اهداف: اختلال اسپرم دم کوتاه یکی از انواع تراتوزواسپرمی می باشد. در این اختلال درصدی از اسپرم ها در نمونه سمن بیماران دچار کوتاهی تاژک اسپرم می باشند. در اکثر موارد این کوتاه شدن دم اسپرم همراه با به هم ریختگی ساختار آکسونم تاژک اسپرم می باشد و در بسیاری از موارد نیز تعداد اسپرم افراد مبتلا به این اختلال در کل کمتر از افراد نرمال می باشد. هدف از این طرح بررسی اختلال اسپرم دم کوتاه از چهار دیدگاه 1-ژنتیکی، 2-پروتئینی، 3-بررسی DNA اسپرم و وضعیت کروماتین اسپرم و 4-بررسی توسط میکروسکوپ الکترونی می باشد. روش مطالعه: در این طرح در ابتدا چندین ژن کاندیدا در ارتباط با اختلال اسپرم دم کوتاه توسط روش PCR Sequencing مورد مطالعه قرار گرفتند. همچنین ساختار تاژک اسپرم توسط دو آنتی بادی توسط روش ایمونوسیتوشیمی مورد برسی قرار گرفت. در نهایت نیز توسط میکروسکوپ الکترونی به مطالعه فراساختار چندین نمونه اسپرم دم کوتاه پرداخته شد. لازم به ذکر است که در این طرح 30 بیمار با اختلال اسپرم دم کوتاه (درصد کوتاهی دم اسپرم بالای 80 درصد) و 30 فرد با اسپرموگرام نرمال به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. نتایج: در یکی از ژن های کاندیدا (AKAP3)، یک تغییر ژنتیکی در سه فرد بیمار به صورت هموزیگوت و در دو فرد بیمار به صورت هتروزیگوت دیده شد و با توجه به آنکه این تغییر در هیچ کدام از افراد گروه کنترل مشاهده نشد از نظر آماری معنادار شد (P<0. 05)، در این تغییر اسیدآمینه ی کوچک و هیدروفوبیک (ایزولوسین) به اسیدآمینه ی قطبی با اندازه ی متوسط ترئونین تبدیل می شود. همچنین مطالعات ایمونوسیتوشیمی و بررسی توسط آنتی بادی SEPT12 میتواند نشان دهنده بروز حالت های غیر طبیعی در تاژک اسپرم باشد بدین معنی که علاوه بر کوتاه بودن تاژک اسپرم بهم ریختگی در ساختارهای درونی تاژک نیز وجود دارد. همچنین مطالعه توسط میکروسکوپ الکترونی نیز نشان دهنده بهم ریختگی میکروتوبولهای آکسونم بود که هم راستا با مطالعات دیگر در این زمینه می باشد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل از این طرح نقص در ژن AKAP3 می تواند در بروز اختلال اسپرم دم کوتاه نقش داشته باشد که بررسی در یک جامعه آماری بزرگتر می تواند کمک شایانی در تایید یا رد این دستاورد داشته باشد چرا که تاکنون نقص در این ژن به عنوان یکی از عوامل موثر در بروز اختلال اسپرم دم کوتاه معرفی نشده است. از طرفی نتایج حاصل از مطالعات پروتئینی و میکروسکوپ الکترونی حاصل از این طزح هم راستا با نتایج حاصل از مطالعاتی بوده است که به بررسی دیگر اختلالات مورفولوژیکی تاژک اسپرم پرداخته اند که در این مطالعه ما به طور اختصاصی بر روی اختلال اسپرم دم کوتاه تمرکز کرده ایم.

هدف از مطالعه حاضر تعیین ترکیب ضد یخ مناسب برای انجماد شیشه ای بافت تخمدان کامل موش صحرایی و بررسی تغییرات هورمونی، فراساختار فولیکول ابتدایی، بیان ژنهای بلوغ فولیکولی، رگزائی و آپوپتوزی بافت تخمدان انجمادی پس از پیوند به خودی است. برای قسمت اول مطالعه و به منظور تعیین ترکیب ضدیخ مناسب، تخمدان های موش های صحرایی ویستار 5 هفته ای به طور تصادفی به 13 گروه با عنوان کنترل (غیرانجمادی)، VI و TI (EG + DMSO)، VII و TII (EG + PROH)، VIII و TIII (DMSO + PROH)، VIV و EG+ DMSO) TIV و 0.25 مول در لیتر سوکروز)، VV و TV (EG + PROH) و 0.25 مول در لیتر سوکروز) و VVI و DMSO+ PROH) TVI و 0.25 مول در لیتر سوکروز) تقسیم بندی شده و با استفاده از روش های بافت شناسی معمولی، EM و ایمونوهیستوشیمی مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای قسمت دوم مطالعه نیز پس از تعیین ترکیب ضدیخ مناسب و به منظور بررسی تغییرات پیوند به خودی بافت تخمدان انجمادی، تخمدان های موش با مشخصات فوق به صورت تصادفی در 6 گروه کنترل (غیر انجمادی غیر پیوندی)، nVTnG (غیر انجمادی پیوندی غیر گنادکتومی)، VTnG (انجمادی پیوندی غیر گنادکتومی)، nVTG (غیر انجمادی پیوندی گنادکتومی)، VTG (انجمادی پیوندی گنادکتومی) و BLG (گنادکتومی دو طرفه) تقسیم بندی شده و به مانند قسمت اول، با استفاده از روش های بافت شناسی معمولی، EM و ایمونوهیستوشیمی مورد ارزیابی قرار گرفتند. علاوه بر آن در این گروه ها، بیان ژن های بلوغ فولیکولی، آپوپتوزی و رگ زایی با روش Real Time PCR مورد ارزیابی قرار گرفته و سطح گنادوتروپین ها (LH وFSH (و هورمون های استروئیدی (استرادیول، پروژسترون و تستوسترون) در سرم خون با گروه کنترل و BLG (گنادکتومی دو طرفه) مقایسه شد. نتایج نشان داد که گروه های انجمادی با ترکیبات مختلف ضدیخ در مقایسه با گروه کنترل، فولیکول های سالم کمتری داشته و درصد فولیکول های آپوپتوتیک آن ها بالاتر است. همچنین در بین گروه های انجمادی، گروه VIV بهترین میزان زنده مانی را به خصوص برای فولیکول های مراحل ابتدایی داشته و درصد بروز آپوپتوز آن کمتر بود. تغییرات فراساختاری در گروه اخیر در مقایسه با گروه کنترل محسوس بوده اما نسبت به گروه فاقد سوکروز (گروه (VI، چندان مزیتی را نشان نداد. پیوند به خودی تخمدان های غیر انجمادی و انجمادی، بازگشت چرخه هورمونی و عملکرد تخمدان را به دنبال داشته و در دو گروه VTG و nVTG، به گروه کنترل نزدیک تر بود. همچنین در دو گروه اخیر، درصد بلوغ فولیکول ها و نیز فراساختار تخمدان پیوندی، وضعیت بهتری را نشان داده و بروز آپوپتوز در فولیکول های بدوی و آنترال نسبت به دو گروه nVTnG و VTnG بیشتر و در فولیکول های اولیه و پرآنترال کمتر شده بود. میزان بیان عوامل رگ زایی (CD31 و CD34) نیز در تمامی گروه های پیوندی به خصوص در تخمدان های دو گروه VTG و nVTG به گروه کنترل غیر پیوندی نزدیک تر شده بود. از مطالعه حاضر می توان نتیجه گرفت که ترکیب ضدیخ های EG + DMSO و سوکروز، نسبت به سایر ترکیبات، برای حفظ فولیکول ها به خصوص در مراحل ابتدایی، مناسبتر است و استفاده از آن می تواند عملکرد نسبی تخمدان را پس از انجماد و پیوند به خودی به همراه داشته باشد.

PSA پروتئینی از دسته سرین پروتئازهاست و به وسیله سلول های اپلی تلیوم پروستات به داخل سمینال پلاسما ترشح می شود. در سمینال پلاسما از 237 امینواسید و یک زنجیره جانبی کربوهیدرات تشکیل شده است که %7-12 وزن مولکولی آن در سیمن 33-30 کیلودالتون گزارش شده است و %70 آن به صورت تک زنجیره پپتیدی است که از نظر آنزیماتیک فعال است. %30باقیمانده به صورت پروتئولتیکی شکسته می شود و فعالیت آنزیماتیک خود را از دست می دهد. PSA در سرم به چندین شکل مولکولی وجود دارد. قسمت اعظم آن در پلاسما با مهارکننده پروتئاز α1 آنتی کیموتریپسین (ACT) و α2 ماکروگلوبولین (AMG) متصل است. مقادیر کمی از آن با α1 پروتئاز اینهیبیتور (APT) و پروتئین C اینهیبیتور تشکیل کمپلکس می دهد. مقادیر کمی از PSA در پلاسما به شکل آزاد وجود دارد. از نظر کلینیکی مقدار PSA در سرم در تشخیص سرطان پروستات و هیپرپلازی خوش خیم پروستات و مشکلات اورولوژیکی اهمیت دارد. PSAمهمترین مارکر برای تشخیص سرطان پروستات است. در این طرح، به منظور اندازه گیری PSA سرم، آنتی بادی مونوکلونال و پلی کلونال تولید گردید. به منظور تهیه آنتی بادی منوکلونال،PSA به موش های Balb/c تزریق شد. تیتر آنتی بادی بعد از تزریق چهارم بررسی و موش دارای بهترین تیتر برای فیوژن انتخاب شد، فیوژن با استفاده از سلول میلومای موشی (SP2.0) و PEG1500 انجام شد. پس از اضافه کردن محیط انتخابی HAT و رشد و تثبیت هیبریدوماها، با استفاده از آزمون الایزا، کلون های مثبت انتخاب و بعد از چهار بار کلونینگ، هیبریدوماهای مولد آنتی بادی ضد PSA به دست آمد. بعد از تعیین ایزوتوپ با روش الایزا، آنتی بادی های مونوکلونال با ستون پروتئین G تخلیص گردید. تخلیص PSA با استفاده از ستون کروماتوگرافی جذبی، متشکل از آنتی بادی ضد PSA متصل به ماتریکس Seph.4B صورت گرفت. به منظور تولید آنتی بادی پلی کلونال، PSA به خرگوش تزریق شد و آنتی بادی ضد PSA با استفاده از ستون جذبی Seph.4B-PSA تخلیص گردید. خلوص آنتی بادی ها و PSA با SDS-PAGE بررسی شد. فیوژن حاصل از PSA تخلیص شده از سیمن، 5 کلون2F9F4, 2D6E8, 2G2B2, 2C8E9 بود که ایزوتوپ کلون های IgG1, 2D6E8, 2G2B2, 2F9F4 و کلون های IgG2a, 2C8E9, 2G3E2 است. آنتی بادی های منوکلونال و پلی کلونال با آنزیم کونژوگه شده و نهایتا روش الایزا به منظور سنجش PSA موجود در سرم طراحی می گردد.

اتو آنتی بادی ها یکی از عوامل ایمونولوژیک هستند که د ر مشکلات حاملگی نقش دارند. این مطالعه به بررسی نقش لپتین و فاکتورهای ایمنی در بارداری می پردازد. در این مطالعه، از زنان مراجعه کننده به مرکز ناباروری ابن سینا، افرادی که سقط مکرر با علل عفونی، آناتومیک، هورمونی و ژنتیک داشتند از مطالعه حذف شدند. 81 بیمار باقی مانده بر اساس آزمایشات ایمونولوژیک شامل اتوآنتی بادی های Antiـdouble stranded DNA, (ANA) antiـnuclear antibody antiـphospholipid antibody, (LACAbs) luus antiـ coagulant antibody (Anti ـ dsDNA) antibody anti ـ(TgAbs) antiـthyroglobulin antibody, (ACA) anti cardiolipin antibody, (APA) (ATIIIAbs) antiـthrombin III antibody, (TPOAbs) thyroperoxidase antibody به دو گروه سقط مکرر ایمونولوژیک و سقط مکرر با علت نامعلوم تقسیم شدند. براین اساس 39 فرد در گروه سقط مکرر با علت ایمونولوژیک و 42 نفر در گروه سقط مکرر با علت نامعلوم قرار گرفت. در گروه کنترل 30 زن در گروه سنی بارور، که سابقه یک زایمان طبیعی داشته و دارای فرزند سالم بودند و سابقه هیچ گونه سقط مکرر نداشتند، قرار گرفتند. BMI افراد در سه گروه مورد بررسی سقط مکرر با علت ایمونولوژیک، سقط مکرر با علت نامعلوم و گروه کنترل مورد بررسی قرار گرفت و اختلاف معناداری بین سه گروه به دست نیامد (P=0.25). در هر دو گروه سقط مکرر میزان FBS افراد مورد مطالعه در حد نرمال بود(70-105 mg/dl) میزان سرمی لپتین در سه گروه اندازه گیری شد که در گروه کنترل 16.4±9.6 ng/ml و در دو گروه سقط مکرر با علت ایمونولوژیک و سقط مکرر با علت نامعلوم به ترتیب 13.2±23.7 و 22.7±12.5ng/ml بود. بررسی آماری نشان داد که اختلاف معناداری بین گروه سقط مکرر با علت ایمونولوژیک و گروه کنترل (P=0.016) و همچنین بین گروه سقط مکرر با علت نامعلوم و گروه کنترل (P=0.024) دیده می شود، ولی اختلاف معناداری بین دو گروه سقط مکرر دیده نشد (P=0.78).

از اواسط نیمه دوم قرن بیستم، شاهد پیشرفت های متعدد و چشمگیری در زمینه پزشکی تولیدمثل بوده ایم. از مهم ترین و بحث انگیزترین این موارد می توان به تولد اولین کودک حاصل از لقاح خارج رحمی (IVF) در سال 1978 اشاره نمود. از آن تاریخ تا کنون IVF یکی از روش های قابل قبول و رایج درمان ناباروری است که گسترش ابعاد درمانی با استفاده از تکنیک به عنوان روش های کمک باروری (ART) نامیده شده است. همزمان با رشد و توسعه و تحول در فناوری ART، ابعاد متنوع اخلاقی، حقوق، فلسفی، باورهای دینی، اجتماعی و سیاسی استفاده از روش های متنوع این فناوری نیز بحث انگیز شده که پاسخ به آنها نیازمند تاملات جدی، دقیق و همه جانبه است. تاکنون کمتر موردی در پزشکی و درمان پیش آمده که این گونه با مباحث و سوال های اجتماعی، اخلاق، شرعی و قانونی مواجه شده باشد. کشورهای مختلف هر یک بر اساس پرسش هایی که برای آنها مطرح شده است، در برخورد با واقعیت های مزبور، در تدوین دستورالعمل ها، قوانین و مقررات اقدام نموده اند. از استفاده از برخی از دستاوردهای فناوری ART در ایران، در حدود پانزده سال می گذرد و شروع و به کارگیری این مجموعه روش ها موجب بروز نگرانی ها و پرسش های متعددی شده است. گسترش روزافزون استفاده از این فناوری در کشور نیازمند بررسی جامع نگرانه همه ابعاد موضوع از سوی پیشوایان دینی از یک سو و حقوقدانان و جامعه شناسان، روان شناسان و ... از طرف دیگر و رفع چالش های حقوقی و باورهای مذهبی و اجتماعی جامعه اقدام شود. در این پژوهش، پس از تبیین موضوع تولیدمثل کمکی و روش های متعدد درمان ناباروری (ART) مبانی احکام تکلیف ART اعم از نسب، توارث، حضانت، نفقه، عده و محرمیت بررسی شده است. جمع بندی آراء و فتاوی فقها و حقوقدانان نشانه اختلاف فاحش در دیدگاه ها در به کارگیری روش های تولیدمثل انسانی است. با توجه به گسترش حیطه درمان ناباروری به استفاده از گامت و جنین اهدایی، چاره ای جز تنظیم یک رژیم حقوقی شایسته و جامع در این موارد به نظر نمی رسد و بدین سبب این طرح توانسته است زمینه شکل گیری مبانی فقهی و حقوقی در این ارتباط را فراهم آورد.

امروزه روش های متعددی از جمله TLC، اگلوتیناسیون، رادیوایمونواسی،HPLC, EMIT, GCMASS برای سنجش مواد مخدر ارائه گردیده است. بسیاری از این روش ها حساسیت کمی دارند. لذا توانائی تشخیص افتراقی بین مرفین، کدئین و دیگر مشتقات مخدر در زمان سنجش فوق یا در ادرار افرادی که احیانا داروهای با ترکیبات مشابه مخدر استفاده کرده اند، اهمیت دارد. از طرفی طولانی و وقت گیر هستند نظیرTLC) ) برخی دیگر نیاز به نیروی متخصص و دستگاه های گران قیمت دارد. (نظیرGCMASS, HPLC ) بنابراین بر طبق مطالعات انجام یافته روش الایزا بفرم Direct Competitive طراحی گردید. روش تحقیق: نور مرفین N هگزانوئیک اسید پس از سنتز با KLH کنژوگه گردید و سه خرگوش ماده نیوزیلندی با آن ایمن شدند و سرم حاصل از خرگوش های ایمن شده توسط کروماتوگرافی تعویض یونی DEAE سلولز و افینیتی کروماتوگرافی پروتئین G تخلیص شد. سپس با آنزیم HRP کنژوگه گردید واکنش آنتی بادی تهیه شده با 15 داروی شبه مخدر، مسکن و آرامبخش از غلظت 5 μg/ml تا 50 μg/ml مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی میزان تکرارپذیری تست طراحی شده، ضریب تغییرات (CV) به صورت داخل سنجش و میان سنجش محاسبه گردید. نتایج حاصل از الایزای تیتراسیون سرم خرگوش های حساس نشان می داد که هر سه خرگوش به خوبی علیه نور مرفین ایمونیز شده اند. حساسیت روش 234 pg/ml مرفین در ادرار بود. آنتی بادی با کدئین هیدروکلراید (%0.2) و با پتدین (%0.030) واکنش متقاطع داشت، اما با داروهای دیگر واکنش متقاطع مشاهده نگردید. حداکثر CV در داخل سنجش و بین سنجش به ترتیب 3.449 و 14.324 درصد بود.

این مطالعه جهت بررسی فراوانی عفونت هرپس ژنیتال وریسک فاکتورهای آن در دو گروه زنان با رفتارهای پرخطر و کم خطر طراحی شد. این طرح در سال 1387 به روش مقطعی بر روی 362 نفر از زنان کم خطر و 156 نفر زنان پرخطر انجام شد. نمونه گیری در درمانگاه های زنان سازمان تامین اجتماعی تهران، یکی از زندانی های تهران و خانه خورشید انجام شد. ابزار تحقیق نمونه خون و پرسشنامه بود. جهت آنالیز داده ها از نرم افزار SPSS ver:13 استفاده گردید. فراوانی موارد مثبت تست IgG در گروه پرخطر (26.3%) به طور معناداری بیشتر از زنان عادی (2.5%) بود(P<0.001) . فراوانی موارد مثبت تست IgM در گروه پرخطر (3.8%) کمتر از زنان عادی (7.1%) بود که این تفاوت معنادار نبود. در موارد Borderline دو تست نیز تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد. بین دو گروه از نظر سن، سن اولین تماس جنسی، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات، سابقه تماس جنسی oral یا anal، تجربه ازدواج بیش از یک بار، استفاده از کاندوم، مصرف سیگار و مواد اعتیادآور تفاوت معنادار آماری وجود داشت (P<0.01) اما ترشح و سابقه عفونت تفاوت معناداری را نشان نداد. در مجموع می توان گفت که رفتارهای پرخطر شانس ابتلا به عفونت هرپس ژنیتال را افزایش می دهد و لازم است در زنان با رفتارهای پرخطر غربالگری از نظر این عفونت انجام شود و آموزش های لازم در زمینه رفتارهای حفاظتی مقاربتی ارائه گردد تا از گسترش این بیماری که بهبودی نداشته و همواره احتمال عود آن وجود دارد و با عوارض زیادی بالا همراه است پیشگیری به عمل آید.

با توجه به نظریه منشاء جنینی، شرایطی چون وضعیت تغذیه می تواند در ایجاد و پیشرفت بیماری های مزمن در بزرگسالی موثر باشد. از آنجا که وزن کم در زمان تولد در عموم دوقلوها مشاهده می شود، بنابراین ارائه این نظریه که دوقلوها در آینده دچار مشکلات سلامت شوند، منطقی است. هدف این مطالعه ارزیابی این نظریه است که دوقلوهای با وزن کم در مقایسه با دوقلوهایی که دارای وزن طبیعی در زمان تولد هستند، دارای مسایل باروری و تن سنجی متفاوتی هستند و یا خیر. در این مطالعه مورد ـ شاهدی، تاریخچه بارداری و وزن زمان تولد دوقلوها بررسی گردید. سپس نمونه ها به دو گروه با وزن کم زمان تولد (87 نفر) و وزن طبیعی زمان تولد (43 نفر) تقسیم شدند. تجزیه تحلیل آماری مقایسه ای و توصیفی با در نظر گرفتن P<0.05 به عنوان حد معنی دار صورت گرفت. گروه با وزن طبیعی زمان تولد، در مقایسه با گروه دیگر بطور معنی دار وزن بزرگسالی بیشتری داشتند (به ترتیب 10.69±59.77، 7.64±52.78 و P=0.001). علایم پیش از قاعدگی بیشتری در گروه با وزن طبیعی در زمان تولد دیده شد (25% در مقابل 16.7%، P=0.03). سایر متغیرهای بهداشت باروری تفاوت معنی داری بین دو گروه نداشت. نتایج این مطالعه نشان داد که مشکلات باروری در بین نوزادان دوقلوی با وزن کم، بیشتر نیست، لذا نظریه مرتبط با منشاء جنینی توسط نتایج این مطالعه به اثبات نرسید.

بارداری دوران بسیار حساسی است که در آن مادر و جنین هر دو در معرض خطرات ویژه ای هستند. از جمله خطرهایی که مادر و جنین را تهدید می کند و می تواند علاوه بر آسیب به مادر منجر به آسیب های جدی وحتی مرگ جنینی شود، عفونت ها هستند. عفونت با CMV، Toxo، HBV، HCV در بارداری می تواند منجر به مرتالیتی، مربیدیتی و اسکارهای مختلف جنینی و نوزادی می شود. بنابراین بررسی مادران قبل از اقدام به بارداری از نظر این عفونت های اهمیت ویژه ای دارد و از آنجائی که برخی از آنها از طریق تماس جنسی نیز انتقال می یابد، بررسی پدران نیز می تواند مفید واقع شود. در مطالعه حاضر، پرونده کلیه مراجعان به آزمایشگاه مرکز فوق تخصصی درمان ناباروری و سقط مکرر ابن سینا در نیمه دوم سال 83 بررسی شد و نتایج آزمایش های سرولوژیک ارگانیسم های فوق همراه با سن و به تفکیک جنس از پرونده ها استخراج گردید و تحت برنامه Ver:11 SPSS آنالیز شد. بر اساس آنالیز انجام شده %97.9 زنان و 100% مردان از نظر CMV IgG مثبت بودند و بیشترین میزان موارد مثبت در زنان درگروه های سنی 19-14، 44-40 و 49-45 سال دیده شد (100%). %2.7 از زنان از نظر CMV IgM مثبت بودند که بیشتر ایشان در گروه سنی 3935 سال قرار داشتند. %16.8 زنان از نظر Toxo IgG مثبت بودند و بیشترین فراوانی موارد مثبت در زنان در گروه سنی 4945 سال دیده شد (50%). تست Toxo IgM در %2.4 از زنان مثبت شد که بیشترین میزان موارد مثبت زنان در گروه سنی 1914 سال دیده شد (%11.1). %21.1 از زنان و %26.8 از مردان از نظر HBs Ab مثبت بودند و بیشترین میزان موارد مثبت زنان در گروه سنی 44-40 سال مشاهده شد (%46.3) و در مردان گروه سنی زیر 14 سال (50%). میانگین سنی موارد مثبت و منفی در زنان از نظر آماری معنادار بود (P<0.05). %2.4 از زنان و %3.1 مردان از نظر HBs Ag مثبت بودند و بیشترین میزان موارد مثبت زنان در گروه سنی بالای 50 سال مشاهده شد (%20.0) و در مردان نیز در گروه سنی بالای 50 سال (%11.1). میانگین سنی موارد مثبت و منفی در مردان از نظر آماری معنادار بود (P<0.05). %0.4 از مردان تست HCV Ab مثبت داشتند ولی در زنان هیچ مورد مثبتی دیده نشد. با توجه به نتایج مطالعات مشابه انجام شده در سراسر دنیا، در ایران و در مطالعه ما به نظر می رسد غربالگری زنان داوطلب بارداریاز نظرCMV با توجه به مشاهده موارد CMVAb منفی و CMV IgM مثبت با ارزش است. زیرا وقوع حتی یک مورد CMV مادرزادی می تواند منجر به ایجاد مشکلات عمده در خانواده و تحمیل هزینه های نگهداری و بهداشتی به سیستم بهداشتی کشور شود. ابتلای حاد به توکسوپلاسموز در بارداری قابل پیشگیری، غربالگری و در صورت رویداد قابل درمان است که این خود نشان دهنده اهمیت زیاد غربالگری در ایران خصوصا در زنان داوطلب بارداری است و می توان با درمان به موقع تا حد امکان از انتقال ارگانیسم از مادر به جنین و حتی در صورت انتقال از عوارض بعدی آن تا حد بسیار زیادی پیشگیری نمود. اهمیت غربالگری زنان باردار از نظر هپاتیت با ذکر این نکته که با اقدامات حفاظتی به موقع در هنگام تولد برای نوزاد متولد از مادر HBS Ag مثبت می توان خطر انتقال در نوزاد را از 25-30% به 2-5% کاهش داد مشخص می شود.

برای مطالعه و شناخت جنبه های روانی- اجتماعی ناباروری، جمعیت نابارور ایرانی در شهرهای اصفهان، تبریز، شیراز و مشهد مجموعا 1319 نابارور (631 مرد و 688 زن) که به مراکز درمانی ناباروری مراجعه می کردند بررسی شدند. برای این منظور با اقتباس از پرسشنامه ساندبی (1995 و 1667)، پرسش نامه ای شامل جنبه های مختلف زیر تهیه شد: سن، قد، وزن، محل سکونت، تحصیلات، سطح درآمد، شغل، مدت ازدواج رضایت از ازدواج، نوع ازدواج، وضعیت رابطه جنسی، وضعیت رابطه عاطفی با همسر و خانواده، مدت زمان کوشش برای باروری و اقدامات درمانی، مراجعات به پزشکان و مراکز درمانی، آزمایش ها و استفاده از داروهای درمانی، روش های ART، مخارج و هزینه های انجام شده برای درمان، نوع و علت ناباروری، مشارکت اجتماعی و نحوه استفاده از اوقات فراغت نوع نگرش نسبت به فرزندخواندگی و نگرش اخلاقی و اجتماعی در رابطه با استفاده از اسپرم، تخمک و جنین افراد دیگر. این پرسش نامه پس از مطالعه مقدماتی و اجرای آن بر روی یک نمونه کوچکتر و بررسی روایی آن از نظر کارشناسان و رفع ابهامات در پرسش ها و شیوه اجرا، بر روی نمونه اصلی به مرحله اجرا درآمد. نتایج این مطالعه نشان داد که جمعیت نابارور ایرانی (در شهرهای 5گانه) جمعیتی نسبتا جوان هستند و غالبا دارای تحصیلات زیر دیپلم و دیپلم هستند (زنان از مردان تحصیلات کمتری دارند). مردان نابارور عمدتا دارای مشاغل کارمندی و آ‎زاد و زنان نابارور عمدتا خانه دار و بدون درآمد هستند. مردان از نظر سطح درآمد اکثرا در سطح متوسط پایین جامعه (کمتر از 150 هزار تومان درماه) قرار دارند. متوسط هزینه درمان های انجام شده برای ناباروران بالغ بر یک میلیون تومان است. میانگین مدت ازدواج 8 سال و میانگین مدت زمان کوشش برای باروری 5/4 سال و میانگین شروع برای اقدامات درمانی 4 سال است. اکثر موارد (65 درصد) نوع ناباروری از نوع ناباروری اولیه و در نسبت کمتری (27 درصد) از نوع ناباروری ثانویه است. علت ناباروری زنانه بیشتر از علت ناباروری مردانه گزارش شد (34 درصد در مقابل 23 درصد) و در مواردی نیز علت ناباروری هر دوی مرد و زن (14 درصد) و نامشخص (34 درصد) بود. بیشتر مراجعه ناباروران به پزشکان متخصص زنان و زایمان و در مرتبه بعد و با اختلاف بیشتری به پزشکان متخصص اورولوژی است. ناباروران آزمایش های متعدد و متنوعی را برای درمان ناباروری خود انجام داده اند که در این میان زنان بیش از مردان متحمل این آزمایش ها شده اند. یافته های این پژوهش نشان می دهد که جمعیت نابارور ایرانی در شهرهای 5 گانه از نظر رضایت از ازدواج، رابطه جنسی و روابط عاطفی با همسر و خانواده در وضعیت مناسبی قرار دارند. از طرفی دیگر یافته ها نشان می دهند که بیماران نابارور برخورد و سازگاری مناسبی با مشکل ناباروری خود ندارند. نوع نگرش ناباروران و خانواده آنان به موضوع فرزندخواندگی، نگرش منفی است، این نگرش منفی در مردان بیش از زنان مشاهده شد. همچنین نگرش ناباروران نسبت به روش های درمانی ART، نگرش منفی است و در برخی موارد این نگرش منفی در مردان بیش از زنان مشاهده شد. از مجموع این یافته ها چنین نتیجه گیری شد که همراه با جنبه های فیزیولوژیک و درمان پزشکی ناباروری می باید به جنبه های روانی-اجتماعی ناباروری نیز توجه ویژه مبذول کرد تا مشکل ناباروری به طور همه جانبه مورد بررسی و مطالعه قرار گیرد. یافته های این پژوهش می تواند در مطالعات مختلف پزشکی، روان شناسی مورد استفاده قرار گیرد.