اهداف: - بررسی مشخصات و مشکلات بهره برداران و مالکین آب زیرزمینی.- بررسی عوامل تهدید کننده منابع آب زیرزمینی موجود در استان.- نجش میزان رضایت دارندگان چاه.- بررسی عوامل ایجاد کننده آلودگی منابع آب زیرزمینی.- بررسی وضعیت کف شکنی چاه ها.- بررسی کیفیت و کمیت آب چاه ها در فصول آبیاری.- بررسی وضعیت منصوبات نصب شده بر روی چاه.- بررسی میزان شناخت و آشنایی بهره برداران با اتحادیه آب بران.مراحل طی شده و روش های اجرایی: این پژوهش از نوع تحقیقات نظری- کاربردی است که در آن از روش پیمایش استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش را دارندگان چاه بالای پنجاه و پایین پنجاه متر مناطق شرقی، غربی و مرکزی استان مازندران تشکیل می دهند. واحد تحلیل در این پژوهش، فرد (دارندگان چاه و بهره برداران آب) است. جمعیت نمونه این پژوهش 3000 نفر می باشند. نتایج طرح: نتایج بدست آمده نشان داد: آشنایی کمتر از 30 درصد مالکین چاهها به قوانین آب، میزان تخصص پایین کارشناسان سازمان آب از نظر 42 درصد بهره برداران آب زیرزمینی و صاحبان چاه ها، عدم توجه بیش از 44 درصد از بهره برداران آب زیرزمینی به هشدارهای سازمان آب در مواقع بحرانی و سالهای خشکسالی. مهم و با اهمیت بودن کیفیت آب برای اکثریت کشاورزان و بهره برداران آب های زیرزمینی، قرارگیری بیش از 16درصد از مناطق نمونه گیری شده در دشت های ممنوعه، اعتقاد تقریبا 75 درصد از بهره برداران آب زیرزمینی به اینکه روش بازرسی مداوم چاه موثرترین روش برای جبران کاهش آبدهی چاه ها می باشد. استقبال بیش از 92 درصدی بهره برداران آب زیرزمینی از برنامه های آموزشی در مورد آب از طریق تلویزیون، عدم شرکت بیش از 27 درصد بهره برداران آب زیرزمینی در کلاس های بهره برداری درست از چاه و آب زیرزمینی و...

اهداف: این آزمایش بمنظور بررسی آستانه تحمل به خشکی و شوری بر روی گیاه دارویی رازیانه انجام شد. مراحل طی شده و روش های اجرایی: برای ارزیابی مقاومت به خشکی رازیانه چهار سطح خشکی با فشار اسمزی صفر، -0.19، -0.41 و -0.99 مگاپاسکال با استفاده از محلول پلی اتیلن گلیکول (PEG) 6000 اعمال گردید. برای ارزیابی مقاومت به شوری بذور رازیانه از غلظت های صفر، 25، 50، 75، 100، 125 و 150 میلی مول در لیتر کلرید سدیم استفاده شد. هر دو آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا گردید و هر واحد آزمایشی شامل یک عدد پتری دیش به قطر 7 سانتی متر بود. در هر واحد آزمایشی 30 عدد بذر قرار داده شد و سپس از هر محلول تیماری 6 میلی لیتر به آن اضافه گردید. هر 24 ساعت از بذور جوانه زده یادداشت برداری به عمل آمده و پس از اتمام جوانه زنی، صفات طول ساقه چه و طول ریشه چه و وزن خشک گیاهچه مورد اندازه گیری قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS انجام گرفت. نتایج طرح: با توجه به نتایج بدست آمده از این آزمایش تنش خشکی و شوری به طور معنی داری درصد جوانه زنی را کاهش دادند. همچنین نتایج بدست آمده نشان دادند که طول ساقه چه و ریشه چه با افزایش سطوح مختلف تنش خشکی و شوری کاهش می یابد.

اهداف: این آزمایش بمنظور بررسی آستانه تحمل به خشکی و شوری بر روی گیاه دارویی زنیان انجام شد. مراحل طی شده و روش های اجرایی: برای ارزیابی مقاومت به خشکی زنیان چهار سطح خشکی با فشار اسمزی صفر، -0.19، -0.41 و -0.99 مگاپاسکال با استفاده از محلول پلی اتیلن گلیکول (PEG) 6000 اعمال گردید. برای ارزیابی مقاومت به شوری بذور زنیان از غلظت های صفر، 25، 50، 75، 100، 125و 150 میلی مول در لیتر کلرید سدیم استفاده شد. هر دو آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا گردید و هر واحد آزمایشی شامل یک عدد پتری دیش به قطر 7 سانتی متر بود. در هر واحد آزمایشی 30 عدد بذر قرار داده شد و سپس از هر محلول تیماری 6 میلی لیتر به آن اضافه گردید. هر 24 ساعت از بذور جوانه زده یادداشت برداری به عمل آمده و پس از اتمام جوانه زنی، صفات طول ساقه چه و طول ریشه چه و وزن خشک گیاهچه مورد اندازه گیری قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS انجام گرفت.نتایج طرح: با توجه به نتایج بدست آمده از این آزمایش افزایش تنش خشکی و شوری به طور معنی داری درصد جوانه زنی بذر زنیان را کاهش دادند. همچنین نتایج بدست آمده نشان دادند که طول ساقه چه و ریشه چه با افزایش سطوح مختلف تنش خشکی و شوری کاهش می یابد.

اهداف: این آزمایش بمنظور بررسی آستانه تحمل به شوری سه گونه گیاه دارویی شنبلیله، ریحان سبز و گشنیز انجام شد. مراحل طی شده و روش های اجرایی: به منظور برسی اثر شوری بر جوانه زنی سه گونه گیاه دارویی ریحان سبز، شنبلیله و گشنیز سه آزمایش جداگانه در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه مرکز خدمات تخصی گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی واحد مازندران انجام شد. سطوح مختلف شوری که برای جوانه زنی اعمال شدند عبارت بودند از غلظت های شاهد (صفر)، 50، 100، 150، 200، 250 و 300 میلی مول بر کلرید سدیم. به منظور ضد عفونی بذور گیاهان مورد مطالعه، بذور توسط الکل 90 درصد به مدت یک دقیقه ضد عفونی شدند. در نهایت بذور با آب مقطر شستشو داده شدند تا هیچ اثری از ماده ضدعفونی کننده بر روی بذور باقی نماند. سپس بذور در پتری دیش هایی که حاوی کاغذ صافی بودند کشت گردیدند. هر روز تعداد بذور جوانه زده در هر سطح تیمار ثبت و یادداشت شد. پس ازپایان دوره جوانه زنی پارامترهای مختلف از قبیل درصد جوانه زنی طول ریشه چه و طول ساقه چه و سرعت جوانه زنی اندازه گیری و ثبت شدند. تجزیه واریانس با استفاده از نرم افزار SPSS و مقایسه میانگین ها با استفاده از روش دانکن انجام شد. نتایج طرح: نتایج نشان داد که شوری بطور معنی داری درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه و وزن خشک گیاهچه های ریحان سبز، شنبلیله و گشنیز را کاهش داد.

اهداف: این آزمایش بمنظور بررسی اثر توفوردی به عنوان یک تنظیم کننده رشد بر بروی شاخصه های جوانه زنی گیاهچه سویا انجام شد. مراحل طی شده و روش های اجرایی: به منظور بررسی اثر توفوردی به عنوان یک تنظیم کننده رشد بر روی شاخصه های جوانه زنی سویا محلول هایی با غلظت 0، 3-10، 6-10، 9-10، 12-10 پی پی ام ساخته شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا گردید و هر واحد آزمایشی شامل یک عدد پتری دیش به قطر 7 سانتی متر بود. در هر واحد آزمایشی 20 عدد بذر قرار داده شد و سپس از هر محلول تیماری 6 میلی لیتر به آن اضافه گردید. هر 24 ساعت از بذور جوانه زده یادداشت برداری به عمل آمده و پس از اتمام جوانه زنی، صفات طول ساقه چه و طول ریشه چه و وزن خشک گیاهچه مورد اندازه گیری قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری  SPSSانجام گرفت. نتایج طرح: با توجه به نتایج بدست آمده از این آزمایش غلظت 9-10 دارای بیشترین درصد جوانه زنی بذر سویا بود. همچنین نتایج بدست آمده نشان دادند که طول ساقه چه و ریشه چه در این غلظت از توفوردی دارای بیشترین مقدار بود.

اهداف: بررسی اثر آللوپاتی (دگر آسیبی) عصاره آبی درمنه بر جوانه زنی و رشد اولیه تره و شنبلیله.مراحل طی شده و روش های اجرایی: به منظور بررسی اثر عصاره آبی علف هرز درمنه بر جوانه زنی و رشد گیاهچه های تره و شنبلیله آزمایشی درقالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار انجام شد. عصاره آبی با غلظتهای صفر، 25، 50، 75 و 100 درصد تهیه شد. نتایج طرح: اثر عصاره های آبی درمنه بر درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه و وزن خشک گیاهچه معنی دار بود. با افزایش غلظت عصاره، درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه و وزن خشک گیاهچه تره و شنبلیله کاهش یافت. نتایج نشان داد که عصاره آبی درمنه بر صفات مورد مطالعه اثر بازدارندگی دارد.

اهداف: بررسی اثرآللوپاتی (دگر آسیبی) عصاره آبی گیاهان دارویی (گردو، اکالیپتوس، درمنه و آقطی) بر کنترل جوانه زنی بذر علف هرز سوروف.مراحل طی شده و روش های اجرایی: در این تحقیق تاثیر غلظتهای مختلف عصاره آبی برگهای درخت گردو، اکالیپتوس، درمنه و آقطی (صفر، %25، %40، %60، %80 و %100) بر فرآیند جوانه زنی سوروف در 4 آزمایش جداگانه بر اساس طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج طرح: نتایج نشان داد که اثر عصاره های آبی گردو، اکالیپتوس، درمنه و آقطی درصد جوانه زنی، رشد ریشه چه، ساقه چه و وزن خشک گیاهچه (P>0.01) معنی دار می باشد. افزایش غلظت عصاره ها به طور معنی داری باعث کاهش جوانه زنی و رشد سوروف شد.

اهداف: در این آزمایش اثر آللوپاتی عصاره آبی آقطی بر روی جوانه زنی و رشد اولیه گیاهچه سوروف مورد بررسی قرار گرفت. مراحل طی شده و روش های اجرایی: در این آزمایش گیاه آقطی از سطح مزارع شهر بهشهر جمع آوری شد. به منظور تهیه عصاره آبی، ابتدا پودر گیاه آقطی به مدت 24 ساعت در دمای اتاق در آب مقطر خیسانده شد (50 گرم پودر در 500 میلی لیتر آب مقطر) و پس از عبور از کاغذ صافی از محلولهای حاصل محلولهایی با غلظت صفر (شاهد)، %25، %50، %75 و %100 حجمی تهیه گردید. سپس تعداد 20 عدد بذر سوروف در پتری دیش قرار گرفت و به هر پتری دیش 6 میلی لیتر از محلول تیمار مورد نظر اضافه شد. شمارش بذور به صورت روزانه انجام گرفت و در پایان طول ریشه چه، طول ساقه چه و وزن خشک گیاهچه اندازه گیری شد. در این مطالعه از طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار استفاده شد. آنالیز آماری طرح توسط نرم افزار آماری SPSS و مقایسه میانگین ها توسط روش دانکن انجام گردید. نتایج طرح: اثرات کلیه عوامل بر درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه و وزن خشک گیاهچه معنی دار بود. با افزایش غلظت عصاره درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه و وزن تر خشک سوروف کاهش یافت. نتایج نشان داد عصاره آبی آقطی بر صفات مورد مطالعه علف هرز سروف که یکی از مهمترین علف های هرز مزارع برنج می باشد اثر بازدارندگی دارد.

اهداف: در این آزمایش اثر آللوپاتی عصاره آبی برگ گردو بر روی جوانه زنی و رشد گیاه دارویی جعفری مورد بررسی قرار گرفت. مراحل طی شده و روش های اجرایی: در این آزمایش برگ درخت گردو از باغات شهرستان ساری جمع آوری شد. به منظور تهیه عصاره آبی، ابتدا پودر برگ درخت گردو به مدت 24 ساعت در دمای اتاق در آب مقطر خیسانده شد (50 گرم پودر در 500 میلی لیتر آب مقطر) و پس از عبور از کاغذ صافی از محلولهای حاصل محلولهایی با غلظت صفر (شاهد)، %25، %50، %75 و %100 حجمی تهیه گردید. سپس تعداد 20 عدد بذر جعفری در پتری دیش قرار گرفت و به هر پتری دیش 6 میلی لیتر از محلول تیمار مورد نظر اضافه شد. شمارش بذور به صورت روزانه انجام گرفت و در پایان طول ریشه چه، طول ساقه چه و وزن خشک گیاهچه اندازه گیری شد. در این مطالعه برای آنالیز داده های مربوط به هر گیاه به طور جداگانه از طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار استفاده شد. آنالیز آماری طرح توسط نرم افزار آماری SPSS و مقایسه میانگین ها توسط روش دانکن انجام گردید. نتایج طرح: اثرات کلیه عوامل بر درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه و وزن خشک گیاهچه معنی دار بود. با افزایش غلظت عصاره گردو درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه و وزن تر خشک جعفری کاهش یافت. نتایج نشان داد عصاره آبی برگ گردو بر صفات مورد مطالعه گیاه دارویی جعفری اثر بازدارندگی دارد.

اکوسیستم های طبیعی و فرایندهای آن در بعضی از موارد به دلخواه انسان و نیازهای او به پیش نمی روند و در بسیاری از مواقع کند و بطئی می باشند. یکی از راههای مناسب سازی و تحت کنترل درآوردن این فرایندها استفاده از مکانیزاسیون است. در دو دهه اخیر تلاشهای زیادی در ایران در جهت بکارگیری ماشین آلات در کشت برنج صورت گرفته است اما یکی از علتهای اصلی عدم استمرار و ادامه از ماشینهای کشت برنج، مشکل تهیه نشا و پرورش آن بوده است. بطوریکه وجه تمایز اصلی کشت مکانیزه و سنتی برنج در پرورش نشا، نشاکاری و برداشت می باشد که در سیستم مکانیزه، ماشین جایگزین نیروی انسانی در این مراحل شده است. هدف کشت مکانیزه برنج کاهش صعوبت کاری، نشاکاری منظم و هندسی به نحوی که تراکم مطلوب بوته در واحد سطح تامین شود، افزایش عملکرد و رسیدن به مدیریت کلان می باشد. از این رو با مدنظر قرار دادن اهداف و ضرورتهای ذکر شده فوق طرح پژوهشی با عنوان «ایجاد بزرگترین بانک نشا در استان مازندران در راستای توسعه کشت مکانیزه برنج» در مزرعه تحقیقاتی جهاد دانشگاهی واحد مازندران به اجرا در خواهد آمد که با اجرای طرح فوق و ترویج آن در روستاهای مختلف استان مازندران می توان شالیکاران استان را تشویق به کشت مکانیزه برنج نمود که نتایج بسیار پرباری را به دنبال خواهد داشت.