هدف: مشارکت اجتماعی، مشارکتی است که از متن جامعه بر می آید و عرصه های مختلف حیات اجتماعی را در بر می گیرد. یکی از ارکان مهم شکل گیری مشارکت اجتماعی اعتماد می باشد. اعتماد اجتماعی از طریق کمیت و کیفیت، به مشارکت شهروندان و در نتیجه ثبات نظام سیاسی و مشروعیت آن کمک می کند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثرات اعتماد به حاکمیت بر میزان مشارکت اجتماعی در بین شهروندان شهر تبریز می باشد. روش: روش مورد نظر جهت انجام پژوهش حاضر کمی و پیمایشی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل مجموعه افراد (اعم از زن و مرد) 18ساله و بالاتر شهر تبریز می باشد. با استناد به فرمول نمونه گیری کوکران، اندازه نمونه متناسب با جامعه آماری فوق 400 نفر می باشد که با توجه به از دست دادن بعضی پرسشنامه ها در طول پژوهش و جهت پوشش خطای احتمالی، حجم نمونه را به 422 نفر افزایش داده شد. روایی پرسشنامه پژوهش بوسیله آلفای کرونباخ آزموده شده که در بعد اعتماد اجتماعی 56درصد و در بعد مشارکت اجتماعی برابر با 95 درصد می باشد که نشانه روایی قابل قبول بین گویه هاست. نتایج: در تحقیق حاضر با توجه به چارچوب نظری و مدل تحلیلی تحقیق، 5 فرضیة اصلی و 6 فرضیه ی فرعی (متغیرهای زمینه ای) استخراج شده است که نتایج تحقیق نشان می دهد 8 فرضیه رابطه معنادار دارند. نتایج پژوهش حاضر و تحلیل یافته ها نشان می دهد با توجه به معادله رگرسیون، متغیر وابسته بیش از هر متغیر دیگر، از اعتماد بنیادی متأثر می باشد. بعد از آن نیز متغیرهای سن و اعتماد اجتماعی به ترتیب در تبیین مشارکت اجتماعی نقش دارند و3/8 درصد تغییرات مربوط به متغیر مشارکت اجتماعی ناشی از تغییرات متغیرهای مستقل وارد شده در مدل می باشند.