تنگی کانال نخاعی به معنای باریک شدن فضای مابین ستون فقرات است که این عارضه می‌تواند موجب وارد شدن فشار به اعصابی شود که از طریق ستون فقرات حرکت می‌کنند. تنگی کانال نخاعی اغلب در ناحیه کمر و گردن رخ می‌دهد.
برخی از افراد مبتلا به تنگی کانال نخاعی ممکن است هیچ علائمی نداشته باشند. برخی دیگر ممکن است احساس درد، سوزن سوزن شدن، بی‌حسی و ضعف عضلانی داشته باشند که این علائم با گذشت زمان بدتر می‌شوند.
تنگی کانال نخاعی معمولاً در اثر ابتلا به بیماری آرتروز و به خاطر تغییرات سایشی و پارگی در ستون فقرات که ناشی از این بیماریست، ایجاد می‌شود. در موارد تنگی کانال نخاعی حاد، پزشک ممکن است برای ایجاد فضای اضافی برای نخاع یا اعصاب، جراحی را توصیه کند.
انواع تنگی کانال نخاعی
انواع تنگی کانال نخاعی براساس محل وقوع این بیماری طبقه‌بندی می‌شوند و حنی احتمال دارد فردی به هر دو نوع این عارضه مبتلا شود. دو نوع اصلی تنگی کانال نخاعی عبارتند از:
- تنگی کانال نخاعی گردنی. در این حالت، باریک شدن و تنگی کانال نخاعی در ناحیه گردن رخ می‌دهد.
- تنگی کانال نخاعی کمر. در این حالت، باریک شدن و تنگی کانال در قسمت پایین کمر رخ می‌دهد که شایع‌ترین نوع تنگی کانال نخاعی است.
چه افرادی دچار تنگی کانال نخاعی می شوند؟
تنگی کانال نخاعی ممکن است در هر کسی ایجاد شود، اما در مردان و زنان بالای 50 سال شایع‌تر است. افراد جوان‌تری که با اختلال باریکی کانال نخاعی به دنیا می‌آیند نیز ممکن است دچار عارضه تنگی کانال نخاعی شوند. سایر عواملی که بر وضعیت ستون فقرات تأثیر می‌گذارد، مانند اسکولیوز یا آسیب به ستون فقرات، می‌تواند شما را در معرض خطر ابتلا به عارضه تنگی کانال نخاعی قرار دهد.
چه عواملی باعث تنگی کانال نخاعی می‌شود؟
تنگی کانال نخاعی دلایل زیادی دارد. وجه مشترک بین این عوامل این است که ساختار ستون فقرات را تغییر می‌دهند و باعث باریک شدن فضای اطراف نخاع و ریشه‌های عصبی می‌شوند که از ستون فقرات خارج شده است. طناب نخاعی و یا ریشه‌های عصبی یا فشرده شده و یا تحت فشار قرار می‌گیرند که این امر با علائمی مانند کمر درد و سیاتیک بروز می‌کند.
- رشد بیش از حد استخوان، خارها و زوائد استخوانی حاصل از ابتلا به آرتروز
- برآمدگی دیسک، فتق دیسک
- رباط‌های ضخیم
- شکستگی‌ها و آسیب‌های ستون فقرات
- کیست یا تومور نخاع
- تنگی مادرزادی کانال نخاعی
آب درمانی برای تنگی کانال نخاعی
اگر فردی درگیر عارضه تنگی کانال نخاعی باشد، احتمالاً فکر ورزش کردن هم به ذهنش خطور نخواهد کرد. با این حال، هر چقدر هم که غیرممکن به نظر برسد، ورزش کردن، انجام حرکات کششی و تحرک داشتن می‌تواند به تسکین درد ناشی از تنگی کانال نخاعی کمک کند.
علاوه بر روش‌های متداول برای درمان تنگی کانال نخاعی، ورزش و به خصوص آب درمانی نیز از روش‌های غیرتهاجمی درمان تنگی کانال نخاعی می‌باشد.
تکنیک‌های مورد استفاده در آب درمانی آبگرم درمانی، تمرینات استخری ایستا یا شناور، با استفاده از تجهیزات تخصصی مانند دستگاههای شناورسازی و دستگاههای مقاومتی برای دست ها یا پاها می‌باشد.
درمقاله « آب درمانی برای تسکین درد بیماری‌های ستون فقرات قبل و بعد از عمل» که در سایت https://dr-moradi.com منتشر شده است به کاربرد این شیوه در درمان انواع بیماری‌ها و مشکلات ستون فقرات پرداخته شده است که خواندن آن خالی از لطف نخواهد بود. یکی از مواردی که با آب درمانی به تسکین درد و یا درمان آن پرداخته می‌شود مشکل تنگی کانال نخاعی می‌باشد.
تمرینات مبتنی بر آب یک توصیه رایج برای افراد مبتلا به شرایط بالقوه دردناک تنگی کانال نخاعی است. چنین تمریناتی به طور فزاینده‌ای مؤثر هستند، زیرا آب فشار روی مفاصل و ماهیچه‌ها را کاهش می‌دهد و در عین حال امکان انجام حرکاتی را فراهم می‌کند که بافت‌ها را تقویت کرده و انعطاف‌پذیری را افزایش می‌دهد. اگر با درد مکرر ناشی از تنگی کانال نخاعی زندگی می‌کنید، می‌توانید با آب درمانی، درد خود را تسکین دهید.
تکنیک های آب درمانی در استخر
برخی از تکنیک‌های اساسی برای آب درمانی در استخر به شرح زیر است (می‌توان این حرکات را برای درجات مختلف سختی تغییر داد) :
1. قدم زدن در سراسر استخر
با راه رفتن با سرعت ثابت در سراسر استخر، قدرت عضلات اصلی خود را افزایش دهید. حرکات هماهنگ بازوها و پاهای شما نیز می‌تواند به شما در حفظ تعادل و هماهنگی کمک کند. به آرامی شروع کنید و با سرعت متوسط حرکت کنید تا توان و قدرت عضلانی خود را بهبود بخشیده و افزایش دهید.
2. نگهداشتن پا رو به عقب
لبه استخر را با دست نگه دارید و یک پای خود را در حالی که پای دیگر روی زمین است، رو به پشت بلند کنید. قبل از تعویض پا، چند ثانیه پا را رو به بالا در جای خود نگه دارید. این تمرین فشار وارده به پایین ستون فقرات را کاهش می‌دهد در حالی که دامنه حرکتی در لگن را افزایش می‌دهد و ممکن است منجر به افزایش تحرک در خارج از آب شود زیرا عضلات شما انعطاف‌پذیرتر خواهند شد.
3. لیفت پا
با این تکنیک آب درمانی، به طور طبیعی فشار روی اعصاب پایین کمر را که ممکن است به تشدید درد پا کمک کند کاهش دهید. در حالی که ایستاده‌اید یک پا را به آرامی بلند کنید. پای بلند شده را تا جایی که می‌توانید دراز کنید، زانوی خود را خم کنید. چند ثانیه این حالت را نگه دارید و سپس پاها را تعوض کنید. اگر احساس ناپایداری می‌کنید از دیواره ی استخر برای حفظ تعادل کمک بگیرید.
تکنیک‌ها و تمرینات آب درمانی معمولاً در یک استخر گرم انجام می‌شود. شناور بودن در آب همراه با گرمای استخر اغلب به اندازه کافی درد عضلات را تسکین می‌دهند و موجب می‌شوند فشار وارده به اعصاب ناشی از تنگی کانال نخاعی، کاهش یابد. اگر در انجام تمرینات آب درمانی تازه‌کار هستید، شرکت در یک کلاس یا کار با یک فیزیوتراپیست متخصص در تمرینات استخر می‌تواند بسیار مؤثر و کارآمد باشد.
- ورزش بلند کردن زانو تا سینه. این حرکت در حالت ایستادن روی یک پا که کمی خم شده است و یک پا دراز به جلو در حالی که یک دست روی کناره استخر نگه می‌دارد انجام می‌شود. باعث تقویت و کشش عضلات ساق، لگن و کمر می‌شود.
- تمرین بالا بردن پا. این حرکت در حالی انجام می‌شود که یک پا دراز است و پای نگهدارنده کمی خم شده در حالی که با یک دست لبه‌ی استخر را برای حفظ تعادل گرفته‌اید. باعث تقویت و کشش عضلات ساق، لگن و کمر می‌شود.
- تمرین کشش دو پا در حالی که رو به دیواره استخر ایستاده‌اید. در این تمرین کششی، افراد با هر دو دست خود لبه‌ی استخر را می‌گیرند و بدن و پاهای خود را در آب شناور می‌کنند. در اصطلاح گفته می‌شود که حالت پرواز سوپرمن را به خود می‌گیرند. این تمرین باعث کشش عضلات تمام نواحی پشت و مفاصل پشت و همچنین کشش عضلات شانه می‌شود.
- فعالیت و ورزش چهار دست‌وپا: این تمرین روی پاها و بازوها کار می‌کند و در حالی که فرد رو به پشت در آب شناور است انجام می‌شود (گاهی اوقات به کمک درمانگر یا با استفاده از ژاکت شناور انجام می‌شود). فرد با دست‌ها و پاهای خود حرکات پارویی انجام می‌دهد.
دیگر روش‌های مکمل آب درمانی برای تسکین کمردرد معمولاً شامل استراحت در آب گرم و متلاطم مانند جکوزی است. این شکل از آب درمانی عضلات را شل می‌کند، جریان خون به عضلانی را بهبود می‌بخشد و گردش عمومی خون در بدن را افزایش می‌دهد و موجب انعطاف‌پذیری بیشتر بدن می‌شود که این امر بدن شما را برای تمرینات دیگر آب درمانی و تمرینات خارج از آب آماده می‌کند.