این مقاله به بررسی ادغام و تأثیر دانش بومی در آموزش جغرافیا می پردازد، با تمرکز بر فرصت ها و چالش هایی که بها ادغام این دانش در آموزش جغرافیا به وجود می آیند. با گنجاندن دانش محلی در برنامه درسی جغرافیا، دانش آموزان می توانند درک عمیق تری از محیط اطراف خود داشته باشند و ارتباط خود را با جامعه تقویت کنند. با این حال، چالش هایی در ادغام این دانش در برنامه درسی وجود دارد، مانند کمبود منابع و اهمیت رویکردهای حساس فرهنگی. این مطالعه بررسی می کند که چگونه معلمان می توانند به طور موثر دانش بومی را در آموزش جغرافیا تلفیق کنند و از مزایای بالقوه ای که از این ادغام حاصل می شود، استفاده کنند. با پرداختن به این چالش ها، معلمان می توانند محیط یادگیری فراگیرتر و جذاب تری را برای دانش آموزان خود ایجاد کنند.