نوشته های بودایی به زبان های پالی و سانسکریت نوشته شده است و سلسله های مقتدری مانند مورسا و شاهان بزرگی چون آشوکا پیرو این دین بوده اند. بودا در 560پ. م در جنوب سرزمین نپال به دنیا آمد. آیین بودایی به مباحث نظری و فلسفی توجه کمتر و بیشتر به مباحث عملی توجه می کند. بودا منشاء درد انسان را رنج می دانست. در این مقاله به دیدگاه های او درباره ی انسان و روش های او برای رهایی از رنج پرداخته می شود. علاوه بر آن دیدگاه های مقایسه ای مختصری با شوپنهاور و مولانا و صورت گرفته است.