مقدمه: تینه آ ورسیکالر نوعی بیماری قارچی سطحی شایع پوست است که توسط مخمرهای لیپوفیلیک ایجاد می شود. مصرف داروهای موضعی ضدقارچی و از جمله شامپوهای حاوی کتوکونازول 2% و سلنیوم سولفاید 2.5% در درمان این بیماری موثر هستند. هدف: تعیین و مقایسه اثرات درمانی مصرف موضعی شامپوهای حاوی کتوکونازول 2% و سلنیوم سولفاید 2.5% و بر بیماری تینه آ ورسیکالر روش اجرا: 200 نفر مبتلا به تینه آ ورسیکالر تایید شده با آزمایش قارچ شناسی و اشعه Wood از بین مراجعان به بیمارستان های حضرت رسول (ص) فیروزگر تهران در سال 1381 انتخاب شدند و به طور یک درمیان تحت درمان با مصرف موضعی شامپوهای حاوی کتوکونازول 2% و سلنیوم سولفاید 2.5%- سه روز در هفته و به مدت سه هفته متوالی- قرار گرفتند. بیماران هر هفته از نظر علایم بالینی بررسی شده و تحت آزمایش اسمیر قارچ قرار گرفتند. یافته ها: میزان بهبودی کامل با مصرف موضعی شامپو کتوکونازول 2% و شامپو سلنیوم سولفاید 2.5% به ترتییب 89% و 35% بود (p<0.05). عوارض جانبی قابل توجه با مصرف هیچ کدام از دو شامپو بروز نکرد. نتیجه گیری: مصرف موضعی شامپو کتوکونازول 2% موثرتر از سلنیوم سولفاید 2.5% در درمان تینه آ ورسیکالر است.

به منظور پی بردن به سلامت کیفیت باکتریولوژی شامپوهای ساخت کشور در سال 77-1376 به مدت یک سال روی 52 نمونه شامپو که به طور تصادفی از بازار تهران جمع آوری گردیده بود؛ آلودگی احتمالی شامپوها به باکتری سودوموناس آئروژینواز به پنج روش شناخته شده و معرفی شده در سطح نیاز از نظر امکان پذیری و عملی بودن در اجرا، مورد ارزیابی، تایید و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته های حاصل از این مطالعه نشان داد که با توجه به جمیع جوانب، شیوه استفاده از محیط کشت مالاشیت گرین برات از بین روش های پنجگانه به کار گرفته شده را می توان به عنوان گزینه برتر و روش استاندارد ملی انتخاب و توصیه نمود. در این مطالعه، همبستگی معنی دار بین آلودگی شامپو با مواد نگه دارنده از جمله فرمالیت که به عنوان میکروب کش وسیع الطیف در ترکیبات شامپو به کار می رود، به دست آمد (p=0.01).انتساب آلودگی شامپو به باکتری سودوموناس آئروژینواز مورد تایید قرار گرفت و وجود 2 مورد، معادل 4 درصد از بین 52 نمونه شامپوی برداشت شده، از دیگران دستاورد این مطالعه به شمار می رود و موید آن است که چنانچه کیفیت شامپوهای عرضه به بازار، ملاحظات بهداشتی - زیست محیطی، مراقبت ها و پایش های لازم معمول نگردد، آلودگی شامپو به باکتری فرصت طلب سودوموناس می تواند سلامت افراد جامعه به ویژه گروه آسیب پذیر کودکان، سالخوردگان و افرادی را که به گونه ای سیستم ایمنی آنها تضعیف شده است، به مخاطره بیندازد.

زمینه و هدف: بهداشت و سلامت پوست و مو از جمله عواملی می باشند که امروزه در دنیا بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. درمان بیماریهای پوست و لزوم حفظ سلامت و طراوت پوست محققان و به دنبال آن تولید کنندگان را بر آن داشته است که از منابع طبیعی برای این امر استفاده کنند. از دیرباز استفاده از آب و گل دریاچه های شور جهان مورد توجه بوده است از جمله این دریاچه ها، دریاچه بحرالمیت می باشد که محصولات بسیار متنوع و گوناگون تهیه شده از آب، گل و املاح آن در درمان بیماریهای نظیر پسوریازیس، التهاب های پوستی، روماتیسم، اگزما و بیماریهای قارچی استفاده گردیده است. دریاچه ارومیه از لحاظ ترکیبات و مواد موجود شباهت بسیاری با بحرالمیت دارد و از این نظر یک ثروت بکر محسوب می گردد. هدف این مطالعه تهیه فرمولاسیون پایدار و قابل قبول یک شامپو با استفاده از املاح دریاچه ارومیه و بررسی ویژگیهای آن از جنبه های مختلف نظیر پایداری محصول، قدرت کف کنندگی، ویسکوریته، pH، قدرت مرطوب کنندگی، پایداری فیزیکی و پایداری کف بود.روشها: برای رسیدن به این منظور فرمولاسیونهای مختلف با درصدهای متفاوت از مواد تشکیل دهنده شامپو مانند SLES، کوکونات فتی اسید دی اتانل آمید و تری اتانل آمین همراه با مواد افزودنی و املاح دریاچه ارومیه (به شکل محلول در آب دریاچه) تهیه گردیده و تست های کنترل کیفیت لازم روی فرمولاسیونها انجام گرفت.نتایج: با توجه به نتایج بدست آمده، بهترین فرمولاسیون با ویسکوزیته مطلوب، میزان کف در حدود 85 سانتی متر، کمترین میزان ممکن ازEDTA ، پایداری فیزیکی مناسب و حاوی 9 درصد از آب دریاچه ارومیه (بالاترین میزان ممکن) تهیه گردید.نتیجه گیری: املاح دریاچه ارومیه از طریق آب دریاچه به میزان مناسب وارد شامپو شده و با تولید شامپو با خصوصیات مناسب امکان بررسیهای بیشتر در مورد اثرات درمانی احتمالی را فراهم کرد.

سابقه و هدف: با توجه به گزارش های متفاوت از شیوع آلودگی با شپش سر، عوارض شناخته شده آن و وجود اطلاعاتی مبنی بر تاثیر حشره کش های کوپکس، اکتوپار و سیت، این تحقیق روی دانش آموزان مدارس ابتدایی شهریار در پاییز و زمستان 1372 انجام شد. مواد و روش ها: تحقیق در مرحله نخست به روش توصیفی روی تعداد 1921 نفر دانش آموز دختر و پسر که به طور تصادفی انتخاب شدند، انجام و با معاینه بالینی به وسیله متخصص حشره شناسی و با مشاهده شپش بالغ، نوزاد و رشک روی سر آنان به عنوان آلوده تلقی گردیدند. در مرحله دوم، تحقیق به روش کارآزمایی بالینی روی تعداد 48 دانش آموز آلوده صورت پذیرفت. این دانش آموزان به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. در گروه اول پودر کوپکس (حاوی پرمترین)، در گروه دوم شامپو اکتوپار (حاوی گامابنزن) و در گروه سوم شامپو سیت (حاوی پیراتروم) همراه با دستورالعمل مصرف، تجویز شد و پس از یک هفته با معاینه مجدد دانش آموزان، وجود یا عدم وجود آلودگی تعیین گردید. یافته ها: از 1921 فرد مورد بررسی، آلودگی در 15.8% آنها (شامل 8.2% پسر و 24.3%) دختر مشاهده شد. موی بلند شانس بروز آلودگی را 2.4 برابر در دختران افزایش داد. پودر کوپکس در 18.8، شامپو اکتوپار در 56.2 و شامپو سیت در 93.7 درصد موارد موجب رفع آلودگی گردید (P<0.0005). نتیجه گیری و توصیه ها: شیوع آلودگی جدی بوده و انجام تحقیق های مشابه در سایر مناطق پیشنهاد می گردد. با توجه به مقاومت زیاد شپش ها نسبت به حشره کش کوپکس و حتی شامپو اکتوپار، استفاده از شامپوهای مناسب تر توصیه می شود.

موجودات آبزی به طور مداوم در معرض خطرات ناشی از آلودگی های محیط زیستشان قرار داردند. یکی از این مواد آلوده کننده، شوینده آنیونی است که به میزان زیاد مورد استفاده قرار می گیرد. به منظور مطالعه اثر این مواد آلوده کننده بر پارامترهای خونی ماهی حوض، 140 عدد ماهی حوض (18-20 سانتی متر) به تعداد مساوی در 4 گروه تقسیم گردیدند. گروه یک به عنوان شاهد و 3 گروه دیگر به عنوان گروه های آزمایش به ترتیب به مدت 21 روز در معرض مقادیر 10,5 و 15ppm ماده شوینده آنیونی (شامپو) قرار گرفتند. در پایان مدت آزمایش از ماهی ها خونگیری به عمل آمد و مقادیر گلبول های سفید، هموگلوبین تام، هماتوکریت، شمارش تفریقی گلبول های سفید، حجم متوسط گلبولی (MCV)، متوسط هموگلوبین گلبولی (MCV) و نیز غلظت متوسط هموگلوبین گلبولی (MCHC) با روش های مناسب مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج حاصل با استفاده از آزمون آنالیزواریانس (ANOVA) و آزمون چند دامنه ای دانکن مورد مقایسه قرار گرفتند. تعداد گلبول های قرمز، هماتوکریت و میزان هموگلوبین تام در گروه 1 به طور معنی داری از گروه شاهد بیشتر بود (P<0.05). به علاوه تعداد گلبولهای سفید در گروه 2 به طور معنی داری از گروه شاهد کمتر بود (P<0.05).

شوینده ها یکی از آلاینده های مهم بوده که از طریق فاضلاب های صنعتی و خانگی وارد منابع زیستی آبزیان شده و زیست آبزیان را به مخاطره می اندازد این تحقیق نیز به بررسی اثرات دترجنت آنیونی (شامپو) بر فاکتورهای خونی 120 عدد تاسماهی شیپ پرورشی یک ساله بامیانگین وزنی 31.6±5.2 گرم، طی مجاورت کوتاه مدت در غلظت های 0، 5، 10 و 15 میلی گرم در لیتر در 12 عدد آکواریوم 100 لیتری پرداخته است. اجرای این تحقیق در بهار 1391 در انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری دکتر دادمان انجام پذیرفت. جهت تعیین درصد لکوسیت ها، RBC، WBC، هماتوکریت و هموگلوبین از سیاه رگ دمی ماهیان به کمک سرنگ 2 سی سی در زمان های 12، 24، 48، 72 و 96 ساعت خون گیری صورت گرفت.نتایج پارامترهای خونی نشان داد که گلبول های قرمز خون، درصد هماتوکریت، هموگلوبین، نوتروفیل، ائوزینوفیل و مونوسیت با افزایش غلظت و زمان مجاورت با شوینده از 24 ساعت تا 96 ساعت نسبت به شاهد افزایش یافته ولی گلبول سفید و لنفوسیت نسبت به شاهد کاهش یافته و تیمارها با شاهد اختلاف معنی داری را نشان دادند (P<0.05). بنابراین ماهیان پس از مواجه با آلاینده ها به علت کاهش اکسیژن محلول آب باعث فعالیت بیشتر ماهی و درنتیجه موجب کمبود اکسیژن در ماهی شده و با افزایش غلظت شوینده و مدت زمان ماندگاری ماهی در محیط با افزایش کلبول قرمز و با کاهش ایمنی ماهی همراه می باشد، بنابراین فاکتورهای خونی ماهیان برای مقابله با آلاینده های وارد شده به محیط زیست شان دست خوش تغییراتی می شوند.