در این مطالعه الگوی غیر هدفمند متابولوم پلاسمای منی مردان مبتلا به آزواسپرمی غیر انسدادی (NOA) به روش کروماتوگرافی گازی-طیف سنجی جرمی(GC-MS) مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور، در مجموع 30 نمونه پلاسمای منی شامل: 11 نمونه از مردان NOA با نتیجه ی TESE منفی (AZN) و 9 نمونه از مردان NOA با نتیجه ی TESE مثبت (AZP) و 10 نمونه از مردان سالم بارور (F) به عنوان گروه کنترل، جمع آوری شد. هر نمونه با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت و از روش های پیشرفته ی کمومتریکس جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. جهت شناسایی زمان بازداری متمایز کننده در کروماتوگرام های یونی، داده ها به روش تحلیل تفکیک درجه دوم مورد مورد ارزیابی قرار گرفتند. مدل های دسته بندی چند متغیره با استفاده از روش تحلیل تفکیک درجه دوم ایجاد شد. نتایج نشان داد که در این مطالعه با استفاده از روش تحلیل تفکیک درجه دوم، تفکیک نمونه های گروه های مختلف از یکدیگر تنها با استفاده از داده های کروماتوگرام های یونی تام(TIC data) ممکن خواهد بود. در پایان با آناللیز داده ها توسط نرم افزاز NIST-MS Search، سی و شش متابولیت تبعیض آمیز شناسایی شد. این متابولیت ها به عنوان بیومارکرهای متمایز کننده ای برای گروه های مورد مطالعه در پژوهش اخیر می-باشند.

هدف از اجرای این طرح، طراحی و ساخت یک سیستم الکترواپتیکی لیزری جهت همراستا کردن دو دستگاه با دقت 5 ثانیه قوسی است. مراحل و روش های اجرایی عبارتند از: -مطالعه، طراحی مهندسی و طراحی اجزای سیستم -ساخت یک نمونه آزمایشگاهی، تست و اصلاح سیستم -تولید یک صد سری سیستم اپتوالکترونیکی اتوکلیماتور لیزری -مستندسازی و ارائه روش های تعمیر، نگهداری، تنظیم و کالیبره کردن سیستم نتایج طرح شامل: کسب دانش فنی طراحی و ساخت یک سیستم اپتوالکترونیکی همراستاساز تولید یک صد سری اتوکلیماتور لیزری تئودولیت و تحویل آن به کارفرما

هدف از انجام این فعالیت، طراحی و نمونه سازی یک سیستم اتوکلیماتور نوری قابل نصب بر روی تئودولیت به منظور همراستا کردن تئودولیت با یک مجموعه دیگر با دقت ثانیه قوسی است. مراحل و روش های اجرایی عبارتند از: -مطالعه، طراحی مهندسی و طراحی اجزای سیستم -ساخت یک نمونه آزمایشگاهی، تست و اصلاح سیستم کسب دانش فنی طراحی و ساخت سیستم اتوکلیماتور نوری نتیجه حاصل از طرح بوده است.

جهت آشنایی بیشتر به ماهیت مغز مداد و مواد اولیه مصرفی در آن، لزوم دوکار مستقل از هم و در عین حال همزمان احساس می شود. ابتدا جمع آوری اطلاعات پیرامون ساخت مغز مداد لازم بنظر می رسید، سپس تجزیه کیفی و کمی نمونه ای استاندارد از مغز مداد، تجزیه کیفی و کمی بعد از شیمیایی، فیزیکی و مکانیکی بر روی نمونه های مختلف انجام گرفته است. برای شناخت بیشتر از فرآیند ساخت، مطالعات کثیری روی مقالات ادارات ثبت و اختراعات کشورهای مختلف و مقالات متفرقه دیگر انجام گرفت که در مجموع شرایط را برای تجزیه مناسب فراهم نمود. بدین خاطر در این فصل مبحثی را صرفا برای کارهای انجام یافته در دنیا تا به امروز اختصاص داده ایم و سپس تجزیه کیفی و کمی مغز مداد ذکر شده است.-1-1 تحقیقات در قرن حاضر:از زمانی که کونته (1) خاک را برای افزایش استحکام مغز مداد بکار برد تا به امروز تغییرات بسیاری در فرآیند ساخت آن ایجاد شده است، که شامل مراحل جزیی نیز می شود. در مقدمه از پوسته چوبی مداد که بی ربط با مغز مداد نیست، آغاز می کنیم.از جمله مسایلی که همواره سازندگان مداد در تهیه اش با آن مواجه بودند، در نظر گرفتن کیفیت انتخابی خوب پوسته مداد بود. بدین جهت چوب درختان مختلف را بجای چوب سدر، جایگزین کردند، و نتایج مطلوبی نیز حاصل شده است. بعنوان مثال کروکر (2) نحوه استفاده از چوب درختان توسکا، افرا، بید، قان و لیمو را آورده است ولی چوب درخت توسکا را، نسبت به انواع دیگر، ترجیح داده است. او در روشش ابتدا لایه های نازک از قبل بریده شده چوب را به ظرف حاوی آبی با یک درصد اسید سولفوریک وارد می کند، و بمدت یکساعت می جوشاند، در این مرحله رنگ چوب به قرمز کم رنگ تبدیل می شود. سپس آب را از ظرف خارج می کند و با افزودن پارافین مایع به ظرف حاوی چوبها حرارت را ادامه می دهد، بطوری که دما کمی بالاتر از نقطه جوش آب قرار گیرد (دمای (214°F. در این فرآیند، پارافین، آب زیادی موجود در چوب را خارج می کند. و مقداری پارافین جذب چوب می شود. قبل از این که پارافین زیادی جذب چوب شود، آن را از ظرف خارج کرده و در دمایی بالاتر از نقطه ذوب پارافین مدتی می گذارند تا بدین طریق سطح روی قطعات چوب از آب و پارافین پاک شود.

یکی از اهداف اساسی و اولیه در تاسیس و راه اندازی حوزه اپتیک گروه فیزیک جهاد دانشگاهی صنعتی شریف کسب تواناییهایی لازم برای طراحی و ساخت سیستمهای اپتیکی مورد نیاز جامعه می باشد. از مراحل و لوازم اصلی و مقدماتی این هدف یکی آشنایی و تسلط بر طراحی اپتیکی و دیگری بهره وری از تجهیزات و دانش فنی مورد نیاز در ساخت اپتیکی می باشد.با تلاش پرسنل این حوزه میتوان ادعا نمود که این دو هدف بمیزان نسبتا قابل قبولی تحقق یافته گرچه باید اذعان شود هنوز تا آنچه باید باشد فاصله بسیار داریم. در بخش طراحی با انجام طرح تحقیقاتی "طراحی اپتیکی" ضمن آشنایی با مبانی اپتیک سیستمهای اپتیکی نظیر محاسبه و رفع انواع بیراهیها، اصول طراحی یک سیستم نیز مورد بررسی قرار گرفته و پیشرفتهایی در این زمینه حاصل شد. در بخش ساخت نیز پس از راه اندازی کارگاه اپتیک این حوزه مسایل و معضلات موجود در ساخت عناصر و قطعات اپتیکی گوناگون با دقتهای بالا بتدریج مطرح و تواناییهای مربوطه در ساخت آنها کسب گردید. ذکر این نکته هم الزامی است که اولا تمام جنبه های فعالیت یک مرکز اپتیکی به دو بخش گفته شده محدود نمی گردد و ثانیا مراحل و مسایل مجهول بسیاری در هر یک از دو بخش فوق الذکر وجود دارند که بیاری خدا و با برنامه ریزی دقیق دور از دسترس نخواهند بود.بهر حال یکی از زمینه های بکر و واجد اهمیت در سیستم های اپتیکی، سیستم های رایج در حرفه پزشکی می باشند که از آن میان دستگاه معاینه چشم، گوش و حلق معمول ترین آنها می باشد. طرح طراحی و ساخت دستگاه مزبور در راستای هدف فوق الذکر و بمنظور کاستن از میزان وابستگی در این وسیله مهم حیاتی در حرفه پزشکی توسط حوزه اپتیک آماده پس از تصویب به مرحله اجرا درآمده است. در این طرح پس از شناخت و تحلیل سیستم اپتیکی و بررسی چند نمونه رایج اقدام به طراحی یک سیستم با وسیع ترین کاربرد و ساده ترین طرح و امکانات لازم برای تولید انبوه احتمالی شده است.امید است که اجرای این طرح در کنار دیگر طرحهای تحقیقاتی و فعالیتهایی این حوزه قدمی هر چند کوچک در سیر کسب استقلال و خودکفایی باشد.

افزودن فیتاز میکروبی به جیره طیور گوشتی که حاوی مقادیر ناکافی فسفر غیر آلی است، می تواند ذخیره زیستی فسفر را تا 70% افزایش دهد که خود موجب کاهش دفع آن توسط حیوان تا حدود 40% می شود. بدین طریق علاوه بر کاستن بار آلودگی فسفات در محیط زیست، هزینه های ناشی از استفاده از افزودنی های جبران کننده فسفات در جیره غذایی طیور تعدیل می گردد. بنابراین هدف اصلی از اجرای این طرح جداسازی باکتری های مولد فیتاز از دستگاه گوارش حیوانات است. در ادامه نیز با آزمایش های بیوشیمیایی و میکروبیولوژیکی به شناسایی اولیه جدایه های منتخب پرداخته شده است. در این مطالعه، از 16 نمونه شکمبه نشخوارکنندگان و دستگاه گوارش مرغ، 95 ایزوله با فعالیت فیتاز به دست آمد، که بر اساس مقایسه کیفی قطر هاله شفاف اطراف کلنی بر روی محیط MRS یا LB، تعداد 8 ایزوله انتخاب و از نظر بیوشیمیایی و میکروبیولوژیکی شناسایی شدند. طبق نتایج حاصل، ایزوله های به دست آمده در جنس های استرپتوکوکوس، انتروکوکوس، لاکتوباسیلوس و باسیلوس قرار گرفتند.

پلیمرها فراوان ترین خانواده مولکول های آلی در سطح بیوسفر زمین هستند و در میان آنها پلاستیک ها با دارا بودن خصوصیاتی چون دانسیته کم و سبک بودن، قابلیت کشسانی و شکل پذیری مناسب، دوام و پایداری زیاد، عایق حرارت و الکتریسیته بودن، شفافیت، مقاومت در برابر شرایط جوی و مواد شیمیایی و سهولت ساخت، در صنایع مختلف از جمله صنایع بسته بندی، لوازم خانگی، کشاورزی، آرایشی بهداشتی، خودروسازی و ... کاربرد فراوان یافته اند. اما در عین حال چون اغلب پلاستیک ها به منظور کاربردهای کوتاه مدت مورد استفاده قرار می گیرند، در افزایش ضایعات و مواد زائد محیطی بسیار موثرند. بیوتکنولوژی علاوه بر پاکسازی صنایعی که دارای مواد خام بیولوژیک هستند، شروع به جایگزینی مواد جدیدی نظیر پلیمرهای قابل تجزیه به جای مواد قدیمی پتروشیمی نموده است. مواردی چون قابلیت تجزیه پذیری بیولوژیکی و تولید از مواد تجدید شدنی از یک سو و کاهش ذخایر نفتی و افزایش قیمت نفت، که اساس پلاستیک های متداول امروزی را شکل می دهد و همچنین نگرانی در خصوص انتشار گازهای گلخانه ای از سوی دیگر موجب گردیده تا پلیمرهای تجزیه پذیر امروزه بیشتر مورد توجه قرار گیرند. سه دسته عمده از پلیمرهای زیست تخریب پذیر؛ پلیمرهای بر اساس نشاسته، پلی اکسواسترها و پلی لاکتایدها هستند. طبق بررسی های به عمل آمده در این تحقیق، اقدامات پژوهشی زیادی در زمینه تولید این مواد در کشور صورت گرفته است. با این وجود تاکنون فقط پلیمر بر پایه نشاسته با ظرفیت 13710 تن به صورت ظروف یکبار مصرف گیاهی از 9 واحد تولیدی به مرحله تولید انبوه رسیده است. این تحقیق به بررسی پلیمرهای تجزیه پذیر در زمینه های اقتصادی، نیاز جهانی به این محصولات و امکان رقابت آن با پلیمرهای شیمیایی و وضعیت تحقیقات آن در ایران پرداخته است و تولید پلیمرهای زیستی به دلیل مزایایی چون تجدیدپذیری منابع و سازگار با محیط زیست بودن، در نهایت به یک صنعت واقعی تبدیل خواهد شد.

هدف از اجرای طرح تعیین بروز آمنوره ناشی از شیمی درمانی (CIA) در زنان مبتلا به سرطان پستان درمان شده با رژیم های حاوی آنتراسیکلین می باشد. با مراجعه به بایگانی مرکز بیماری های پستان، پرونده تمام بیماران مبتلا به سرطان پستان از سال 1385 تا 1387 استخراج شد. از بین پرونده های موجود، بر اساس معیارهای ورود و خروج، پرونده ها جدا و بر طبق فرم جمع آوری اطلاعات جراح، اطلاعات بیماران توسط کارشناس طرح استخراج شد. در صورت عدم تکمیل پرونده با بیمار تماس گرفته شد. سپس اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزار آماری SPSS در رایانه ثبت و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 68.5% از بیماران مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی آمنوره ناشی از شیمی درمانی را تجربه کردند و تنها در 23.5% از آنها دوره های قاعدگی پس از شیمی درمانی بازگشت. ـ در میان ریسک فاکتورهای CIA در بیماران با سرطان پستان پراهمیت ترین آنها، سن بالاتر از 40 سال و مصرف رژیم های تاکسان دار (حاوی آنتراسیکلین) است.

یکی از مهمترین عوامل کنترل زیستی آفات قارچ ها هستند که با تولید مواد مختلف از جمله موادی که برای حشرات سمی هستند و یا تولید آنزیم یک کیتیناز منجر به مهار رشد و از بین رفتن حشرات در سطوح مختلف می شوند. در این طرح سویه های قارچ Metarhizium anisopliae از محیط های بومی مناسب جداسازی، غربالگری و شناسایی شدند. سپس اثر آفت کشی سویه های به دست آمده با برخی از آفات که خسارات زیادی به محصولات کشاورزی و گلخانه ای وارد می سازند ارزیابی شده و ایزوله های دارای قدرت مهار کنندگی رشد و کشندگی بالای آفات مشخص می شوند. در مرحله بعد قدرت کنترل کنندگی قارچ های منتخب در قیاس با هم و در مقایسه با سموم شیمیایی موجود در بازار ارزیابی شدند. در این مطالعه 38 نمونه خاک، از جنگل های بابل و کلاردشت ایران جمع آوری شدند. روش شستشوی ذرات خاک و پورپلیت برای جداسازی قارچ Metarhizium anisopliae استفاده شد. سوسپانسیون های حاصل در محیط PDA در 29 درجه سانتی گراد برای 3 تا 7 روز گرماگذاری شدند. بررسی میکروسکوپی و ماکروسکوپی برای تشخیص جدایه های حاصل انجام شد که در نهایت 11 جدایه از کلنی متاریزیوم به دست آمد که بررسی های بیشتر جهت شناسایی مولکولی این قارچ ها و همچنین مطالعات سنجش زیستی (Bioassay) آنها در دست انجام است.

اثرات محدودیت خوراک مصرفی جوجه ها در دو دوره قبل از تخمگذاری (20-16 هفتگی) و تخمگذاری (48-20 هفتگی) مورد مطالعه قرار گرفت. در این بررسی سیستم خوراک دادن یعنی تغذیه جوجه ها به مدت 6 روز در هفته و 7 روز در هفته نیز مطالعه شد.در مرحله اول آزمایش که به مدت چهار هفته بر روی 720 قطعه مرغ تخمگذار 112 روزه گی تا مرحله شروع تخمگذاری انجام پذیرفت، جیره غذایی فرموله شده به پنج گروه از نیمچه ها در مدت 6 روز و به پنج گروه دیگر در مدت 7 روزه خورانیده شد.به هر گروه خوراک به میزان 80%، 85%، 90%، 95% و 100% مقدار استاندارد عرضه می شد.در پایان دوره اول تفاوت میانگین وزن بدنی نیمچه ها که جیره های مختلف را دریافت کرده بودند معنی دار نبود. ولی تفاوت بین میانگین بازده خوراکی جوجه هایی که جیره های مختلف را دریافت کرده بودند معنی دار بود (p<0.01).در مرحله دوم که به مدت 28 هفته بر روی همان نیمچه ها انجام پذیرفت تعداد تیمارها به بیست تیمار افزایش یافت. ده جیره غذایی به مدت 6 روز در هفته و بقیه 7 روز در هفته عرضه می شد. در این مرحله هر تیمار مرحله قبل به دو تیمار تبدیل گردید. به یک تیمار با همان مقدار محدودیت مرحله اول و به یک تیمار بر اساس استاندارد خوراک داده می شد.در این مرحله میانگین خوراک مصرفی تیمارهای مختلف در سطح 1% دارای اختلاف معنی دار بود ولی تفاوت بین میانگین وزن بدن مرغهای تخمگذار و میانگین درصد تولید و وزن تخم مرغ تولیدی تیمارهای مختلف معنی دار نبود.همچنین در این مرحله تفاوت میانگین بازده خوراکی مرغهای تمخگذار در تیمارهای مختلف (نسبت خوراک مصرفی به تخم مرغ تولیدی) در سطح 1% معنی دار بود.