با پیشرفت روش های تصویر برداری، توده های پستان در اندازه های کوچکتر کشف می شوند و این مساله گرچه درمان سرطان پستان را راحت تر و موفق تر کرده است اما مشکلاتی نیز در برخورد با این توده ها ایجاد کرده است که مهمترین آنها چگونگی یافتن این توده ها حین عمل جراحی است زیرا این توده ها توسط دست جراح قابل لمس نبوده و به دلیل قرار گرفتن در بین نسوج همرنگ خود به سختی قابل افتراق هستند لذا اگر محل توده به طور دقیق برای جراح مشخص نشده باشد ممکن است توده مذکور جا مانده و عمل جراحی بی اثر باشد. به همین دلیل روش های مختلفی برای علامت گذاری این توده ها قبل از عمل جراحی به کار می رود که در این مطالعه ما به بررسی نتایج یکی از این روش ها (علامت گذاری با تزریق متیلن بلو داخل توده ) که نسبت به بقیه روش ها ساده تر و ارزانتر و در عین حال دقیق است و در مرکز بیماری های پستان انجام میشود پرداخته ایم. در این مطالعه 57 توده از 50 بیمار که توسط رادیولوژیست مرکز بیماری های پستان در این مرکز تحت علامت گذاری با بلودومتیلن قبل از عمل جراحی قرار گرفته اند بررسی و میزان موفقیت در علامت گذاری توسط رادیولوژیست و موفقیت جراح در اکسیزیون توده بررسی شده است. همچنین میزان درد بیمار در هنگام انجام علامت گذاری و تاثیر رنگ تزریق شده در بررسی پاتولوژی و ایمونو هیستوکمیستری توده  نیز بررسی شد. نتایج این مطالعه نشان داد که در 100 در صد موارد رادیولوژیست در انجام علامت گذاری با این روش موفق بود و در %98.2 از موارد جراح با موفقیت توده را خارج کرده بود. تزریق در این بیماران در %66.7 موارد بدون درد و در %28.1 موارد با درد قابل تحمل همراه بود و فقط %5.3 بیماران از درد شدید و آزار دهنده در حین تزریق شاکی بودند. بر اساس یافته های این پژوهش انجام علامت گذاری با متیلن بلو هیچ اثر منفی بر بررسی پاتولوژی و ایمونو هیستو کمیستری نداشت. با توجه به یافته های این مطالعه علامت گذاری با متیلن بلو روشی موثر و بی خطر در علامت گذاری توده های غیر قابل لمس پستان است و به دلیل آسان بودن و عدم نیاز به امکانات پیچیده و گران بهترین روش برای انجام در کشور ما و کشورهای در حال توسعه است.

سرطان پستان از زمانهای بسیار قدیم شناخته شده است. تومورهای پستان توسط مصریان، 3000 سال پیش از میلاد مسیح توصیف شده اند. پس از آن، اطبای یونانی و رومی درباره سرطان پستان مطالبی نوشتند و این امر در طی قرون وسطی و قرنهای اخیر ادامه یافت. در طول قرون، اتیولوژی و پاتوژنزهای مختلفی در مورد این بیماری مطرح شده اند و در نتیجه درمانهای مختلفی نیز جهت آن پیشنهاد و بکار گرفته شده اند.در کتب پزشکان بنام ایرانی همچون رازی، ابن سینا، جرجانی، اخوینی، اهوازی، و...نیز مطالب بسیاری در مورد اتیولوژی، پاتوژنز، علایم بالینی تشخیص افتراقی و درمان سرطان پستان و دیگر اعضای بدن وجود دارد که بسیار در خور توجه و جالب می باشد. مثلا رازی بوضوح در الحاوی از زخمهای سرطانی نام می برد. ابن سینا در قانون، در قسمتهای مختلف در مورد اتیولوژی سرطان، مواد سرطانزا، درمان زخمهای سرطانی، نقش جراحی در درمان سرطان و... متذکر شده است. اخوینی در هدایته المتعلمین معتقد است که اگر سرطان در مراحل اولیه باشد قابل درمان است که در این صورت اگر در اندامی باشد که قابل بریدن باشد باید برید و در این امر مورد نیز متذکر می شود که اگر از ریشه درمان سطان صورت نگیرد، علیرغم اقدام به جراحی باز هم بیماری می تواند موجب مرگ بیمار شود.جرجانی نیز در ذخیره خوارزمشاهی بیان می کند که سرطان در تمامی اندامهای بدن می تواند پدید آید و سرطان با گوشت و پوست آمیخته است و بیخها و شاخه ها

سرطان پستان شایعترین سرطان بانوان است. همچنین این سرطان در اکثر کشورها شایعترین علت مرگ ناشی از سرطان در بانوان است. سرطان پستان آقایان را نیز مبتلا می کند ولی شیوع آن حدود 1% کل موارد سرطان پستان را تشکیل می دهد. به منظور بررسی وضعیت بیماریهای پستان در ایران، مرکز بیماریهای پستان جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران اقدام به بررسی 3085 گزارش آسیب شناسی پستان مربوط به 5 بیمارستان بزرگ شهر تهران طی 10 سال اخیر نموده است.در بین 2436 گزارش آسیب شناسی مربوط به خانمها با تشخیص آسیب شناسی قطعی، 903 مورد سرطان پستان (37.1%)، 1430 مورد بیماری خوش خیم پستان (58.7%)، 45 مورد بیماری پوستی پستان (1.8%) و 58 مورد نتیجه آسب شناسی طبیعی (2.4%) موجود بود.اکثر خانم های مبتلا به سرطان پستان در محدوده سنی 49-40 سال بودند. تعداد خانم های با سن کمتر یا مساوی 25 سال مبتلا سرطان 21 نفر (2.3%) بوده و کمترین سن ابتلا 15 سال و بیشترین سن 87 سال بوده است. شایعترین نوع سرطان Infiltrating Ductal Carcinoma (70.8%) و شایعترین Stage پاتولوژیک IIIa (46.8%)، و شایعترین عمل جراحی در مورد سرطان پستان Modified Radical Mastectomy (76.1%) بوده است. بیشتر توده های بدخیم در قسمت فوقانی خارجی پستان چپ قرار داشتند. شیوع Non-infiltrating Carcinoma بین این سرطان ها 1.32% (12 مورد) بوده است.در مقایسه ارتباط سن بابیماریهای پستان، با افزایش سن نسبت بیماریهای بدخیم به خوش خیم افزایش می یابد (P<0.000001).با توجه به نتایج بالا می توان بر لزوم اجرای برنامه های بیماریابی جهت تشخیص زودرس سرطان پستان حداقل معاینات کلینیکی بطور منظم و خودآزمایی پستان توسط فرد از سنین پایینتر، تاکید نمود.در بین 278 گزارش آسیب شناسی مربوط به آقایان با تشخیص آسیب شناسی قطعی، 32 مورد سرطان پستان (11.5%)، 239 مورد بیماری خوش خیم (86%)، 3 مورد بیماری پوستی پستان (1.1%) و 4 مورد نتیجه آسیب شناسی طبیعی (1.4%) موجود بود.سرطان پستان آقایان، 3.5% از کل گزارشات آسیب شناسی مربوط به سرطان پستان را تشکیل می دادند.تمام آقایان مبتلا به سرطان در سنین بالای 40 سالگی بوده اند و شایعترین سن ابتلا به سرطان 60 سال به بالا بوده است.شایعترین نوع سرطان Infiltrating Ductal Carcinoma (71.8%)، شایعترین siage پاتولوژیک IIIb (44.4%)، شایعترین عمل جراحی در مورد سرطان پستان، رادیکال ماستکتومی (43.8%) بوده است. بیشتر توده های سرطانی در نیپل و آرئول پستان چپ قرار داشتند.شایعترین بیماری خوش خیم پستان در آقایان، ژنیکوماستی بوده است (88.7%)، که اکثر آنها در محدوده سنی 29-20 سال بوده اند.بر اساس این مطالعه، در سنین بالای 40 سال، با افزایش سن نسبت سرطان پستان به ژنیکوماستی افزایش داشته است (P<0.05).با توجه به نتایج بالا، رد بدخیمی در بیماریهای پستان آقایان در سنین بالای 40 سال ضروری می باشد.

سرطان پستان شایعترین سرطان بانوان است و نیز شایعترین علت مرگ ناشی از سرطان در بانوان 45-40 ساله می باشد. در کشورهای پیشرفته با وجود افزایش شیوع سرطان پستان، مرگ و میر ناشی از آن در کل ثابت باقی مانده است و علت آن، افزایش تشخیص زودرس بیماری در همان مراحل اولیه می باشد. نقش خودآزمایی ماهانه پستان در افزایش موارد تشخیص زودرس بیماری، بسیار بارز است. به منظور افزایش موارد خودآزمایی پستان و نیز بهبود کیفیت آن، مرکز بیماریهای پستان جهاددانشگاهی دانشگاه تهران، اقدام به برگزاری کلاسهای آموزشی در 7 مرحله مجزا نموده و همزمان با آن طی دو سری پرسشنامه، میزان آگاهی، بینش و عملکرد نمونه ها و بدنبال اتمام کلاسها، میزان افزایش سطح آگاهی بانوان را سنجیده است.به پرسشنامه ها توسط 1022 نفر پاسخ داده شد، که در نهایت، 485 نمونه جهت بررسی های بعدی انتخاب شدند. اغلب نمونه ها در سنین 50-30 سال قرار داشتند. (77%) سن متوسط آنها 32.9 سال (با انحراف معیار 9.5) می باشد. جوانترین فرد نمونه 19 ساله و مسن ترین 61 ساله بوده است. بانوان غالبا متاهل بوده (57%) و سطح تحصیلاتشان لیسانس یا فراتر از آن بود (60%). (18%)خانمها سابقه مشکل پستان را عنوان می کردند که شایعترین نوع آن، درد بوده است (43%) سابقه ابتلا به سرطان پستان در فامیل درجه 1 و 2 در 10% موارد گزارش شده، که بالاترین شیوع آن در مادر فرد پاسخ دهنده بوده است.بدنبال کلاسهای آموزشی، سطح آگاهی نمونه ها در جهت افزایش موارد صحیح و کاهش موارد نادرست و عدم اطلاع تغییر یافت، بگونه ای که در زمینه آگاهی از شیوع، پاسخهای درست از 77% به 92%، در زمینه آگاهی از عاقبت ابتلا از 87% و 89%، در زمینه آگاهی از نشانه های سرطان پستان از 46% به 76%، در زمینه آگاهی از ریسک فاکتورهای سرطان پستان از 48% به 89%، در زمینه آگاهی از روشهای تشخیص زودرس سرطان پستان (خودآزمایی و معاینه بالینی) از 62% به 94% و در زمینه آگاهی از مراحل صحیح خودآزمایی پستان (BSE) از 55% به 91% افزایش یافته است.نقش آموزش در تمام موارد فوق الذکر (بغیر از آگاهی از عاقبت ابتلا) در ارتقا سطح آگاهی نمونه ها معنی دار بوده است. (p.value<0.000001)وجود سابقه ابتلا به مشکل پستان، در ایجاد آگاهی بانوان از نشانه های شایع سرطان پستان، آگاهی از ریسک فاکتورهای سرطان پستان و روش خودآزمایی ماهانه (BSE)، نقش معنی داری داشته است (p.value<0.05).سطح تحصیلات فرد پاسخ دهنده نیز، در ارتقا سطح آگاهی خانمها از شیوع، نشانه های شایع، ریسک فاکتورها و روشهای تشخیص زودرس سرطان پستان و نیز آگاهی از مراحل صحیح خودآزمایی پستان، موثر بوده است (p.value<0.05). در عین حال افزایش میزان تحصیلات در افزایش میزان عملکرد خودآزمایی پستان نقش موثری را ایفا می کند (p.value<0.001).علی رغم انتظار ما، بانوان متاهل سطح آگاهی پایینتری در زمینه خودآزمایی پستان، به نسبت خانمهای مجرد داشتند و سابقه ابتلای اطرافیان به سرطان پستان در ایجاد انگیزه جهت آگاهی و انجام خودآزمایی پستان، نقشی نداشته (p.value=0.9) و همین مساله در زمینه وضعیت تاهل افراد و ارتباط آن با عملکرد آنان به خودآزمایی پستان صادق بود (p.value=0.2).در این مطالعه عامل اصلی انجام خودآزمایی پستان (BSE)، آگاهی از روش آن بوده است (p.value<0.0001) و در این زمینه بالاترین نقش در ایجاد آگاهی از BSE مربوط به نشریات و جزوات آموزشی (36%) و بدنبال آن کتاب (26%) و دوستان و آشنایان (17%) می باشد.

تاخیر در تشخیص و درمان سرطان پستان به پیشرفت بیماری و افزایش مرحله بیماری می شود و با مرگ و میر بیشتری همراه است. بررسی تاخیر در سرطان پستان در جوامع مختلف می تواند منجر به تشخیص سریعتر و درمان موفقیت آمیزتر و نهایتا بهبود وضعیت بیماری شود. به منظور بررسی میزان تاخیر در بیماران مبتلا به سرطان پستان و عوامل موثر بر آن در جمعیت بیماران ایرانی، یک مطالعه مقطعی طراحی شد که در طی آن، بیمارانی که طی 2 سال گذشته بوسیله بررسی آسیب شناسی تشخیص سرطان پستان در آنها قطعی شده بود، از نظر تاخیر بیماران (فاصله زمانی بین بروز اولین علامت بیماری تا اولین مشاوره پزشکی)، تاخیر پزشکان و سیستم درمانی (فاصله زمانی بین اولین مشاوره پزشکی تا اولین درمان انجام شده) و تاخیر کلی (فاصله زمانی بین اولین علامت بیماری تا اولین درمان) تحت بررسی قرار گرفتند. این بیماران که تعداد آنها 233 نفر بود، از نظر عوامل مرتبط با تاخیر نیز بررسی شدند. یافته های مطالعه نشان داد که 23.6% از بیماران در هنگام مراجعه تاخیر داشتند. همچنین تاخیر پزشک در 30.3% و تاخیر کلی در 43% از موارد مشاهده شد. از نظر عوامل موثر بر تاخیر، تنها عامل موثر بر تاخیر بیماران سطح تحصیلات آنان (OR=4.1, 95%CI=1.3-12.7) و تنها عامل موثر بر تاخیر پزشکان، نحوه مالکیت منزل در بیمار بود (OR=2.5, 95%CI=1.06-6.06)، اگر چه سن بیماران نیز جزو عوامل مهم موثر بر تاخیر پزشکان در نظر گرفته شد. بطور کلی یافته های مطالعه بر لزوم سیاست گزاریهای بهداشتی در مورد سرطان پستان و تاخیر در این بیماری دلالت دارد که در دو بخش مهم آموزش بانوان جامعه و آموزش گروه پزشکی مرتبط با سرطان پستان باید طراحی و اجرا گردد.

دهان شویه فلورایددار با فرمولاسیونی مرکب از نمک سدیم فلوراید و نیز مواد افزودنی نظیر مواد ضدقارچ، شیرین کننده پایدار کننده، نگهدارنده و رنگ آماده می شود که این محلول بر همه عوامل پوسیدگی نظیر پلاک های میکروبی، جنس دندان و رژیم غذایی تاثیر گذاشته و باعث کاهش پوسیدگی می شود. در این طرح ضمن بررسی خواص فیزیکوشیمیایی فلوراید، آزمایشات مربوط به کنترل کیفیت محلول انجام شده است و در نهایت یک فرمولاسیون نهایی در فاز آزمایشگاهی استنتاج و مورد استفاده قرار گرفته است. در ادامه با بررسی طرح و بهینه سازی، فرمولاسیون تولید در حد نیمه صنعتی ذکر شده است. در بخشهایی از طرح هم به بررسی کیفیت و خواص فیزیکوشیمیایی ژل فلوراید پرداخته شده است که از این ژل به مثابه محلول دهان شویه فلوراید جهت کاهش پوسیدگی دندان استفاده می شود.

برای شناسایی و آشکارسازی اتوآنتی بادی ضد DNA دو رشته ای که اتوآنتی بادی اختصاصی بیماری لوپوس اریتروماتوز سیستمیک می باشد میتوان از تک یاخته ای بنام کریتیدیا لوسیلیا Crithidia Luciliae که از خانواده تاژکداران خونی بوده و تاکنون هیچگونه بیماری در انسان و سایر حیوانات موجود نیاورده است و به سادگی در محیط های کشت انگل شناسی بدون نیاز به مواد پیچیده رشد میکند، استفاده کنیم. این تک یاخته دارای ارگانلی بنام کنتوبلاست است که حاوی DNA خالص دو رشته ای میباشد و براحتی از هسته تک یاخته فایل تفکیک است و میتواند بعنوان منبع آنتی ژن در تکنیک ساده و قابل اعتماد ایمنوفلورسانس مورد استفاده واقع شود.نتایج حاصله از مطالعه بر روی 112 بیمار (95 نفر از آنان مبتلا به بیماری SLE بوده و توسط ملاکهای ARA تشخیص داده شده اند) و 30 فرد سالم با استفاده از این روش و ارزیابی آن با روشهایی که هم اکنون در آزمایشگاههای پزشکی بکار میروند عبارتند از:داشتن حساسیت یکسان (%91) ویژگی یکسان (87%) با روش FARR (یک نوع روش RIA که توسط سولفات آمونیم اشباع کمپلکسهای آنتی ژن نشاندار و آنتی بادی رسوب داده میشود) در مبتلایان به SLE و نداشتن هیچگونه جواب مثبت کاذب در سایر بیماریها در حالیکه دو نفر از مبتلا به سایر بیماریها (از بین 6 نفر مبتلا به سایر بیماریها) دارای تست مثبت FARR بودند. و دارای ویژگی بالاتر (100 درصد) در مقایسه با ویژگی (70 درصد) تست ANA و داشتن حساسیت کمتر از تست ANA که موجب جوابهای مثبت کاذب (13 نفر) بیشتر در تست ANA میباشد.بیشترین عضو گرفتار عضلات لگنی - مفصلی (93 درصد) درصد مبتلایان زن به مرد بیش از 9 به 1 میباشد.بنابراین تست کریتیدیا لوسیلیا بعلت سهولت روش تهیه و روش انجام کار، نداشتن خطرات تماس با مواد رادیو اکتیو و دارای ویژگی بالا در مقایسه با روشهای موجود تنی مناسب جهت تشخیص اختصاصی بیماری لوپوس اریتروماتوز سیستمیک میباشد. FARR: A Kind of RIA methods for detection antibodyARA: American Rheumatism AssociationANA: Anti Nuclear antibody

به منظور تعیین حدود طبیعی مقادیر IgE تام در کودکان تهران، تعداد 2103 نمونه در سنین بین صفر سال (بند ناف) تا چهارده سال و در دو جنس مذکر و مونث در شهر تهران مورد بررسی قرار گرفتند. جهت تهیه نمونه های صفر سال (بند ناف)، از کودکان متولد در پنج بیمارستان مستقر در پنج منطقه، شرق، غرب، شمال، مرکز و شمال تهران نمونه گیری بعمل آمد. نمونه های مورد نیاز جهت کودکان زیر 6 سال، از انستیتو پاستور ایران و هشت مرکز واکسیناسیون در مناطق پنج گانه فوق تامین گردید. و نمونه های بالای 6 سال از مدارس تهران (ابتدایی و راهنمایی) در 20 منطقه آموزش و پرورش بدست آمد.از مجموع نمونه های مورد بررسی، کمترین میزان IgE متعلق به کودکان صفر سال (بند ناف) -`x= 3.53 و بیشترین میزان متعلق به کودکان 10 سال (`x= 74.63) بود. نتایج این مطالعه بیانگر بالا رفتن مقادیر IgE همگام با افزایش سن می باشد. (r= 0.9195). گروه بندی سنی در ارتباط با میزان IgE کمترین میزان را متعلق به گروه صفر سال (`x= 3.53) و بیشترین میزان را به دو گروه سنی 6 تا 10 سال (`x= 63.42) و 11 تا 14 سال (`x= 65.28) میداند. (بین دو گروه اخیر از نظر آماری اختلاف معنی داری وجود ندارد).مقادیر IgE در ارتباط با دو جنس مذکر و مونث و بدون درنظرگرفتن سن هریک به تفکیک، اختلافی معنی دار را نشان نمی دهد اما در صورت تفکیک سنی، مقادیر IgE در دختران 4 سال (`x= 44.92) از گروه مخالف هم سن خود (`x= 28.02) بیشتر (P<0.01) و در کودکان 8 سال مقدار IgE در جنس مذکر (`x= 66.42) از جنس مونث (`x= 49.59) بیشتر است (P<0.05).

بیماری تالاسمی نوعی کم خونی همولیتیک ارثی است که به صورت اتوزومانی و تک ژنی به ارث می رسد. از آنجایی که ازدواجهای فامیلی و یا ازدواج افراد ناقل ژن مذکور می تواند منجر به ایجاد فرزندان مبتلا به تالاسمی شده و مشکلات خانوادگی و اجتماعی عدیده ای را فراهم نماید، شناسایی ناقلین این بیماری بسیار مهم و حیاتی است.در این طرح که در سطح دبیرستان دخترانه و پسرانه شهر رشت اجرا گردید، جمعا 2950 نفر از دانش آموزان دبیرستانی مورد بررسی قرار گرفتند. هر دانش آموز ابتدا تحت آزمایش CBC قرار می گرفت و در صورتی که مبتلا به آنمی هیپوکروم میکروسیتر و مشکوک به تالاسمی بود، تحت آزمایش الکتروفورز هموگلوبین قرار می گرفت.جمعا 418 دانش آموز مبتلا به آنمی هیپوکروم میکروسیتر تشخیص داده شدند و در الکتروفورز ایشان، جمعا 99 نفر مبتلا به تالاسمی مینور شناسایی شد. این مطالعه مبین احتمال شیوع تالاسمی مینور به میزان 3.39% در دبیرستانهای شهر رشت می باشد.

تغذیه در جوامع امروزی نقشی اساسی را در سلامت جسمی و روحی افراد بازی می کند. سلامت و بهداشت تغذیه در کودکان از اهمیت و جایگاه ویژه ای برخوردار است لذا عدم برآورده شدن نیازهای غذایی در دوران کودکی می تواند باعث انواع اختلالات رشد (لاغری - کم وزنی - افزایش وزن - چاقی و...) و اختلالات روحی و رفتاری در سالهای بعدی گردد. لذا اهمیت آگاهی دادن به جامعه در مورد تغذیه به ویژه تغذیه کودک پررنگ تر جلوه می کند. از آنجا که تدوین برنامه های مداخله ای مناسب نیاز به انجام بررسی های پایه ای و شناخت ساختار فرهنگ جامعه مخاطب دارد. لذا این طرح جهت پی بردن به فرهنگ غذایی و دیدگاههای مردم (بخصوص مادران) در این زمینه پیشنهاد شده. این مطالعه یک بررسی کیفی است که به روش FGD (بحث گروهی متمرکز)  بر روی گروهی از مادران تهرانی که کودکانی در مقطع ابتدایی دارند انجام می شود. نخست اطلاعات لازم از طریق انجام مصاحبه های فردی (IDI) با افراد کلیدی و متخصصین بدست آمدند و سپس بر اساس خطوط کلی و محورهای تعیین شده، بحثهای گروهی با مادران انجام شدند. اطلاعات بدست آمده در این بحثها پس از بازخوانی و تکمیل از روی نوارهای ضبط شده در جلسات مورد ارزیابی قرار گرفتند و نظرات و باورهای مادران در جداول توزیع فراوانی دسته بندی شدند. اطلاعات بدست آمده نشان دادند که مادران تهرانی شرکت کننده در مطالعه علی رغم اینکه اغلب از سطح تحصیلات متوسطه یا پایین تر برخوردار بودند. دانش عمومی خوبی در مورد تغذیه داشتند اما بنظر می رسد این دانش به ویژه در برخی جنبه ها (مثل نحوه پخت غذا، مصرف غذاهای آماده و مصرف میان وعده ها و...) به عملکرد و رفتار تبدیل نشده اند یک مطالعه کمی (Kap) می تواند نقایص موجود را بهتر نشان داده و طراحی برنامه های آموزشی مناسب را در آینده پی ریزی کند.