مقدمه: با توجه به اهمیت ثبات دینامیک مچ پا در اجرای موفق فعالیتهای ورزشی، این مطالعه به بررسی ثبات دینامیک مفصل مچ پا پس از استفاده از کینزیوتیپ میپردازد و نقش آنرا در دو گروه پای طبیعی و پرونیت بررسی می کند. موارد و روش ها: در این مطالعه 31 ورزشکار سالم (15 نفر پای طبیعی و 16 نفر پای پرونیت) 20 تا 30 ساله شرکت کردند. تعادل دینامیک آزمودنی ها از طریق تست تعادل ستاره، قبل و بعد از استفاده از کینزیوتیپ در مچ پا مورد ارزیابی قرار گرفت. از آزمون "تی مستقل" برای مقایسه دو نوع پا در دو زمان قبل و بعد از کینزیوتیپ و از آزمون "تی زوجی" برای مقایسه قبل و بعد از کینزیوتیپ در کل آزمودنی ها و هریک از گروه ها استفاده شد (05/0≥ α ). یافته ها: قبل از استفاده از کینزیوتیپ و بعد از آن، تفاوت معنیداری بین دو گروه پای طبیعی و پرونیت در همه جهات حرکتی وجود نداشت (05/0≤ P) و فقط در جهت خلفی قبل از کینزیوتیپ اختلاف معنی دار بود (04/0=P). همچنین در مقایسه قبل و بعد از استفاده از کینزیوتیپ در کل آزمودنی ها، تفاوت معنیدار در جهات قدامی، خلفی، قدامی-داخلی، خلفی-داخلی، و خلفی-خارجی مشاهده شد که در بررسی جداگانه هریک از گروه ها، این تفاوت ها در گروه پرونیت بیشتر بود (05/0≥ P). نتیجه گیری: استفاده از کینزیوتیپ می تواند ثبات دینامیک مچ پا را افزایش دهد و این تفاوت در پای پرونیت بیشتر است.