در جریان درون محیط های متخلخل سنگریز بعلت بالا رفتن سرعت و عدد رینولدز، جریان از حالت دارسی خارج شده و وارد حالت جدیدی بنام غیر دارسی می گردد. در رابطه دارسی بعلت خطی بودن ارتباط بین گرادیان هیدرولیکی و سرعت جریان، تجزیه و تحلیل جریان بسهولت انجام می شود. با افزایش سرعت جریان و شروع انحراف از قانون دارسی، آشفتگی وارد جریان شده و تجزیه و تحلیل جریان با مشکل مواجه می شود. در حال حاضر معیار دقیقی برای تفکیک جریان دارسی از غیر دارسی ارائه نشده است. از آنجا که رابطه مانینگ در مباحث هیدرولیک کانال های باز کاربرد فراوانی دارد، در این تحقیق از مفهوم افت اصطکاکی دارسی استفاده شده و با تلفیق آن با رابطه مانینگ شکل جدیدی از معادلات جریان درون محیط های متخلخل سنگریز بدست آمد. با استفاده از دو سری داده آزمایشگاهی مربوط به جریان درون محیط های متخلخل آزاد و تحت فشار و برقراری ارتباط بین پارامترهای موثر بر جریان، مفاهیم و خصوصیات هیدرولیکی این دسته از جریانها تفسیر و ارائه شده است. روابط جدیدی برای تعیین ضریب زبری مانینگ متعلق به دانه های سنگی با توجه به خصوصیات جریان و مصالح سنگریز ارائه و با استفاده از 160 داده آزمایشگاهی جریان آزاد و تحت فشار واسنجی شدند. نتایج حاصل از این تحقیق کاربرد رابطه مانینگ را برای شرایط جریان کاملا زبر هیدرولیکی تائید می کند.