هدف از پژوهش حاضر، تعیین اعتبار و پایایی پرسشنامه بهبود استرس برای ورزشکاران بود. جامعه آماری پژوهش ورزشکاران حرفه ای و نیمه حرفه ای رشته های هندبال و بسکتبال کشور که در سطح کشوری و تیم های ملی رده های سنی مختلف فعالیت می کردند، بودند و از بین آنها 510 ورزشکار به طور تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه 76 سوالی بهبود استرس برای ورزشکاران (Rest Q – sport) با نوزده خرده مقیاس (استرس عمومی، استرس احساسی، استرس اجتماعی، کشمکش / فشار، خستگی، کمبود انرژی، مشکلات جسمانی، موفقیت، ریکاوری اجتماعی، ریکاوری جسمی، تندرستی عمومی، کیفیت خواب، استراحت مختل شده، خستگی احساسی، آسیب دیدگی، آمادگی جسمانی، مشکلات شخصی، خودکارامدی و خودگردانی) بود. روش امتیازگذاری به سوالات بر اساس طیف لیکرت پنج گزینه ای (از هرگز=1 تا همیشه=5) بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه پس از ترجمه توسط ده تن از استادان متخصص تربیت بدنی تایید شد. روش های آماری مورد استفاده، شاخص های توصیفی برای توصیف داده ها، آلفای کرونباخ برای تعیین پایایی، تحلیل عاملی تاییدی و t تک نمونه ای به منظور بررسی اختلاف میانگین ها بود. یافته های پژوهشی نشان دهنده پایایی (a=0.98) برای پرسشنامه بهبود استرس برای ورزشکاران بود. در خصوص اعتبار سازه و بر اساس میزان روابط و T-value، تمامی سوالات رابطه معناداری با عامل داشتند. شاخص های نسبت X2 به df (2.03) و RMSEA= 0.052، NFI=0.97، NNFI=0.93، IFI=0.98، RFI=0.91، GFI=0.93 هم برازش مدل را تایید کردند. همچنین در خصوص روابط عامل ها با مفهوم بهبود استرس برای ورزشکاران نتایج نشان داد که تمامی عامل ها توانستند پیشگوی خوبی برای مفهوم بهبود استرس برای ورزشکاران باشند. در نتیجه اعتبار درونی و بیرونی مدل «بهبود استرس برای ورزشکاران» تایید شد.

اکنون نقش ورزش و فعالیت های ورزشی از یک فعالیت بدنی یا نوعی تفریح و سرگرمی فراتر رفته و کارکردهای مختلف بهداشتی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، زیست محیطی و مهم تر از آن سیاسی و بین المللی پیدا کرده است. امروزه ورزش به طور گسترده در سراسر جهان رواج یافته و اسناد بین المللی جدید نیز به نوعی به ورزش توجه کرده اند. بین المللی شدن بسیاری از ورزش ها موجب شده تا کشورها به رقابت ورزشی بین المللی، میدان برای پیشبرد منافع ملی و تحقق اهداف سیاسی و بین المللی خود توجه کنند. در این چارچوب است که مفهوم دیپلماسی ورزشی در کنار انواع دیپلماسی های دیگر ظهور کرده است. این مقاله تلاش کرده است جایگاه و نقش ورزش را به ویژه در رویدادهای بزرگ ورزشی بین المللی به منظور پیشبرد اهداف دیپلماتیک کشورها بررسی کند.

هدف از این پژوهش، مروری اجمالی بر ورزش باستانی و زورخانه و محقق در پی یافتن تاریخ و نحوه شکل گیری این نهاد سیاسی اجتماعی بوده است. بشر اولیه برای ادامه حیات نیازمند بود که توانمند باشد. پرورش تن و تقویت قوای جسمانی با تاسی از الگوهای طبیعی حیات او را به ورزش رهنمون می شد. این ورزش با پیشرفت و ترقی تدریجی انسان کامل یافت. ورزش در اکثر تمدن های باستانی پی گرفته می شده است (مصر باستان، ایران باستان، یونان باستان و ...) در ایران باستان بنابر عقاید حاکم و تعالیم اوستا، ناخوشی منسوب به اهریمن بوده و توسط او به بدن وارد می شده، از این رو وظیفه هر ایرانی مبارزه با اهریمن بوده است. بنابر همین عقیده، ایرانیان برای پرورش جسم و جان و تامین سلامت به فرزندان خود انواع ورزش ها را می آموختند. ادبیات ایران قبل و بعد از اسلام مملو از حماسه ها و حماسه سازان است. پادشاهان و پهلوانان سعی داشتند با انتساب خود به پهلوانان اساطیری برای خود مشروعیت کسب کنند. تحول زورخانه نیز به عنوان نهادی اجتماعی، سیاسی دو دیدگاه را به همراه دارد: اول آنکه قدمتی برای زورخانه به بلندای تاریخ ایران و قوم ایرانی قائل اند و دلایلی ارائه می کنند، دوم آنکه برای شکل گیری نهاد زورخانه و ورزش های زورخانه ای عمری بیش از سیصد سال قائل نیستند.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط جهت گیری ورزشی و اضطراب رقابتی در ورزشکاران زن و مرد رشته های ورزشی تیمی و انفرادی شرکت کننده در دهمین المپیاد ورزشی دانشگاه های سراسر کشور در سال 1389 است. تحقیق حاضر از نوع توصیفی و روش تحقیق همبستگی است. به این منظور، 688 نفر (351 مرد و 337 زن) با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده از بین دانشجویان شرکت کننده در این مسابقات انتخاب شدند. نخست کل آزمودنی های انتخاب شده، در اردوی آمادگی به منظور شرکت در این مسابقات، پرسشنامه جهت گیری ورزشی گیل را تکمیل کردند، سپس چند ساعت قبل از مسابقه به پرسشنامه اضطراب رقابتی مارتنز پاسخ دادند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانه همزمان، آزمون آماری تحلیلی واریانس چند متغیره (ANOVA) و آزمون آماری تی مستقل (t.test) بررسی شد. نتایج نشان داد که جهت گیری ورزشی، اضطراب رقابتی را پیش بینی می کند. در واقع با افزایش رقابت طلبی و هدف گرایی، اضطراب رقابتی کاهش اما با افزایش تمایل به پیروزی، اضطراب رقابتی نیز افزایش یافت. همچنین مشاهده شد زنان ورزشکار نسبت به مردان ورزشکار مضطرب تر بودند (P=0.001). ضمن اینکه اضطراب رقابتی ورزشکاران رشته های انفرادی نسبت به ورزشکاران رشته های ورزشی تیمی بیشتر بود (P=0.004). در نهایت، نتایج نشان داد که مردان ورزشکار رقابت طلب تر بودند و تمایل به پیروزی بیشتری نسبت به زنان ورزشکار داشتند، درحالی که زنان ورزشکار هدف گراتر از مردان ورزشکار بودند (P=0.002)، اما بین جهت گیری ورزشی ورزشکاران رشته های تیمی و انفرادی تفاوت معنی داری مشاهده نشد (P>0.05).

هدف این تحقیق، تبیین وضعیت نیازهای شهروندان ارومیه ای به ورزش همگانی با توجه به فضاهای ورزشی بود. این پژوهش به صورت توصیفی-پیمایشی و میدانی انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق را کلیه شهروندان بالای 20 سال شهر ارومیه که حداقل دارای مدرک دیپلم بودند، تشکیل می دادند (N=96141) و نمونه آماری بر اساس جدول مورگان 368 نفر انتخاب گردید. به منظور جمع آوری داده ها، از پرسشنامه نیازسنجی شهروندان در زمینه ورزش های همگانی مجید حیدری چروده (1390) با پایایی a=0.79 استفاده شد. روش های آمار توصیفی و استنباطی (آزمون t مستقل و آزمون تحلیل رگرسیون جندگانه و آزمون فریدمن) در این تحقیق مورد بهره گیری قرار گرفت و نتایج نشان داد که با توجه به مقدار F، تفاوت معنی داری در سطح (P<0.05) بین میانگین مولفه های تحقیق در میان شهروندان بر حسب درآمد (F=23.40)، منطقه (F=82.6) و تحصیلات (F=23.04) وجود دارد. همچنین، با توجه به مقدار t، تفاوت معنی داری در سطح (P<0.05) بین میانگین مولفه های تحقیق در میان کارکنان برحسب وضعیت تاهل (t=-1.76) وجود ندارد، ولی در مورد ویژگی جمعیت شناختی جنسیت (t=4.78) تفاوت معنی دار می باشد. نتایج آزمون فریدمن حاکی از آن بود که ناهمواری سطوح پیاده رو ها و دویدن در اولویت اول و نبود فضای مخصوص خانواده ها و کمبود فضای کافی برای سالمندان به ترتیب در اولویت های دوم و سوم نیازهای شهروندان بود. بنابراین می توان نتیجه گرفت که مسوولان باید اهتمام کافی و وافی را در زمینه ترجیحات منتج از تحقیق حاضر در زمینه ورزش همگانی برای ارتقا و رشد کمی و کیفی سلامت شهروندان مبذول نمایند.

هدف کلی این پژوهش شناسایی موانع بازاریابی ورزشی ایران از دیدگاه مدیران ورزش کشور بود. جامعه آماری پژوهش را مسوولان ستادی وزارت ورزش و جوانان، مسوولان کمیته ملی المپیک و روسای فدراسیون های ورزشی (80 نفر) تشکیل می دادند. نمونه با جامعه آماری برابر بود و 67 پرسشنامه به درستی برگشت داده شد. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه محقق ساخته بود که موانع بازاریابی ورزشی را با 40 سوال در پنج حیطه موانع اقتصادی، حقوقی، مدیریتی، ساختاری و محیطی می سنجید. روایی پرسشنامه توسط 10 نفر از متخصصان تایید شد و پایایی آن در یک مطالعه مقدماتی 0.86 به دست آمد. نتایج تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد که موانع بازاریابی ورزشی به ترتیب حقوقی، ساختاری، مدیریتی، محیطی و اقتصادی بودند. سیاستگذاران صنعت ورزش کشور می توانند چنین موانعی را قبل از تدوین راهبردهای توسعه بازاریابی ورزشی و تعیین اولویت های آن مدنظر قرار دهند.

عضویت افراد در تیم های ورزشی سبب مرور و تمرین ارزشها و هنجارهای اجتماعی می شود. این امر تقویت همبستگی اجتماعی را فراهم می آورد. از نظر نیکسون و فرای؛ دو اندیشمند جامعه شناسی ورزش، حاصل جامعه پذیری از طریق ورزش، یادگیری و شکل گیری باورها، نگرشها، بهبود مهارتها و جامعه پذیری نقشها و هویت جنسی است. این آموخته ها به زمینه های دیگر زندگی ورزشکاران قابل انتقال است و موجب می شود که در زمینه های دیگر حیات خود نیز در فعالیتهای گروهی و جمعی به صورت موفقیت آمیزی عمل کنند. به عبارت دیگر آموزه های تربیتی کسب شده در فعالیتهای ورزشی به موقعیتهای دیگر زندگی ورزشکار منتقل می شوند. در این مقاله انجام کار تیمی و گروهی علمی به مثابه شاخص جامعه پذیری از طریق ورزش مورد مطالعه قرار گرفته است. تحلیل محتوا و مقایسه مجله های تخصصی دو گروه نویسندگان و محققان ورزشکار و غیر ورزشکار شامل 114 مجله حاوی 931 مقاله تولید شده در دهه 70 و ابتدای دهه 80 هجری شمسی بررسی شده است. نتیجه تحلیل بین تولیدات علمی دو گروه ورزشی و غیر ورزشی از نظر میزان هم پژوهی و کار علمی گروهی تفاوت معناداری را نشان می دهد. دانش آموختگان تربیت بدنی اعم از دکتر و فوق لیسانس، در تولید علمی گروهی موفق تر از دانش آموختگان رشته های علوم اجتماعی و اقتصاد هستند. از نظر جنسیت نیز، زنان دانش آموخته رشته های وزرشی در انجام کار گروهی علمی موفق تر از زنان دانش آموخته رشته های علوم اجتماعی و اقتصاد عمل می کنند.