یکی از مشکلاتی که در بازیابی قراضه های ریز آلومینیوم، تراشه ها، براده ها و آنهایی که نسبت سطح به وزن بالائی دارند، درصد بالای تلفات حین بازیابی و ذوب مجدد می باشد. در این تحقیق سعی شده است که دو روش بازیابی به صورت آزمایشگاهی بر روی تراشه های ریز آلومینیم انجام شود و بهترین روش و مسایل و مشکلات هر روش مشخص گردد.
در این تحقیق دو روشی که برای این منظورانتخاب گردیدند عبارت بودند از: فشرده سازی براده ها و استفاده از حمام نمک مذاب شامل ترکیب سه گانه نمکهای KCl, NaCl, KF.
هر یک از روش های فوق به صورت جداگانه با تغییر متغیرهای مختلف مانند میزان فشرده سازی و محیط ذوب مورد آزمایش قرار گرفته و در انتها با یکدیگر مقایسه شدند و نهایتا روش بهینه که فشرده سازی با بار 600kgf و اضافه کردن به مذاب آلومینیوم و همچنین استفاده براده معمولی در حمام نمک سه گانه بود، پیشنهاد گردیده است.