MRIتصویرسازی تشدید مغناطیسی نامیده می‌شود، روشی پرتونگارانه در تصویربرداری تشخیصی پزشکی است که در دهه‌های اخیر بسیار فراگیر شده و بر اساس رزنانس مغناطیسی هسته است. در سال 2003، Paul Lauterbur و Peter Mansfield برای "اکتشافات مربوط به تصویربرداری رزونانس مغناطیسی" جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی دریافت کردند.
Soo Jeong Yoon و دیگران در مقاله "The 100 top-cited articles focused on magnetic resonance: a bibliometric analysis" به معرفی 100 مقاله پراستناد مرتبط با آنژیوگرافی تشدید مغناطیسی(MRI) پرداختند که با جستجوی سه کلیدواژه “MR” OR “MRI” OR “Magnetic Resonance” در پایگاه اسکوپوس انجام شده است.
موضوع اصلی در این مقالات کاربرد بالینی (clinical application) است. آمریکا، انگلیس و کانادا به ترتیب با انتشار 69، 14 و 4 مدرک علمی، کشورهایی هستند که بیشترین تعداد مدارک علمی را در 100 مقاله مرتبط با آنژیوگرافی تشدید مغناطیسی منتشر کرده‌اند.
100 مقاله پراستناد برتر در 46 مجله منتشر شده‌اند.
Magnetic Resonance in Medicine،
Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America
و Radiology مجلاتی هستند که بیشترین تعداد مقاله را در 100 مقاله پراستناد مربوط به آنژیوگرافی تشدید مغناطیسی منتشر کرده‌اند.
تعداد استنادات دریافتی 100 مقاله مرتبط با آنژیوگرافی تشدید مغناطیسی بین 898-5679 است (میانگین برابر با 1687.1 -+ 930.7؛ میانه برابر با 1342.5) میانگین سالیانه استناد بین 19.7- 327.4 (میانگین برابر با 88.6_+67.1؛ میانه برابر با 60.9) است.
مقاله «Automated anatomical labeling of activations in SPM using a macroscopic anatomical parcellation of the MNI MRI single-subject brain.»، که در سال 2002 توسط Tzourio-Mazoyer و دیگران پراستنادترین مدرک علمی مربوط به آنژیوگرافی تشدید مغناطیسی است. مقاله « Advances in functional and structural MR image analysis and implementation as FSL. » که توسط Smith و دیگران در سال 2004 منتشر شده دارای بیشترین تعداد استنادات سالیانه است.
لینک فایل EndNote کلیک کنید.