یکی از مهم ترین راه های درمان تومورهای مغزی، جراحی است. جراحی روشی تهاجمی و البته در موارد متعددی اجتناب ناپذیر است. در چنین حالتی، هدف و استراتژی جراح، بیشترین برداشت تومور بدون کمترین آسیب به نسوج مجاور است. مطالعه پیش رو تلاشی است در جهت افزایش بینش جراح مغز و اعصاب از فضای داخل مغز، به ویژه تومور و مجاورات مهم آن. در این مطالعه به منظور تاثیر بر اخذ تصمیم جراح در تعیین طرح جراحی، 6 بیمار دارای تومور مغزی تحت آزمون ترکیبیfMRI و DTI قرار گرفتند. بعد از آنالیز داده های fMRI و DTI و بازسازی تصاویر fMRI و تراکتوگرافی، این تصاویر جهت تفسیر به رادیولوژیست و متخصص فیزیک تصویربرداری پزشکی ارائه شد؛ تصاویر تهیه شده به همراه تفاسیر انجام شده به جراح مغز و اعصاب ارائه شد. نتیجه نهایی آنکه در مورد هر شش بیمار، استراتژی جراح بعد از رویت این تصاویر تغییر کرد. تغییر استراتژی جراح درسه حالت تعریف شد: 1. تغییر در Coridor انتخابی برای دسترسی به تومور 2. تغییر در روش درمانی از رادیوتراپی به جراحی و یا تغییر روش جراح از جراحی به رادیوتراپی 3. تغییر در میزان تراشیدن مرزهای تومور. دراین مطالعه در 3 بیمار تصمیم جراح از رادیوتراپی به جراحی تغییر کرد و در مورد 3 بیمار تغییر در میزان تراشیدن مرزهای تومور گزارش شد. بنابراین تاثیر این سبک تصویربرداری بر ارتقاء جراحی مغز و اعصاب مثبت ارزیابی شد.