی انرژی است. این پژوهش استقرار مدیریت دانش را در متن موضوع تفکر سیستمی بررسی کرده، طوری که عامل های مؤثر بر موفقیت یا شکست آن می تواند بهتر درک و شناخته شود. جهت سنجش تفکر سیستمی از مدل گلدمن شامل سلسله مراتب سازمانی، چند پایانی، وابستگی اجزاء مبهم، ارتباط محیطی و کل نگری استفاده شده است. برای سنجش این ابعاد از پرسشنامه ی گلدمن بهره گرفته شده است و برای سنجش مدیریت دانش به عنوان متغیر وابسته از Shu-Hsien Liao & Chi-chuan Wu (2010) استفاده شده است. جامعه ی آماری پژوهش کارشناسان، مدیران میانی و مدیران عالی شرکت های مستقر در حوزه ی انرژی در داخل کشور می باشند که از این جامعه ی آماری 291 نفر مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور بررسی اثرات میان متغیرهای پژوهش از تکنیک مدل یابی معادلات ساختاری و نرم افزار LISREL استفاده شده است. نتایج شاخص های مطلوبیت برازش مانند RMSEA، GFI و AGFI نشان دهنده ی برازش خوب مدل و قابل استفاده بودن نتایج است. بر این اساس نتایج به دست آمده حاکی از آن است که ابعاد تفکر سیستمی دارای اثری معنادار و مستقیم بر مدیریت دانش می باشند. نهایتاً اینکه پیشنهادهایی در پایان پژوهش ارائه شده است. هدف این پژوهش بررسی اثرات تفکر سیستمی بر استقرار مدیریت دانش شرکت های مستقر در حوزه ی انرژی است. این پژوهش استقرار مدیریت دانش را در متن موضوع تفکر سیستمی بررسی کرده، طوری که عامل های مؤثر بر موفقیت یا شکست آن می تواند بهتر درک و شناخته شود. جهت سنجش تفکر سیستمی از مدل گلدمن شاملسلسله مراتب سازمانی، چند پایانی، وابستگی اجزاء مبهم، ارتباط محیطی و کل نگری استفاده شده است. برای سنجش این ابعاد از پرسشنامه ی گلدمن بهره گرفته شده است و برای سنجش مدیریت دانش به عنوان متغیر وابسته از Shu-Hsien Liao & Chi-chuan Wu (2010)استفاده شده است. جامعه ی آماری پژوهشکارشناسان، مدیران میانی و مدیران عالی شرکت های مستقر در حوزه ی انرژی در داخل کشور می باشند که از این جامعه ی آماری 291 نفر مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور بررسی اثرات میان متغیرهای پژوهش از تکنیک مدل یابی معادلات ساختاری و نرم افزار LISRELاستفاده شده است. نتایج شاخص های مطلوبیت برازش مانندRMSEA، GFI و AGFI نشان دهنده ی برازش خوب مدل و قابل استفاده بودن نتایج است. بر این اساس

اصلی ترین هدف سازمان های دفاعی برای به کارگیری مدیریت دانش حفظ مزیت رقابتی و نگهداری آن در مراحل رشد و بلوغ در چرخه حیات سازمان می باشد و متناسب با پیشرفت دانش و فناوری نیاز به راه اندازی و همکاری با شرکت ها و مجموعه های دانش بنیان دارد که به دنبال آن نیازمند اجرا و پیاده سازی قاعده ها و الگوهایی جهت مدیریت دانش می باشد. دراین پژوهش با مطالعه ادبیات موضوع و تحقیقات پیشین، مجموعه جامعی از عوامل موثر استخراج، و پس از غربالگری توسط خبرگان در نهایت7 محور اصلی و 43 گویه موثر، مشخص، و روایی آنها با روش ترستون، پایایی پرسشنامه با ضریب آلفای کرونباخ تایید و نظر به انتخاب جامعه آماری در شرکت های دانش بنیان همکار با صنایع دفاعی، 85 پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای پیش پردازش داده ها از نرم افزار Excel و SPSS و جهت شناسایی عوامل، تایید و اعتبار سنجی مدل و رتبه بندی عوامل از روش معادلات ساختاری با نرم افزار Smart PLS انجام گردید. یافته های تحقیق نشان می دهد الگوی پیاده سازی نظام مدیریت دانش در شرکتهای دانش بنیان دفاعی شامل هفت عامل ساختار سازمانی، رهبری، فناوری، فرآیندها، کارکنان، راهبرد و پیامدها است که طبق رتبه بندی انجام شده، ساختار سازمانی بیشترین اهمیت و پیامدها کمترین اهمیت را دارد. پیشنهاد می شود در آینده محققان به آسیب شناسی عوامل محدود کننده و موانع استقرار نظام مدیریت دانش در شرکت های دانش بنیان دفاعی بپردازند.