هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی تمرین های توان بخشی پاول بر کارکرد اجرایی و حافظه دیداری-فضایی دانش آموزان با ناتوانی یادگیری ریاضی بود. روش ها: روش این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و با گروه کنترل است. برای نمونه آزمایشی، 30 نفر از دانش آموزان با ناتوانی یادگیری ریاضی به روش نمونه گیری تصادفی شهر اصفهان در سال 1401-1402 استفاده شد و سپس در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) به صورت تصادفی گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های عصب شناختی کولیج (2002) و حافظه دیداری فضایی کورنولدی و ویشی بودند. نمونه های آماری پس از طی کردن دوره آموزشی شناختی پاول مورد سنجش مجدد قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس و نرم افزار SPSS نسخه 24 استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد برنامه آموزشی توان بخشی پاول به عنوان یک مداخله کوتاه مدت و مؤثر برای بهبود کارکرد اجرایی و حافظه دیداری-فضایی، می تواند به عنوان یک رویکرد تربیتی، آموزشی و درمانی مناسب استفاده شود. نتیجه گیری: آموزش تمرین های توان بخشی پاول، استفاده از ارزیابی های تازه را برای دانش آموزان با ناتوانی یادگیری ریاضی تسهیل می کند و معلمان می توانند به صورت هدفمند از یکسری تکنیک های ساده آن در کلاس های درسی استفاده نمایند.