آنفولانزا یک بیماری حاد تنفسی است که در اثر ویروس های آنفولانزا که معمولا زیرگروه آنفولانزای A و B هستند ایجاد می شود. ویروس آنفولانزا می تواند سبب بروز بیماری های خفیف یا شدید شده، بیماری افراد مبتلا به بیماری های زمینه ای را تشدید کند و یا سبب ایجاد عفونت های باکتریال ثانویه گردد. برخی گروه ها مانند: زنان باردار، افراد مسن، کودکان خردسال و افرادی که شرایط بهداشتی خاص دارند، بیشتر در معرض عوارض جدی آنفولانزا قرار می گیرند. روش های متعددی برای جلوگیری از بروز این بیماری وجود دارد که از ایمن سازی می توان به عنوان بهترین روش مداخله برای پیشگیری از عفونت های ناشی از این ویروس اشاره کرد..

سابقه و هدف: افراد مبتلا به بیماری مزمن کبدی در معرض خطر بیماری شدیدتر و عوارض بیش تر با عفونت ویروس هپاتیت A می باشند. ازاین رو واکسیناسیون فعال این بیماران بر علیه عفونت فوق توصیه شده است. با توجه به قیمت زیاد واکسن، انتخاب بهترین روش واکسیناسیون نیازمند آگاهی از وضعیت سرواپیدمیولوژیکی عفونت A در بیماران فوق می باشد. هدف این مطالعه، تعیین مناسب ترین روش واکسیناسیون بر علیه عفونت هپاتیت A در بیماران تالاسمیک مبتلا به بیماری مزمن کبدی است. مواد و روش ها: از میان بیماران تلاسمیک درمانگاه های هپاتیت و تالاسمی، بیماران مبتلا به هپاتیت ویروسی مزمن B , C و هموکروماتوز ثانویه (نمونه بافتی کبدی هماهنگ با هپاتیت مزمن، یا بیماران تلاسمیک با سابقه بیش تر از 10 طبیعی در دو نوبت به فاصله 3 ماه و بدون دلیل خاص) انتخاب شدند. پس از ثبت از مشخصات فردی و سابقه بیماری، نمونه سرمی بیماران، مورد سنجش سرولوژیکی anti- HAV IgG با روش ELISA با کیت anti-HAV IgG EiA قرار گرفت. افراد مستعد به عفونت ویروسی هپاتیت A با واکسن هپاتیت A واکسینه شدند. 8-4 هفته بعد از واکسیناسیون، مجددا مورد بررسی سرولوژیکی anti-HAV با روش فوق قرار گرفتند. یافته ها: جمعا 240 بیمار وارد مطالعه شدند، 17.5 درصد آنان مبتلا به هپاتیت مزمن C، 82.5 درصد هموکروماتوزیس ثانویه، 1 بیمار (0.04 درصد) عفونت دوگانه هپاتیت C و B همزمان و یک بیمار (0.04 درصد) عفونت هپاتیت B و هموکروماتوزیس داشتند. 9.5 درصد بیماران به عفونت هپاتیت A حساس بودند که واکسینه شدند. 94.4 درصد آنان به واکسن، پاسخ مناسب دادند.استنتاج: انجام واکسیوناسیون همگانی بیماران مبتلا به بیماری مزمن کبدی به دلیل شیوع بسیار بالای ایمنی طبیعی بر علیه هپاتیت A و عدم بروز موارد بیماری هپاتیت A حاد علامت دار طی 10 تا 15 سال گذشته مقرون به صرفه نمی باشد.

در سال 2002 میلادی سازمان جهانی بهداشت گزارشی منتشر کرد که در طی یکسال یک میلیون و چهارصد هزار کودک بعلت بیماریهای عفونی قابل پیشگیری با واکسیناسیون، جانشان را از دست داده اند. ایمن سازی علیه بیماریهای عفونی شایع در کودکان بعنوان مهم ترین گام برای پیشگیری از مرگ زودهنگام اطفال کم سن است و در سطح جهانی بسیار موثر و مقرون به صرفه شناخته شده است.

زمینه واکسیناسیون اقدامی پیشگیرانه بوده و سواد واکسیناسیون و تردید نسبت به واکسن از عوامل تاثیرگذار در این مقوله به نظر می رسد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین نقش سواد واکسیناسیون و تردید نسبت به واکسن بر پذیرش واکسن کووید-19 انجام شد. مواد و روش ها در این مطالعه مقطعی، 2185 فرد بالای 18 سال تحت پوشش مراکز بهداشتی شهری و روستایی از سه شهرستان دشتستان، دشتی و کنگان استان بوشهر در سال 1400 به روش چند مرحله ای انتخاب و به شیوه آنلاین بررسی شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه ای 5 بخشی مشتمل بر اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه تردید واکسیناسیون، سواد واکسیناسیون، نگرش در مورد واکسن و پذیرش واکسن کووید-19 بود. داده ها توسط نرم افزار SPSS ویرایش 22 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها میانگین سن افراد شرکت کننده در این مطالعه 11/01±, 34/1 بود. از مجموع 2185 فرد شرکت کننده در مطالعه، 1417 نفر (64/6 درصد) تمایل به دریافت واکسن داشتند. میانگین و انحراف معیار سواد عملکردی و انتقادی به ترتیب 3/08±, 11/21 و 5/2±, 24/81 بود. میانگین و انحراف معیار تردید نسبت به واکسن 4/2±, 14/9 بود. نتایج مطالعه نشان داد که پذیرندگان واکسن بیشتر مردان (0/013=P)، افراد با تحصیلات بالاتر (0/009=P) و افراد مطلقه و مجرد (0/044=P) بودند. همچنین سن نیز با پذیرش واکسن ارتباط داشت (0/015=P). سواد انتقادی، نگرش نسبت به واکسن و تردید نسبت به واکسن با پذیرش واکسن در ارتباط بودند (0/001>P). براساس مدل رگرسیون لجستیک، نگرش نسبت به واکسن 1/095=(B)EXP، 0/001>P)، تردید نسبت به واکسن (0/846=(B)EXP، 0/001>P)، سن (1/012=(B)EXP، 0/030=P) و وضعیت تاهل (0/007=P) پیشگویی کننده پذیرش واکسن کووید-19 بودند و افراد متاهل نسبت به مجرد شانس پذیرش کمتری داشتند (0/691=(B)EXP، 0/007=P). نتیجه گیری براساس نتایج مطالعه، به منظور بهبود پذیرش واکسن باید تردید نسبت به واکسن را برطرف کرده و نگرش مثبتی نسبت به واکسن بویژه در افراد متاهل و جوانان ایجاد نمود. در این رابطه ارایه اطلاعات به منظور افزایش سواد واکسیناسیون تاثیر چندانی بر افزایش پذیرش واکسن نخواهد داشت.

مقدمه: سرخک یک بیماری ویروسی تنفسی مسری است که در حال حاضر همچنان درکشورهای در حال توسعه شیوع دارد. در سال های اخیر، در ایران نیز بروز سرخک در بالغین و نظامیان گزارش شده است.مواد و روش کار: این مطالعه، یک مطالعه تحلیلی می باشد که در آن دو گروه از بالغین، قبل از واکسیناسیون ضد سرخک و بعد از آن مورد مطالعه قرار گرفتند. همچنین مطالعات قبلی انجام شده در مورد وضعیت ایمنی بالغین در برابر سرخک جمع آوری شد و توصیه های آنها مشخص و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: در دو مطالعه انجام شده در نظامیان مشخص شد که قبل از واکسیناسیون بیشتر از 22.5% افراد بالغ در مقابل سرخک حساس هستند که این مقدار بعد از واکسیناسیون، به کمتر از 2.2% تقلیل یافت و شیوع سرخک در بین نظامیان کنترل شد. همچنان طبق گزارش وزارت بهداشت و آموزش پزشکی هیچگونه بیماری سرخک بعد از واکسیناسیون دیده نشد.بحث: طی سال های قبل، مطالعاتی در مورد سرخک در ایران انجام شده بود که شیوع بیماری سرخک را در بالغین نشان می داد که توصیه به واکسیناسیون ضد سرخک داشتند. بنابراین، وزارت بهداشت اقدام به واکسیناسیون سراسری سنین بین 25-5 سال نمود. لذا در آینده در صورتی که افراد بالغ بخصوص نظامیان به علت کاهش ایمنی، نسبت به سرخک حساس شوند، یعنی بروز بیماری در سربازان مشاهده گردد، توصیه می شود وزارت بهداشت جهت جلوگیری از شیوع سرخک حساس تمام سربازان و افراد بالغ در شرف استخدام را قبل از شروع به خدمت برضد سرخک واکسینه نماید تا در آینده شاهد این بیماری باشیم.

مجموعه متنوعی از واکسن های موفق و نسل اول SARS-CoV-2 نقش بزرگی در تلاش ها برای تحت کنترل درآوردن پاندمی COVID-19 ایفا کرده اند. اگر چه توزیع ناعادلانه واکسن ها، هنوز بسیاری از جوامع را آسیب پذیر می کند. چالش های مرحله بعدی در این زمینه عبارتند از: بهینه سازی ایمونولوژیک (چند وقت یکبار و چگونگی آن) و بهترین رویکردها جهت ایجاد ایمنی باثبات در آینده به منظور محافظت در برابر انواع دیگر ویروس ها، بویژه در کودکان است. احتمالاً چشم انداز تولید واکسن و فناوری در این زمینه متفاوت و متنوع می شود که اکنون ارزیابی رویکردهای آینده ضرورت دارد: در حالی که بعضی از تولیدکنندگان به دنبال تقویت پی درپی نسل اول واکسن ها هستند، برخی دیگر از آنها براساس تغییر پی درپی توالی های فعلی ویروس، به دنبال دستیابی به واکسن های چند ظرفیتی یا استراتژی های پان کروناویروس هستند.