پژوهش حاضر با هدف ارزیابی دوره های آموزش الکترونیکی بر اساس اصول مبنایی آموزش مریل و طراحی انگیزه ای کلر و همبستگی آن با پیشرفت یادگیری و رضایت از دوره در آموزش عالی انجام شد. در این پژوهشِ از نوع همبستگی، تعداد 546 نفر از دانشجویان حاضر در دوره های آموزشی الکترونیکی مقطع کارشناسی دانشگاهها، با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ارزیابی کیفیت دوره ها با استفاده از ابزار ارزشیابی کیفیت آموزش اثربخش بر اساس اصول مبنایی و طراحی انگیزه ای - کنترل ارادی با ضریب پایایی آلفای کرانباخ 79/0 انجام شد. پیشرفت یادگیری و رضایت از دوره به ترتیب با استفاده از مقیاس سنجش پیشرفت یادگیری با ضریب پایایی75/0، و رضایت از دوره با ضریب پایایی 83/0 مورد سنجش قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون های همبستگی، تحلیل واریانس و رگرسیون چند متغیری نشان دهنده همبستگی مثبت و معنادار میان تلفیق اصول مبنایی آموزش و عناصر انگیزه ای – کنترل ارادی با پیشرفت یادگیری و رضایت دانشجویان از دوره بود. در این میان عناصر فعال سازی، نمایش، یکپارچگی، حل مسئله، توجه، ارتباط، خودتنظیمی و کنترل محیط بیشترین همبستگی را با این متغیرها نشان دادند. در مجموع، نتایج حاکی از ارتباط معنادار اصول مبنایی و انگیزه ای با کیفیت دوره های آموزش الکترونیکی بود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

امروزه با توجه به گسترش مباحث عرفانی در سراسر جهان، نقد و بررسی مکاتب عرفانی نوظهور اهمیت بسیاری می یابد. اکنکار یا همان مکتب نور و صوت الهی، یکی از مکتب های عرفانی نوظهور و البته پرطرفدار است. در این نوشتار سعی شده است مباحث و عقاید این مکتب به اختصار بیان گردد، سپس به نقد و بررسی منصفانه آن پرداخته شده است تا مزیت ها و عیب های آن بررسی شود؛ درنتیجه مشخص می شود آیا راهی که اکنکار معرفی می کند، می تواند انسان را به مقصد برساند؟ و بررسی می شود طریقت عرفانی اکنکار چه تفاوت هایی با طریقت عرفانی اسلام در رساندن انسان به کمال دارد؟ برای این کار از روش کتابخانه ای و مطالعه منابع معتبر اکنکار و عرفان اسلامی بهره گرفته شده است. درنهایت این نتیجه به دست آمده است که هرچند عرفان نوظهور اکنکار جذابیت هایی دارد، صداقت نداشتن رهبران آن و تناقض های گفتار و اشتباه های عقیدتی آن نمی تواند راهی درست در مسیر کمال به انسان ارائه کند؛ اما عرفان اسلامی با رهبری ائمه اطهار که معصوم بودند و عقاید حکمی و عقلانی آن می تواند هر انسان مستعدی را در این مسیر راهنمایی کند.

در این مقاله نگارنده قصد دارد به عواقب و نتایج رویکرد اخیر ارایه شده توسط چامسکی در دستور زایشی بپردازد که از آن به عنوان برنامه کمینه گرا یاد می گردد. این برنامه پژوهشی عرصه جدیدی در نظریه پردازی زایشی است که در آن پژوهشگران و نظریه پردازان به دنبال حذف عناصر زاید و مفاهیم غیر ضروری از مدل های ارایه شده درباره زبان، همت می باشند، خواه این عناصر و مفاهیم صوری باشند و خواه جوهری. در واقع، هدف نهایی این برنامه رسیدن به نظریه ای زبانی است که با حداقل امکانات بیشترین و بهینه ترین تبیین ها را ارایه نماید. در این مقاله نشان داده می شود در چارچوب این برنامه می توان گونه ای از دستور همگانی را ارایه نمود که در آن نیازی به مفروض دانستن اصول مطلق یا غیرمتغیر زبانی نباشد. به این ترتیب استدلال می گردد که نظریه زبانی در نهایت صرفا از پارامترهای تغییر زبانی تشکیل می گردند. همچنین نشان داده می شود امکان دارد چنین پارامترهایی که به صورت معیار تاکنون به هنگام تثبیت صرفا یکی از دو حالت ارزشی خود برخوردار بوده اند می توانند یا تثبیت نشده باقی بمانند و یا در هر دو ارزش خود تثبیت گردند. نگارنده پیشنهاد می نماید چنین نظریه ای را در صورت حصول، نظریه یکپارچه پارامتری و یا دستور همگانی بی اصول نامند.