تقریبا 15% زوجین طبق آمار جهانی نازا هستند. موفقیت میزان لانه گزینی جنین در IVF علی رغم آزمایش های بسیار هنوز در میزان پائین یعنی 15 تا 30 درصد باقی مانده است. فرآیند لانه گزینی جنین بسیار پیچیده و در انسان به دلیل محدودیت های اخلاقی و تجربی، اطلاعات بسیار جزیی است. به علاوه، تنها میزان کمی اطلاعات از سایر گونه ها در دست می باشد. اگر چه استفاده از سایر گونه ها نمی تواند اطلاعات زیادی در انسان بدهد. بنابراین یک مدل آزمایشگاهی برای لانه گزینی جنین درانسان می تواند بسیاری از محدودیت ها را بر طرف کند. هدف از انجام این طرح تهیه مدلی برای مطالعه مراحل مختلف لانه گزینی جنین انسان در محیط آزمایشگاهی و همچنین بررسی تغییرات ساختمانی ایجاد شده در جنین و آندومتریوم در مراحل مختلف لانه گزینی بود. نتایج این مطالعه نشان داد با استفاده از مدل لانه گزینی جنین در محیط آزمایشگاه به ما این امکان را می دهد تا عواملی که سبب افزایش، کاهش یا توقف لانه گزینی می گردد، مشخص کرده و این عوامل را در درمان نازایی یا جلوگیری از حاملگی استفاده کنیم.

در این تحقیق جهت تولید آنتی بادی های مونوکلونال علیه آنتی ژن های سطح سلول اسپرماتوزوآی انسانی پروتئین های سطحی سلول اسپرماتوزو آ مطابق با تکنیک استخراج پروتئین های سطحی با استفاده از خاصیت Salting out توسط Nacl یک مولار صورت گرفت. بعد از تخلیص مجموعه پروتئین های به دست آمده و تعیین غلظت آن، به همراه ادجوانت فروند (کامل در نوبت اول و ناقص در نوبت های بعدی) جهت تحریک سیستم ایمنی موش های ماده Balb/c به کار گرفته شد. تزریق آنتی ژن مورد نظر در کف پای موش و برداشت سلول های فعال شده از طحال صورت پذیرفت. بعد از فیوژن سلول های طحالی و انتخاب کلون های هیبریدوم توسط محیط اختصاصی HAT، سلول های مثبت توسط الایزا انتخاب و بواسطه انجام تکنیک Limiting Dilution، تک کلون مولد آنتی بادی مونوکلونال به دست آمد. بدین ترتیب 5 کلون مولد حاصل شد که جهت بررسی و تحلیل ویژگی آنتی بادیهای تولیدشده مراحل بعدی مطالعه انجام شد. به منظور شناسایی پروتئین اختصاصی هریک از آنتی باد های مونوکلونال آزمون ایونوبلاستینگ انجام گرفت. نتایج آزمون ایونوبلاستینگ نشان داد هریک از 5 آنتی بادی مونوکلونال سه پروتئین را در محدوده 4±80 کیلودالتون شناسایی می نماید. در تایید این مساله، یافته های حاصل از آزمون ایمونوفلورسانس غیرمستقیم سلول های اسپرماتوزوآ، جهت نشان دادن محل حضور آنتی ژن در سطح سلول اسپرماتوزوآ نشان داد که هریک از 5 آنتی بادی مونوکلونال ناحیه «تحت استوایی» (Subequatorial) سراسپرم را شناسایی می نمایند. بنابراین به احتمال زیاد ویژگی هر 5 کلون حاصل شده مشابه است. در ادامه مطالعه جهت بررسی وضعیت واکنش متقاطع آنتی بادی های به دست آمده با سلول های لکوسیتی خون محیطی انسانی و سلول های اسپرماتوزوآی دوگونه Mice، Rat مشخص شد هریک از آنتی بادی های به دست آمده تنها یک باند پروتئینی را در محدوده وزنی 80 کیلودالتون را از مجموعه پروتئین های استخراج شده از سطح لکوسیت های انسانی می شناسد. اما در این رابطه واکنش مشخصی را با اسپرم های دوگونه Mice، Rat نشان ندادند. نتایج حاصل نشان می دهد اپی توپ های اختصاصی شناخته شده توسط آنتی بادی مونوکلونال در داخل این سه پروتئین وجود دارند که دارای غشاء سطح اسپرم هستند، در عین حال اپی توپ مشابه آن در سطح پروتئین تک باندی به دست آمده است که می توان با تخلیص آنتی ژن های مورد نظر به بررسی توالی اسید آمینه ای آن و نقش فیزیولوژیک این پروتئین ها در فعالیت طبیعی سلول اسپرماتوزوآ پرداخت. آنتی بادی های منوکلونال ابزارهای قدرتمندی جهت شناسایی آنتی ژن های اختصاصی محلول و یا مستقر در سطح سلول ها است. مدتها است که استفاده از آن در تحقیقات تولید مثل و جهت شناسایی مولکول های سطحی مستقر در غشاء اسپرم مورد استفاده قرار گرفته است. این تحقیق به منظور شناسایی فاکتورهای موثر در لقاح اسپرم و تخمک انجام و در این ارتباط با بررسی اپی توپ های اختصاصی توسط آنتی بادی های منوکلونال تولید شده، آنتی ژن هایی شناسایی شد که با بررسی نقش فیزیولوژیک آنها می توان تاثیر آنها در لقاح را ارزیابی نمود.

سابقه و هدف: پروتئین PERF15، پروتئینی است با وزن مولکولی 15.5 KDa که بیان اختصاصی را در بافت بیضه نشان داده است. این پروتئین را برای اولین بار در سال 1994 توسط اکو و همکارانش به عنوان عضوی از خانواده Lipid Binding Protein ها به نام Testis Lipid Binding Protein (TLBP)، معرفی کردند. پروتئین PERF15 شباهت توالی زیادی (61%) را به پروتئین میلین P2 و (58%) را به پروتئین پیوند شونده به لیپید آدیپوسیت نشان می دهد. این پروتئین در سلول اسپرم و در حد فاصل بین هسته و آکروزوم، در بخشی به نام پری نوکلئر تکا (Perinuclear Theca) قرار دارد. پروتئین PERF15 همراه با سایر پروتئین های پری نوکلئرتکا در اتصال آکروزوم به هسته نقش دارد و در واقع می تواند یک نقش ابزاری را در فرایند لقاح، از طریق محافظت هسته و قطعات استوایی، ایفا کند.همچنین مطالعات انجام شده روی رت و موش نشان داده است که PERF15 علاوه بر اسپرماتوسیت های پاکی تن و اسپرماتیدها، در ژرم سلهای دچار آپوپتوز نیز بیان می شود که نشان دهنده دخالت این پروتئین در هر دو فرایند اسپرماتوژنز و مرگ برنامه ریزی شده است. با توجه به نقش احتمالی پروتئین PERF15 در باروری اسپرم (از طریق اثرات بیولوژیک مختلف در این سلول)، مطالعه این پروتئین در انسان راهی برای شناسایی علت احتمالی بعضی از موارد ناباروری در انسان است. مطالعه حاضر کوششی برای اثبات حضور پروتئین PERF15 در انسان است. مواد و روش ها: در این مطالعه، ابتدا با استفاده از متد Polymerase Chain Reaction (PCR) و پرایمرهای اختصاصی ژن در رت سعی بر تکثیر قطعات ژنی انسان داشتیم. سپس از اطلاعات موجود در NCBI که مربوط به توالی cDNA پروتئین انسانی بود استفاده کرده و پرایمرهایی اختصاصی برای انسان را طراحی کردیم. یافته ها: انجام واکنش PCR با استفاده از cDNA انسانی دو قطعه با طولهای 400 bp و450 bp را ایجاد کرد که احتمال می دهیم یکی از این قطعات مربوط به cDNA ژن انسان باشد. به علاوه با استفاده از این پرایمرها توانستیم قطعه ژنی را با طول 3000 bp تکثیر کنیم. این پرایمرها بر روی ژنوم انسان محدوده ای را با طول 3083 bp بر روی کروموزوم 8 نشان می دهند. استفاده از آنزیم محدودالاثر PvuII قطعه تکثیر شده 3000 bp را تایید کرده است. از موارد استفاده از نتایج این طرح، تولید پروتئین نوترکیب این پروتئین و ایمونیزه کردن مردان با آن به منظور جلوگیری از باروری اسپرم و ایجاد Male Contraceptive است. ضمنا با بررسی این پروتئین می توان تاثیر آن را در فرآیند باروری مورد مطالعه قرار داد.

فریتین که پروتئین اصلی ذخیره کننده آهن در درون سلول است، نقشی کلیدی در متابولسیم این عنصر بازی می کند. توانایی فریتین در ذخیره آهن نقشی دوگانه شامل مسمویت زدایی آهن و ذخیره آن را به این مولکول می هد. مولکول فریتین مهره داران دارای دو نوع زیرواحد است. یکی زنجیره سنگین (H-chain) با وزن مولکولی 21 کیلودالتون و دیگری زنجیره سبک (L-chain) با وزن مولکولی 19 کیلودالتون. اهمیت سنجش فریتین سرم در تشخیص کم خونی های ناشی از فقر آهن، اختلالات متابولیسم آهن و افزایش بیش از حد آهن خون نظیر تالاسمی و... است. هدف از این مطالعه راه اندازی سیستمی برای اندازه گیری فریتین سرم بود. بدین منظور تهیه فریتین و سپس تولید آنتی بادی منوکلونال و پلی کلونال برعلیه این مولکول مد نظر قرار گرفت. به منظور استخراج و تخلیص فریتین با توجه به مقاومت بالای فریتین نسبت به حرارت، از حرارت دادن بافت هموژنیزه کبد و سپس متد Salting out استفاده شد. به منظور تخلیص بیشتر از کروماتوگرافی ژل فیلتراسیون Recycling Chromatography استفاده گردید. فریتین انسانی تخلیص شده، در چهار مرحله به موش Balb/c تزریق شد و پس از افزایش تیتر آنتی بادی در سرم موش، عمل فیوژن سلول های طحال موش با سلول های SP2.0 صورت گرفت. پس از چهار نوبت کلونینگ، آنتی بادی منوکلونال، از سوپرناتانت کلون های مثبت تخلیص گردید (با استفاده از ستون پروتئین G). به منظور تولید آنتی بادی پلی کلونال، فریتین انسانی به خرگوش تزریق شد و آنتی بادی از سرم خرگوش تخلیص گردید. (با استفاده از ستون سفاروز 4B و لیگاند فریتین). آنتی بادی ها با آنزیم HRP کنژوگه گردیدند و در آزمون الایزای غیرمستقیم برای سنجش فریتین مورد استفاده قرار گرفتند. فریتین به دست آمده از روش فوق درجه خلوص بالایی داشت. بازده این روش معادلμg 100 فریتین خالص به ازای هر گرم بافت کبد بود. شش کلون مولد آنتی بادی منوکلونال ضدفریتین به دست آمد که همگی افینیتی قابل قبولی داشتند نتایج آزمون الایزا نشان داد که بهترین حالت وقتی است که در لایه اول از آنتی بادی منوکلونال و در لایه سوم از آنتی بادی پلی کلونال استفاده شود. از تحقیق فوق می توان نتیجه گیری نمود که روش مورد استفاده در تخلیص فریتین روش مناسبی است و افینیتی آنتی بادی های منوکلونال در حدی است که می توان از آن برای آزمون الایزا استفاده نمود. به منظور انجام آزمون الایزا می توان از آنتی بادی منوکلونال به عنوان Coating و از آنتی بادی پلی کلونال به عنوان آشکارساز استفاده نمود. 1- پیشنهاد می گردد برای افزایش خلوص فریتین حتما از روش Recycling Chromatography استفاده شود. 2- آزمون های Inter assay و Intra assay به منظور تعیین دقت کیت در اندازه گیری فریتین سرم های افراد مختلف طراحی گردد.

هدف از اجرای این طرح، تعیین مجموعه ای از پروتئین های اختصاصی تومورها است که با استفاده از هدف گیری این پروتئین ها به صورت ایمونوتراپی غیر فعال یا فعال در جهت از بین بردن سلول های سرطانی اقدام شود. در این طرح با استفاده از اطلاعات علمی موجود، ژن های کاندید برای استفاده در ایمونوتراپی انتخاب و با تولید آنتی بادی های پلی کلونال و منوکلونال بر علیه پروتئین مربوطه به بررسی خصوصیات این مولکول ها پرداخته شد. در این طرح از روش های استخراج DN A ،RNA ،PCR ،Western Blot ،PAGE-SDS، الیزا، Elispot، ایمونوفلورسانس، ایمونوسیتوشیمی، ایمونوهیستوشیمی، فیوژن سلولی، کشت سلولی و تولید هیبریدوم و بسیاری دیگر روش ها استفاده گردید. در این طرح 4 مولکول Opticin Fibromadulin ،PRELP و Ror1 شناسایی گردید و مشخص شد که این مولکول ها در 100% بیماران لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) عرضه می گردند و بر علیه تمام آنها آنتی بادی های پلی کلونال و منوکلونال ساخته شد. خصوصیات این مولکول ها از نظر وزن مولکولی و برخی خصوصیات دیگر مانند گلیکوزیلاسیون و فسفریلاسیون بررسی شده است و هم اکنون اثرات کشندگی این آنتی بادی ها بر روی سلول های سرطانی در حال بررسی است.

هدف این طرح تولید پروتئین GM-CSF در شیر بزهای ترانسژن است. برای رسیدن به این هدف ابتدا بایستی وکتوری ساخته شود که حاوی توالی کامل ژن یا ORF) GM-CSF cDNA) و قسمت تنظیم کننده (Promotor) باشد.قسمت تنظیم کننده باعث می گردد ژنی که بدان متصل است را در بافت مورد نظر بیان نماید. قسمت های تنظیم کننده بایستی قادر باشند که پروتئین GM-CSF را در سلول های غدد شیری بیان نماید. بدین منظور از قسمت های تنظیم کننده پروتئین هایی بایستی استفاده نمود که به طور اختصاصی در سلول های غدد شیری بیان می گردند. مراحل و فازهای انجام طرح به طور بسیار خلاصه عبارت اند از: 1- تهیه ORF (Open Reading frame) ژن GM-CSF انسانی و کلون نمودن آن. 2- کلون GM-CSF در وکتوری که دارای CMV پروموتور جهت کنترل بیان ژن در کشت سلولی و با روش های RT PCR, Western blotting و بررسی فعالیت آن با انتقال محیط دارای GM-CSF تولید شده برروی سلول های دیگر. 3- تهیه (Cassette) Vector مناسب آن دارای قسمت های تنظیم کننده بیان پروتئین ها در سلول های پستانی و downstream و Upstream ژن باشد. 4- انتقال ORF ژن از پلاسمید قبلی به داخل کاست ساخته شده مذکور. 5- تهیه یک وکتور دارای GFP (Green Fluorescent Protein) بجای ژن GM-CSF برای کنترل اقدامات انجام شده در مراحل بعدی در زیر نور UV به موازات استفاده از کلونهای دارای GM-CSF. جهت اجرای طرح لازم است در اولین مرحله از موش به عنوان مدل استفاده نمود، به گونه ای که اول تزریق به داخل سلول های تخمک تهیه شده از موش انجام و پس از انتقال آن به رحم موش ماده و تولید حیوان ترانسژنیک، مقدار و شدت بیان پروتئین بررسی شود. (در صورت set up شدن سیستم تولید حیوان ترانسژنیک و تثبیت اقدام بر روی موش مرحله بعدی صورت پذیرد.) در آخرین تزریق و انتقال آن به داخل سلول های تخمک تهیه شده از بز و تولید بز ترانسژنیک برابر آنچه در موش انجام شده است. که به دلیل عدم وجود امکانات (نگهداری بز- عدم وجود بودجه) ادامه کار مقدور نبود. استفاده از تکنولوژی تولید حیوان ترانسژن در تولید مواد بیولوژیک، داروها و... از مهمترین نتایج انجام این طرح است.

هدف: پیشرفتهای اخیر در تشخیص و درمان سرطان باعث افزایش بهیودی بیماران سرطانی و از سرگیری زندگی طبیعی است اما داروهای شیمی درمانی بکار گرفته شده در درمان سرطان با آسیب ذخایر فولیکول های تخمدانی منجر به از بین رفتن توان تولیدمثلی شخص می گردد. جداسازی و کشت فولیکول های پریموردیال و پرایمری، چشم انداز جدیدی برای حفظ باروری در بیمارانی است که بدلیل انتقال سلول های سرطانی امکان پیوند بافت تخمدان وجود ندارد. گرچه جداسازی فولیکول های پری آنترال اولیه در بعضی از گونه ها با موفقیت همراه بوده لیکن تلاش در جداسازی و تکوین این فولیکول ها در انسان موفق نبوده است. هدف از این تحقیق، تکوین فولیکول های پریموردیال و پرایمری انسانی در محیط آزمایشگاه با تقلید از شرایط in vivo از جمله کشت سه بعدی بصورت هم کشتی با سلول های تخمدانی در حضور فاکتورهای رشد پلاکتی می باشد. مواد و روش ها: تخمدان ها در محیط α-MEM حاوی 1% سرم و آنتی بیوتیک به آزمایشگاه انتقال داده شدند. تخمدان ها ابتدا با الکل 70% و سپس محلول PBS حاوی 10% سرم و آنتی بیوتیک به خوبی شستشو داده شدند. سپس به کمک اسکالپل مدولای آن را خارج کرده و کورتکس تخمدانی آماده شده با ضخامت 5/0 میلیمتر را با کمک دستگاه tissue chopper به قطعات 1×1 میلیمتر برش دادیم. بافت تخمدان بمنظور جداسازی فولیکول های تخمدانی به کمک کلاژناز IA و DNase بمدت 60-50 دقیقه مورد هضم آنزیمی قرار گرفت. فولیکول های و سلول های تخمدانی جدا شده از بافت تخمدان بصورت جداگانه با کمک کلریدکلسیم 1/0 مولار در داربست آلژینات 1% قرار گرفتند و در محیط کشت α-MEM حاوی FSH، ITS، اسیداسکوربیک، GDF9، آنتی بیوتیک در 4 گروه مختلف شامل سرم جنین گاوی، پلاسمای غنی از پلاکت، ترکیب سرم جنین گاوی و پلاسمای غنی از پلاکت و آلبومین سرم انسانی در حضور سلولهای تخمدانی کشت داده شدند. نتایج: در این مطالعه برای اولین بار کشت سه بعدی فولیکول های پریموردیال و پرایمری انسانی جدا شده از بافت تخمدان تازه و یخ گشایی شده انسان منجر به تکوین فولیکول های پری آنترال شد. نتایج نشان می دهد که قابلیت تکوین فولیکول های جدا شده از بافت تخمدان تازه در مقایسه با فولیکول های جدا شده از بافت تخمدان یخ گشایی شده بیشتر می باشد. همجنین نتایج نشان داد 10% پلاسمای غنی از پلاکت بطور قابل ملاحظه ایی باعث افزایش رشد و زنده مانی فولیکول های جدا شده از بافت تخمدان تازه و یخ گشایی شده در مقایسه با سایر گروه ها گردید. در این تحقیق علیرغم اندازه یکسان فولیکول ها در روز اول، سرعت رشد فولیکول ها حتی در شرایط یکسان محیط کشت نیز متفاوت بود بطوریکه فولیکول ها به دو دسته "فولیکول با رشد آهسته" و " فولیکول با رشد سریع" طبقه بندی شدند. نتیجه گیری: تیمار محیط کشت فولیکول های انسانی با پلاسمای غنی از پلاکت با تامین منبعی از فاکتورهای رشد می تواند زنده مانی و رشد بهتر فولیکول های پریموردیال و پرایمری را به مرحله پری آنترال فراهم نماید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

یکی از مهم ترین راه های درمان تومورهای مغزی، جراحی است. جراحی روشی تهاجمی و البته در موارد متعددی اجتناب ناپذیر است. در چنین حالتی، هدف و استراتژی جراح، بیشترین برداشت تومور بدون کمترین آسیب به نسوج مجاور است. مطالعه پیش رو تلاشی است در جهت افزایش بینش جراح مغز و اعصاب از فضای داخل مغز، به ویژه تومور و مجاورات مهم آن. در این مطالعه به منظور تاثیر بر اخذ تصمیم جراح در تعیین طرح جراحی، 6 بیمار دارای تومور مغزی تحت آزمون ترکیبیfMRI و DTI قرار گرفتند. بعد از آنالیز داده های fMRI و DTI و بازسازی تصاویر fMRI و تراکتوگرافی، این تصاویر جهت تفسیر به رادیولوژیست و متخصص فیزیک تصویربرداری پزشکی ارائه شد؛ تصاویر تهیه شده به همراه تفاسیر انجام شده به جراح مغز و اعصاب ارائه شد. نتیجه نهایی آنکه در مورد هر شش بیمار، استراتژی جراح بعد از رویت این تصاویر تغییر کرد. تغییر استراتژی جراح درسه حالت تعریف شد: 1. تغییر در Coridor انتخابی برای دسترسی به تومور 2. تغییر در روش درمانی از رادیوتراپی به جراحی و یا تغییر روش جراح از جراحی به رادیوتراپی 3. تغییر در میزان تراشیدن مرزهای تومور. دراین مطالعه در 3 بیمار تصمیم جراح از رادیوتراپی به جراحی تغییر کرد و در مورد 3 بیمار تغییر در میزان تراشیدن مرزهای تومور گزارش شد. بنابراین تاثیر این سبک تصویربرداری بر ارتقاء جراحی مغز و اعصاب مثبت ارزیابی شد.