زمینه و هدف: روش های ارزشیابی مختلفی جهت مهارت های بالینی مامایی معرفی شده است. یکی از رایج ترین آنها کارپوشه (پورتفیلیو) می باشد که به دو صورت کاغذی و الکترونیک استفاده می شود. کارپوشه مجموعه ای است که حاوی انواع مختلفی از فعالیت های دانشجو بوده و نمایانگر دستیابی او به سطح از پیش تعیین شده ای از توانایی و شایستگی است و می تواند در شناسایی نیازهای آموزشی آینده، ایجاد ارتباط بین دانش نظری و فعالیت های بالینی، گسترش خودآگاهی، اعتماد به نفس، بینش، مهارت و پیشرفت های حرفه ای مامایی مفید باشد. هدف این مقاله بررسی کارپوشه در ارزیابی مهارت های بالینی دانشجویان مامایی است.روش کار: در این مقاله، مروری با استفاده از اینترنت و با کلید واژه های کارپوشه، ارزشیابی و آموزش مامایی در پایگاه داده های IranMedex, PubMed, Proquestو ScienceDirect از سال 2000 تا 2010 انجام شد.یافته ها: مرور متون نشان داد که کارپوشه عملی مامایی در نظام های آموزشی کشورهای پیشرفته مورد استفاده قرار می گیرد و با توجه به نوع هدفی که برای آن تعیین می شود، انواع مختلفی داشته و تمایل به استفاده از آن جهت ارزیابی آموزشی توسعه یافته است ولی در ایران مقالات در این زمینه اندک بود و نیاز به پژوهش و بررسی بیشتری دارد.بحث و نتیجه گیری: ارزشیابی کارپوشه موجب افزایش میزان یادگیری در دانشجو می شود و علل عدم استفاده از آن در ایران باید مورد بررسی قرار گیرد.