زمینه و هدف: در عفونت های چرکی پوستی، غلظت چرک در ارتباط با دزاکسی ریبو نوکلئوپروتئین هاست. استفاده از استرپتودورناز که یک دزاکسی ریبونوکلئاز است به همراه استرپتوکیناز به حل شدن ترشحات کمک می کند، در نتیجه ترمیم زخم در اثر خارج شدن چرک از بافت نکروز شده صورت می گیرد. هدف از این مطالعه تولید استرپتودورناز نوترکیب از سوش استرپتوکوک گروه A که از نظر تولید استرپتودورناز پر بازده است، توسط وکتور بیانی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه بنیادی - کاربردی،DNA  ژنومی ژن استرپتودورناز با روش فنل - کلروفرم استخراج گردید، سپس با کمک پرایمرهای اختصاصی ویژه ژن استرپتودورناز، ژن مورد نظر با روش واکنش زنجیره ای پلی مراز تکثیر شد. ژن استرپتودورناز به دست آمده در ناقل پلاسمیدی SD1T4pGEX جهت بیان کلون شد و پلاسمیدSD1T4pGEX  وارد باکتری اشریشیاکلی سویه بی ال 21 گردید. تولید پروتئین با القا توسط ایزوپروپیل تیوگالاکتوپیرانوزید و بهینه سازی شرایط صورت گرفت. پروتئین نوترکیب با استفاده از کیت گلوتاتیون سفاروز 4 ب خالص گردید. یافته ها: ترادف نوکلئوتیدی محصول ژن واکنش زنجیره ای پلی مراز با ژن استرپتودورناز استرپتوکوک گروه A کاملا یکسان بود. تولید پروتئین نوترکیب استرپتودورناز با القا پلاسمید SD1T4pGEX توسط تیوگالاکتو پیرانوزید انجام گردید. تخلیص پروتئین با روش کروماتوگرافی تمایلی و با استفاده از کیت گلوتاتیون سفاروز 4 ب انجام شد. سرم موش واجد آنتی استرپتودورناز در روش وسترن بلات با پروتئین تولید شده واکنش داد. نتیجه گیری: تولیداسترپتودورناز نوترکیب با استفاده از ناقلین پلاسمیدی نظیر pGEX در میزبان اشریشیاکلی نیز امکان پذیر است. پروتئین تولید شده خاصیت آنتی ژنیک خود را به خوبی حفظ می کند. با توجه به نیاز داخلی کشور و همچنین بازدهی کم تولید و بیماری زا بودن استرپتوکوک ها تولید این محصول به صورت نوترکیب امکان پذیر است.

زمینه و هدف: انتروهموراژیک اشریشیاکلی (EHEC) یکی از مهمترین عوامل بیماریزای خطرناک و حتی با مرگ و میر بالا هنگام اپیدمی های ناشی از مصرف غذاهای آلوده معرفی شده است. تولید سیتوتوکسین هایی موسوم به سموم شیگا (Shiga toxin) از ویژگیهای بارز این گروه از باکتریهاست. بررسی منشا ژنتیک در کنترل انتشار تولید توکسین در بین سویه های مختلف اشریشیاکلی اهمیت دارد. همچنین برای تولید مقادیر زیاد توکسین جهت اثرات ضدسرطانی آن ناگزیر از شناسایی منشا ژنتیک توکسین هستیم.روش بررسی: تعداد 400 نمونه مدفوع از گاوها و گوساله های سه گاوداری در استان تهران درون لوله های استریل حاوی سرم فیزیولوژی استریل گرفته شد. استخراج Total DNA ایزوله های اشریشیاکلی انجام گرفت و بر روی آن PCR جهت جداسازی اولیه ایزوله های شیگاتوکسیژن انجام شد. جهت استخراج فاژهای لیزوژن از سلول باکتری القا فاژ با استفاده از سیپروفلوکساسین انجام گرفت و سپس با روش فیلتراسیون و هضم آنزیمی، فاژ تخلیص شد. روی فاژ تخلیص شده مجددا PCR انجام شد تا وجود ژن شیگاتوکسین روی ژنوم فاز اثبات شود.یافته ها: مشخص شد که از 34 ایزوله شیگاتو کسیژنیک، 24 ایزوله (70.5%) شیگاتوکسین 1، 8 ایزوله (23.5%) شیگاتوکسین 2 و 2 ایزوله (6%) هر دو نوع شیگاتوکسین را تولید می کردند. همچنین فراوانی حضور ژن رمز کننده شیگاتوکسین روی ژنوم فاژ بررسی و مشخص شد که از 34 ایزوله دامی مورد مطالعه، 26 ایزوله (76.5%) واجد فاژ لیزوژن رمزکننده شیگاتوکسین هستند.نتیجه گیری: ثابت شده که شیگاتوکسین می تواند توسط فاژ، کروموزوم یا پلاسمید کد شود. در صورتی که فاژ در سطح باکتری دارای گیرنده باشد، می تواند وارد پیکر باکتری شود. بنابراین در صورتی که ژن رمز کننده شیگا توکسین بر روی فاژ قرار گرفته باشد، ممکن است در بین سویه های مختلف یک باکتری یا در بین باکتریهای مختلف پخش شود. بنابراین بررسی منشا ژنتیک در کنترل انتشار تولید توکسین در بین سویه های مختلف اشریشیاکلی اهمیت دارد. از سوی دیگر شیگاتوکسین دارای اثرات ضد سرطانی می باشد. بنابراین اگر هدف، استفاده شیگاتوکسین به عنوان یک داروی ضد سرطان باشد، مطلوب آن است که بتوان این توکسین را به مقدار زیاد تولید نمود و ناگزیر از شناسایی منشا ژنتیک آن هستیم.

کلی سین ها ترکیباتی با خاصیت ضد باکتریایی هستند که توسط اشریشیاکلی تولید می شوند و به سویه های تولیدکننده، قابلیت رقابت اکولوژیک در برابر باکتری های دیگر را می دهند. هدف از انجام این مطالعه شناسایی سویه های اشرشیاکلی تولیدکننده ی کلی سین جدا شده از لاشه مرغ گوشتی به روش PCR و بررسی اثر مهاری سویه های کلی سینوژنیک بر پاتوتیپ های مختلف اشریشیاکلی است. در این مطالعه، 110 جدایه باکتری اشرشیاکلی از 110 لاشه مرغ گوشتی از نظر حضور هفت گروه از ژن های تولیدکننده کلی سین شامل Y. U، E1، V، 5. 10. K، E2-9، Ia. Ib وA. N. S4 مورد بررسی قرار گرفت. از میان 110 جدایه، 54 جدایه (1/49 درصد) دارای یکی از ژن های تحت بررسی بودند. از میان نمونه ها، 33 جدایه (30 درصد) از نظر ژن Ia. Ib مثبت بودند. همچنین ژن های V و E1 با فراوانی به ترتیب 20 درصد (22 جدایه) و 9 درصد (10 جدایه) در رتبه های بعدی قرار داشتند. فراوانی ژن A. N. S4 9/2 درصد (3 جدایه) بود و ژن های E2-9 و 5. 10. K هر یک به تنهایی در 1 جدایه (9/0 درصد) تشخیص داده شدند. گروه ژنی Y. U در این مطالعه فاقد فراوانی بود. از میان 54 جدایه واجد ژن های کلی سین، 18 جدایه (3/33 درصد) دارای اثر مهاری نسبت به حداقل یکی از پاتوتیپ های ETEC، EIEC، EHEC، EAEC و EPEC بود. از نظر فنوتیپی، بیشترین اثر مهاری سویه های کلی سینوژنیک، بر دو پاتوتیپ ETEC و EAEC مشاهده شد.

هدف از این بررسی تعیین میزان آلودگی پنیرهای محلی به گروه های سرمی انتروپاتوژن اشریشیاکلی بود که برای این منظور طی تابستان سال 1384، هفتاد و هفت نمونه پنیر به صورت تصادفی از فروشگاه های مختلف شهر کرمان جمع آوری شد. نمونه ها در شرایط کاملا استریل تهیه و پس از کشت در محیط های اختصاصی، بوسیله آزمایش های بیوشیمیایی بررسی گردید. از بین 77 نمونه اخذ شده 76 مورد (98.7%) اشریشیاکلی جدا گردید که در این بین 15(19.84) باکتری متعلق به گروه سرمی انتروپاتوژن (EPEC) بودند. سویه های اشریشیاکلی انتروپاتوژن از 8 گروه سرمی مختلف شامل O142(IV,I), O114(IV), O86(II), O26(I), O128(II), O119(II), O127(II) بودند. بیشترین فراوانی مربوط به گروه سرمی O127 بوده و O119 و O128 بعد از آن قرار داشتند. همه گروه های سرمی جداشده برای انسان بیماری زا می باشند.جداسازی درصد بالای آلودگی به اشریشیاکلی در پنیرهای محلی می تواند در اثر عدم رعایت نکات بهداشتی در مراحل تولید، توزیع، نگهداری و غیر پاستوریزه بودن شیرهایی باشد که برای تهیه پنیر به کار رود. بنابراین نظارت کامل و مدیریت بهداشتی دقیق در مراحل فوق و استفاده از شیرهای پاستوریزه می تواند از آلودگی به اشریشیاکلی و میزان عفونت های ناشی از آن بکاهد.

مقدمه و هدف: ترانسفورم سازی مولکولی سلول های باکتری، نقشی محوری را در روش های کلون سازی مولکولی ایفا می نماید. در حال حاضر عمل ترانسفورم سازی به روش شیمیایی و یا به روش شوک الکتریکی (الکتروپوریشن) انجام می شود. درصد موفقیت این روش ها به میزان تجربه و دقت آزمایش کننده ارتباط دارد. بنابراین هراندازه روش ترانسفورم سازی مولکولی کارایی و کیفیت بیشتری داشته باشد درصد میزان موفقیت آن روش افزایش خواهد یافت، هدف از تحقیق حاضر طراحی یک روش ساده و سریع برای ترانسفورم سازی مولکولی سلول های E.coli بود تا ضمن عدم نیاز به ابزارهای گران قیمت و اختصاصی واجد کارایی لازم نیز یاشد.مواد و روش ها: در روش ابدایی ما بعد از آماده سازی رسوب سلول باکتریایی، آنرا با محلول جدیدی به نام Competent/Transformation Solution (CTS) مخلوط، پس از اضافه کردن 1 میکرولیتر DNA پلاسمیدی و انکوباسیون در دمای 4 درجه سانتی گراد به مدت 30-5 دقیقه به آن گلوکز اضافه شده و در دمای 37 درجه سانتی گراد انکوبه گردید، سپس عمل کشت سلول ها در پلیت انتخابی LB آگار حاوی 100 میلی مولار کلسیم کلراید انجام شد تا پس از انکوباسیون 18 ساعته کلنی های مربوط به سلول های ترانسفورم شده بر روی پلیترشد یابند.نتایج: در این روش مرحله شوک گرمایی حذف شد ضمن اینکه کارایی آن بیشتر از انواع روش های معمول محاسبه گردید (107 سلول ترانسفورم شده در هر میکروگرم DNA پلاسمیدی).نتیجه گیری: روش حاضر به عنوان یک روش ساده و راحت برای تهیه همزمان سلول های مستعد و ترانسفورم سازی معرفی می گردد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

سابقه و هدف: عفونت مجرای ادراری یکی از شایع ترین عفونت های باکتریایی است که در بیماران سرپایی و بیماران بستری در بیمارستان ایجاد می شود. با توجه به اینکه باکتری اشریشیاکلی، بیشترین سهم را در ایجاد آن به خود اختصاص داده است، هدف از این تحقیق، بررسی عفونت های ادراری ناشی از E.coli، تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی و مشاهده الگوی پلاسمیدی E.coli جدا شده از ادرار بیماران بوده است.مواد و روش ها: این تحقیق به مدت 6 ماه بر روی نمونه های ادراری بیماران مبتلا به عفونت مجرای ادراری مراجعه کننده به بیمارستان پیمانیه و آزمایشگاه خصوصی دکتر جزایری شهر جهرم در سال 1383 انجام گرفت. در مجموع، 3361 نمونه ادراری مورد آزمایش کشت قرار گرفت. پس از جداسازی و شناسایی باکتری ها به روش های استاندارد باکتریولوژی، مراحل بعدی آزمایش بر روی 100 نمونه E.coli صورت گرفت. مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری ها به روش دیسک دیفیوژن آگار مشخص شد. سپس پلاسمید باکتری ها به طریق متلاشی کردن باکتری به روش قلیایی تخلیص گردید و بوسیله الکتروفورز بر روی ژل آگاروز مشاهده شد.یافته ها: کشت باکتری از 356 بیمار، مثبت بود. باکتری های بدست آمده شامل اشریشیاکلی 80.34) درصد(، کلبسیلا 10.67) درصد(، انتروباکتر 3.65) درصد(، سیتروباکتر 1.69) درصد(، سودوموناس 1.41) درصد(، استافیلوکوک 0.84) درصد(، سراشیا 0.84) درصد( و پروتئوس 0.56) درصد( بودند. ایزوله های E.coli، بیشترین مقاومت را به کوتریموکسازول 49) درصد( نشان دادند و سیپروفلوکساسین هم به عنوان موثرترین آنتی بیوتیک با حساسیت 82 درصد شناخته شد. به طور کلی 80 درصد باکتری ها دارای پلاسمید بودند. بیشترین تعداد پلاسمیدها در سویه های جدا شده از بیماران بستری بود. تمام باکتری هایی که حداقل به یک نوع آنتی بیوتیک مورد مطالعه مقاوم بودند، پلاسمید داشتند.نتیجه گیری: وجود تشابه الگوی پلاسمیدی سویه های جدا شده از بیماران بستری، احتمال منشا گرفتن این باکتری ها را از یک کلون باکتریایی یا شیوع بالای انتقال ژن در بین سویه های بیمارستانی را مطرح می سازد. با توجه به مشکلات روزافزون باکتری های مقاوم به دارو و استقرار باکتری های مقاوم در بیمارستان ها بویژه در بخش مراقبت های ویژه، انجام تست آنتی بیوگرام برای هر بیمار، اقدامات کنترل عفونت و محدودیت در استفاده از آنتی بیوتیک ها می تواند مانع انتشار باکتری های مقاوم شود.

گلوتاردوکسین ها (Grxها) ﭘ ﺮ وﺗ ﺌ ﯿ ﻦ ﻫ ﺎ ﯾ ﯽ ﺑ ﺎ وزن ﻣ ﻮ ﻟ ﮑ ﻮ ﻟ ﯽ پایین ﻫ ﺴ ﺘ ﻨ ﺪ ﮐ ﻪ ﺑ ﺎ داﺷ ﺘ ﻦ ﯾ ﮏ ﮔ ﺮ وه ﺗ ﯿ ﻮ ل-دی ﺳ ﻮ ﻟ ﻔ ﯿ ﺪ در ﺟ ﺎ ﯾ ﮕ ﺎ ه ﻓ ﻌ ﺎ ﻟ ﺸ ﺎ ن در اﺣ ﯿ ﺎ ﺑ ﺮ ﮔ ﺸ ﺖ ﭘ ﺬ ﯾ ﺮ ﭘ ﯿ ﻮ ﻧ ﺪ ﻫ ﺎ ی دی ﺳ ﻮ ﻟ ﻔ ﯿ ﺪ ی ﻧ ﻘ ﺶ دارﻧ ﺪ . این پروتئین ها توسط آنزیم گلوتاتیون ردوکتاز توسط مولکول گلوتیون احیا می شوند. سپس این پروتئین خود در احیای باندهای دی سولفیدی پروتئین های دیگر دخالت دارد. اﯾ ﺰ وﻓ ﺮ م ﻫ ﺎ ی ﻣ ﺨ ﺘ ﻠ ﻔ ﯽ از Grx در ﮔ ﯿ ﺎ ﻫ ﺎ ن وﺟ ﻮ د دارد. در ﭘ ﮋ وﻫ ﺶ ﺣ ﺎ ﺿ ﺮ ﺗ ﻮ اﻟ ﯽ ژن کد کننده اﯾ ﺰ وﻓ ﺮ م OsGrx9 از ﮔ ﯿ ﺎ ه ﺑ ﺮ ﻧ ﺞ ﭘ ﻼ ﺳ ﻤ ﯿ ﺪ ﺑ ﯿ ﺎ ﻧ ﯽ pET28a، ﻫ ﻤ ﺴ ﺎ ﻧ ﻪ ﺳ ﺎ زی و ﺳ ﭙ ﺲ ﺑ ﻪ ﺳ ﻮ ﯾ ﻪ ی ﻣ ﻨ ﺎ ﺳ ﺒ ﯽ از ﺑ ﺎ ﮐ ﺘ ﺮ ی اﺷ ﺮ ﯾ ﺸ ﯿ ﺎ ﮐ ﻠ ﯽ ﺑ ﻪ ﻧ ﺎ م (DE3) Rosetta ﻣ ﻨ ﺘ ﻘ ﻞ ﺷ ﺪ . ﺑ ﺎ ﺗ ﺤ ﺮ ﯾ ﮏ ﭘ ﺮ وﻣ ﻮ ﺗ ﺮ T7 ﺑ ﻪ وﺳ ﯿ ﻠ ﻪ ی IPTG، ﻣ ﯿ ﺰ ان ﻣ ﻨ ﺎ ﺳ ﺒ ﯽ از ﭘ ﺮ وﺗ ﺌ ﯿ ﻦ ﻧ ﻮ ﺗ ﺮ ﮐ ﯿ ﺐ His-OsGrx9 در فاز محلول باکتری ﺗ ﻮ ﻟ ﯿ ﺪ شد و سپس ﺑ ﺎ اﺳ ﺘ ﻔ ﺎ ده از روش ﮐ ﺮ وﻣ ﺎ ﺗ ﻮ ﮔ ﺮ اﻓ ﯽ تمایلی ﺧ ﺎ ﻟ ﺺ ﺳ ﺎ زی ﺷ ﺪ . ﻓ ﻌ ﺎ ﻟ ﯿ ﺖ اﺣ ﯿ ﺎ ﯾ ﯽ این اﯾ ﺰ وﻓ ﺮ م ﻧ ﻮ ﺗ ﺮ ﮐ ﯿ ﺐ ﺗ ﻮ ﻟ ﯿ ﺪ ﺷ ﺪ ه ﺑ ﺎ اﺳ ﺘ ﻔ ﺎ ده از اﻧ ﺴ ﻮ ﻟ ﯿ ﻦ ﺑ ﻪ ﻋ ﻨ ﻮ ان ﺳ ﻮ ﺑ ﺴ ﺘ ﺮ ای اﻟ ﮑ ﺘ ﺮ ون ﮔ ﯿ ﺮ ﻧ ﺪ ه و حضور DTTیا GSH ﺑ ﻪ ﻋ ﻨ ﻮ ان عوامل اﺣ ﯿ ﺎ ﮐ ﻨ ﻨ ﺪ ه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که Grx9 در محیط این ویترو به خوبی فعال می باشد. به نظر می رسد فعالیت این پروتئین در حضور GSH کاملا وابسته به pH محیط می باشد.

سابقه و هدف: اشریشیا کلی تولید کننده بتالاکتاماز مهمترین عامل ایجاد کننده عفونت های دستگاه ادراری در جامعه و بیمارستان ها است. روش های تعیین تایپ سویه ها مانند MLVA و PFGE معمول ترین ابزار اپیدمیولوژیک نه تنها برای تشخیص انتقال متقاطع پاتوژن های بیمارستانی بلکه برای تعیین منبع عفونت می باشند. مواد و روش, ها: این پژوهش به به منظور ارزیابی قدرت تمیز روش های MLVA و PFGE انجام شد. در مجموع 230 جدایه اشریشیا کلی بدست آمده از بیماران مبتلا به عفونت دستگاه ادراری از نظر حساسیت ضد میکروبی آزمایش و به منظور مقایسه MLVA و PFGE برای تایپ مولکولی جدایه ها مورد بررسی قرار گرفتند. یافته,ها: از 230 جدایه، 130 جدایه اشریشیا کلی تولید کننده بتالاکتاماز (56/5%) در این مطالعه یافت شد. شاخص تنوع لوکوس های VNTR به ترتیب برای روش 7 و 10 لوکوسی 0/48 و 0/54 تعیین شدند. قدرت تمیز PFGE 0/87 محاسبه گردید. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که قدرت تمیز PFGE بیشتر از MVLA است. MLVA روشی مبتنی بر PCR است و برخلاف PFGE، داده های غیرقابل اشتباه تولید می کند. بهینه سازی VNTR پلی مورفیک برای بهبود قدرت تمیز MLVA در هر منطقه جغرافیایی ضروری است.