به احتمال قریب به یقین می توان گفت که در گذشته قسمت عمده ای از مساحت کشور ما پوشیده از جنگل بوده است. اکنون نشانی از آن بجز در نواحی محدود باقی نمانده است. چرای بی رویه دام، قطع درختان، عدم توجه به پوشش گیاهی و بالاخره عوامل متعدد دیگر باعث گردید که جنگل های سرسبز کشور جای خود را به بیابان های بی آب و علف دهد که حاصل آن کاهش پوشش گیاهی و افزایش فرسایش خاک می باشد. تا آنجا که سیل های مهیب و شن های روان از هر گوشه و کنار سرازیر شده، دهات، مزارع و شهرها را تهدید کرده و خسارات زیاد و ضایعات جبران ناپذیری ببار آورد. با توجه به اینکه سطح وسیعی از ایران را مناطق خشک و نیمه خشک فرا گرفته است، ضرورت توجه به جنگلکاری با استفاده از گیاهان سریع الرشد احساس می گردد. در این تحقیق خصوصیات گیاه شناسی و نیازهای اکولوژیکی گونه های سریع الرشد شناسایی شده و خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک در هر منطقه بررسی شد. همچنین خصوصیات هر منطقه آب و هوایی کشور ایران مورد مطالعه قرار گرفت. جنگلکاری به منظور تولید چوب برای صنعت کاغذسازی، هیزم، حصارکشی، امنیت، ایجاد تفرجگاه ها، حفظ خاک و کنترل فرسایش انجام می شود. بنابراین در این طرح نسبت به شناسایی، انتخاب و کشت گونه های درختی سریع الرشد اقدام گردید و با توجه به خصوصیات گونه های درختی سریع الرشد و خصوصیات هر منطقه آب و هوایی، گونه های مناسب و سازگار با هر منطقه معرفی شد.

به منظور بررسی اثرات برگ و گل آذین گیاه «رازیانه» بر روی «بیولوژی» شته Hyadaphis Foeniculi (Pass) در شرایط آزمایشگاهی و بررسی تغییرات جمعیت آن در شرایط مزرعه ای روی «رازیانه» کشت شده در سال های 1375 و 1376 در ایستگاه تحقیقاتی منطقه البرز کرج این مطالعه انجام گرفت. بررسی های آزمایشگاهی در دمای 1±25 درجه سانتیگراد، رطوبت نسبی 5±65 درصد، 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی انجام شد. نتایج حاصل از این بررسی هم نشان داد که از نظر ترجیح غذایی برای شته، گیاه «رازیانه» جوان کشت شده در سال 1376 نسبت به «رازیانه» کشت شده در سال 1375 مطلوب تر است. دشمنان طبیعی شته H. foeniculi که از روی «رازیانه» جمع آوری و شناسایی گردیدند عبارت بودند از: Coccinella Septempanctatal, Hippodamia Variegara Goeze, Deraeocoris Punctulants, Exochomus Nigromaculatus Goeze, Chrysoperla Carnea (Stephens), Trioxys Paldidus (Haliday) که در میان حشرات ذکر شده کفش دوزک ها در مراحل لاروی و حشره کامل از شته ها تغذیه کرده و از جمعیت بیش تری نسبت به سایر دشمنان طبیعی برخوردار بودند.

به منظور بررسی رابطه پوشش گیاهی و خاک و واحدهای «ژئومرفولوژی»، ناحیه ای به مساحت 82605 هکتار در دامنه های جنوبی کوه های البرز و در منطقه «دامغان» انتخاب گردید. با توجه به مطالعات «سنگ شناسی»و «مرفولوژی» و استفاده از عکس های هوایی «توپوگرافی» و نقشه زمین شناسی (همگی با مقیاس 1:50000) ابتدا نقشه «ژئومرفولوژی» تهیه گردید و سپس نقشه های «هیپسومتری»، تهیه و با نقشه «ژئومرفولوژی» تطبیق داده شد و در نهایت رخساره های «ژئومرفولوژی» (واحدکاری) حاصل گردید. با توجه به شرایط ویژه تشکیل و نوع سنگ و شرایط خاص آب و هوایی، هر منطقه دارای ویژگی خاص گیاهی و خاکی خود خواهد بود، مگر آن که علل یا عواملی تغییراتی در آن ایجاد کرده باشند. در این منطقه هشت واحد «ژئومرفولوژی» با تعدادی تیپ رخساره تشخیص دادهشده که دارای 26 تیپ گیاهی و 10 تیپ خاک می باشند.بررسی های انجام شده نشان داد که بین واحدهای «ژئومرفولوژی، پوشش گیاهی و خاک»رابطه نزدیکی وجود دارد و چنانچه در رخساره های «ژئومرفولوژی» شرایط طبیعی برهم نخورده باشد می توانند در تهیه طرح های جامع منابع طبیعی، مبنای مطالعه قرار گیرند. اگر ارتباط بین پوشش گیاهی و خاک با رخساره های «ژئومرفولوژی» (واحدهای کاری)، به عللی دچار نقص شده باشد با پیدا کردن علل می توان به ارائه راه حل و اعمال مدیریت مناسب، برای نزدیک کردن روابط و در نتیجه برگشت دادن «اکوسیستم» به حالت اولیه، مبادرت ورزید.

به منظور جمع آوری و تدوین اطلاعات کاملی از ساختمان تشریحی چوب های ایران از 51 گونه مطابق استاندارد نمونه برداری و مقطع گیری به عمل آمد و نتایج مطالعات به صورت کتابی تحت عنوان «اطلس چوب های ایران» تهیه گردید. از هر استوانه چوبی به کمک اره یک مقطع چند مکعب گرد نازک تهیه و سپس از هر مقطع گرد نازک به کمک تیغه چاقو چند مکعب مستطیل آماده گردید، به طوری که ابعاد آن ها به منظور محوری، شعاعی و مماسی به ترکیب 8×8×10 میلی متر گردیدند.برای نرم کردن به منظور برش برداری قطعات چوب به مدت 1 تا 2 ساعت در آب پخته شد البته چوب هایی نظیر «تبریزی، توسکا، ارک، نمدار، انجیر و کاج ها» در حالت خام قابل برش برداری بودند، سپس با استفاده از «میکروتوم» با تیغه AO با زاویه انحراف تیغه 15 درجه نسبت به تهیه برش مورد نیاز برای مطالعه مشخصات چوب اقدام گردید.

بیماری آتشک گلابی با عامل Erwinia amylovora یکی از بیماری های خطرناک درختان میوه دانه دار در بسیاری از مناطق دنیا است که موجب نکروزه شدن بافت های میزبان می گردد. این باکتری یک نکروژن تدریجی است که می تواند به تدریج با گسترش خود موجب تخریب تمام بافت های گیاه میزبان شود، به طوری که آلودگی نقطه ای از گیاه موجب مرگ میزبان می شود، همین امر سبب شده است که طی سال های اخیر هزاران هکتار از باغات گلابی، به و سیب کشور در استان های تهران، قزوین، زنجان، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی ، اردبیل و ... از بین برود. در این مطالعه ابتدا سوش های E. herbicola و P. fluorescens از درختان آلوده گلابی در منطقه سهیلیه کرج جداسازی شد و سپس توانایی سوش های مختلف این باکتری در تولید آنتی بیوتیک و کنترل بیماری آتشک گلابی در وضعیت آزمایشگاه (محیط کشت GA، میوه نارس گلابی)، گلخانه (نهال گلابی) و شرایط باغ (شکوفه های گلابی) بررسی شد. نتایج آزمایش های فوق نشان می دهد که سوش های EH202 و PF103 قادر به کنترل بیماری در وضعیت آزمایشگاه، گلخانه و باغ هستند و از بروز بیماری به طور معنی داری تا 60 درصد کاستند لذا سوش های فوق جهت تولید نیمه صنعتی به عنوان عوامل کنترل بیولوژیک بیماری آتشک گلابی توصیه شدند.

پروفیل هایی در فازهای 2،1 رفیوژ میانی بلوار چهار باندی مهرشهر کرج حفر شد. نمونه های خاک تهیه شده از این پروفیل ها، در عمق 30-0 و 60-30 سانتیمتر، در آزمایشگاه فیزیک و شیمی خاک بررسی و تجزیه و تحلیل شدند. نتایج این بررسی ها نشان داد که تمام خاک های آزمایش شده، فاقد شوری هستند. بیشتر نمونه ها دارای PH خنثی بودند. کلیه نمونه ها نسبتا آهکی بودند و درصد مواد آلی، ازت، فسفر و پتاسیم در بیشتر نمونه ها پایین تر از حد مورد نیاز بود. بنابراین، خاک مورد مطالعه دارای فقر مواد آلی، ازت، فسفر و پتاسیم است. تجزیه نمونه های خاکی نشان داد که یون سدیم در حدی نیست که محدودکننده باشد. از لحاظ بافت خاک، بعضی از نمونه ها دارای بافت نسبتا سنگین رسی بودند. یعنی درصد رس و سیلت آنها بالا بود. سایر نمونه ها دارای بافت متوسط لومی بودند.

تاکنون مطالعات بسیار زیادی در مورد اصلاح گیاهان زراعی، درختان میوه، سبزیجات و گیاهان زینتی صورت گرفته است و در حال حاضر نیز این مطالعات در حد وسیع در حال انجام است. به طوریکه امروزه و یا در آینده بسیار نزدیک تقریبا کلیه محصولات کشاورزی نیاز به برنامه های جامع اصلاحی خواهند داشت. ایران به عنوان مرکز تنوع ژنتیکی بسیاری از گیاهان زراعی، باغی، سبزیجات و گیاهان زینتی مورد توجه بسیاری از اصلاح کنندگان در دنیا قرار گرفته است. گیاهان بومی به دست آمده، در نقاط مختلف ایران دارای ژن های بسیار مفیدی می باشند که این ژن ها طی سالیان طولانی بقای این گونه ها را حفظ کرده اند. خیار، پسته و فندق از جمله گیاهانی می باشند که در ایران دارای اهمیت می باشند، به طوریکه انواع مختلفی از ژنوتیپ ها و ارقام بومی این سه گیاه در نقاط مختلف ایران یافت می شوند. اگر چه اصلاح این سه گیاه در دنیا در حد بسیار زیادی انجام گرفته و یا در حال انجام است، ولی مطالعات چندانی در مورد این گیاهان در ایران صورت نگرفته است و یا اینکه اکثر این مطالعات به واسطه عدم وجود یک زمینه اطلاعاتی و اصلاحی کافی با توفیق توام نبوده است.

تغییر الگوی کشت مزرعه تحقیقاتی گروه پژوهشی اصلاح ژنتیکی گیاهان باغبانی از زراعت به باغبانی مطابق با اهداف و برنامه های گروه پژوهشی از جمله اهداف مهم این طرح می باشد و چگونگی امکان توفیق در این زمینه مهمترین سوالی است که مطرح می باشد. با توجه به زمینه فعالیت تعریف شده گروه پژوهشی اصلاح ژنتیکی گیاهان باغبانی در شاخه میوه کاری و اهمیت پژوهشی، آموزشی و ترویجی تکثیر انبوه ارقام اصلاح شده، در این طرح 5.2 هکتار از مساحت 16.2 هکتاری مزرعه جهاددانشگاهی به تولید انواع نهال های درختان مثمر و غیرمثمر اختصاص یافت. ارقام مورد کشت در این نهالستان مجموعه ای از ارقام تجاری خارجی و بومی بود که با استفاده از روش پیوند بر روی نهال های بذری بومی پیوند داده شدند. همچنین در این طرح برخی از درختان زینتی یا غیرمثمر به طرق مختلف از جمله کشت بذر، قلمه و پیوند تکثیر شدند. برخی از درختان میوه شامل: انواع هلو، شلیل، زردآلو، سیب، گلابی، انگور، خرمالو، انار، به، بادام، گردو، آلبالو، گیلاس و... همچنین درختان زینتی شامل: اقاقیا، ارغوان، ترون، زرشک، زبان گنجشک، توت کاکوزا، بید، چنار، صنوبر، تبریزی و... بودند. نتایج این طرح شامل تولید بیش از یک میلیون انواع درختان مثمر و غیرمثمر بود که با توجه به روند توسعه پایدار در کشاورزی و لزوم استفاده از ارقام شناخته شده و سالم از لحاظ عوامل پاتولوژیک و نیز لزوم استفاده از نهال های پیوند داده شده به جای نهال های بذری در احداث باغات میوه با موفقیت کامل و تایید سازمان حفظ نباتات انجام گرفت. همچنین در این طرح بازدیدهای متعددی از سوی مراکز دانشگاهی مختلف کشاورزی از روند چگونگی احداث نهالستان صورت پذیرفت.

جنگل «خیرود کنار» در 7 کیلومتری شرق «نوشهر» با وسعت 9000 هکتار منطقه ای با اهمیت برای مطالعه و تحقیق و به عنوان یک مرکز نمونه مطالعاتی مطرح است. از عوامل مهم پژوهش در امر احیای جنگل، شناسایی و طبقه بندی خاک ها و بررسی عوامل محدودیت زاست. بعد از تعیین شکل اراضی، قسمت هایی به عنوان واحدهایی از اراضی مشخص گردیدند و در این واحدها اقدام به حفر برش گردیده است. در برش ها به عنوان نقاط مطالعاتی فاکتورهایی چون: «رنگ، عمق، بافت، ساختمان، سنگ ریزه، مواد آلی، عمق سلوم، سخت دانه ها و …» بررسی شده و تجزیه های آزمایشگاهی از قبیل «اسیدیته، هدایت الکتریکی، آهک و …» مشخص گردید. شناسایی ده نوع خاک که متعلق به رده های «Mollisol Inceptisols، Entisol » بودند مشخص گردید و معادل ایرانی و «F.A.O» آن ها نیز تعیین شد. به علاوه طبقه بندی اراضی در منطقه جنگلی تحت مطالعه انجام شد و فاکتورهای محدودیت زا با فرمول معین شدند و در نهایت درجات اراضی و نقشه های واحدهای خاک ها و واحدهای اراضی تعیین گردیدند.

حوزه مورد مطالعه در استان ایلام در حد فاصل مختصات جغرافیایی 33o 25' تا 34o 10' عرض شمالی و طول جغرافیایی 46 تا 47 شرقی قرار دارد و مساحت منطقه مورد مطالعه 153975 هکتار می باشد. هدف از اجرای این طرح به دست آوردن اطلاعاتی راجع به «فیزیولوژی، هوا و اقلیم، ژئومورفولوژی، سنگ شناسی، پوشش گیاهی، خاک شناسی، هیدرولوژی و فرسایش منطقه» و در نهایت تلفیق نتایج به دست آمده و ارائه نقشه های لازم برای بهینه سازی و بهره برداری از اراضی و حفاظت منابع طبیعی تجدید شونده موجود در منطقه است. مطالعات در مقیاس 1.50000 انجام شده و نتایج حاصل به صورت گزارش همراه با نقشه های تهیه شده به کارفرما ارائه گردیده است.