میزان های مرگ و بروز سرطان در دنیا رو به افزایش بوده و در حال حاضر سرطان دومین عامل مرگ در بسیاری از کشورهای پیشرفته است. در کشورهای در حال توسعه نیز با تغییر ساختار سنی جمعیت به دلیل افزایش امید به زندگی، کنترل بیماری های عفونی و کاهش تعداد افراد خانواده، سرطان بزودی علت شاخص مرگ و میر خواهد شد. با توجه به اینکه کشورهای در حال توسعه فقط 5% از منابع را برای کنترل سرطان در اختیار دارند، بنابراین باید سریعا برنامه هایی را برای کنترل بیماری تدارک ببینند. گروه پژوهشی بیماری های پستان وابسته به جهاد دانشگاهی علوم پزشکی تهران در راستای فعالیت های پژوهشی خود در زمینه سرطان پستان به این نتیجه رسید که بدون دستیابی به آمارهای صحیح درباره میزان های وقوع سرطان (بروز، مرگ،...) امکان انجام تحقیقات دقیق و ارایه برنامه های کنترل سرطان مقدور نخواهد بود. با توجه به سابقه ثبت موارد سرطان در کشور و عدم جامعیت اطلاعات آن، نیاز به دستیابی به روش های نوین برای ثبت موارد سرطان مطرح شد تا بتوان امکان موفقیت این اقدام را افزایش داد. در این راستا، طبق یک طرح پیشنهادی نیاز به برنامه ریزی برای ثبت موارد سرطان (ترجیحا سرطان پستان و سرطان گردن رحم در زنان شهر تهران) ارایه شد. این طرح پیشنهادی در واقع یک برنامه ریزی برای برنامه ریزی بوده که در آن با توجه به ضرورت برنامه ریزی دقیق برای ثبت موفق، نیاز به تشکیل گروه برنامه ریزی مطرح شد. پس از کسب موافقت طرح پیشنهادی در آذر ماه سال 1377، گروه برنامه ریزی تشکیل شده و شروع به فعالیت کرد. گروه برنامه ریزی قبل از اقدام به تدوین برنامه، یک مطالعه کیفی انجام داد و در طی این مطالعه با صاحب نظران متعددی که در امر ثبت سرطان در کشور فعالیت داشتند، گفتگو کرده و یا مطالب آنها را مطالعه کرد. تعدادی از متخصصین جراحی، پاتولوژی، کموتراپی و رادیوتراپی نیز مورد مصاحبه قرار گرفته و به تعدادی از مراکز ارایه خدمات (عمدتا بیمارستان و مراکز پاتولوژی) مراجعه شده و با مسوولین آنها گفتگو شد. هدف عمده از این مطالعه دستیابی به مشکلات و راهکارهای ثبت سرطان در کشور و دستیابی به سیر تشخیصی – درمانی دقیق از بیماران مبتلا به سرطان پستان و سرطان گردن رحم بود. با گروهی از زنان مبتلا، به سرطان نیز گفتگو شد و هدف آن دستیابی به راهکارهای مناسب برای ایجاد ارتباط با بیماران در حین عملیات ثبت بود. گروه برنامه ریزی سپس عمده کتابهای مربوط به عملیات ثبت سرطان را مطالعه کرده و یک بررسی جامع راجع به تاریخچه ثبت سرطان در دنیا و در ایران انجام داد. برنامه حاضر عبارت از برنامه استراتژیک ثبت موارد سرطان پستان و سرطان گردن رحم در زنان شهر تهران است و مسلما برای امکان عملیاتی کردن این برنامه نیاز به برنامه تفصیلی است که متعاقبا طراحی و ارایه خواهد شد. اصول این برنامه به شرح زیر است: ثبت موارد سرطان پستان و سرطان گردن رحم، یک استراتژی برای کنترل این دو نوع سرطان است که نهایتا رسالت مرکز ثبت را یعنی «ارتقا سطح سلامتی زنان» را تحقق می بخشد. اهداف اختصاصی عمده به تفکیک مبتلایان به سرطان پستان و سرطان گردن رحم (در سال) عبارت از تعیین میزان های بروز و مرگ است. هدف کاربردی عبارت از ایجاد بانک اطلاعاتی مناسب برای کمک به برنامه های کنترل سرطان و طرح های تحقیقاتی است. خط مشی ها بطور کلی عبارت از عدم تغییر استراتژی تا دستیابی به داده های کامل و معتبر، امکان تغییر در روش های ثبت (منطبق با تغییرات محیط)، مراعات ضوابط اخلاقی، امکان استفاده از روش های نوین، تاکید بر آموزش پرسنل، تاکید بر عملکرد علمی و استفاده از شاخص های کنترل کیفیت است. اصول و روش های ثبت سرطان پستان و سرطان گردن رحم به شرح زیر است: سیستم ثبت سرطان پستان و سرطان گردن رحم در زنان شهر تهران، یک «سیستم ثبت جمعیتی» است، که به ثبت موارد جدید (پس از شروع فعالیت مرکز ثبت) اقدام می کند. هر سیستم ثبت جمعیتی باید جمعیت معینی را در محدوده جغرافیایی معین تحت پوشش داشته باشد. جمعیت تحت پوشش در این برنامه شامل زنان شهر تهران (تمامی گروههای سنی) است. شهر تهران مطابق تعریف مرکز آمار ایران شامل شهر تجریش و شهر ری نیز بوده و طبق گزارش مرکز آمار، جمعیت زنان شهر تهران در سال 1375 حدود 899/289/3 نفر بوده است (جمعیت هر سال باید تخمین زده شود). طبق تعریف، بیمارانی ساکن در شهر تهران محسوب می شوند که 6 ماه قبل از تشخیص بیماری ساکن در شهر تهران باشند. برای دستیابی به اهداف سیستم ثبت در راستای تحقق جمع آوری داده های صحیح از تمامی مبتلایان، اقدام به طراحی شیوه های نوین شده است. این سیستم ثبت دارای 3 ظام است: - نظام جمع آوری داده ها، در این نظام، پرسنل مرکز ثبت در مراکز ارایه خدمات، خلاصه داده های بیماران را از روی پرونده آنها به فرم خاصی منتقل کرده و به همراه کپی از مدارک مورد نظر به مرکز ثبت منتقل می کنند. روش جمع آوری داده ها در این نظام، عمدتا به «روش فعال» است. - نظام جذب بیماران: در این نظام، افراد شاغل در مراکز ارایه خدمات (همکاران مستقر) با بیماران مبتلا گفتگو کرده و پس از کسب اطلاعات محدودی، افراد واجد شرایط را به مرکز ثبت ارجاع می دهند. - نظام هدایت: در این نظام، اطلاعات مورد نیاز و مشاوره به بیماران ارجاع شده توسط نظام جذب به مرکز ثبت ارایه می شود. مراحل اجرایی سیستم ثبت در 3 فاز (فاز مقدماتی – فاز اول اجرایی – فاز دوم اجرایی) طراحی شده است. فاز مقدماتی به جهت انجام فعالیت های هماهنگی و پشتیبانی است. فاز اول اجرایی به منظور شروع فعالیت ها و تصحیح روش ها و استاندارد کردن فعالیت ها بوده و فاز دوم اجرایی به منظور انجام مستمر عملیات ثبت است. ساختار سیستم ثبت و شرح وظایف پرسنل، طرح ها (برنامه های فرعی که پیش نیاز برنامه اصلی هستند مانند برنامه های آموزشی پرسنل مرکز ثبت، برنامه نرم افزاری جهت پردازش و آنالیز داده ها و...) زمان بندی دقیق فعالیت ها و بودجه از مواردی هستند که در برنامه تفصیلی طراحی خواهند شد.

امید از دیدگاه بیماران مبتلا به سرطان پستان در فرهنگهای مختلف یکسان نیست. هدف از این مطالعه کیفی درک دیدگاهها و نقطه نظرات زنان ایرانی مبتلا به سرطان پستان نسبت به مفهوم امید است. در این مطالعه از مصاحبه عمیق (In-depth interview) استفاده شد. تعداد 34 خانم مبتلا به سرطان مراجعه کننده به درمانگاه پیگیری که تمایل به شرکت در مطالعه داشتند دعوت به مصاحبه شدند. مصاحبه ها در محل کلینیک بیماریهای پستان جهاد دانشگاهی انجام شده و حداکثر هر مصاحبه یک ساعت بود. در این مصاحبه ها شرکت کنندگان تجربیات خود را در مورد امید در زندگی از ابتدای بیماری تا زمان مصاحبه بیان می کنند. تمام مصاحبه ها ضبط و رونویسی شد و موضوعات اصلی آنها استخراج شد. %77 متاهل و %23 بیوه بودند. 88% با سواد و 61% آنها تحصیلات تا سطح دیپلم داشتند. از نظر تعداد فرزند 71% دو تا سه فرزندو یک نفر هیچ فرزندی نداشت. از نظر وضعیت شغلی 73% خانه دار بودند از نظر نوع درمان 79% هر سه درمان جراحی شیمی درمانی، رادیوتراپی را گرفته بودند. 19 نفر جراحی برداشتن کامل پستان(MRM)  و 44% جراحی حفظ پستان شده بودند.در مصاحبه های انجام شده تم های اصلی استخراج شده شامل دو محور اصلی و 8 محور فرعی می باشد: محورهای اصلی: 1) گذر گاهی به سوی اهداف مطلوب (مسیرهای امید)، 2) انگیزش لازم برای استفاده از این گذر گاهها (عاملیت امید).مسیرهای امید شامل: 1) مسیری سرشار از حس زندگی 2) در مسیر هدف و با نظری به آینده 3) در مسیر خداوند بودن 4) اعتماد به پزشک در مسیر هدف 5) اعتمادبه اطرافیان در مسیر هدفعاملیت امید شامل: 1) واقع نگری در زندگی خود 2) حس زندگی تازه ای در خود 3) پی گیری درمانبه نظر می رسد بیمارانی که مبتلا به سرطان پستان هستند نیاز زیادی به توجه پزشک معالج دارند. با توجه به نقش حمایتی خانواده توجه به آموزش در ابعاد مختلف خانواده بیماران می تواند در افزایش امیدواری موثر باشد. همچنین توجه بیشتر به روحیه بیماران و ایجاد شادی برای آنان در امید بخشی آنان موثر است.

مطالعه حاضر یک تحقیق نیمه تجربی است که به منظور بررسی اثر آموزش خودآزمایی پستان به عنوان یک روش غربالگری سرطان پستان، به معلمین، در چهار منطقه مرکزی آموزش و پرورش شهر تهران انجام شده است.بدین منظور از چهار نقطه 6، 10، 11 و 12، با انتخاب تصادفی مناطق 6 و 12 به عنوان گروه مورد و مناطق 10 و 11 به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شدند. مداخله انجام شده در گروه مورد، آموزش خودآزمایی پستان به نمونه ای از کل جمعیت بود. این نمونه شامل یک نفر (مراقب بهداشتی و یا یک داوطلب) از هر مدرسه بوده است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود که پس از توجیه افراد توسط یک کارشناس مامایی، بوسیله خود آنان تکمیل شده است.این پرسشنامه در سه مرحله به نمونه ای از کل جمعیت مورد و شاهد داده شده است. مرحله اول قبل از آموزش و مرحله دوم و سوم پس از آموزش و به فاصله شش ماه از یکدیگر بود.برای دستیابی به اطلاعات جمعیت مورد علاوه بر پرسشنامه فوق، داده های مربوط به توزیع عوامل خطر سرطان پستان و نیز میزان بروز و شیوع بیماری فوق بین کل جمعیت مورد، با کمک رابطین مدارس جمع آوری شد.نتایج نشان داد که قبل از آموزش 64 درصد از جمعیت مورد و شاهد در زمینه خودآزمایی پستان، ابزار اطلاع نمودند و شایعترین منبع اطلاعاتی آنان، دوستان (25%) بوده است. همچنین فقط 5% از جمعیت مورد و شاهد خودآزمایی پستان را بطور منظم انجام می داده اند که شایعترین علت عدم انجام خودآزمایی را ندانستن روش انجام آن (34%) ذکر نمودند. 36% از جمعیت تحت مطالعه، علت عدم مراجعه به پزشک جهت معاینه کلینیکی را عدم ضرورت آن بیان کردند.پس از آموزش، 90% از جمعیت مورد در زمینه خودآزمایی پستان، ابراز اطلاع نمودند. همچنین 60% از جمعیت مورد خودآزمایی پستان را انجام می دادند که از این تعداد در 12 درصد بطور منظم و ماهانه بوده است. بطور کلی بدنبال آموزش سطح آگاهی و عملکرد جمعیت مورد ارتقا یافت ولی در بینش آنان تغییر محسوسی یافت نشد. عوامل موثر بر عملکرد بانوان، سن، وضعیت تاهل، مراجعه پزشکی برای بیماری زنان و سابقه مشکل پستان بوده است. در ابتدای مطالعه هشت نفر از گروه مورد (حدود 4000 نفر) مبتلا به سرطان پستان بودند که بیماری آنان در زمانهای متفاوتی قبل از مطالعه تشخیص داده شده بود. از این افراد کمترین سن ابتلا 33 سالگی و بیشترین آن 49 سالگی بوده است.با توجه به شناسایی محدودیتها و مشکلات اجرایی برای آموزش بانوان از طریق آموزش رابطین آنان و با توجه به تاثیر این روش آموزشی، می توان برای استفاده فراگیر از آن برای بانوان با حداقل سود دیپلم برنامه ریزی کرد.

ماموگرافی یکی از انواع روش های غربالگری و تشخیص سرطان پستان است. از آنجا که انجام ماموگرافی معمولا همراه با نوعی اختلال روحی روانی است، لذا بانوان در انجام آن با مشکلاتی مواجه هستند.این مطالعه به بررسی اضطراب و افسردگی در بانوان مراجعه کننده به کلینیک ماموگرافی پرداخته است. در مجموع 1147 زن به هنگام مراجعه به کلینیک های ماموگرافی با یک پرسشنامه استاندارد مورد ارزیابی قرار گرفتند و نتایج نشان داد که بر اساس معیارها و امتیازات بدست آمده 27% از بانوان در معرض اختلال اضطراب و 14% از آنان در معرض اختلال افسردگی قرار داشتند. همچنین نتایج ماموگرافی نشان داد که فقط 7% از بانوان مشکوک به سرطان پستان بوده اند. هنگامی که امتیاز اضطراب و افسردگی بانوان با تشخیص ماموگرافی آنان مقایسه شد، تحلیل داده ها نشان داد که رابطه ای بین تشخیص ماموگرافی و میزان اضطراب و افسردگی وجود ندارد. در این مطالعه بانوانی که از تحصیلات کمتر برخوردار بودند، اضطراب بیشتری را به هنگام ماموگرافی از خود بروز دادند. درمورد افسردگی نیز بانوان بی سواد بیشتر دچار اختلال بودند. همچنین اختلال اضطرابی در بانوان جوان تر و اختلال افسردگی در بانوان مسن تر بیشتر مشاهده شد، اگرچه این رابطه از نظر آماری معنی دار نبود.به طور کلی نتایج این پژوهش نشان می دهد که برای کاهش اضطراب و افسردگی در بانوانی که جهت انجام ماموگرافی مراجعه می کنند، لازم است افرادی که از آموزش کمتری برخوردارند و گروههای سنی خاص، مورد توجه بیشتری قرار گرفته و راهنمایی های لازم برای آنان فراهم شود.

این مطالعه بر آن است تا پایایی و ورایی نسخه فارسی پرسشنامه اندازه گیری "کیفیت زندگی" در بیماران مبتلا به سرطان (QLQ-C30) و پرسشنامه تکمیلی ویژه اندازه گیری "کیفیت زندگی" در بیماران مبتلا به سرطان پستان (QLQ-BR23) متعلق به سازمان اروپایی تحقیق و درمان سرطان (European Organization for Research and Treatment of Cancer-EORTC) را بیازماید. نسخه انگلیسی زبان پرسشنامه ها به فارسی ترجمه شده و پس از تصویب قالب نهایی توسط گروه مطالعاتی "کیفیت زندگی" در سازمان EORTC در مطالعه حاضر بکار برده شد. پرسشنامه ها در دو زمان برای نمونه ای از 168 بیمار مبتلا به سرطان پستان که به تازگی بیماری در آنها تشخیص داده شده بود بکار برده شد. تقریبا تمامی بیماران (99%) سوالات را بخوبی درک کرده و پذیرفتند. در اندازه گیری پایایی مقدار ضریب Cronbach’s alpha در مورد مقیاسهای چند گزینه ای در پرسشنامه اندازه گیری کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان (QLQ-C30) از0.48-0.95 در مصاحبه اول و بین 0.52-0.98 هنگام پاسخگویی به پرسشنامه در زمان پیگیری متغیر بود. در پرسشنامه تکمیلی ویژه سرطان پستان (QLQ-BR23) مقدار این ضریب در مورد مقیاسهای چند گزینه ای از 0.63-0.95 در مصاحبه اول و از 0.72-0.92 در زمان پیگیری متغیر بود. تحلیل روایی پرسشنامه اندازه گیری کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان (QLQ-C30) با استفاده از روش همخوانی بین مقیاسها (Inter Scale Correlation) انجام شد. تقریبا تمامی مقیاسهای که از نظر مفهومی با یکدیگر مرتبط بودند از نظر آماری در جهت مورد انتظار همبستگی داشتند. همچنین روش مقایسه گروههای شناخته شده برای تحلیل روایی در هر دو پرسشنامه بکار برده شد (Known groups comparison). نتایج نشان دادند که هر دو پرسشنامه قادر به افتراق بین زیر گروههای متفاوت بیماران از نظر وضعیت بالینی و عملکردی هستند.

در کشور ایران انجام غربالگری سرطانها به ویژه غربالگری سرطان پستان واژه ای نوین و عمل به آن در قدمهای اولیه تکوین می باشد. این مطالعه بر آن است که مفهوم غربالگری را به دو روش متفاوت به بانوان ساکن در دو منطقه 2 و 16 شهر تهران شناسانده و آنان را ترغیب به انجام آن بنماید. با توجه به اهمیت تاثیر گذاری ارتباط شفاهی در فرهنگ ویژه مردم ایران، دو روش متفاوت دعوت به شکل دعوت کتبی و دعوت تلفنی بانوان در ترغیب آنان جهت انجام معاینه بالینی پستان مورد مقایسه قرار گرفت. در نهایت میزان پذیرش بانوان از هر دعوت بصورت مجزا ارزیابی شد. لازم به ذکر است که جهت تسهیل مراجعات بانوان، معاینه بالینی به صورت رایگان توسط جراح صورت میگرفت. میزان هزنیه مورد نیاز در تحقق هر دو روش دعوت محاسبه و مقایسه شد و براساس آن این نتایج بدست آمد. منطقه 2: در مجموع 680 دعوت کتبی توزیع شد و میزان پاسخ دهی بانوان6.7%  بود. در بین 205 دعوت تلفنی موفق، 33.3% بانوان جهت انجام معاینه بالینی مراجعه نمودند. تفاوت بین میزان پاسخدهی بانوان به دو روش دعوت از نظر آماری معنی دار بوده است. اکثر بانوان بالاتر از 35 سال می باشند. (n=680) 94% در دعوت کتبی و (n=205) 67% در دعوت تلفنی) و این تفاوت معنی دار می باشد. همچنین تفاوت قابل توجهی بین میزان اشتغال بانوان و میزان تحصیلات آنها در بین دو روش وجود داشت. شایعترین علت عدم مراجعه بانوان، تحت مراقبت پزشک از قبل بودن، می باشد. و بدنبال آن نداشتن وقت، عدم وجود مشکل پستانی و مشکلات عدم دسترسی به مرکز میباشد. در این زمینه وضعیت شغلی، وضعیت تاهل و میزان تحصیلات نقش معنی داری را ایفا نمی نمود. منطقه 16: در این منطقه مجموعا 390 دعوت کتبی توزیع شد و 6.4% بانوان به دعوت پاسخ دادند. بین 205 دعوت تلفنی موفق نیز2.7%  بانوان مراجعه نمودند و این تفاوت از نظر آماری معنی دار می باشد. سن بانوان در گروه دعوت تلفنی بصورت معنی داری پایین تر از گروه دعوت کتبی بوده است (به ترتیب 52% بانوان در گروه دعوت تلفنی در مقابل 22% بانوان گروه دعوت تلفنی زیر 35 سال بوده اند) و نیز خانمهای مخاطب در دعوت تلفنی بیشتر از خانمهای مخاطب در دعوت کتبی شاغل بوده اند. این تفاوت در مورد وضعیت تاهل و نیز سطح تحصیلات بانوان صدق میکند. شایعترین علت عدم مراجعه جهت معاینه بالینی پستان نداشتن وقت و بدنبال آن عدم وجود مشکل پستان بوده است. میزان هزینه سرانه به ازای هر مراجعه کننده در منطقه 2 در دعوت کتبی 804.35 تومان و در دعوت تلفنی 3700 تومان بوده است. که با توجه به حجم نمونه و میزان پاسخدهی بانوان و با در نظر گرفتن حدود اطمینان 95% ، تفاوت این دو از نظر آماری معنی دار می باشد. در منطقه 16 هزینه سرانه در دعوت کتبی 1128 تومان و در دعوت تلفنی 2158.3 تومان می باشد که این تفاوت معنی دار می باشد. میزان پوشش بانوان (با بودجه مشخص) در دعوت کتبی در هر دو منطقه از دعوت تلفنی بالاتر می باشد. در مجموع بنظر می رسد که استفاده از دعوت نامه کتبی از نظر هزینه و میزان پوشش بانوان با بودجه محدود، عملی تر بوده و نیاز به نیروی انسانی کمتری داشته باشد ولی میزان پاسخدهی به دعوت تلفنی در مجموع بسیار بیشتر از دعوت کتبی می باشد. بنابراین انتخاب هر روش دعوت بستگی به امکانات موجود و میزان پاسخدهی مورد انتظار دارد. بدیهی است که میزان پاسخدهی با ارتقا میزان آگاهی و نگرش بانوان به مفهوم غربالگری سرطان پستان افزایش خواهد یافت.

هدف این مطالعه مقایسه اطلاعات حاصل از مشاوره تلفنی با نتایج معاینه بالینی، در تشخیص بیماریهای پستان می باشد. در این مطالعه تماس های تلفنی سرویس صدای مشاور مرکز بیماریهای پستان با یافته های بالینی متخصصین همان مرکز مورد مقایسه قرار گرفتند. از 2500 تماس تلفنی که در طی مدت مطالعه صورت گرفت 600 نفر که مشکلات تشخیصی داشتند جهت ارزیابی بیشتر ارجاع شدند که 102 نفر از آنها توسط جراحان مرکز مورد معاینه قرار گرفتند. در مجموع 102 بیمار وارد مطالعه شدند میانگین سنی آنان 35 سال (با انحراف معیار 10.4) و غالبا تحصیلکرده (83%) بودند. شایعترین شکایات آنان شامل توده پستان (41%) و درد پستان (34%) بود. ضریب توافق (کاپا) بین مشاور و معاینه کننده در تشخیص بیماری در کل 55% بود که طبق طبقه بندی استاندارد کاپا در حد خوب برآورد می گردد. در تشخیص بیماریهای خوش خیم پستان میزان توافق بالاتر از سرطان پستان (کاپا =0.46) بود. در بخشی دیگر از مطالعه که 72 بیمار توسط یک پزشک آموزش دیده جهت بررسی و تشخیص بالینی بیماریهای پستان مورد مشاوره قرار گرفتند، میزان کاپا، توافق خیلی خوبی (79%) را بین مشاور و معاینه کننده نشان داد. در تشخیص سرطان پستان نیز این ضریب در حد خیلی خوب (0.68) تعیین گردید.یافته های مطالعه بر نقش اطلاعاتی مهم این سرویس مشاوره و بخصوص تاثیر تجربه بالینی در ارایه یک مشاوره بهتر تاکید می نماید. جهت تعیین مزایای اقتصادی و کاربردی مصاحبه تلفنی مطالعات بیشتری مورد نیاز می باشد.

هدف این مطالعه مقایسه اطلاعات حاصل از مشاوره تلفنی با نتایج معاینه بالینی، در تشخیص بیماریهای پستان می باشد. در این مطالعه تماس های تلفنی سرویس صدای مشاور مرکز بیماریهای پستان با یافته های بالینی متخصصین همان مرکز مورد مقایسه قرار گرفتند. از 2500 تماس تلفنی که در طی مدت مطالعه صورت گرفت 600 نفر که مشکلات تشخیصی داشتند جهت ارزیابی بیشتر ارجاع شدند که 102 نفر از آنها توسط جراحان مرکز مورد معاینه قرار گرفتند.در مجموع 102 بیمار وارد مطالعه شدند میانگین سنی آنان 35 سال (با انحراف معیار 10.4) و غالبا تحصیلکرده (83%) بودند. شایعترین شکایات آنان شامل توده پستان (41%) و درد پستان (34%) بود. ضریب توافق (کاپا) بین مشاور و معاینه کننده در تشخیص بیماری در کل 55% بود که طبق طبقه بندی استاندارد کاپا در حد خوب برآورد می گردد. درتشخیص بیماریهای خوش خیم پستان میزان توافق بالاتر از سرطان پستان (کاپا=0.46) بود.در بخشی دیگر از مطالعه که 72 بیمار توسط یک پزشک آموزش دیده جهت بررسی و تشخیص بالینی بیماریهای پستان مورد مشاوره قرار گرفتند، میزان کاپا، توافق خیلی خوبی (79%) را بین مشاور و معاینه کننده نشان داد. در تشخیص سرطان پستان نیز این ضریب در حد خیلی خوب (68%) تعیین گردید.یافته های مطالعه بر نقش اطلاعاتی مهم این سرویس مشاوره و بخصوص تاثیر تجربه بالینی در ارایه یک مشاوره بهتر تاکید می نماید. جهت تعیین مزایای اقتصادی و کاربردی مصاحبه تلفنی مطالعات بیشتری مورد نیاز می باشد.

یک مطالعه توصیفی به روش مقطعی طراحی شد تا به بررسی وضعیت  اطلاع رسانی به بیماران سرطانی بطور عام و بیماران مبتلا به سرطان پستان بطور خاص در ایران بپردازد.بدین منظور با مراجعه حضوری یک پرسشگر خانم آموزش دیده به مرکز آموزشی درمانی مجتمع بیمارستانی امام خمینی در تابستان سال 1380 بیماران سرطانی مراجعه کننده در مراحل مختلف تشخیصی و درمانی و نیز متخصصان بالینی اعم از پزشکان و پرستاران درگیر در مراقبت از بیماران سرطانی به مطالعه وارد شدند.ابزار بکار برده شده در مطالعه نسخه فارسی پرسشنامه های استاندارد متعلق به اتحادیه چند ملیتی مراقبتهای حمایتی در سرطان (MASSCC=Maluti National Association of Supporive Care in Cancer) طراحی شده در دو قالب برای بیماران سرطانی و بستگانشان و نیز متخصصان بالینی است. هر پرسشنامه شامل مشخصات جمعیتی و سوالاتی در زمینه میزان آگاهی بیماران در مورد سرطانها و منابع مورد استفاده ایشان است. در مدت 4 ماه اطلاعات لازم در مورد 310 بیمار مبتلا به سرطان و بستگانشان و 71 نفر از متخصصان بالینی جمع آوری شده و توسط نرم افزار آماری SPSS مورد تحلیل آماری قرار گرفتند. بیشتر بیماران و نیز متخصصان بالینی تحت مطالعه در گروه سنی 45-31 سال بودند.در مجموع 51 نفراز بیماران مبتلا به سرطان پستان و بستگانشان (%17) مورد مطالعه قرار گرفتند که عمده نیازهای اطلاعاتی ابزار شده توسط این گروه در مورد بیماری و درمان آن بوده است.بیشتر جمعیت بیماران تحت مطالعه ابزار داشته اند که هنگام معالجه مطالب نوشته شده ای در مورد سرطان (%91)، درمان (%87) و علایم ناشی از درمان (%87) دریافت نداشته اند.یافته های مطالعه نشان می دهد که از نظر 30% از بیماران تحت مطالعه کمتر از 20% بیماران مبتلا به سرطان از تشخیص واقعی بیماری خود آگاهی دارند و این در حالی است که درصد عمده ای از متخصصان بالینی نیز (%54) ابزار داشته اند که به کمتر از20% بیماران مراجعه کننده تشخیص واقعی بیماری را منتقل می سازند.همچنین  66% از بیماران بیان داشتند که توسط پزشک متخصص از بیماری خود آگاهی یافته اند. بیشترین متخصصان بالینی (%66) ابراز داشته اند که در صورت درخواست بیمارانشان تمایل به ارایه مطالبی بیشتر در مورد بیماری داشته و عمده ترین علل محدودیت در امر انتقال اطلاعات به بیماران را درخواست خانواده بیماران مبنی بر عدم افشای تشخیص بیماری به بیمار (%18) و سپس محدودیت های زمانی (%16) عنوان داشته اند.بیشترین جمعیت بیماران و بستگانشان (%97) تمایل به دریافت اطلاعات بیشتری داشته و عمده ترین نیازهای اطلاعاتی این گروه بر دو محور اطلاعات مربوط به بیماری و درمان استوار بوده است. همچنین بیماران به تلویزیون (%22) به عنوان یکی از مهمترین منابع دستیابی به اطلاعات در مورد سرطانها اشاره داشته اند.بطور کلی یافته های مطالعه حاضر دال بر آنند که وضعیت اطلاع رسانی به بیماران سرطانی در ایران از چشم انداز مناسبی برخوردار نبوده و امری است که تا کنون توجه چندانی بدان مبذول نگشته است.

به منظور بررسی عوامل خطر سرطان پستان در بیماران ایرانی مبتلا به سرطان پستان، یک مطالعه مورد – شاهد طراحی و در بیمارستان امام خمینی و مرکز بیماریهای پستان اجرا شد. افراد مورد، بیماران مبتلا به سرطان پستان بودند که تشخیص بیماری در آنها بوسیله آسیب شناسی تایید شده بود. افراد شاهد، در بیمارستان امام خمینی زنان بستری در بخشهای جراحی بودند که سابقه بیماری پستان و بیماریهای بدخیم در آنها منفی بود. این افراد در مرکز بیماریهای پستان با همین شرایط از بین مراجعین دندانپزشکی انتخاب شدند. افراد مورد و شاهد از نظر سنی با یکدیگر تطبیق داده شدند. اطلاعات زمینه ای و عوامل خطر مورد بررسی پرسشنامه و طی مصاحبه حضوری جمع آوری شد. در کل، 310 مورد و 292 شاهد تحت بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که خطر سرطان پستان در بین زنان با سابقه مثبت فامیلی بطور معنی داری بیشتر است (95% CI=1.08-6.5 و OR=2.64). هم چنین آخرین زایمان پس از 40 سالگی، خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش می دهد (95% CI=1.08-2.37 و OR=1.6). زنان مجرد در مقایسه با زنان متاهل، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان پستان هستند (95% CI=1.72-9.34 و OR=4). یافته های مطالعه نشان می دهند که در مقوله بهداشت زنان، افراد مجرد، زنان با سابقه مثبت فامیلی سرطان پستان و زنان با سابقه زایمان در سن بالای 40 سال، از نظر سرطان پستان و برنامه های تشخیص زودرس آن باید مورد توجه بیشتری قرار بگیرند.