هدف: سندرم لوب فرونتال، اختلال دایم شخصیتی با نمای بالینی خاص است که ناشی از آسیب لوبهای فرونتال است. در این سندرم ناپایداری خلقی، حملات تکراری خشونت، قضاوت اجتماعی مختل، آپاتی، بی تفاوتی، یا شک و افکار پارانوییدی دیده می شود. در حال حاضر طبق طبقه بندی  DSM-IV به عنوان یک اختلال شخصیتی ناشی از حالت طبی خاص در محور I طبقه بندی می شود.روش: آقای 46 ساله ای است که 10 سال پیش به دنبال ضربه مغزی دچار بی تفاوتی، بی انگیزگی و آپاتی به صورت گوشه گیری، کم حرفی، زندگی در پارک و خیابان شده است. تابلوی بالینی در طی 10 سال گذشته ثابت بوده است.یافته ها: بر اساس شرح حال اخذ شده از خانواده، معاینه روانی و عصبی بیمار، تصویربرداری از مغز، بررسی اعمال شناختی و آزمونهای سرندشناسی و تروپسیکولوژیک عمده با هدف ارزیابی عملکرد لوب فرونتال بوده است.نتیجه: با توجه به شایع نبودن این اختلال و این که به ندرت در تشخیص های نهایی روان پزشک منعکس میگردد، شباهت زیاد علایم آن با سایر بیماریهای روانی و تاکید بر این نکته که کلید تشخیص در این اختلال، تغییر شخصیت از سطح قبلی است و نه نوع ملایم، و تطابق این تغییر با یافته های تصویربرداری مغزی، بیمار فوق معرفی گردیده است.

مقدمه: کانسر پاپیلاری تیروئید پیش آگهی طولانی مدت بسیار خوبی دارد و بقای عمر 10 ساله در بیش از 90% موارد دیده می شود. تشخیص کانسر پاپیلاری تیروئید ممکن است به دنبال لوبکتومی تیروئید و پس از بررسی آسیب شناسی بافتی اتفاق افتد. ضرورت انجام تیروئیدکتومی تکمیلی هنوز مورد بحث است. در این مطالعه میزان شیوع کانسر پاپیلاری تیروئید در لوب مقابل در بیمارانی که تحت عمل جراحی تیروئیدکتومی تکمیلی قرار گرفته بودند، بررسی شد.روش کار: در این مطالعه گذشته نگر 82 نفر از بیمارانی را که در طی سال های 1376 لغایت 1386 با تشخیص کانسر پاپیلاری تیروئید ابتدا تحت عمل جراحی لوبکتومی تیروئید و سپس تیروئیدکتومی تکمیلی قرار گرفته بودند، مورد بررسی قرار گرفتندنتایج: از میان 82 بیمار مورد مطالعه، در 33 نفر (40%) در لوب مقابل کانسر پاپیلاری مشاهده شد. هیچ ارتباط معناداری بین سن، جنس، اندازه تومور اولیه، فاصله بین دو عمل جراحی و میزان شیوع کانسر پاپیلاری در لوب مقابل دیده نشد، اما چند کانونی بودن تومور و وجود متاستاز به غدد لنفاوی، همراه با افزایش خطر عود تومور دربافت باقی مانده تیروئید بود. عوارض بعد از عمل تیروئیدکتومی تکمیلی شایع نبود و در 6 بیمار (7.3%) فلج موقت عصب راجعه حنجره، در 2 بیمار (2.5%) فلج دایمی عصب راجعه حنجره،  در 9 بیمار (11%) هیپوکلسمی گذرا و در یک بیمار (1.2%) هیپوپاراتیروئیدیسم دایمی دیده شد. هم چنین در 5 بیمار (6%) هماتوم بعد از عمل اتفاق افتاد که در 2 مورد نیاز به باز کردن مجدد پیدا کرد. میزان شیوع کانسر پاپیلاری تیروئید در بافت باقی مانده در لوب مقابل نسبتا بالا بوده و قابل توجه است. ما اعتقاد داریم که این بیماران باید تحت درمان جراحی تیروئیدکتومی تکمیلی قرار گیرند. تیروئیدکتومی تکمیلی می تواند با حفظ سلامت بیمار و میزان عوارض قابل قبول انجام گردد.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

زمینه و هدف: بیماری هوچکین یک نوع بد خیمی در سیستم لنفاوی است که با علایم گوناگون تظاهر می کند. مواردی که تا بحال به عنوان تظاهرات اولیه غیر معمول هوچکین گزارش گردیده است شامل تحت فشار قرار گرفتن طناب عصبی، آتروفی موضعی عروقی، پوئیلکود رماتوس، لنفادم یکطرفه در اندام تحتانی، اسکلریت و اپی اسکلریت نودولار مولتی فوکال و آنی همولیتیک و ترومبوسیتوپنی ایمیون، کراتوکنژنکتیویت گرانولوماتوز، هوچکین در زی دیافراگم هستند که در همه اینها گرفتاری اولیه در محلی غیر از مدیاستن بوده است.معرفی بیمار: در بیمار مورد نظر بیماری هوچکین با سندرم لوب میانی ریه راست تظاهر نموده است که بر اساس رادیوگرافی و سی تی اسکن انجام شده فقط لوب میانی درگیر شده و حتی هیچگونه لنفادنوپاتی ناف ریه و داخل مدیاستن نیز گزارش نگردید. در بیوپسی سوزنی زیر کنترل توموگرافی کامپیوتری از نظر پاتولوژی و ایمنوهیستکوکمیستری هوچکین گزارش گردید و به شیمی درمانی هوچکین نیز پاسخ مناسبی داده شد و بیمار قطع درمان گردید.نتیجه گیری: تظاهر تی پیک فرم ریوی بیمار هوچکین اغلب بصورت لنفادنوپاتی های ناف ریه یا لنفادنوپاتی های مدیاستن است. تاکنون فقط 100 مورد هوچکین ریوی اولیه بدون ادنوپاتی یا بیماری منتشر گزارش شده است و بیمار مورد نظر ما نیز فرم غیر معمول از بیماری هوچکین ریوی بوده است. بنابراین توصیه می شود در تشخیص بیماری هوچکین به موارد غیر معمول هوچکین نیز دقت گردد تا با تشخیص زودرس از پیشرفت بیماری جلوگیری به عمل آید.

هدف از این مطالعه تعیین درگیری لوبهای ریوی در انواع پنومونی در گاومیش بوده است.تعداد 1622 ریه در کشتارگاه اهواز مورد بازرسی قرار گرفت. تعداد 333 نمونه انتخاب شدند بعد از ثبت مشخصات ظاهری کشت باکتریایی انجام شد. نمونه ها در فرمالین ده درصد ثابت شدند. مقاطع بافتی در اندازه 7-5 میکرون به روش پارافین تهیه شدند. سپس ضایعات ماکروسکوپی و میکروسکوپی هر نمونه با باکتری جدا شده از نمونه مربوطه مطابقت گردید. ضایعات شامل 201 نمونه (61 درصد) پنومونی بینابینی که توزیع ضایعات شامل 15 نمونه (7.46 درصد) در لوب آپیکال چپ، 14 نمونه (6.96) درلوب آپیکال فرعی 69 نمونه (34.32 درصد) درلوب دیافراگماتیک راست، 75 نمونه (37.31 درصد) لوب دیافراگماتیک چپ، 8 نمونه (3.98 درصد) لوب فرعی و 8 (3.98 درصد) در لوب میانی بودند در این ضایعه بافت ریه از نظر ظاهری دارای حا لت الاستیک، ادم دار و رنگ پریده بود.، از نظر میکروسکوپی ضخیم شدن دیواره آلوئولها، هیپرپلازی سلولهای تیپ 2 (اپیتلیزاسیون) و نفوذ مونوسیتها کاملآ مشهود بود. 55 نمونه (16.51 درصد) برونکوپنومونی فیبرینی که توزیع آناتومیکی آن شامل 19 مورد (34.54 درصد) در لوب دیافراگماتیک راست 6 نمونه (10.9 درصد) درلوب آپیکال فرعی، 7 نمونه (12.72 درصد) لوب آپیکال راست 18 مورد (32.72 درصد) لوب دیافراگماتیک راست، 2 نمونه (3.63 درصد) لوب میانی و 3 نمونه (5.45 درصد) در لوب فرعی مشاهده شدند. در این ضایعه ریه براق و مرمری واز نظر ریز بینی دیواره آلوئولها مملو از فیبرین و نوتروفیل بود. 24 نمونه (7.2 درصد) برونکوپتومونی چرکی تشخیص داده شده که توزیع ضایعات در لوبها شامل 11 نمونه (45.82 درصد) درلوب دیافراگماتیک چپ، 9 مورد (37.5 درصد) لوب دیافراگماتیک راست، 2 نمونه (8.23 درصد) لوب آپیکال راست، 1 نمونه (4.16 درصد) لوب میانی و 1 نمونه (4.16 درصد) لوب فرعی بودند این نمونه ها دارای رنگ خاکستری، سفت و سخت همراه با ضایعات نکروتیک، که تجمع نوتروفیلها و بعضا ماکروفاژها کاملا مشهود بود.باکتریهای جدا شده از نمونه های مثبت عبارتد از گونه پاستورلا، استا فیلوکوک آروئوس، سودوموناس کئوسیس، گونه اسینتوباکتر، آرکانوباکتریوم پیوژن، اشرشیاکلی و پروتئوس بودند. با توجه اینکه ضایعات لوبهای درگیر ریه بیشتر دیافراگماتیک چپ و راست بودند. امید است یافته های این مطالعه در پیشگیری ودرمان بیماریهای دستگاه تنفس موثر باشد.

زمینه و هدف: ارزیابی شناخت، از مسایل اساسی مورد بررسی در برنامه جامع صرع می باشد. از این رو در این پژوهش، وضعیت حافظه بیماران صرع لوب گیجگاهی مقاوم به درمان، قبل از تصمیم گیری برای عمل جراحی مورد ارزیابی قرار گرفت.مواد و روش ها: در این پژوهش مورد - شاهدی، جامعه شامل 20 بیمار صرع لوب گیجگاهی راست و 20 بیمار صرع لوب گیجگاهی چپ بود. این افراد از میان بیماران مبتلا به صرع لوب گیجگاهی مقاوم به درمان بستری در بخش صرع بیمارستان کاشانی به عنوان گروه آزمایشی انتخاب شدند. 20 نفر بهنجار از میان ملاقات کنندگان بیماران به عنوان گروه شاهد، با دامنه سنی 15 تا 35 سال، انتخاب گشتند. نمونه گیری برای گروه بیمار در دسترس و برای گروه بهنجار به روش تصادفی ساده انجام شد و آزمون حافظه Wechsler بر روی آن ها اجرا گردید. داده ها به روش تحلیل واریانس چند متغیره مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: در مجموع از نظر زیر مقیاس های حافظه، میان سه گروه صرع لوب گیجگاهی راست، صرع لوب گیجگاهی چپ و بهنجار تفاوت معنی دار وجود داشت (0.001>P). همچنین در زیر مقیاس های کنترل ذهنی، حافظه منطقی، تکرار ارقام و ترسیم تصاویر، میان گروه بهنجار و دو گروه بیمار صرع لوب گیجگاهی راست و چپ تفاوت معنی دار دیده شد. اما در عملکرد بیماران مبتلا به صرع لوب گیجگاهی راست و چپ در نمرات حاصل از آزمون حافظه Wechsler تفاوت معنی داری دیده نشد.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر آن است که وجود مشکل در کارکرد حافظه بیماران صرع لوب گیجگاهی در مقایسه با افراد بهنجار توسط مقیاس حافظه Wechsler قابل تشخیص است.

سابقه و هدف: سندرم لوب میانی با آتلکتازی مکرر لوب میانی راست و یا لینگولا که در اثر برونشکتازی، بدخیمی، سل و غیره روی می دهد، بصورت سرفه و هموپتیزی و عفونت مکرر ریوی خود را نشان می دهد. اما کیست هیداتید از علل نادر این بیماری می باشد که در این گزارش به آن خواهیم پرداخت.گزارش مورد: بیمار آقای 71 ساله ای است که از 5 ماه پیش دچار سرفه و خلط حاوی رگه های خون شده ولی تب و تنگی نفس نداشته و آزمایش خلط از نظر سل نیز منفی بود. بیمار مکررا تحت درمان با آنتی بیوتیک قرار گرفت، ولی بهبود نیافت. در سی تی اسکن ریه، کدورت در لوب میانی راست مشاهده شد و در برونکوسکوپی، مخاط برونش لوب میانی و تحتانی در سمت راست اریتماتو و ملتهب بود که بدلیل عدم پاسخ به درمان طبی با تشخیص سندرم لوب میانی تحت عمل جراحی قرار گرفت که در پاتولوژی کیست هیداتید گزارش گردید. بیمار با حال عمومی خوب مرخص و در پیگیری یکساله هیچ مشکلی نداشت.نتیجه گیری: کیست هیداتید به عنوان عاملی در بروز سندرم لوب میانی خصوصا در مناطق آندمیک باید مدنظر باشد و تنها درمان نیز جراحی می باشد.

مقدمه: صرع یک اختلال اولیه شبکه عصبی می باشد که با تشنج های برگشت پذیر و غیر قابل پیش بینی شناسایی می شود. صرع نه تنها با تغییرات مشخص در کانال های یونی بلکه با غیر طبیعی بودن در بیان پروتئین های سیناپس نیز شناسایی می شود. گزارش شده است که بیان پروتئین های هدایت آکسونی در مدل های تجربی صرع تغییر پیدا می کند. در این نامه به سردبیر، ما تغییرات پروتئین های هدایت آکسونی را مرور و بحث می کنیم.نتیجه گیری: به طور کلی دانش جدید در مورد اختلال در تنظیم پروتئین های هدایت آکسونی ممکن است به راهکارهای درمانی جدید برای صرع کمک کند.