محاسبه وزن مواد بار کوره های ذوب، اغلب از راه موازنه جرم ساده عناصر آلیاژی در مواد ورودی و مذاب خروجی انجام می شود. اما در فرایندهای ذوب، پیچیدگی ها و پدیده های گوناگونی هست که اغلب در محاسبات موازنه جرم نادیده گرفته می شود و سبب عدم اطمینان در محاسبه بار کوره می گردد. خطای محاسبه، باعث اصلاح چندباره ذوب، تأخیر در تخلیه، افزایش هزینه و کاهش کیفیت مذاب می شود. در پژوهش حاضر تلاش بر این بوده که پیچیدگی ها و جنبه های مهم مساله ذوب، که اغلب نادیده گرفته شده، در کوره شناسایی و در یک مدل ریاضی مناسب درنظر گرفته شود. هدف پژوهش حاضر توسعه مدلی است، که نه تنها وزن مواد اولیه برای ترکیب شیمیایی ذوب هدف را بهینه سازی کند، بلکه هدررفت ناهمگن عناصر آلیاژی، ناخالصی های غیرفلزی مواد بار، و اصلاح ذوب اولیه در کوره را نیز درنظر بگیرد. این مقاله، یک مدل بهینه سازی استاندارد و یک الگوریتم حلقه ی تکرار برای موازنه جرم غیرخطی مساله ذوب ارایه می کند. یک مساله ذوب آلیاژ برنج با 7 عنصر آلیاژی و 8 نوع مواد بار در مقیاس صنعتی طرح و بررسی گردید، تا کارکرد مدل را مورد آزمایش قرار دهد. نتایج عددی مدل کسر وزنی مواد اولیه، و وزن و ترکیب شیمیایی ذوب اصلاح شده را با کمترین هزینه مواد نشان می دهد. تحلیل بهینه بودن جواب، تایید کرد که کمترین مقدار هزینه به دست آمده است. مدل استاندارد غیرخطی، ابزاری قابل اعتماد و سریع برای بهینه سازی هزینه و محاسبه بار کوره است که پتانسیل های قابل توجهی برای کاهش هزینه و تسهیل اتوماسیون صنعتی فرایند ذوب ایجاد می کند.

حقوق کیفری مواد مخدر مبتنی بر فهرستی از «مواد» ممنوع و مجموعه ای از «اعمال» جرم انگاری شده است. پرسش تقریباً مغفول این است که وصف نامشروعیت به «شیء» برمی گردد یا «عمل». در نتیجه باید از «قاچاق مواد نامشروع» سخن به میان آورد یا «قاچاق نامشروع مواد». پرسش بعدی این است که در هر دو فرض، «تجارت» و «مصرف» مواد مخدر با مبنای مشترکی متصف به نامشروعیت می شوند، اما چرا این دو «عمل»، مسیرهای سرکوبی چنین متفاوتی را می پیمایند؟ در این خصوص به نظر می رسد دو پیش فرض خلق تقاضا با عرضه و بزه دیدگی مصرف کنندگان بی تأثیر نبوده اند. این بحث ضمن نقد سیاست جنایی کنونی حاکم بر قاچاق مواد مخدر می تواند روشنگری هایی را برای تعدیل سیاست جنایی مزبور در پی داشته باشد.

در پژوهش حاضر، خواص مکانیکی و حرارتی فیلم های تقویت شده نشاسته، پلی لاکتیک اسید با نانوالیاف سلولز برای استفاده در صنعت بسته بندی مواد غذایی، موردبررسی قرار گرفته است. درصد میزان تأثیر هرکدام به تنهایی و با هم و همچنین بررسی تأثیر میزان نشاسته، پلی لاکتیک اسید و نانوالیاف سلولز در ساخت فیلم ها و یافتن ارتباطی میان درصدهای مختلف از مواد استفاده شده در شرایطی که بهترین خواص را در برگیرد، از اهداف این پژوهش است. در این تحقیق، فیلم های نانو کامپوزیتی زیست تخریب پذیر بر پایه پلی لاکتیک اسید، نشاسته و نانوالیاف سلولز، به عنوان عامل تقویت کننده با استفاده از روش ریخته گری حلال، تهیه شدند. بررسی خواص فیزیکی شامل ضخامت، رنگ و ساختار به کمک XRD و میکروسکوپ الکترونی روبشی SEM و خواص مکانیکی شامل مقاومت کششی، مدول یانگ و درصد کشش در نقطه پارگی، خواص حرارتی شامل دمای انتقال شیشه ای، دمای ذوب و درصد کریستالیزاسیون به کمک DSC و طیف سنجی مادون قرمز FTIR برای فیلم های نشاسته، نانوالیاف سلولز و پلی لاکتیک اسید تهیه شده، موردمطالعه قرار گرفت. نتایج عکس های میکروسکوپ الکترونی روبشی، پراکندگی یکنواخت و بهتر نشاسته، نانوالیاف سلولز همراه با پلی لاکتیک اسید مخصوصاً در نشاسته و نانوالیاف سلولز در سطح (1)، پلی لاکتیک اسید همراه با نانوالیاف سلولز در سطح (1. 5) را نشان می­دهد. در بررسی خواص مکانیکی، با افزودن نانوالیاف سلولز به فیلم نشاسته مدول یانگ کاهش و درصد کشش در نقطه پارگی افزایش یافته است. مقاومت کششی از MPa 5/4 به MPa63/6 و MPa 89/6 برای فیلم های نشاسته و نانوالیاف سلولز افزایش یافته است؛ همچنین برای فیلم های پلی لاکتیک اسید و نانوالیاف سلولز از MPa 76/8 به MPa 56/18 و MPa 69/22 مقاومت کششی افزایش یافته؛ و برای فیلم های نشاسته و نانوالیاف سلولز همراه با پلی لاکتیک اسید، مقاومت کششی از 33/35 به 99/36 MPa افزایش یافته است. افزودن نانوالیاف سلولز، تأثیر زیادی در نفوذپذیری به بخار آب ایجاد نکرده است.

مقدمه: محیط های کاری اغلب دارای خطرات بالقوه ای همچون مواجهه با مواد شیمیایی سمی هستند. انجام یک ارزیابی ریسک بهداشتی به کارفرمایان در راستای شناسایی خطرات موجود ناشی از این مواد و اجرای کنترل های لازم کمک می کند. لذا هدف از انجام این مطالعه بحث، بررسی و معرفی روش های ارزیابی ریسک بهداشتی مواد شیمیایی است. روش کار: پژوهش حاضر یک مرور روایتی است. بمنظور کسب اطلاعات لازم، جستجوی متون فارسی و انگلیسی در پایگاه های داده Web of Science، PubMed، Scopus، SID و Magiran انجام شد. در این جستجو از کلمات کلیدی مانند «health risk assessment»، «chemicals» و «nanomaterials» استفاده شده است.   یافته ها: ارزیابی ریسک بهداشتی کمی و کیفی نقش مهمی در سلامت شغلی دارد، بطوریکه هر روش سطوح مختلفی از عمق و دقت را ارائه می دهد. مدل آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA)، مدل مالزی، شبیه سازی مونت کارلو، مدل سازی فارماکوکینتیک مبتنی بر فیزیولوژی (PBPK)، مدل های رابطه کمی ساختار-فعالیت (QSAR)، ارزیابی خطر احتمالی (PRA)، ارزیابی تأثیر چرخه زندگی (LCIA)  و مدل دوز-پاسخ مبتنی بر بیولوژی (BBDR) از جمله مهم ترین روش های کمی، مدل COSHH، مدل ICCT، مدل ICMM، مدل استرالیا و مدل رومانی از مهم ترین روش های کیفی و مدل سنگاپور، روش LEC و مدل SEP نیز روش های نیمه کمی برای ارزیابی ریسک بهداشتی مواد شیمیایی هستند. عدم قطعیت های اساسی در داده های سم شناختی، دسترسی محدود به داده ها و رفتارهای منحصربه فرد و پیچیده نانومواد در محیط های کاری سبب ارجحیت روش های کیفی نسبت به روش های کمی در ارزیابی ریسک فعالیت های مربوط به نانومواد شده است. نتیجه گیری: بطور کلی، تکامل روش های ارزیابی ریسک بهداشتی نشان دهنده یک حرکت پیوسته در جهت افزایش دقت، صحت، قابلیت اطمینان و ارتباط بیشتر آنها است. همگام با شکوفایی و گسترش دانش ما، ارزیابی ریسک بهداشتی نیز برای رسیدگی به چشم انداز پیچیده و در حال تحول خطرات شیمیایی و تضمین حفاظت از سلامت انسان و محیط زیست، بخوبی در حال تحول است.

زمینه و هدف: سوء مصرف مواد مخدر، یک مشکل فراگیر جهانی است که منبع نگرانی بسیاری از جوامع بشری شده است. شیوع این پدیده با سرعت در جهان و کشورمان در حال افزایش است و دگرگونی های سریع و وسیع در نوع و الگوی های سوء مصرف مواد مخدر، بررسی های همه جانبه برای شناخت دقیق این پدیده را ضروری می سازد. مطالعه حاضر با هدف بررسی سوء مصرف مواد و ارتباط روش مصرف مواد مخدر با عوامل سنی معتادان به مواد مخدر طراحی و اجرا گردیده است.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی (1387)، تعداد 120 نفر از مراجعه کنندگان به کلینیک ترک اعتیاد مرکز آموزشی- درمانی پنجم آذر وابسته به دانشگاه علوم پزشکی گلستان به روش تصادفی منظم انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه توام با مصاحبه بود. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آنالیز واریانس و تعقیبی LSD صورت پذیرفت. سطح معنی داری برای آزمون ها در این مطالعه 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین و انحراف معیار سن نمونه ها 34.2±10.96 و دامنه سنی شرکت کنندگان 16 تا 66 سال بود. 107 نفر (89.2 درصد) از شرکت کنندگان مرد و 78 نفر (65 درصد) متاهل بودند. شروع سوء مصرف 87 نفر (72.5 درصد) از افراد با تریاک و معمول ترین ماده مصرفی قبل از اقدام به ترک، تریاک (64.2 درصد) بود. کسب لذت (38.3 درصد)، رفع مشکلات روانی (23.3 درصد) و کنجکاوی (14.2 درصد) از علل عمده اولین مصرف و 60 نفر (50 درصد) مصرف اولین ماده را در منزل گزارش نمودند. بین سن معتادان و روش سوء استفاده مواد ارتباط معنی داری (P£0.025) مشاهده شد.نتیجه گیری: با توجه به تغییر الگوی های سوءمصرف و ویژگی های معتادان به مواد مخدر، بایستی بررسی های دوره ای برای شناخت این عوامل انجام شود تا برنامه های پیشگیری مبتنی بر شواهد دقیق باشد.