چندین سال است که تلاش میشود تا به الیافی با مقاومت حرارتی بالا، نقطه ذوب بالا، سختی زیاد و پایداری ابعاد دست یابند. یکی از مهمترین متدها برای دست یابی به این خواص قرار دادن حلقه آروماتیک در داخل زنجیره خطی پلیمر میباشد در حقیقت بیشترین مقاومت را آرامیدها داشته اند. الیاف آرامیدا توسط ISO در سال 1975، چنین تعریف شده است: ماکروملکول خطی مصنوعی که از حلقه های آروماتیک که به گروههای آمیدی متصل است تشکیل میشود که حداقل %85 از گروههای آمیدی به حلقه آروماتیکی متصل میباشد و ممکن است گروههای ایمیدی بالاتر از %50 جایگزین گروه آمیدی گردند. الیاف آرامید ابتدا بنام HT-1 ساخته شده که پلی متافنیلن ایزوفتال آمید بود و بعدا توسط Dupont بنام تجارتی Nomex معرفی گردید. این الیاف برای کاربردهای با مقاومت حرارتی بالا معرفی گردید. در ژاپن در سال 1970 الیاف مصنوعی با نام Conex معرفی گردید که همان پلی متافنیلن ایزوفتال آمید بود که همان کاربرد Nomex را داشت.