انداختن قند در آب بامبو و سایر گیاهان؛ مفید یا مضر؟ (دلایل علمی)

انداختن قند در آب بامبو- علمی یا تخیلی؟

قبل از هرچیز به شما توصیه می‌کنیم مطلبی که سایت ابزارینو [یک سایت معتبر فروش انواع تجهیزات کشاورزی و ساختمانی] در این زمینه منتشر کرده را بخوانید، چون بسیاری از نکاتی که ما در این مطلب آوردیم را از این سایت برداشتیم.

برای مشاهده کامل مقاله ابزارینو به این لینک مراجعه کنید:

https://abzarino.com/blog/sugar-for-plants/

اما پاسخ ما این است که وقتی شما به طبیعت می‌روید، آیا کسی در آب گیاهان قند می‌ریزد؟ قطعاً خیر. طبیعت روال و فرآیند خودش را دارد و نیازی نیست ما حتی در آب گیاهانی که در خانه خودمان نگهداری می‌کنیم، قند بیاندازیم.

همان شرایط اولیه یعنی آب مناسب، خاک مناسب و نور مناسب برای گیاه کافی است و اگر شرایط محیطی که بامبو یا هر گیاهی دیر آن وجود دارد، مناسب باشد نه به قند نیاز است، نه به آب برنج! نه به پوست آسیاب شده تخم مرغ که این روزها به صورت اعجاب انگیزی، افرادی این موضوعات غیرعلمی را تبلیغ می‌کنند.

یک آزمایش ساده برای انداختن قند درآب بامبو

یک خانمی در رسانه کورا (Qoura) که یک فروم قدرتمند بین‌المللی است، مطلبی با این عنوان منتشر کرده بود که "گیاهان چه نوع نوشیدنی را دوست دارند؟" درواقع این عنوان، موضوع آزمایشی بوده که فرزند وی انجام داده است و با انتشار آن در qoura بیش از 1000 کامنت در زیر آن منتشر شده است.

در این مطلب این خانم به آزمایش پسر خود در زمانی که به مهد کودک می‌رفته اشاره کرده است. [آزمایشی که همه ما هم می‌توانیم انجام دهیم.]

خانم June Fletcher که خود دانش‌آموخته دانشگاه‌های پرینستون و آکسفورد است می‌نویسد:

وقتی پسرم (در حال حاضر 30 ساله است) در مهدکودک بود، تصمیم گرفت اولین آزمایش علمی خود را به نام "گیاهان چه نوشیدنی را بیشتر دوست دارند" انجام دهد؟ تعدادی از گل حنا را انتخاب کرد و مقدار اندازه‌گیری شده‌ای از مایع متفاوت را در هر بخش به مدت 6 هفته به آن‌ها داد: آب ساده، آب قند، سلتزر و شیر. در انتها، تمام گیاهان به جز گیاهی که با آب معمولی مرطوب شده بود، رشدشان متوقف شد یا از بین رفتند."

انداختن قند در آب گیاهان، مضر است!

ما برای داشتن گیاهانی سرحال، نیازی به انداختن قند در آب آن‌ها نداریم، این شبه علم‌ها موضوعاتی است که از شبکه‌های اجتماعی در می‌آید و مبنایی ندارد، همانقدر که "کیکه یا واقعیه" برای شما سرگرم کننده است، باید به این موضوعات هم به همین چشم نگاه کنید.

چرا نباید قند در آب بامبو یا سایر گیاهان انداخت؟

حالا که تا اینجا همراه ما بودید بیایید دلایل اینکه چرا نباید در آب بامبو یا هر گیاهی که دارید قند بریزید را با هم بررسی کنیم:

بالا رفتن ویسکوزیته و عدم آب رسانی

دلیل اول این است که وقتی شما در آب گیاهی قند می‌اندازید، در واقع میزانی مقاومت سیالی آن یا ویسکوزیته آنرا افزایش می‌دهید.

حتماً وقتی روغن ماشین عوض کردید، تعویض روغنی به شما گفته است که ویسکوزیته روغنی که برای شما می‌ریزد چقدر است، درواقع ویسکوزیته یا گرانروی به مقاومت یک سیال در برابر اِعمال تنش برشی یا مقاومت اصطکاکی یک مایع [یا گاز] در برابر لغزیدن لایه‌ها در زمانی که تحت تأثیر تنش برشی قرار می‌گیرند گفته می‌شود.

اگر نفهمیدید ویسکوزیته یعنی چه، مهم نیست، همینقدر بدانید که غلظت آبرا بالا می‌برید و به این ترتیب آوندهای گیاه نمی‌توانند آبرسانی را به گیاه انجام دهند، پس گیاه شما تشنه می‌ماند در حالی که شما سرخوش از این هستند که خدمت بزرگی به بامبوی خود کردید!

قند برای گیاه لازم است، اما نه از طریق آب!

سؤال مهم این است که گیاه اصلا به قند نیاز دارد؟ بله، همانطور که بدن ما به قند نیاز دارد، ولی در هیچ مرجع علمی و پزشکی نمی‌گویند که انسان باید حبه قند بخورد. بلکه بدن درنهایت خودش از مواد غذایی که ما می‌خوریم قند تولید می‌کند.

بسته به اینکه ما چه می‌خوریم فرآیند تبدیل شدن آن ماده غذایی به نشاسته و بعد کربوهیدرات و بعد چربی و بعد قند (گلوکز) انجام می‌شود و قند تولید شده به ما انرژی می‌دهد.

حالا مکانیسم گیاهی به چه صورت است؟ به این صورت که قند گیاه از سوی برگ‌ها تولید می‌شود. ریشه‌ها آب، نیتروژن، پتاسیم، فسفر و سایر عناصر جزئی را جذب می‌کنند و در برگ‌ها از طریق نور خورشید، قند تولید می‌شود.

قند ریختن در آب مساوی است با تولید قارچ

اساساً ما انسان‌ها همانطور که خود و سیاره خود را نابود می‌کنیم، به گیاهان و حیوانات هم رحم نمی‌کنیم، به به خورد گاوها پودر استخوان خودشان یا سایر حیوانات را می‌دهیم تا جنون گاوی بگیرند و مجبور شویم میلیون‌ها رأس از آن‌ها را به دیار باقی بفرستیم یا چنان جنگل‌ها را لخت می‌کنیم که انگار میلیون‌ها سال در آن منطقه اثری از درخت نبوده است.

و تازگی‌ها به پای گیاهان زبان بسته آپارتمانی خود آب گوجه فرنگی و آب پرتقال و شیر موز و غیره می‌ریزیم که قوت بگیرند ولی قوت که نمی‌گیرند هیچ، بلکه قارچ می‌گیرند و بعد از مدتی خشک می‌شوند.

هرچه قارچ بیشتر شود، گیاه ضعیف‌تر می‌شود. وقتی گیاه شما قارچ بگیرد، اگر میوه داشته باشد، دیگر میوه نمی‌دهد، اگر بدون میوه باشد، ابتدا برگ‌های آن می‌ریزد و درنهایت گیاه شما شروع به از بین بردن خود می‌کند، در واقع این کار را قارچ‌ها می‌کنند.

تبدیل قند به کریستال و پاره کردن آوندهای گیاه

اساساً وقتی ما چیزی را نمی‌بینیم و از آن بی‌خبریم، از تأثیرات آن هم خبر نداریم، درنهایت وقتی لاشه گیاه را ببینیم شاید بگویم: به خشکی شانس، این یکی هم دوام نیاورد!

ولی این هیچ ربطی به شانس ندارد، چون وقتی شما به آب گیاه قند اضافه می‌کنید، اگر قند تبدیل به کریستال شود باید فاتحه آن گیاه (حالا بامبو باشد یا هر گیاه دیگری) را خواند. چون کریستال‌های قند بافت آوندی گیاه را پاره کرده و آنرا نابود می‌کند.

فرآیند قندرسانی به گیاه دستی نیست

ما اگر مکانیسم‌های مختلف هستی را بدانیم، خیلی از کارها را نمی‌کنیم. نه با زمین، نه با آب، نه با هوا، نه با خودمان، نه با سایر جانداران و نه با گیاهان! (خوشبختانه خورشید در دسترس ما نیست که آنرا نابود کنیم وگرنه شاید این تنها عنصر باقیمانده از عناصر حیاتی را هم دچار خاموشی می‌کردیم.)

گیاه شما با استفاده از کربن موجود در هوا + هیدروژن موجود در آب، قند ایجاد می‌کند، گیاه با فتوسنتز قند خود را تأمین می‌کند، پس لطفاً قندهای خود را هدر ندهید، نه خودتان بخورید نه به گیاهان بدهید و اگر احیاناً اسب یا قاطری در طبیعت یا باغ وحش دیدید، در دهان آن‌ها هم نگذارید.

وجود اسمز در گیاه و عدم وجود سیستم متابولیکی

باز هم دلیل می‌خواهید، پس به این نکته توجه کنید که گیاهان مثل جانداران سیستم متابولیکی ندارند که بخواهند مواد غذایی را جذب، هضم و پردازش کنند.

ما قلب داریم که خون را در بدن پمپاژ می‌کند اما گیاه چنین چیزی ندارد که بخواند آب را در آن پمپاژ کند. بلکه گیاه به روش اسمُز و عمل مویرگی متکی هستند.

وقتی قند در آب بامبو یا گیاهان مختلف آپارتمانی و غیر آپارتمانی می‌اندازید، فرآیند اسمُز دچار اختلال شده و فشار اسمزی ایجاد می‌شود که به جای جذب آب توسط ریشه، آب را از گیاه بیرون می‌کشد که درنهایت منجر به خشک شدن گیاه می‌شود.

مولکول‌های قند بزرگتر از مولکول‌های آب است

و اما دلیل علمی دیگر این است که مولکول‌های قند، بزرگتر از مولکول‌های آب است و همین باعث می‌شود در فرآیند اسمز انتقال نیابد.

نتیجه گیری؛ قند در آب بامبو یا هیچ گیاهی نریزید.

اگر می‌خواهید به رشد گیاهان خود کمک کنید بهتر است آب منظم و به اندازه، نور مناسب و خاک مناسب را تأمین کنید. از طرفی، بهترین راه برای تشویق رشد سریع، افزایش غلظت CO2 در هوا است. گیاهان CO2 را به کربن و اکسیژن تجزیه می‌کنند. کربن به مواد گیاهی تبدیل می‌شود و اکسیژن بیشتر به اتمسفر تبدیل می‌شود. امیدواریم از خواندن این مطلب استفاده کرده باشید.

گفتنی است در این مطلب از منابع مختلفی از جمله سایت ابزارینو، سایت qoura و یافته‌های علمی که توسط دانشگاه‌های معتبر جهانی به دست آمده استفاده شده است.

*مسئولیت صحت و سُقم محتوای این پست برعهده‌ی سفارش‌دهنده است.*