در کار پژوهشی حاضر، طی یک سال از پنج ایستگاه تعیین شده توسط کارفرما (ورودی و خروجی تصفیه خانه بیله سوار، ایستگاه پمپاژ آب جعفرآباد، ورودی و خروجی تصفیه خانه پارس آباد، دریاچه شهرک کشت و صنعت مغان و سد میل مغان واقع در مرز جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان در شهرستان اصلاندوز) نمونه برداری انجام گردید و غلظت نه سم پر مصرف (مالاتیون، تری بنورون متیل، پروپارژیت، تبوکونازول، پروپیکونازول، 4, 2ـD، کارباریل، فنوکساپروپ ـ پی ـ اتیل، مانکوزب) و یک سم ممنوعه (لیندن) در آب به وسیله روش های کروماتوگرافی مایع و گازی اندازه گیری شد تغییرات ماهانه و میزان گذر و یا عدم گذر از حدود مجاز برای هر سم بررسی گردید. عملکرد تصفیه خانه های منطقه نیز در حذف آلودگی سموم کشاورزی ارزیابی شد.