هدف: هدف از این پژوهش، سنجش میزان فعالیت آنزیم کراتین کیناز سرمی به عنوان شاخص نشان دهنده اختلالات عضلانی در مصرف کنندگان داروهای استروئیدی است. به دلیل شکایت ورزشکاران استفاده از داروی استرئیدی اکسی متولون از دردهای عضلانی درد حین مصرف دارو، بر آن شدیم تا تغییرات فعالیت آنزیم کراتین کیناز را در حین مصرف دارو توسط این ورزشکاران بررسی کنیم.روش: بدین منظور تعداد 10 بدنساز مرد کاملا سالم )میانگین: سن: 21.3±0.9، قد: 172.7±22.9 و وزن: (72.3±16.2 که قصد مصرف داروی فوق را داشتند به عنوان تجربی و تعداد 10 بدنساز مرد )میانگین: سن: 21.5±1.8، قد: 171.9±11.2 و وزن: (72.6±9.8 نیز به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. همه داوطلبان به مدت 6 هفته به تمرین بدنسازی پرداختند و گروه تجربی علاوه بر تمرین از داروی اکسی متولون نیز استفاه کرد. نمونه خون پیش و پس از تمرین از همه شرکت کنندگان گرفته شد و میزان فعالیت آنزیم کراتین کیناز سرمی با استفاده از دستگاه آنالیزور خون تعیین گردید. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون t تحت عملیات آماری قرار گرفت.یافته ها: نتایج به دست آمده اختلاف معنی داری در میزان فعالیت آنزیم کراتین کیناز در گروه نسبت به گروه کنترل در حد a<0.05 نشان داد.نتیجه گیری: از یافته های پژوهش حاضر می توان چنین نتیجه گرفت که مصرف اکسی متولون در شرایط پژوهش مورد بررسی توانسته است غلظت آنزیم کراتین کیناز را که به عنوان یک شاخص آسیب دیدگی عضلانی شناخته می شود افزایش دهد. بنابراین افزایش احتمال آسیب دیدگی پس از مصرف این داروها قابل تامل است.

مقدمه: سوء مصرف ترکیبات استروئیدی در سال های اخیر به میزان قابل توجهی افزایش یافته است که طیف وسیعی از عوارض جسمانی و روان شناختی را برای بدنسازان به همراه دارد. در این راستا، هدف از پژوهش حاضر شیوع سوءمصرف استروئیدهای آنابولیک-آندروژنی در بدنسازان استروئیدی بود. روش کار: مطالعه حاضر توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی بود. جامعه آماری شامل تمامی بدنسازان استروئیدی و طبیعی شهر رشت در سال 1397 بود که از میان 234 ورزشکار (75 بدنساز استروئیدی و 159 بدنساز طبیعی) به صورت هدفمند انتخاب شدند و به پرسشنامة محقق ساخته حاوی اطلاعات جمعیت شناختی پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-24 و Chi-square test و رگرسیون لجستیک انجام شد. نتایج: در افراد مورد مطالعه، 132 بدنسازا طبیعی بین 1 تا 3 سال و 38 نفر از بدنسازان استروئیدی بین 4 تا 6 سال سابقة بدنسازی داشتند که این تفاوت از نظر آماری معنادار بود (001/0>p). سوءمصرف داروهای استروئیدی بین افراد مجرد (64%) به طور معناداری نسبت به افراد متأهل (36%) بیشتر بود (001/0>p). از نظر میزان درآمد (001/0>p) و کیفیت خواب (005/0>p) نیز بین دو گروه تفاوت معناداری به دست آمد. نتیجه گیری: باتوجه به پایین بودن کیفیت خواب بدنسازان استروئیدی و عدم آگاهی آن ها از عوارض جسمانی و روان شناختی این داروها، به مربیان و روان شناسان ورزشی پیشنهاد می گردد با نظارت بیشتر نسبت به توزیع و مصرف داروهای استروئیدی و بالا بردن آگاهی بدنسازان، مصرف این داروها را به میزان قابل توجهی کنترل و مدیریت کنند.

امروزه استفاده از مواد نیروزا در میان ورزشکاران بسیار شایع شده است، که عوارض متعددی را برای سلامتی آنها بوجود می آورد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مصرف مکمل های استروئیدی بر فاکتورهای کلیوی بدنسازان مرد شهر دهدشت صورت گرفته است. این مطالعه تجربی از نوع علوم آزمایشگاهی بوده که تعداد 20 بدنساز مرد در دو گروه کنترل و تجربی با کسب رضایتنامه انتخاب و به بدنسازان گروه تجربی طی یک دوره شش هفته ای و هر هفته 4 روز مکمل های استروئیدی اکسی متالون و متاندروستنولون داده شد. بوسیله نرم افزار SPSS 23 و تست های t همبسته و مستقل داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بعد از یک ماه مصرف مکمل های استروئیدی فاکتورهای بیوشیمیایی اگزالات ادراری، کراتینین، کلسیم و اوریک اسید در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل افزایش داده معنی داری داشته است (05/0p≤ ). نتایج این مطالعه نشان داد که مصرف مکمل های استروئیدی اکسی متالون و متاندروستنولون در افزایش فاکتورهای بیوشیمیایی مورد بررسی موثر بوده اند که این امر در افزایش بیماری های کلیوی میان ورزشکاران می تواند تاثیرگذار باشد.

مقدمه کاهش کیفیت خواب و تغییرات منفی خلق و خوی ورزشکاران در پی استرس ناشی از تمرینات شدید ورزشی، کاهش سطح عملکرد و کیفیت زندگی آن ها را به همراه دارد. لذا، هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر ماساژدرمانی پس از تمرین ورزشی شدید بر کیفیت خواب و خلق وخوی بدنسازان بود. روش مطالعه حاضر شامل دو گروه کنترل (15=n) و تجربی (15=n) از مردان بدنساز بود که به مدت 4 هفته (هفته ای 3 جلسه) برنامه تمرین ورزشی را با شدت 90-80 درصد قدرت بیشینه انجام می دادند. هرجلسه تمرین شامل انجام 8 حرکت در قالب 5-3 نوبت و 4-6 تکرار از هر حرکت بود. در پایان هر جلسه گروه کنترل بصورت فعال و گروه تجربی با دریافت 15دقیقه ماساژ مرحله سردکردن را انجام می دادند. آزمودنی ها پرسشنامه حالات خلقی برونل (برومز) و سنجش کیفیت خواب پیتزبورگ را در دو مرحله تکمیل کردند. داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس تجزیه وتحلیل شد. نتایج یافته های به دست آمده نشان داد کیفیت خواب آزمودنی ها در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل بهبود یافته (001/0=P) و ماساژدرمانی پس از هر جلسه تمرین قدرتی شدید به مدت 4 هفته تاثیرمثبتی بر مولفه های خلقی بدنسازان داشته است (001/0=P). بحث و نتیجه گیری: با توجه به پایین بودن کیفیت خواب و سطح بالاتر خلقیات منفی بخصوص پس از تمرینات شدید در بین ورزشکاران و نیز ارتباط این عوامل با کیفیت زندگی و عملکرد ورزشی آن ها نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد استفاده از ماساژدرمانی پس از تمرین ورزشی می تواند راهکار موثری در بهبود کیفیت خواب و خلقیات ورزشکاران (بخصوص بدنسازان) باشد.

مقدمه کاهش کیفیت خواب و تغییرات منفی خلق و خوی ورزشکاران در پی استرس ناشی از تمرینات شدید ورزشی، کاهش سطح عملکرد و کیفیت زندگی آن ها را به همراه دارد. لذا، هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر ماساژدرمانی پس از تمرین ورزشی شدید بر کیفیت خواب و خلق وخوی بدنسازان بود. روش مطالعه حاضر شامل دو گروه کنترل (15=n) و تجربی (15=n) از مردان بدنساز بود که به مدت 4 هفته (هفته ای 3 جلسه) برنامه تمرین ورزشی را با شدت 90-80 درصد قدرت بیشینه انجام می دادند. هرجلسه تمرین شامل انجام 8 حرکت در قالب 5-3 نوبت و 4-6 تکرار از هر حرکت بود. در پایان هر جلسه گروه کنترل بصورت فعال و گروه تجربی با دریافت 15دقیقه ماساژ مرحله سردکردن را انجام می دادند. آزمودنی ها پرسشنامه حالات خلقی برونل (برومز) و سنجش کیفیت خواب پیتزبورگ را در دو مرحله تکمیل کردند. داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس تجزیه وتحلیل شد. نتایج یافته های به دست آمده نشان داد کیفیت خواب آزمودنی ها در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل بهبود یافته (001/0=P) و ماساژدرمانی پس از هر جلسه تمرین قدرتی شدید به مدت 4 هفته تاثیرمثبتی بر مولفه های خلقی بدنسازان داشته است (001/0=P). بحث و نتیجه گیری: با توجه به پایین بودن کیفیت خواب و سطح بالاتر خلقیات منفی بخصوص پس از تمرینات شدید در بین ورزشکاران و نیز ارتباط این عوامل با کیفیت زندگی و عملکرد ورزشی آن ها نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد استفاده از ماساژدرمانی پس از تمرین ورزشی می تواند راهکار موثری در بهبود کیفیت خواب و خلقیات ورزشکاران (بخصوص بدنسازان) باشد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف از انجام این پژوهش، مقایسه رگه های تاریک شخصیت، تصمیم گیری شناختی و استحکام روانی در بدنسازان طبیعی، مکملی و استروئیدی بود. روش این پژوهش توصیفی از نوع علی-مقایسه ای است. جامعه آماری پژوهش را کلیه بدنسازان طبیعی، مکملی و استروئیدی شهر رشت در سال (1397) تشکیل دادند. از میان آن ها 150 نفر (50 بدنساز طبیعی، 50 بدنساز مکملی و50 بدنساز استروئیدی) به صورت در دسترس انتخاب شدند و به مقیاس رگه های تاریک شخصیت جوناسون و وبستر، آزمون برد و باخت آیوا و مقیاس استحکام روانی ورزشی شرد و همکاران پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون تعقیبی ال. اس. دی استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد بین رگه های تاریک شخصیت، تصمیم گیری شناختی و استحکام روانی در سه گروه تفاوت معنا داری وجود دارد. همچنین، نتایج آزمون تعقیبی ال. اس. دی مشخص کرد بدنسازان استروئیدی در مقایسه با بدنسازان مکملی و طبیعی از رگه های تاریک شخصیت و باخت بیشتر و از برد و استحکام روانی کمتری برخوردار بودند. بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت سوء مصرف داروهای استروئیدی تاثیرات مخربی بر روی ویژگی های شخصیتی و روان شناختی ورزشکاران به جای می گذارد. بنابراین لازم است مربیان توجه بیشتری به این مسائل داشته باشند.

سابقه و هدف: کتف و کیفیت مطلوب حرکات آن از عوامل حیاتی در سلامت سیستم کمربند شانه ای است و دیسکنزی کتف از مشکلات شایع این ناحیه است. هدف از این پژوهش مقایسه اثر شش هفته تمرینات عصبی_عضلانی و PNF بر ریتم و موقعیت کتف در ورزشکاران نخبه بدنسازی مبتلا به دیسکنزی کتف بود. روش بررسی: این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود. 30 بدنساز دارای دیسکنزی نمونه های پژوهش حاضر بودند که به صورت تصادفی به سه گروه 10 نفری تمرینات عصبی_عضلانی، PNF و کنترل تقسیم شدند. دیسکنزی کتف با استفاده از آزمون مک کلور، ریتم کتفی-بازویی با استفاده از شیب سنج در 45، 90 و 135 درجه و موقعیت کتف از طریق آزمون کیبلر در سه حالت 0، 45 و 90 درجه ارزیابی شد. گروه های تمرینی به مدت 5 هفته تمرینات مخصوص به خود را دریافت کردند و در این مدت گروه کنترل مداخله خاصی را دریافت نکرد. پس از 6 هفته آزمون های مجدداً تکرار شد. تجزیه وتحلیل آماری از طریق آزمون تحلیل واریانس یک راهه و تی همبسته در سطح معناداری 0/05 انجام شد. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس یک راهه نشان داد که در دو متغیر موقعیت کتف و ریتم کتفی-بازویی در پس آزمون بین گروه های پژوهش تفاوت معناداری وجود داشته است (0/05>P). نتایج آزمون تعقیبی LSD نشان داد که گروه تمرینات PNF در پس آزمون به طور معناداری در تمامی متغیرهای وابسته مقادیر کمتری را نسبت به دو گروه دیگر داشت (0/05>P). همچنین گروه تمرینات عصبی-عضلانی در تمامی متغیرها به غیر از زاویه صفر در متغیر موقعیت کتف مقادیر کمتری را نسبت به گروه کنترل در پس آزمون داشت (0/05>P). نتیجه گیری: تمرینات PNF تأثیر بیشتری را بهبود ریتم کتفی-بازویی و موقعیت کتف بدنسازان دارای دیسکنزی کتف داشته است، لذا پیشنهاد می شود مربیان انجام این تمرینات را مد نظر قرار دهند. به این مقاله، به صورت زیر استناد کنید: Moshrefi M, Minoonejad H, Rajabi R. Comparison the effect of six weeks of neuromuscular and Proprioceptive Neuromuscular Facilitation (PNF) exercises on the rhythm and position of the scapula in elite bodybuilding athletes with scapular dyskinesis. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat. 2024: Vol 12: No 2: 83- 96. https://doi.org/10.22037/iipm.v1403i12.46305