در دهه های گذشته پدیده اندرکنش اسکلت خاک با موج، توجه بسیاری از مهندسین ژئوتکنیک دریایی و مهندسین ساحلی را به خود جلب کرده است که یکی از دلایل آن، خرابی سازه های دریایی مثل؛ خطوط لوله، مخازن، پایه ها و اسکله ها، موج شکن و غیره به دلیل ناپایداری بستر دریا ناشی از موج در مجاورت این سازه ها می باشد. واکنش خاک بستر دریا که در معرض امواج پیشرونده قرار دارد در تحلیل و طراحی سازه های دریایی نقش مهمی را داراست. یک سیمای از این واکنش؛ که در رسوبات غیر چسبنده ملاحظه می شود، قابلیت ناپایداری بستر دریا در نتیجه ایجاد فشار منفذی در خاک، به علت عمل دوره ای امواج می باشد. تحت اثر بارگذاری امواج، هم فشارهای حفره ای گذرا و هم فشارهای حفره ای پسماند در بستر دریا ایجاد می گردد. فشارهای حفره ای گذرا از پاسخ ترکیبی اسکلت خاک و آب منفذی به بارهای موج ایجاد می شوند. فشار آب منفذی پسماند توسط تنش های برشی دوره ای ایجاد می شوند که این تنش ها در نتیجه فشارهای دینامیکی موج به وجود می آیند. در این پژوهش، روشی جهت محاسبه تنش ها، فشارهای آب منفذی و همچنین عمق روانگرائی ناشی از فشار آب منفذی پسماند ارائه گردید. برای محاسبه فشار آب منفذی گذرا و تنشهای ناشی از گذر موج بر بستر دریا از نرم افزار FLAC استفاده و نتایج حاصل از این روش با راه حل یاماموتو-مادسن مقایسه گردید. فشار آب منفذی پسماند؛ با سازوکاری شبیه زلزله، با استفاده از روش اجزاء محدود در عمق بستر دریا محاسبه و عمق روانگریی مشخص گردید. راه حلی ترمیمی جهت پیشگیری از امکان وقوع روانگرایی نیز در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت.