کارایی حرکتی از عوامل مهم و تعیین کننده در عملکرد دوچرخه سواری استقامتی محسوب می شود. با وجود این، مطالعات قبلی که کارایی دوچرخه سواری را در دوچرخه سواران حرفه ای و آماتور مقایسه کرده اند، نتایج متناقضی گزارش کرده اند؛ بنابراین، هدف از پژوهش حاضر مقایسه هزینه انرژی و کارآیی دوچرخه سواری در دوچرخه سواران حرفه ای و آماتور است. 73 دوچرخه سوار جاده تمرین کرده سطح بالا شامل 42 نفر دوچرخه سوار حرفه ای و 31 نفر دوچرخه سوار آماتور در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنی ها یک آزمون ورزشی قلبی-تنفسی فزاینده (رمپ) را تا سرحد خستگی روی چرخ کارسنج اجرا کردند. هزینه انرژی آزمودنی ها از میانگین حجم اکسیژن دمی و حجم دی اکسید کربن بازدمی، به وسیله دستگاه تجزیه کننده گازها و با استفاده از معادله ارائه شده برور و همکاران محاسبه شد. کارآیی و اقتصاد دوچرخه سواری آزمودنی ها، به ترتیب به صورت نسبت میزان کار انجام شده به هزینه انرژی و نسبت کار انجام شده به اکسیژن مصرفی در بارهای کاری 200 و 300 وات محاسبه شد. نتایج نشان داد کارآیی و اقتصاد دوچرخه سواری در بار کاری 200 وات بین دو گروه دوچرخه سواران آماتور (کارآیی 1.76±%22.58، اقتصاد دوچرخه سواری، 0.37±4.68 لیتر/کیلوژول) و حرفه ای (کارآیی 2.45±%23.27، 0.51±4.79 لیتر/کیلوژول) تفاوت معنی داری ندارد، اما در بار کاری 300 وات، کارآیی (p=0.011) و اقتصاد دوچرخه سواری (p=0.011) در دوچرخه سواران حرفه ای (کارآیی 1.72±23.87%، اقتصاد دوچرخه سواری 0.37±5.03 لیتر/کیلوژول) به طور معنی داری بیشتر از دوچرخه سواران آماتور (کارآیی 1.76±22.58%، اقتصاد دوچرخه سواری 0.27±4.75 لیتر/کیلوژول) و درمقابل، هزینه انرژی (98±1263 در برابر 71±1333 ثانیه/ژول) کمتر بود (p=0.018). بین کارآیی و اقتصاد دوچرخه سواری در دو بار کاری 200 و 300 وات تفاوت معنی داری وجود نداشت. یافته های این پژوهش نشان داد دوچرخه سواران حرفه ای، در مقایسه با دوچرخه سواران آماتور در شدت های بالا، کارآیی بهتری دارند که تا حدی می تواند تفاوت عملکردی عمده بین آن ها را در شدت های بالا توضیح دهد.

با توسعه فناوری و استفاده بیش از پیش از انرژی جهت تسهیل کارها، آلودگی هوا نیز در شهرهای بزرگ رو به افزایش است. بخش عمده ای از این آلودگی به سبب تردد خودروهایی است که از انرژی های فسیلی استفاده می کنند. به همین دلیل در بیشتر کشورهای اروپایی، استفاده از دوچرخه روزبروز افزایش می یابد. در همین راستا، دوچرخه های برقی و هیبریدی نیز در حال توسعه اند و اقبال عمومی برای استفاده از این وسائل نقلیه رو به افزایش است. در این مقاله سعی کرده ایم با استفاده از فناوری هیبرید (ترکیبی) و استفاده همزمان از نیروی عضله و الکتریسیته، استفاده از دوچرخه را تسهیل نماییم؛ به ویژه در شهری همچون تهران که دارای مسیرهای شیبدار بسیار است. بنابراین با استفاده از یک جعبه دنده دنده سیاره ای، توان پای انسان را با توان یک موتور الکتریکی 250 وات جمع کرده ایم به گونه ای که در مواقع لزوم بتوان از مجموع هر دو توان استفاده کرد، علاوه بر اینکه می توان از هر کدام از آنها نیز به طور جداگانه استفاده کرد.

هدف تحقیق حاضر تحلیل اهمیت عملکرد ویژگی های مسیرهای دوچرخه موثر بر تصمیم دوچرخه سواری با کاربرد مدل IPA بود. روش تحقیق توصیفی از نوع تحلیلی بود. جامعه آماری تحقیق حاضر را کلیه کاربران سیستم اشتراک دوچرخه شهر اصفهان تشکیل داده بودند که به روش نمونه گیری در دسترس 384 نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ویژگی های مسیر دوچرخه با بررسی دقیق ادبیات و پیشینه تحقیق شناسایی و جهت طراحی پرسشنامه تحقیق استفاده شدند. روایی پرسشنامه توسط نظر 10 نفر از متخصصین و صاحبنظران بررسی و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ بررسی که ضریب آلفا برای پرسشنامه مذکور در بعد اهمیت (93/0) و در بعد عملکرد (94/0) محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده ها توسط روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی انجام گرفت. نتایج تحقیق نشان داد تمام 34 ویژگی مسیرهای دوچرخه در ناحیه "تمرکز بر آن" قرار گرفتند که این ویژگی ها نیازمند اقدام اصلاحی فوری بوده و از این لحاظ در اولویت بالایی قرار دارند.

با توجه به ضرورت توسعه پایدار و اهمیت روزافزون آن در مسایل شهری، امروزه در شهرهای مختلف دنیا دوچرخه به عنوان یک وسیله نقلیه اصلی و پایدار روزبه روز موردتوجه بیشتری قرار می گیرد. بنابراین هدف از اجرای این پژوهش ارزیابی مطلوبیت طراحی مسیرهای شهری برای دوچرخه سواری و رابطه آن با شاخص های شهر دوستدار دوچرخه در سطح شهر یزد است. این تحقیق ازنظر هدف کاربردی-توسعه ای و ازنظر ماهیت و روش، توصیفی از نوع پیمایشی است. جمع آوری اطلاعات در این پژوهش به شیوه کتابخانه ای، اسنادی و پیمایشی بوده است. جامعه آماری پژوهش شهروندان شهر یزد است. برای برآورد حجم نمونه با توجه به حجم و اندازه جامعه و تجانس و همگونی افراد جامعه، از روش تخمین شخصی استفاده شده است که 120 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شده اند. در این پژوهش از روش های هدفمند (گلوله برفی و متواتر نظری) استفاده شده است. به منظور ارزیابی و رتبه بندی شاخص ها از تکنیکUTA و برای تحلیل داده ها از آزمون های آماری در نرم افزار SPSS استفاده شده است. براساس نتایج به دست آمده از تکنیک UTA و وزن دهی شاخص های مربوط که به روش سلسله مراتبی فولر انجام گرفته است، مشخص شد که معیار امنیت با وزن 0. 344 در رتبه اول و معیار پیوستگی با وزن 0. 181 در رتبه آخر قرار دارند. در تحلیل همبستگی پیرسون مشخص شد که بین متغیرهای درآمد، جنسیت، سن و تحصیلات با سطح رضایت دوچرخه سواران، رابطه معناداری وجود ندارد؛ اما بین رعایت استانداردها در مسیرهای شهری با سطح رضایت این افراد رابطه برقرار است. درنهایت می توان نتیجه گرفت که مطلوبیت طراحی مسیرهای شهری برای دوچرخه سواری می تواند منجر به ایجاد شهر دوستدار دوچرخه در سطح شهر یزد شود.

به هنگام دوچرخه سواری ، ستون فقرات در حالت غیرطبیعی قرار می گیرد. این حالت دوچرخه سواران رشته استقامتی ممکن است تا هشت ساعت در روز و چندین روز در هفته و سالیان نسبتا زیادی بویژه در بین ورزشکاران سطح بالا ادامه یابد. احتمال دارد که این نوع موقعیت قرارگیری ستون فقرات در ورزش دوچرخه سواری موجب بروز مشکلاتی در ناحیه کمر و ایجاد درد در آن ناحیه شود. تحقیق حاضر به منظور بررسی وجود درد در بین دوچرخه سواران در مقایسه با گروه همسان غیردوچرخه سوار انجام شده است . بدین منظور 240 نمونه شامل 120 دوچرخه سوار و 120 غیر دوچرخه سوار در رده سنی بین 20 تا 60 سال مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات مورد نظر تحقیق از طریق پرسشنامه جمع آوری شد. نتایج تحقیق نشان داد که شیوع کمر درد در بین دوچرخه سواران (44 درصد) در مقایسه با گروه همسان غیر دوچرخه سوار (23 درصد) بیشتر بود. بر اساس یافته های تحقیق حاضر و نیز بررسی ادبیات پیشینه می توان وجود کمردرد در بین دوچرخه سواران را با نحوه قرارگیری غیر آناتومیکی ستون فقرات آنان بر روی دوچرخه در ارتباط دانست .