گسترش استفاده از فناوری اطلاعات و به طور خاص اینترنت اشیا در حوزه سلامت الکترونیکی، مسائل مختلفی را به همراه دارد که از مهم ترین آنها مسأله امنیت و کنترل دسترسی است. در این راستا نیازمندی های مختلفی از جمله مسأله دسترسی پزشک به پرونده بیمار بر اساس موقعیت فیزیکی پزشک، مسأله تشخیص شرایط اضطراری و اعطای پویای دسترسی موقت به پزشک حاضر، حفظ حریم خصوصی بیمار بر اساس ترجیحات وی و مسأله اعطای وکالت دسترسی به حقوق دسترسی پزشک دیگر مطرح است که در مدل های ارائه شده تاکنون پوشش داده نشده است. در این مقاله یک مدل کنترل دسترسی پویا و حافظ حریم خصوصی با قابلیت وکالت دسترسی در سلامت الکترونیکی با نام TbDAC ارائه شده است؛ به طوری که هنگام دسترسی پزشکان و پرستاران به پرونده بیمار بتواند چالش های امنیتی مطرح در این محیط ها را برطرف کند. با پیاده سازی یک سامانه کنترل دسترسی بر اساس مدل پیشنهادی و بررسی سناریوهایی واقعی در محیط بیمارستانی با استفاده از آن، کاربرد عملی این مدل در محیط واقعی و کارایی آن نشان داده شده است.

زمینه و هدف: هدف از انجام این مطالعه مقایسه تاثیر حفره دسترسی ناقص و حفره دسترسی کامل در میزان جابجایی اپیکالی و تغییر میزان زاویه خمیدگی در کانالهای ریشه خمیده دندانی بود.مواد و روشها: اثرات حفره دسترسی ناقص در آماده سازی کانال، بر روی کانال مزیوباکال 50 دندان مولر فک پایین مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونه ها بصورت تصادفی به دو گروه 25 تائی آزمون و کنترل تقسیم شدند، در گروه آزمون حفره دسترسی بصورت ناقص و در گروه کنترل حفره دسترسی کامل آماده گردید سپس دو رادیوگرافی پیش آماده سازی در جهت باکولینگوالی و مزیودیستالی با فایل اولیه تهیه گردید. آماده سازی تمام نمونه با روش STEP BACK انجام گرفت و به روشDouble exposure تصویر رادیوگرافی با فایل اپیکالی نهایی هر نمونه روی تصویر اولیه خودش ثبت و فیلم ها ظاهر شدند. سپس اختلاف زوایه خمیدگی کانالها و میزان جابجایی اپیکالی آنها محاسبه و ثبت گردید.یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد که میانگین تغییر زاویه خمیدگی کانالها در گروه آزمون پس از آماده سازی کانال در بعد باکولینگوالی و مزیودیستالی بیشتر از میانگین تغییر زاویه خمیدگی در گروه های کنترل بود. همچنین میانگین میزان جابجایی اپیکالی کانالهای گروه آزمون در بعد باکولینگوالی و مزیودیستالی بیشتر از میانگین میزان جابجایی اپیکالی آنها در گروه کنترل بود. بعبارت دیگر حفره دسترسی ناقص باعث تغییر خمیدگی طبیعی کانال و در نتیجه جابجایی بیشتر مسیر کانال آماده شده از مسیر اصلی کانال می شود.

این مقاله با استفاده از نظریه توانمندسازی به موضوع دسترسی زنان به اعتبارات نظام بانکی می پردازد. این نظریه مبتنی بر پنج مرحله رفاه، آگاهی، دسترسی، مشارکت و کنترل است و به برابری جنسیتی در فرایند توسعه توجه دارد. این پژوهش با روش پیمایشی در شهر تهران انجام شده است و سعی دارد به این پرسش ها پاسخ دهد: زنان تا چه حد با نظام اعتباری در ارتباط اند؟ سطح بهره مندی آنان از اعتبارات چگونه است و در کدام یک از مراحل نظریه توانمندسازی هستند؟ یافته های پژوهش نشان می دهد که همه زنان وارد فرایند دسترسی به اعتبارات نظام بانکی نشده اند و مهم ترین نوع ارتباط آنها با بانک ها برای پرداخت قبض های آب، برق و ... پس انداز است؛ ارتباط زنان با نظام بانکی برای پس انداز و سپرده گذاری (به ویژه از نوع قرض الحسنه) بیش از ارتباط آنها با هدف برخورداری از منابع اعبتاری بانک هاست؛ میزان وام درخواستی زنان برای سرمایه گذاری کلان کافی نیست؛ و زنان در مراحل آگاهی و دسترسی از فرایند توانمندسازی هستند.