در این تحقیق از پروتئاز (آلکالاز) با ویژگی دوستدار محیط زیست و همچنین کلیاب جهت صمغ گیری استفاده شده است. غلظت های مختلف آنزیم و کلیاب مورد بررسی قرار گرفت. پس از صمغ گیری میزان کاهش وزن، استحکام، روشنایی و سفیدی تعیین و با استفاده از میکروسکوپ الکترونی تصاویر سطحی از نمونه ها تهیه شد. همچنین ابریشم صمغ گیری شده با روناس و دو دندانه کلرید قلع و زاج سفید به روش پیش دندانه رنگرزی و در سیستم CIE L*a*b مورد ارزیابی قرار گرفته، ثبات عمومی نمونه ها تعیین شده است. نتایج نشان می دهد که درصد کاهش وزن نمونه های حاصل از کلیاب نسبت به آنزیم بیشتر بوده است. روش آنزیم نسبت به کلیاب تخریب کمتری روی فیلامنت های ابریشم نشان داده است. ثبات شستشویی و نوری نمونه ها نیز مطلوب ارزیابی شده است.

در این تحقیق ابتدا امکان صمغ گیری ابریشم ایرانی به وسیله دو آنزیم پروتئینی آلکالاز و ساویناز به طور مجزا بررسی و نتایج حاصل شده با روش معمول صمغ گیری (روش صابونی) مقایسه شده است. همچنین قابلیت مخلوط آنزیم های فوق نیز در صمغ گیری مطالعه شده است. درصد کاهش وزن، استحکام و درصد ازدیاد طول نسبی نمونه ها به منظور به دست آوردن بهترین شرایط فرایند صمغ گیری ارزیابی شد. با توجه به نتایج به دست آمده، روش آنزیمی نسبت به روش صمغ گیری مرسوم (روش صابونی) به تخریب به مراتب کمتری بر روی فیلامنت های ابریشم منجر می گردد. همچنین تصاویر میکروسکوپ الکترونی پویشی (SEM) تهیه شده از نمونه های عمل شده با آنزیم و بدون آنزیم برای مقایسه تهیه شد که نتایج به دست آمده را تائید می کند. با توجه به اهمیت آب و مشکلات تهیه آن، در این تحقیق اثر L.R. نیز بررسی شده است.با توجه به پایین بودن دما در این روش (55˚C) و زمان عمل کوتاه نسبت به روش صابونی (95-100˚C) صرفه جویی قابل ملاحظه ای نیز در انرژی و زمان می شود. به علت مصرف کم مواد شیمیایی و سازگاری و تجزیه پذیری آنزیم ها در محیط زیست، مشکلات زیست محیطی نیز کاهش می یابند.

مقدمه: پپتیدهای زیست فعال در ساختار پروتئین به صورت غیرفعال وجود داشته اما پس از پروتئولیز توانایی کاهش فشارخون، اثرات ضدانعقادی، آنتیاکسیدانی، آرام بخشی، تاثیر بر سیستم ایمنی بدن و تاثیرات ضدمیکروبی از خود نشان میدهند. بادام زمینی یکی از مغزهای رایج مصرفی میباشد که میزان پروتئین بالایی داشته که میتواند به عنوان منبع استخراج پپتیدهای زیست فعال با توالی جدید و عملکرد خاص مورد بررسی قرار گیرد. مواد و روشها: فعالیت آنتیاکسیدانی محصولات حاصل از هیدرولیز پروتئین بادام زمینی خام بوسیله آنزیمهای پپسین و آلکالاز در زمانهای مختلف هیدرولیز مورد بررسی قرار گرفت. پروتئین استخراج شده از بادام زمینی با روش استخراج با آب، به مدت 5 ساعت در معرض هیدرولیز بوسیله آنزیمهای پپسین و آلکالاز) با نسبت آنزیم به سوبسترا 1: 10 ( به ترتیب در دمای 37 و 60 درجه سانتی گراد و pH برابر 2 و 5/ 8 قرار گرفت سپس در طی زمان، پیشرفت هیدرولیز آنزیمی با روش OPA و فعالیت آنتیاکسیدانی با روشهای مهارکنندگی رادیکالهای DPPH و ABTS مورد بررسی قرار گرفتند. یافتهها: مقادیر گروههای آمین آزاد تولید شده توسط آنزیمهای پپسین و آلکالاز به ترتیب از مقادیر μ M leu/mg protein 415 / 0 و 167 / 0 در زمان صفر به μ M leu/mg protein517 / 0 و 263 / 0 بعد از 5 ساعت هیدرولیز رسیدند. حداکثر فعالیت مهارکنندگی رادیکال DPPH در محصول هیدرولیز پپسین و آلکالاز به ترتیب mM TE/mg protein 2751 / 0 و 3644 / 0 و حداکثر فعالیت مهارکنندگی رادیکال ABTS برای دو آنزیم mM TE/mg protein756 / 0 و 087 / 1 اندازه گیری شد. نتیجهگیری: نتایج نشان دادند که آنزیمهای پپسین و آلکالاز دارای توانایی هیدرولیز پروتئینهای بادامزمینی و تولید پپتیدهای آنتیاکسیدان هستند. نتایج حاصل از این تحقیق نشاندهنده پتانسیل استفاده از محصول هیدرولیز پروتئین بادام زمینی بوسیله آنزیمهای پپسین و آلکالاز، در فرمولاسیون غذاهای فراسودمند میباشد.

در این پژوهش هیدرولیز آنزیمی پروتئین شنبلیله با آنزیم های آلکالاز و پانکراتین در نسبت آنزیم به سوبسترا 2% و فواصل زمانی 200-40 دقیقه انجام گردید. درجه ی هیدرولیز و ویژگی های آنتی اکسیدانی نمونه ها (فعالیت مهار رادیکال DPPH، قدرت شلاته-کنندگی آهن، قدرت احیاء کنندگی یون آهن، فعالیت آنتی اکسیدانی کل، فعالیت مهار رادیکال هیدروکسیل) ارزیابی شدند. نتایج نشان دادند که با افزایش زمان هیدرولیز، درجه ی هیدرولیز نمونه ها افزایش یافت و نمونه های حاصل از آلکالاز دارای درجه ی هیدرولیز بالاتری بودند. بیشترین فعالیت شلاته کنندگی آهن و احیاء کنندگی به ترتیب به میزان 65/72% و 967/0، توسط پانکراتین و پس از 200 دقیقه هیدرولیز حاصل شد. نمونه های حاصل از آلکالاز نسبت به پانکراتین قدرت بیشتری در مهار رادیکال DPPH داشتند و فعالیت آن ها با افزایش زمان روند افزایشی داشت و پس از 200 دقیقه هیدرولیز به 38/53% رسید. با انجام هیدرولیز تا 160 دقیقه نمونه های حاصل از پانکراتین فعالیت مهار رادیکال هیدروکسیل بیشتری از خود نشان دادند اما با افزایش زمان تا 200 دقیقه فعالیت نمونه ها تفاوت زیادی نداشت و به حدود 70% رسید. کمترین فعالیت آنتی اکسیدانی کل در بین نمونه های هیدرولیز شده پس از 40 دقیقه هیدرولیز با آنزیم های آلکالاز و پانکراتین به میزان 971/0 و 004/1 حاصل شد و بیشترین میزان فعالیت پس از 200 دقیقه هیدرولیز با آنزیم آلکالاز و به میزان 69/1حاصل شد. بنابر نتایج به دست آمده پروتئین های هیدرولیز شده حاصل می توانند به-عنوان مکمل های دارویی و فرمولاسیون مواد غذایی به عنوان ترکیبات سلامتی بخش مورد استفاده قرار گیرند.

در تحقیق حاضر پروتئین هیدرولیز شده از ضایعات (سر، پوست، امعاء و احشاء) ماهی زالون (Alosa caspia) گونه Clupeonella در دریای خزر تولید شد (1394). پروتئین هیدرولیز در سه زمان مختلف (15، 30 و 60 دقیقه)، با استفاده از آنزیم تجاری آلکالاز در pH 5/8 (pH بهینه فعالیت آنزیم آلکالاز) و با نسبت آنزیم به سوبسترای نمونه اولیه (1 به 100)، در درجه حرارت 50 درجه سانتی گراد تولید شد. نتایج نشان داد که پروتئین هیدرولیز شده در زمان 60 دقیقه به صورت معنی داری ازلحاظ میزان بازیافت پروتئینی و درجه هیدرولیزاسیون بالاتر از سایر پروتئین های هیدرولیز شده بود (05/0>P). میزان پروتئین و چربی به ترتیب 91/78 و 09/0 درصد بودند. شاخص شیمیایی نشان داد که پروتئین هیدرولیز شده، به خوبی می توانند نیاز یک انسان بالغ به اسیدهای آمینه را مرتفع سازد. همچنین نتایج مربوط به نرخ کارایی پروتئین ها نیز حاکی از بالا بودن ارزش غذایی آن ها بود. با توجه به ارزش غذایی بالا، می توان کاربرد آن را در جیره غذایی آبزیان توصیه نمود.

استفاده از آنزیم جهت هیدرولیز منابع پروتئینی از روش های معمول در فرآوری غذایی به حساب می آید. یک ترکیب پروتئینی هیدرولیز شده مخلوطی از پپتیدها و اسیدهای آمینه ای می باشد که از انجام عمل هیدرولیز توسط آنزیم از منابع مختلف، اسید یا قلیا حاصل شده است. این پپتیدها نقش های بیولوژیک سلامت بخش مهمی را در بدن ایفا می کنند. هسته پرتقال به میزان زیادی از ضایعات صنایع تولید آبمیوه قابل دست یابی است و آرد چربی گیری شده آن، حدود 26 درصد پروتئین دارد و می تواند به عنوان منبع غنی و مقرون به صرفه برای تولید پروتئین ها و پپتیدهایی با منشاء گیاهی مورد استفاده قرار گیرد. در این پژوهش ابتدا استخراج ایزوله پروتئین با خلوص بالا صورت گرفت، سپس با استفاده از اثر آنزیم هیدرولیز کننده آلکالاز در نسبت های مختلف آنزیم (1 تا 3% حجمی-وزنی آنزیم به سوبسترا) و بازه زمانی (2 تا 5 ساعت) در دمای 55-45 درجه سانتیگراد وpH مناسب برای فعالیت آنزیم، پروتئین آرد چربی گیری شده هسته پرتقال هیدرولیز شد و شرایط بهینه برای تولید پروتئین های هیدرولیز شده دارای بهترین ویژگی های آنتی اکسیدانی(قدرت مهار کنندگی رادیکالDPPH، قدرت مهار کنندگی رادیکال OH، قدرت احیا کنندگیFe3+ و ویژگی آنتی اکسیدانی کل) انتخاب شد. تیمار بهینه در شرایط دمایی (8/54 درجه سانتی گراد)، زمان (35/3 ساعت) و نسبت غلظت آنزیم به سوبسترا (7/1 درصد حجمی-وزنی) با مقادیر85/45 درصد قدرت مهار رادیکال های آزاد DPPH، 82/91 درصد قدرت مهار رادیکال های OH، 35/89 درصد قدرت احیاکنندگی Fe3+ و 68/39 درصد ظرفیت آنتی اکسیدانی کل به دست آمد. آزمون های آنتی اکسیدانی به منظور تایید مقادیر پیشنهاد شده توسط نرم افزار، بر تیمار بهینه صورت گرفت. ﻧ ﺘ ﺎ ﻳ ﺞ ﻧ ﺸ ﺎ ن داد ﻛ ﻪ ﭘ ﺮ وﺗ ﺌ ﻴ ﻦ ﻫ ﻴ ﺪ روﻟ ﻴ ﺰ ﺷ ﺪ ه حاصل از هسته پرتقال ﻣ ﻲ ﺗ ﻮ اند در ﻓ ﺮ ﻣ ﻮ ﻻ ﺳ ﻴ ﻮ ن ﻣ ﻮ اد ﻏ ﺬ اﻳ ﻲ ﺑ ﻪ ﻋ ﻨ ﻮ ان افزودنی طبیعی با قابلیت آﻧ ﺘ ﻲ اﻛ ﺴ ﻴ ﺪ انی و ﻧ ﻴ ﺰ اﺳ ﺘ ﻔ ﺎ ده به عنوان دارو ﻗ ﺎ ﺑ ﻠ ﻴ ﺖ ﻛ ﺎ رﺑ ﺮ د داﺷ ﺘ ﻪ ﺑ ﺎ ﺷ ﺪ .

در تحقیق حاضر، از روش پاسخ سطحی (Response Surface Method; RSM) به منظور بهینه سازی شرایط تولید پروتئین هیدرولیز شده از امعاء و احشاء فیل ماهی (Huso huso) از لحاظ دما، زمان و میزان آنزیم، استفاده شد. این روش، اثر سه فاکتور دما، زمان و میزان آنزیم (متغیر مستقل) را روی درجه هیدرولیزاسیون به عنوان پاسخ سطحی، مورد بررسی قرار می دهد. بر اساس نمودارهای سه بعدی، شرایط بهینه از لحاظ دما، زمان و میزان آنزیم، به ترتیب عبارت از دمای 50 درجه سانتی گراد، زمان 120 دقیقه و میزان آنزیم 1 درصد بودند. پروتئین هیدرولیز تولید شده با استفاده از آنزیم آلکالاز، دارای 66 درصد پروتئین و 1.34 درصد چربی بود. نتایج این تحقیق نشان داد که میزان چربی در پروتئین هیدرولیز شده نسبت به مواد خام اولیه، به شدت کاهش می یابد.

سابقه و هدف: سالیان زیادی است که برای کاهش اکسیداسیون لیپیدها و افزایش ماندگاری محصولات غذایی از آنتی اکسیدان ها استفاده می شود. اما باتوجه به معایب کاربردی و محدودیت های قانونی از نقطه نظر ایمنی آنتی اکسیدان ها و شلاته کننده های سنتزی، محققین به دنبال استفاده از آنتی اکسیدان های از منابع طبیعی هستند. هدف این تحقیق، بررسی اثر هیدرولیز آنزیمی پروتئین کینوآ بر ویژگی های عملکردی و آنتی اکسیدانی پپتیدهای حاصل بود. مواد و روش ها: در این مطالعه، اثر فرآیند هیدرولیز آنزیمی پروتئین کینوآ با آنزیم های آلکالاز و پانکراتین بر درجه هیدرولیز، حلالیت، امولسیون کنندگی، کف کنندگی، شاخص های آنتی اکسیدانی شامل مهار رادیکال آزاد DPPH، مهار رادیکال هیدروکسیل، قدرت احیاءکنندگی، مهار رادیکال ABTS، ظرفیت آنتی اکسیدانی معادل ترولوکس (TEAC)، و شلاته کنندگی یون های آهن و مس مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان دادند که هیدرولیز آنزیمی موجب افزایش قابل توجه حلالیت، فعالیت امولسیون کنندگی و کف کنندگی به ویژه در شرایط اسیدی می گردد. همچنین پس از هیدرولیز آنزیمی، مهار رادیکال آزاد DPPH (از 85/16 به 04/56%)، مهار رادیکال هیدروکسیل (از 31/26 به 91/63%)، قدرت احیاءکنندگی (از 44/0 به 95/0 جذب در nm765)، مهار رادیکال ABTS (از 01/30 به 42/68%)، ظرفیت آنتی اکسیدانی معادل ترولوکس (از 73/0 به mM83/1)، شلاته کنندگی یون آهن (از 91/36 به 64/70%) و شلاته کنندگی یون مس (از 76/3 به 76/10%) در بالاترین مقدار افزایش یافت. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این تحقیق بیانگر اثر هیدرولیز آنزیمی بر بهبود ویژگی های عملکردی پروتئین کینوآ و تولید هیدرولیزشده ها با فعالیت آنتی اکسیدانی بالا بود. همچنین، اثر زمان هیدرولیز و نوع آنزیم (آلکالاز و پانکراتین) بر هر یک از شاخص های آنتی اکسیدانی متفاوت بود.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

در این تحقیق، شرایط بهینه ی استخراج آنزیمی ژلاتین از ضایعات پوست گوسفند با استفاده از اثر سه متغیر، غلظت آنزیم (0/5-2/5 درصد)، زمان هیدرولیز (60-240 دقیقه) و دمای استخراج (60-80 درجه ی سانتی گراد) تعیین شد. اثر این سه متغیر بر بازده استخراج، استحکام ژل، ویسکوزیته، درجه ی هیدرولیز، نقطه ی ذوب و تعیین الگوی الکتروفورز بررسی شد و نتایج حاصل با کمک طرح آزمایشی مرکب مرکزی به روش سطح پاسخ، تجزیه وتحلیل شدند. فاکتور عدم برازش نیز برای تمامی صفات مذکور در سطح 95 درصد معنی دار نبود. براین اساس معلوم شد که دمای استخراج 60 درجه ی سانتی گراد، با 0/5 درصد غلظت آنزیم و 166 دقیقه زمان هیدرولیز، شرایط مطلوبی برای به دست آوردن بیشترین بازده استخراج (11/03 درصد) و بهترین درجه ی هیدرولیز (23 درصد) است. علاوه بر این، اثر این سه متغیر روی ویسکوزیته، استحکام ژل و نقطه ی ذوب نیز معنی دار بود و در شرایط بهینه، استحکام ژل 175/33 گرم، ویسکوزیته 3/26 میلی پاسکال بر ثانیه و نقطه ی ذوب 25/39 درجه ی سانتی گراد به دست آمد.