به منظور بررسی کارآیی مواد افزودنی در کاهش دز مصرف علفکش نیکوسولفورون با سه ماده سیتوگیت، گیاه گیت و دی اکتیل با 5 سطح دز علفکش انجام شد. علفکش نیکوسولفورون با دزهای توصیه شده (2 لیتر در هکتار)، (1.8 لیتر در هکتار)، (1.6 لیتر در هکتار)، (1.4 لیتر در هکتار) و (1.2 لیتر در هکتار) با سه ماده افزودنی اشاره شده، همراه با شاهد بدون مصرف ماده افزودنی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که که کارایی ماده سیتوگیت در دز 20 درصد کمتر از دز توصیه شده تفاوت معنی داری با تیمار شاهد نداشت (P<0.05). کاربرد مواد گیاه گیت و دی اکتیل نیز در قالب برنامه های تلفیقی مدیریت علف های هرز می توانند کارایی مناسبی به همراه داشته باشند.

در آزمایشی مقدماتی، همکاهی یون Fe3+ محلول در مخزن سمپاش بر کارایی نیکوسولفورون در تیمار علف های هرز سوروف و گاوپنبه بیش از یون های Ca2+، Mg2+ و Na+ به دست آمد. بر خلاف سایر یون ها، افزودن یون Fe3+ به محلول سمپاشی pH محلول را نیز به شکل معنی داری کاهش داد. به منظور بررسی این که آیا حضور یون Fe3+ یا کاهش pH محلول باعث هم کاهی در کارایی نیکوسولفورون شده است، دو آزمایش دز- پاسخ در گلخانه ی تحقیقاتی دانشگاه آروس دانمارک در سال 1390 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل غلظت های 0، 0.002 و 0.01 مول یون Fe3+، محلول بافر در سه سطح 0 (بدون بافر)، pH=4 و pH=7، و هفت دز 0، 4، 8، 16، 32، 64 و 128 گرم ماده موثره نیکوسولفورون در هکتار در مخلوط با %0.2 سورفکتانت غیریونی با 3 تکرار بودند. دزی از علف کش که سبب 50% کاهش وزن خشک اندام هوایی علف هرز شد (ED50)، محاسبه گردید. افزودن بافر به اثرات نامطلوب حضور Fe3+ فائق آمد. در غلظت 0.01 مول Fe3+، مقادیر ED50 در تیمار بدون بافر، PH4 و PH7 برای سوروف به ترتیب معادل 18.61، 1.51 و 0.41 گرم ماده موثره در هکتار به دست آمد. مقادیر مذکور برای گاوپنبه به ترتیب برابر 33.17، 14.08 و 9.13 بود. نتایج این آزمایش ثابت کرد که همکاهی نیکوسولفورون به دلیل کاهش pH بود، نه حضور یون Fe3+.

تاثیر حجم سمپاشی در بازدارندگی یون های محلول در آب مخزن سمپاش بر کارایی علف کش نیکوسولفورون (AccentÒ, 75% WG, Dupont) در تیمار علف های هرز سوروف [Echinochloa crus-galli (L.) P. Beauv.] و گاوپنبه (Abutilon theophrasti Medicus.) به صورت دو آزمایش دز- پاسخ در گلخانه ی بخش تحقیقات علف های هرز دانشگاه آروس (دانمارک) در سال 1389 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل سه حجم سمپاشی 50، 150 و 450 لیتر در هکتار، کیفیت آب در مخزن سمپاش شامل نمک های محلول کلرید کلسیم (0، 0.01، 0.05 و 0.1 مول) و کلرید آهن III (0، 0.002، 0.01 و 0.05 مول)، و هفت دز نیکوسولفورون 0، 4، 8، 16، 32، 64 و 128 گرم ماده موثره در هکتار به اضافه سورفکتانت غیریونی (%0.2 Contact) با 3 تکرار بودند. سمپاشی نیکوسولفورون در مرحله 3 تا 4 برگی علف های هرز انجام شد. دزی از علف کش که سبب 50% کاهش زیست توده علف هرز می شود (ED50) بر اساس وزن تر و وزن خشک اندام هوایی علف هرز، دو هفته پس از تیمار، محاسبه شد. نتایج نشان دادند که بیشترین حجم سمپاشی در تمام کیفیت های مختلف آب در مخزن سمپاش، کارایی نیکوسولفورون را در کنترل علف هرز سوروف به طور معنی داری افزایش داد. بر خلاف آن، بهترین کنترل گاوپنبه در کمترین حجم سمپاشی حاصل شد. همچنین، دزهای ED50 حاصل از وزن خشک اندام هوایی سوروف (درصد شاهد) از میانگین یون های موجود در مخزن سمپاش برای حجم های سمپاشی 50، 150 و 450 لیتر در هکتار به ترتیب معادل 13.4، 12.9 و 7.5 گرم ماده موثره در هکتار به دست آمد. مقادیر مذکور برای علف هرز گاوپنبه به ترتیب برابر 10.9، 38.2 و 36.5 گرم ماده موثره در هکتار بود.

دو آزمایش دز- پاسخ تاثیر یون های محلول در آب مخزن سمپاش بر کارایی علف کش نیکوسولفورون (AccentÒ, 75% WG, Dupont) در تیمار علف های هرز سوروف[Echinochloa crus-galli (L.) P. Beauv.]  و گاوپنبه (Abutilon theophrasti Medicus.) در گلخانه ی بخش تحقیقات علف های هرز دانشگاه آروس (دانمارک) در سال 1389 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل یون های Na+، Ca2+،Mg2+  و Fe3+ (از منابع کلرید سدیم، کلرید کلسیم، کلرید منیزیم و کلرید آهنIII ) در سه غلظت (0DW؛ آب دیونیزه)، 0.002 و 0.01 مول (M)، و هفت دز نیکوسولفورون 0، 4، 8، 16، 32، 64 و 128 گرم ماده موثره در هکتار(g a.i.ha-1)  با 3 تکرار بودند. سمپاشی نیکوسولفورون (بدون مویان) در مرحله 3 تا 4 برگی علف های هرز با حجم پاشش 240 لیتر در هکتار (L ha-1) انجام شد. دزی از علف کش که سبب 50% کاهش زیست توده علف هرز می شود (ED50) بر اساس وزن تر و وزن خشک اندام هوایی علف هرز، دو هفته پس از تیمار، محاسبه شد. نتایج نشان دادند که تاثیر بازدارندگی نیکوسولفورون بر علف های هرز سوروف و گاوپنبه در حضور یون Fe3+ بیشتر از یون های Ca2+ وMg2+  بود. در حالی که یون Na+ کارایی نیکوسولفورون را افزایش داد. در غلظت 0.01 مول از یون های Na+، Ca2+،Mg2+  و Fe3+ در مخزن سمپاش، دزهای ED50 حاصل از وزن خشک اندام هوایی سوروف (درصد شاهد) به ترتیب معادل 8.5، 13.5، 12.3 و 64.7 به دست آمد. مقادیر مذکور برای علف هرز گاوپنبه به ترتیب برابر 6.3، 29.8، 20.2 و 217.8 بود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

آزمایشی در قالب طرح فاکتوریل بر پایه بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران (کرج) در سال 1389 به منظور ارائه مدلی جهت پیش بینی زیست توده تاتوره تحت تاثیر دوزهای علف کش نیکوسولفورون و تداخل با ذرت انجام شد. عامل های مورد بررسی شامل تراکم تاتوره در چهار سطح (0، 5، 10 و 15 بوته بر مترمربع) و دوزهای نیکوسولفورون در پنج سطح (0، 25، 50، 75 و 100% دوز توصیه شده) بودند. مدل ترکیبی از تلفیق مدل استاندارد واکنش به دوز و مدل هذلولی مستطیلی بدست آمد. این مدل با دقت بالایی (r2=0.89)، زیست توده تاتوره را در محدوده ای از تراکم های این علف هرز دوزهای علف کش پیش بینی کرد. پارامترهای دوز لازم علف کش برای 50% کاهش زیست توده علف هرز، 1.13 لیتر در هکتار و زیست توده تک بوته این علف هرز در شرایط عدم رقابت بین گونه ای، 0.37 کیلوگرم در مترمربع بدست آمد. پیش بینی مدل ترکیبی برای زیست توده علف هرز در تراکم های پایین تاتوره (5 بوته در مترمربع) در 0، 25، 50، 75 و 100% دوز توصیه شده، به ترتیب 1.17، 1.04، 0.67، 0.37 و 0.21) کیلوگرم در مترمربع و در آلودگی های بالا (15 بوته در متر مربع) در همان دوزهای ذکر شده، بترتیب 2.01، 1.8، 1.16، 0.64 و 0.36 کیلوگرم در مترمربع بود.

دو آزمایش دز- پاسخ به صورت تاثیر ادجوانت ها بر کارایی علف کش نیکوسولفورون در تیمار علف های هرز سوروف و گاوپنبه (Abutilon theophrasti Medicus.) در حضور یون های محلول در مخزن سمپاش در گلخانه بخش تحقیقات علف های هرز دانشگاه آروس (دانمارک) در سال 1389اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل ادجوانت ها (%0.2Contact، سورفکتانت غیریونی، 0.5 L/ha Renol، روغن گیاهی، و بدون ادجوانت)، کیفیت محلول شامل یون های محلول کلرید کلسیم (0، 0.01، 0.05 و 0.1 مول) و کلرید آهنIII (0، 0.002، 0.01 و 0.05 مول)، و 7 دز نیکوسولفورون 0، 4، 8، 16، 32، 64 و 128 گرم ماده موثره در هکتار با 3 تکرار بودند. نیکوسولفورون در مرحله 2تا 3 برگی علف های هرز با حجم پاشش 200 لیتر در هکتار سمپاشی شد. وزن تر و وزن خشک اندام هوایی علف هرز، 3 هفته پس از تیمار، محاسبه شد. نتایج نشان دادند که کاربرد ادجوانت ها کارایی نیکوسولفورون را در مقایسه با عدم کاربرد ادجوانت، به طور معنی داری افزایش داد. افزودن ادجوانت ها به مخزن سمپاش در تمام کیفیت های مختلف آب نیز تاثیر مثبت آن ها را در کنترل علف های هرز، به شکل معنی داری نشان داد. بر اساس منحنی های دز- پاسخ، دزهای ED90 حاصل از وزن خشک اندام هوایی سوروف (% شاهد) از میانگین یون های موجود در مخزن سمپاش در تیمارهای بدون ادجوانت، Contact و Renol به ترتیب معادل 88.5، 28.7 و 26.3 گرم ماده موثره در هکتار به دست آمد. م قادیر ED90 مذکور برای علف هرز گاوپنبه به ترتیب برابر 153.8، 36.3 و 50.9 گرم ماده موثره در هکتار بود.